9 X STOMME OPMERKINGEN OVER THUIS BEVALLEN

 In Bevalling

Nu Morris over twee weken zijn eerste verjaardag viert zit ik een béétje in de melodramatische fase. Het zullen de hormonsters wel zijn, maar ik kan gewoon niet geloven dat er bijna een jaar voorbij is sinds we hem voor de allereerste keer zagen. Het moment dát we hem voor het eerst zagen passeert de afgelopen weken heel vaak de revue, want oh wat was dat fantastisch. Vooral nu ik weer zwanger ben en het straks weer mag doen ben ik extra dankbaar voor die fijne eerste ervaring, want dat maakt dat ik toch net wat relaxter naar het moment suprême uitkijk. Sterker nog: ik heb er gewoon weer zin in. Net als de eerste keer. En nope, ik heb weer geen garantie dat het allemaal goed zal gaan, en een mooie eerste bevalling wil niet zeggen dat de tweede weer zo’n succesverhaal wordt, maar ach, we kunnen er maar beter positief in staan toch? Jullie weten inmiddels allemaal dat ik de eerste keer thuis ben bevallen, zo niet moet je even dit artikel lezen – BEVALLINGSVERHAAL – of dit – WAT IK UITKRAAMDE TIJDENS MIJN BEVALLING – (die laatste vind ik zelf nog steeds zo leuk, want echt; wat je allemaal roept op z’n moment?!), en dat het een bevalling uit het boekje was.

Ik koos er met mijn volle verstand voor een thuisbevalling, mits het allemaal verantwoord zou zijn en ik me daar op het moment zelf ook nog prettig bij zou voelen. Tijdens mijn zwangerschap werd ons vaak gevraagd waar ik wilde bevallen, en op het moment dat ik dan antwoordde met ‘thuis’ leverde riep dat meer dan eens reacties op. Ook ná Morris’ geboorte, die inderdaad thuis plaatsvond en helemaal goed ging, kreeg ik nog wel eens opmerkingen over het feit dat ik thuis bevallen was. Omdat ik nog steeds helemaal achter mijn thuisbevalling sta en ik het jammer vind dat er af en toe minachtend wordt gedaan verzamelde ik een aantal van de opmerkingen die we kregen. Komen ze! (Oh en even for the record: hiervan is er geeneen verzonnen..)

‘Je brengt jouw leven en dat van je kind in gevaar!’

Als ik met een thuisbevalling mijn leven of dat van ons kind in gevaar breng, begin ik überhaupt niet aan een thuisbevalling. Mocht het tijdens de bevalling ook maar érgens een beetje mis dreigen te gaan, ben ik binnen 5 minuten in het ziekenhuis. Niet aardig om te zeggen, deze.

‘Thuis kunnen ze je niet plat spuiten hè!’

Nope.. En dat wil ik ook niet! Het lijkt wel een soort van hip om wél ‘platgespoten’ te willen worden, en ik heb echt helemaal niks tegen pijnbestrijding als je daar voor kiest, maar vind ook niet dat dat de norm moet worden. Ik verbaas me er vaak over als ik bevallingsprogramma’s kijk, of zelfs vlogs op Youtube over bevallingen. Nog voordat de weeën ook maar een béétje heftig worden zit de ruggenprik er al in! Hoe dan?! Ieder zijn ding, maar zo staan wij er niet in. Ik kan me best voorstellen dat je er voor kiest als je uren weeën hebt die maar niet doorzetten, je ontsluiting niet vordert en je aan het eind van je latijntje bent hoor, echt heel erg zelfs, maar die mentaliteit van nog voordat de weeën überhaupt goed en wel begonnen zijn al roepen om een prik, omdat het allemaal vooral géén pijn mag doen. Nehh. Voor mijn geen reden dus om in het ziekenhuis te bevallen.

‘Een thuisbevalling is zó onveilig. Waarom zou je dat willen?’

Omdat een thuisbevalling helemaal niet onveilig is. Als je een gezonde zwangerschap hebt en het er allemaal goed uitziet, is er niks onveilig aan een thuisbevalling. Ik ga er vanuit dat mijn verloskundige heel goed kan beoordelen of het wel of niet verantwoord is.

‘Thuis bevallen zou verboden moeten worden.’

Oh deze vind ik altijd zo naar. Want waarom moet een thuisbevalling verboden worden? Ik snap het echt niet. Hier zijn al zoooveel discussies over gevoerd, in de media en online, maar ik blijf er bij dat iedere vrouw zelf mag kiezen waar ze bevalt, mits de omstandigheden dat toelaten.

