Ik kan de iedere plog wel op dezelfde manier beginnen: niks nieuws onder de zon. Alweer niet. Weer een week zoals ze tegenwoordig allemaal hetzelfde lijken. En dat is helemaal niet erg. Deze week maakte ik foto’s van onze dinsdag en woensdag. Met z’n vieren thuis – verrassing – en werk en tijd met de jongens. Met een bezoek huisarts en taart zonder reden. Kijk mee.
Ik begin dinsdag zoals ik iedere dag begin: in de speelkamer achter de pc. Vandaag is officieel een volledige werkdag, al lukt dat sinds quarantaine niet. Van 8:30 uur tot 17:00 uur onafgebroken achter de computer is onbegonnen werk met twee kinderen. Het is niet anders. Doen wat kan is het credo.
Benjamin knuffelt ondertussen hele dagen met z’n teckel. Is weer helemaal z’n nieuwe ding. Hij moet ó-ver-al mee naartoe.
Ik moet nergens naar toe, alleen vanochtend wel even naar de huisarts. Ik heb last van mijn longen en weinig lucht, dus even laten luisteren.
Naar de huisarts gaan nieuwe stijl betekent parkeren op de personeelsparkeerplaats, wachten tot er een dokter of assistente naar buiten komt om je te helpen, mondkapje op en naar binnen. Ik ben blij dat ik geweest ben. Puffer weer in de aanslag, en dat helpt meteen.
Thuiskomen bij dit. Ik vraag me regelmatig af hoe het geweest zou zijn als de jongens elkaar niet zouden hebben. Ze spelen letterlijk alleen maar samen en hebben zo veel aan elkaar.
Al vindt deze het ook prima om in zijn eentje te kwartetten. Weet ie in ieder geval zeker dat hij wint.
Ik loop inmiddels al dagen met dit pronkstuk om mijn nek. Heeft Morris ooit op de peuterspeelzaal voor me