‘Gadverdamme, lig je voor de rest van je leven op een ranzig matras.’

Dat matras van ons was wel niet zo hermetisch afgedekt met zeil en toestanden, dat ik dat nog niet vies kreeg al had ik het graag. Dacht ik. Tot er na de geboorte van Morris toch wat vruchtwater op magische wijze de hoes van de topper bereikte. Op het moment zelf stond ik er niet eens bij stil; de kraamzorg en mama hadden dat al schoongemaakt voor ik het überhaupt had gezien. Dus nee hoor, niet forever een ranzig matras. No worries.

‘Zometeen moet je een dokter en tja, die heb je thuis niet.’

Nee huh.. Thuis is er geen dokter. Thuis ben ik er, met Koen, met de verloskundige en op het laatst de kraamzorg, misschien de geboortefotograaf dit keer(?) en verder helemaal niemand. Juist dat vind ik zo fijn. Dat is toch juist waarom je thuis bevalt? Zolang de bevalling niet medisch ís, wil ik ‘m dat ook niet maken. Ik weet dat het voor sommigen een heel fijn gevoel is dat er een gynaecoloog in de buurt is als het nodig is, maar ook in het ziekenhuis is dat niet altijd zo en moeten die soms opgeroepen worden. Ik vind het dus júist heel fijn dat die dokter er dus thuis niet is. Als er eentje nodig is ben ik er zo. Dat gevoel vind ik geruststellend genoeg.

‘Ja ik snap het best, maar dan gaat het niet en moet je met weeën in de auto. Paniek.’

Ehmmm ja, maar dat moet jij met een poliklinische bevalling toch net zo goed? Als het niet lukt of als er complicaties optreden kan het zijn dat ik met een paar centimeter ontsluiting, of in het ergste geval al volledige ontsluiting, nog in de auto naar het ziekenhuis moet. Dat is niet ideaal, maar volgens mij moet je met een poliklinische bevalling ook met weeën naar het ziekenhuis. Daar kun je over het algemeen ook pas terecht met – gemiddeld – vijf centimeter ontsluiting. Met persweeën in de auto lijkt me inderdaad ook niet echt ideaal, eerlijk is eerlijk, maar dat heeft mama 25(!) minuten gemoeten toen ze van mij beviel, en die vindt nog steeds dat ze een geweldige bevalling had. Het is ook maar net hoe je daarin staat dus.

‘Wacht jij maar meisje, die naïviteit hoort bij je leeftijd..’

Inmiddels is gebleken dat die vlieger niet opgaat. Ik weet dat niet alle bevallingen zo voorspoedig gaan, maar het kán wel ook echt heel mooi zijn. Ik had dat geluk. Maakt me dat naïef? Ik weet het niet. We hebben het getroffen met een fijne eerste ervaring. Ik realiseer me goed dat ik hier heel anders over zou denken als het die eerste keer horror was geweest. Maar dat was het niet. En dus verheug ik me er gewoon opnieuw op. Toch een beetje die recalcitrante puberale aard nog dan;)? Nee weetje, ik denk dat dit zo’n ding is waar ik altijd opmerkingen over had gekregen, welke keuze dan ook. Als ik had gezegd dat ik wél in het ziekenhuis wilde bevallen, met ruggenprik en de hele rataplan, had ik ongetwijfeld gehoord dat dat toch echt de jeugd van tegenwoordig is en dat we niks meer gewend zijn. Die leeftijd hè, ‘t blijft zo’n lekker makkelijk dingetje. Brr.

‘Zit je na de bevalling met je nieuwe baby in een vies huis!’

Dit heb ik echt ZO niet op deze manier ervaren! Ik heb, en dat is echt geen grap, helemaal geen viezigheid gezien. De kraamzorg en de verloskundige hebben dat allemaal zó discreet gedaan. Morris werd geboren, we hebben een hele poos samen in bed gelegen, en toen Koen met hem op de bank ging zitten en ik onder de douche ging, werden de zeiltjes dichtgeklapt, het bed verschoond en de vieze doeken in het wasmachine gestopt. Tegen de tijd dat ik fris gewassen uit de douche kwam was nergens meer aan te zien dat er zojuist een bevalling had plaatsgevonden. Maar echt niet. Het bed was schoon, de slaapkamer was schoon, en ik kon zo gaan liggen. Dat vond ik juist heel fijn.

Dus. Wil ik nou met dit artikel suggereren dat we massaal met z’n allen aan de thuisbevallingen moeten? Nee. Wil ik dan suggereren dat een thuisbevalling echt wel het beste is? Nee. Wil ik suggereren dat ik je een ei vind als je kiest voor een poliklinische bevalling? Nee. Dat er iets mis is met een ruggenprik? Nee. Natuurlijk niet. Ik wil alleen heel graag suggereren dat een thuisbevalling wel ontzettend mooi kan zijn. Dat het niet per definitie onveilig is. Dat je je eigen leven en dat van je kind niet in gevaar brengt. Dat je niet nog uren in de bloederige bevallingsbende zit. Het allerliefst wil ik vooral suggereren dat we elkaar in de waarde moeten laten. De moraal van het verhaal is eigenlijk dat het gewoon niet zo leuk is om iemand te veroordelen op basis van de plek van bevalling, en te bestoken met jouw ongezouten mening over een thuis- of ziekenhuisbevalling, alleen omdat jij het zelf anders doet of zou doen. Er is geen goed of fout! Het allerbelangrijkste is dat het voor onszelf goed voelt. Dat we op ons gemak zijn. Die bevalling moeten we puntje bij paaltje toch echt helemaal zelf doen; niemand die dat klusje even voor je komt klaren. Ik denk dat dat is waar het om moet draaien, en uiteraard om wat het meest verantwoord is voor de gezondheid van de baby. Komt ze weer hoor, ouwe vredestichter;)!

Voorlopig schaar ik me dus gewoon nog onder de 13% van de mama’s die voor een thuisbevalling gaat. Gewoon, omdat dat voor ons het fijnste voelt. Hoe heerlijk dat we in principe nog steeds mogen kiezen. Ieder zijn ding, toch?

Ben jij thuis bevallen of in het ziekenhuis? Ik ben wel benieuwd hoe die verhouding onder mijn lezers is!

Bedankt voor het lezen!

Recommended Posts
Showing 39 comments
  • Claudia

    In het ziekenhuis omdat ik vanwege medicatie e.d. ingeleid moest worden. Als het niet had gehoeven was ik thuis bevallen. En ik heb ook een top bevalling gehad zonder pijnbestrijding e.d. Waardoor ik stiekem ergens hoop dat het bij een volgende te laat is om naar het ziekenhuis te gaan en ik onverwacht thuis beval 😉

  • Anouk

    Wat ontzettend herkenbaar! Wilde zo graag thuis bevallen, het was de enige regel in het geboorteplan: thuis bevallen zonder toeters en bellen en zonder pottenkijkers. En toen bleek Ticho grote vormen aan te nemen en werd ie met 41wkn gehaald, had ‘ie in het vruchtwater gepoept en zat ik 28 uur na m’n ziekenhuisopnmame nog steeds maar op 3 cm. Dus toch medisch, toch een ruggenprik en de heel veel dokters en verpleging gezien, zo lang duurde het. Als er hier een tweede zou komen zou ik linea recta naar het ziekenhuis willen (#trauma), maar met jouw fijne ervaring begrijp ik je helemaal. Volgens mij is een kindje krijgen op je eigen vertrouwde plekje fantastisch!

  • Kim

    Zo mee eens dat een thuisbevalling heel goed kan en ook nog eens super fijn is. Wij zijn nu in verwachting van onze derde en ook wij gaan weer voor een thuis bevalling. Onze eerste bevalling was een makkie en desondanks dat bij de tweede bevalling onze dochter naderhand zuurstof nodig had en dit niet een bevalling uit een boekje was, gaan wij toch voor de fijne ervaring van thuisbevallen!

  • Isa

    Hier een keizersnede dus in het ziekenhuis (duh!). Zou ik zo weer over doen. Vond het een prachtige ervaring. Maar dat is een beetje als met een thuisbevalling denk ik; als het allemaal ontspannen is, goed gaat en goed voelt; dan sta je er positief in. Maar hoe je kindje ook ter wereld komt, we bevallen allemaal en worden daarmee het mooiste wat je (in mijn ogen) kunt worden: mama. Dus de plek lijkt mij ieders eigen keuze en is denk ik vooral afhankelijk van in eerste instantie ‘gevoel’ en de situatie. Een thuisbevalling lijkt mij heel mooi en ben blij dat jij het zo positief hebt mogen ervaren. Op naar weer zo’n mooie bevalling!

  • Anouk

    Hier 2 keer een (snelle) thuisbevalling. Hele fijne ervaring. Maar wat heb ik een hekel aan die zogenaamde clubjes; wel of niet thuisbevallen, wel of niet borstvoeding, draagdoek of draagzak, etc. Vaak wordt een eigen ervaring gebruikt als norm voor wat het beste is.
    Als je voor jezelf je keuze kan verantwoorden en er achter staat is het goed toch?

  • Eline

    Ik mocht willen dat ik een fijne thuis bevalling had gehad, helaas vanwege zwangerschapsvergiftiging opgenomen in het ziekenhuis en was het geen fijne bevalling die bijna 24 uur duurde. Ik hoop dat het mij gegund is om het ook een keer mee te maken 🙂

  • Milou

    Ik ben nu ook bijna uitgerekend en mijn voorkeur gaat ook naar thuis bevallen. Grappig om te lezen dat hier inderdaad vaak de volgende antwoorden op gegeven worden. Dit herken ik heel erg! Mag t allemaal lukken en er geen complicaties optreden lijkt dit mij ook het allerfijnst! Lekker home sweet home!

  • Anoukwvr

    Hi!
    Wat een nare opmerkingen allemaal zeg. Heel jammer.
    Ik wilde heul graag thuis bevallen, maar naarmate mijn bevalling vorderde ging het slechter met mij en de baby en moest ik dus toch naar het ziekenhuis. Dit vond ik zó jammer, maar ook fijn dat de mogelijkheid er is natuurlijk.
    Nu, over ongeveer 15 weken, moet ik weer in het ziekenhuis bevallen door de medische indicatie die ik kreeg na mijn eerste bevalling. Het zij zo!

  • Silke

    Wat een mooi en herkenbaar artikel! Ik had bij mijn eerste kindje ook heel sterk de wens om thuis te bevallen *en gelukkig kon dat ook* en heb echt het idee gehad dat ik mij moest verdedigen omdat ik een risico voor mijn kindje nam. Een goede vriendin zei ook; “wat nou als het kindje met de navelstreng om het hoofd geboren wordt” en je bent thuis dan kunnen ze niks doen. Mensen vergeten waarschijnlijk dat als je poliklinisch bevalt (medische bevallingen bedoel ik hierbij niet in mijn verhaal) dat de arts ook niet achter de deurpost je hele bevalling staat te wachten. Er zijn genoeg verhalen dat er juist meerdere mensen tegelijk liggen te bevallen en dat je zelfs even moet wachten op het moment supreme! Mijn eigen thuisbevalling was zo mooi, rustig en ontspannen. Iedereen is er speciaal voor jou.Het is niet vies, het is fijn. Je bent op je eigen plek, heb alles bij de hand en ze ruimen alles zo snel weer op. Je kunt onder je eigen douche en na een uur is er geen verpleegkundige die je toch, met lichte spoed, weer naar huis duwt om je bed klaar te maken voor de volgende. De eerste uren na de bevalling heb ik mede daardoor ervaren als heel rustig. Het hielp ook mee dat mijn verloskundige ook pre-thuis is. En eigenlijk is het ziekenhuis ook “viezer” dan thuis. Ze zei zo mooi…. ze heeft nog nooit een hechting gezien die na een thuisbevalling is ontstoken. In het ziekenhuis is die kans veel groter. Nee, je hoort het al door mijn verhaal. Tuurlijk is het goed om altijd alert te zijn, maar de verloskundige grijpt thuis snel genoeg in. Wij hebben wel het voordeel dat we vrij dicht (10 minuten) bij het ziekenhuis wonen. Woon je echt op 20-30 minuten is het wel een ander verhaal. Prachtig artikel! Ik wens je net zo’n mooie ervaring bij je 2e straks!

  • Sascha

    Oh oh wat een nare opmerkingen wat mensen kunnen zeggen en iedereen heeft hun eigen mening.
    Gelukkig heeft iedereen nog een keuze van wat ze willen…
    Wij zijn in het ziekenhuis bevallen omdat waar we toen tijdelijk woonde niet ideaal was om thuis te bevallen, achteraf dankbaar en een soort voorgevoel misschien, want die kleine man had in het vruchtwater gepoept… Nu gaan we in ons nieuwe huis voor een thuisbevalling. Lijkt ons zo heerlijk om op je eigen plekje te mogen blijven!
    Leuk om weer te lezen!
    Fijn weekend met je mannen
    Liefs Sasch

  • Martha

    Nr. 1 ziekenhuis- niet vorderingen ontsluiting, met pethidine. Vreselijk spul, ik was zo enorm stoned dat ik de rest van de bevalling niet meegekregen heb… heb ‘k best lang last van gehad…
    Nr. 2 thuis maar achteraf gehecht in het ziekenhuis. En nr. 3 thuis. Wat was dat heerlijk, en idd, je merkt nix van de ‘rommel’. Vanuit de douche hup in een schoon bed, met uitzicht op een gevuld wiegje…

    • Martha

      Niet vorderende ontsluiting moest dat wezen natuurlijk;-)

  • Kim

    Heel raar dat je zóveel nare opmerkingen hierover gekregen hebt. Ik ben in het ziekenhuis bevallen, dat wilde ik graag van te voren al en bleek tijdens de bevalling ook nodig. Ik zat na ruim 27 uur heftige weeën op nog maar 3 centimeter ontsluiting. Ik kon niet meer.. mij werd toen in het ziekenhuis een ruggenprik geadviseerd omdat ze er weeënopwekkers tegenaan gingen gooien. Dat zou ik nooit gered hebben haha 😉 Mijn zoontje had het na een tijdje ook niet meer naar z’n zin in m’n buik, keizersnede is overwogen maar uiteindelijk, na in totaal 37 uur, toch natuurlijk – met behulp van een vacuümpomp – bevallen. Kan soms nog steeds niet geloven hoe het allemaal is gegaan, wat zit je dan in een gigantische roes zeg. Ik dacht van te voren ook écht ab-so-luut geen pijnstilling, en vooral géén ruggenprik, te willen.. maar het kon gewoon niet anders.

  • Agnheta

    Al die opmerkingen… je lijkt het als zwangere nooit goed te doen, iedereen weet het beter en je moet vooral niet denken het allemaal te weten als je nog geen kinderen hebt. Leven en laten leven lijkt soms zo ver weg…

    Ik ben ingeleid op eigen verzoek met bijna 41 weken omdat onze dochter groot was in mijn ogen. De vk etc vonden dit nog mee vallen tot ze er uiteindelijk was ;). Heb overigens niet echt een toffe bevalling gehad. Maar met de ervaring van toen ga ik proberen het de volgende x zo te regelen dat het in elk geval fijner word.

  • Laurav

    Hoi hoi.

    Wat erg dat je allemaal van die nare opmerkingen hebt gekregen. Ben het zo met je eens dat iedereen het op zijn eigen manier moet doen. Wat je zegt over leeftijd is voor mij ook heel herkenbaar, ik was net 23 jaar toen ik beviel van ons dochtertje.
    En wat betreft de thuis bevalling, ik heb daar wel bewondering voor, want zelf wilde ik in het ziekenhuis bevallen omdat ik thuis zelf wat spannend vond en dacht meer op mijn gemak te zijn in het ziekenhuis. En dat was voor mij uiteindelijk ook een hele fijne ervaring, met een super fijne snelle bevalling!

    Als laatste wil ik nog zeggen dat ik je blogs al een tijd met heel veel plezier lees! 🙂

    Liefs Laura

  • Marieke

    Prachtig toch als je thuis kunt bevallen.. En je moet het ook echt zelf ervaren voordat je weet wat het is..
    Ons eerste kindje werd in het ziekenhuis geboren, omdat we toen heel klein woonden.. (mocht er dan wat gebeuren kon ik niet snel naar het ziekenhuis, ) was op advies van verloskundige.
    Bij de tweede wilde ik weer graag in het ziekenhuis bevallen ( ook al mocht ik nu wel thuis bevallen)
    Vond het fijn in het ziekenhuis en had zelf niet echt behoefte om thuis te bevallen., maar ik ben bij de tweede binnen drie kwartier bevallen, dus geen tijd om naar het ziekenhuis te gaan..
    Gelukkig alles goed gegaan en nu heel blij mee!
    En ook inderdaad niets geen smerigheid gezien 😉 ( daar was ik ook best bang voor )

  • Ik ben in het ziekenhuis bevallen omdat de weeën niet vorderden. Daarom wilde ik heel graag een ruggenprik, op dat moment. Nu zou ik graag voor een volgende keer voor een thuis bevalling kiezen. Gewoon lekker in je eigen huis. Als je snachts bevalt zijn er daar ook niet altijd gelijk doctoren beschikbaar.

  • Anne van Geelkerken

    Ha Michelle,

    Wat heb jij een leuke blog zeg! Je schrijft echt heel leuk!
    Zoals je weet was mijn bevalling alles behalve prettig en mega-medisch. Daarentegen vind ik het zo goed dat iedereen kiest waar zij zich prettig bij voelt. Ik vind het echt belachelijke opmerkingen die je hierboven beschrijft. Hoe halen mensen het in hun hoofd om op zo’n botte manier hun mening te geven? En dan over je leeftijd… dat slaat al helemaal nergens op. Dat blijft een dingetje.

    Geniet van deze zwangerschap en neem je positieve ervaring m.b.t. je eerste thuisbevalling mee. Je weet nooit hoe het gaat lopen, maar om er negatief in te staan werkt in ieder geval niet mee ;-). Maar zo te lezen ben jij ook lekker positief ingesteld!

    Liefs,
    Anne

  • Janny

    Ben beide keren thuis bevallen. Het plan was wel om beide keren naar het ziekenhuis te gaan maar het ging bij allebei heel snel.
    Alleen de verloskundige was erbij. Zelfs de kraamhulp was te laat bij de bevalling. Vond het ook niet vies, in 1e instantie wel bij het idee maar je ziet er echt niks van. Is dus gelukkig beide keren prima gegaan.

  • Linda Toet

    Haha mooi stuk weer Michelle! En ontroerende foto ❤

  • Corina

    Allebei mijn kinderen zijn thuis geboren. Allebei binnen 5 uur en er is niks mooiers dan thuis!
    Ik wilde graag thuis bevallen en dit mocht omdat ik bij allebei een super zwangerschap heb gehad en er geen enkele complicatie is opgetreden. Maar was dit wel het geval geweest, ja dan had ik voor het ZH gekozen, want dan ben je daar het beste!
    Michelle succes, maar geniet nog even van deze zwangerschap, want het gaat al veel sneller dan bij de eerste.

  • Anouk

    Hier ook twee thuisbevallingen. Aan mijn lijf geen polonaise als het niet nodig is. Ben nog steeds zo blij met mijn relaxte en snelle bevallingen, gun het iedereen zo

  • Danielle

    Ik had vooraf heel sterk de wens om thuis te bevallen. Ik had alleen een beginnende zwangerschapsvergiftiging,waardoor ik werd ingeleid en daardoor een medische indicatie had. Maar jeetje, wat ben ik achteraf gezien blij dat ik in het ziekenhuis ben bevallen! Ons bed was dus echt NOOIT schoon gebleven, zoveel vruchtwater had ik (zonder grappen het spoot eruit bij het doorprikken EN de bevalling). En daarnaast had ik onwijs veel pijn vanwege een weeënstorm, waardoor ik een spuit kreeg. En het is me echt 100 % meegevallen. Ik kreeg de volle aandacht, iedereen was super lief en m’n man mocht zelfs blijven slapen in het zkh na de bevalling. Dus thuis bevallen bij een eventuele tweede, hmm dat weet ik nog niet. Al klinkt jouw ervaring wel super!

  • Laura

    Wat een mooi artikel Michelle. Trek je niets aan van wat andere zeggen en vinden. Laten we inderdaad iedereen vooral in hun waarde laten en doen waar we ons zelf goed bij voelen (als je een keuze hebt). Ik ben zelf op eigen verzoek in het ziekenhuis bevallen. Ik werk zelf in het ziekenhuis, dus een bevalling daar voelde voor mij heel goed en fijn vanwege de vertrouwde omgeving.

  • Petra

    Wat zeggen mensen toch een rare dingen. Ik wilde het in het midden laten ‘thuis’ of ‘ziekenhuis’ en heb heel veel spijt dat ik me uiteindelijk (voor het gemak van de verloskundige) heb laten overhalen naar het z’huis te komen. Daar maakten ze een fout, die thuis waarschijnlijk nooit gemaakt was. Een fout waardoor een natuurlijke bevalling nu nooit meer mogelijk is. Ik vind dat je erg trots kunt zijn dat je zo bewust je eigen keuze maakt. En dat ondanks je leeftijd (grapje).

  • Jacquelien

    Ik ben ook van allebei mijn zoontjes thuis bevallen. En dat is goed BEVALLEN. Gewoon in mijn eigen omgeving, dat wilde ik graag. Ik weet niet of de bevallingen ook zo soepel hadden verlopen als ik in het ziekenhuis zou bevallen. Het belangrijkste is dat je je relaxt voelt, waar dat ook is, thuis of in het ziekenhuis. Wat ik ook super fijn vond was dat tijdens mijn tweede bevalling ons oudste gewoon lekker sliep ‘s nachts en wij hem zelf ‘s morgens om zeven uur uit bed konden halen. Ik vergeet dat beeld nooit meer. Mijn man die met onze oudste de slaapkamer binnen komt en dat koppie toen hij zijn broertje zag….. Dat moment met z’n vieren had ik voor geen goud willen missen. Ik vind het super dat je kiest voor een thuisbevalling. En je bent heel nuchter, kan het niet, dan kan het niet. Veel meer vrouwen zouden er vertrouwen in moeten hebben dat een thuisbevalling ook gewoon goed kan gaan.

  • Jacqueline

    Helemaal mee eens! Hier een dergelijk verhaal. Altijd jammer dat sommige mensen een ander zijn keus niet kunnen respecteren en meteen conclusies trekken. Ik hoop ook weer een mooie thuisbevalling mee te mogen maken.

  • Hanna

    Als verloskundige vind ik het zo ontzettend leuk om dit artikel te lezen, want alles wat je zegt is in mijn ogen waar! Laten we voorop stellen dat vooral de keuzevrijheid belangrijk is; beval op de plek waar je denkt je het prettigst te voelen. Er is niets belangrijker dan vertrouwen, veiligheid en ontspanning tijdens de weeën. Ik denk echter dat je deze factoren over het algemeen beter kunt vinden in de thuissituatie, míts alle omstandigheden goed zijn uiteraard. Een mooie vergelijking die ik onlangs hoorde: veel mensen kunnen op vakantie niet goed naar de wc omdat het ‘niet eigen’ is. Hoe kun je dan bevallen, een moment waarop je op-en-top jezelf moet kunnen zijn, in een hele omgeving die totaal anders is dan je eigen huis? Ik kan er lange verhalen over schrijven maar sluit me – nogmaals – aan bij wat je hierboven hebt geschreven. Fantastisch dat jouw bevalling is gegaan zoals gehoopt en dat je er goed op kunt terugkijken, dat wens ik alle barenden toe. Óók, of misschien juist, als het anders loopt.

  • Grace

    Wij zijn in het ziekenhuis bevallen, puur omdat ik vanaf dag 1 bang ben geweest om te bevallen. En ik niet in volle paniek thuis wilde bevallen . Achteraf naar het bellen naar de verloskundige en ik al 7 cm had naar Uhhh 2 uur had het wel gekund. Toch hup een joggingbroek aan en naar het ziekenhuis en 2 uur later was ze daar. Ik heb het als fijn ervaren om daar te bevallen. Ik heb geen pijnstilling gehad …het deed pijn maar je kan het. En de mevrouw die tegelijk puffend binnen kwam als wij kwamen we ook weer tegen in de lift met 2 volle maxi cosies haha. Even lachend naar elkaar van “we did it”.

  • Mandy

    Mooi artikel! Ieder zijn mening, maar het is vaak de manier waarop het gebracht wordt. Ik ben de eerste keer thuis bevallen en ondanks dat ik ook een heel spannend moment heb gehad vond ik het echt de mooiste en fijnste manier. Ik herken dan ook totaal de opmerkingen niet, zeker niet over een vies matras oid. 2e keer in het ziekenhuis, ook dat ging prima. Ik kwam midden in de nacht daar en kon ‘s ochtends om 6 uur weer naar huis. Heel vlot allemaal en beide keren geen pijnstilling. Ondanks dat ik het soms volledig begrijp dat mensen het nodig hebben (een vriendin van me was al 23 uur bezig toen ze een ruggenprik kreeg) hoop ik niet dat het, net zoals in Amerika, een standaard wordt.

  • Nicole

    Ivm medische indicatie ben ik zelf in zhuis bevallen en dat was prima. Maar iedereen moet dat toch lekker zelf kunnen beslissen zonder zich te moeten verantwoorden. Vreselijk

  • Mare

    Inderdaad ieder zijn keuze. En belachelijk dat je alleen op medische indicatie gebruik mag maken van een keizersnede, ook daarin zou het vrouwen vrij moeten staan hun eigen keuze te maken

  • Peggy

    Ik heb er tijdens mijn zwangerschap bewust voor gekozen om in het ziekenhuis te bevallen (dat gaf mij een fijn en veilig gevoel). Uiteindelijk ben ik ingeleid met 41+3 weken en is mijn zoontje na een bevalling van ruim 16 uur middels een spoedkeizersnede geboren. Vooraf in het geboorteplan aangegeven het liefst geen pijnbestrijding te willen, maar tijdens de bevalling uiteindelijk gekozen voor een ruggenprik en met de keizersnede een volledige ruggenprik gekregen. Het is een leuk artikel om te lezen en wat fijn dat je kan terug kijken op zo’n fijne bevalling. Hopelijk gaat deze net zo voorspoedig als de bevalling van Morris!

  • Jolein

    Super mooi jou gedachte! Zelf wilde ik ook thuis bevallen. Helaas met persweeën toch de auto in, 20min, naar het ziekenhuis. Maar volgende keer toch weer thuis proberen.
    Inderdaad vooral doen waar je jezelf goed bij voelt 🙂

  • Jolien

    Ik was verbaasd over de 13%! Ik ben ook (héél snel) in 3,5 uur tijd thuis bevallen van onze dochter Jitte. De opmerkingen waren ook niet van de lucht (we woonden 6 trappen hoog zonder lift in Amsterdam), vooral niet veilig hoorde ik heel vaak. Alles is goed gegaan en ik was juist heel ontspannen in m’n eigen huis. Ik vond het zo’n fijne ervaring dat mocht ik zwanger zijn van een tweede kindje ik weer vol vertrouwen ga voor een thuisbevalling als dat kan. Ik hoop dat jij ook weer zo’n fijne bevalling hebt bij de tweede!

  • Chantal

    In het ziekenhuis met 36 weken en zes dagen. Anders ook voorkeur ziekenhuis omdat het voor ons als het druk is 30 min rijden is. Vooral leven en laten leven. Iedereen maakt zijn eigen keuzes

  • Femke Heister

    Oh wat wou ik graag thuisbevallen! En die opmerking ‘Wacht jij maar meisje, die naïviteit hoort bij je leeftijd..’ heb ik ZO vaak gehoord. Helaas ingeleid bij bijna 42 weken zwangerschap en daarom helaas in het ziekenhuis incl ruggenprik aangezien ik na bijna 9 uur nog op 4 cm zat.. ALLES wat ik juist niet wilde.

    Hopelijk is een thuisbevalling mij de volgende keer wel gegund!
    En die leeftijd, jong moeder zijn is zooo leuk!

  • Bianca

    Super mooi juist jou gedachten over thuisbevallen..
    Helaas kon dat bij ons niet onze zoon werd te vroeg geboren… en heeft daarna ook poosje in het ziekenhuis gelegen maar ooh wat had ik hem graag thuis willen hebben…. nu zwanger van onze 2 wondertje ( een dochter) en helaas is er door de arsten al besloten dat ze in het ziekenhuis geboren zal worden…. hopelijk heb je net zn bevalling als met morris ik wens je al vast heel veel succes en veel mooie momenten

  • Lilly

    Ik lees toevallig dit blog… ondanks dat het een keus is van ieder persoonlijk brengt een thuisbevalling zeer zeker een groter risico met zich mee dan poliklinisch bevallen… na een super zwangerschap en een redelijke bevalling had ons meisje niet meer geleefd of was zwaar gehandicapt geweest bij een thuisbevalling. Door zuurstof tekort wat niemand had voorzien en pas na de bevalling duidelijk werd kreeg ze acuut zuurstof toegediend voor haar saturatie.. was dit thuis gebeurd, was ik thuis bevallen had ze ernstige hersenschade opgelopen of erger voordat de ambulance überhaupt bij ons was (5 minuten is echt niet snel genoeg).. nu is ons meisje 100% gezond, maar alleen omdat er direct alle benodigdheden voor handen waren.. en dat na een zwangerschap uit het boekje en een bevalling die niet dramatisch was… elke bevalling is een risico, maar thuis bevallen toch echt net iets meer hoor.. denk dat je het niet moet afzwakken met “een thuisbevalling is niet onveilig als je een gezonde zwangerschap hebt gehad” (dat zegt namelijk echt niets over je bevalling) en dat je verloskundige kundig genoeg is om te zien of het verantwoord was (dan was het bij ons verantwoord geweest want de problemen begonnen pas na de bevalling… en dan… was t te laat geweest…

    Het is echt super fijn dat je er zoveel waarde aan hecht, maar uitspraken zoals deze zijn eigenlijk net zo “stom” als andersom..

Contact Us

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.

Not readable? Change text. captcha txt

Start typing and press Enter to search

error: Content is protected!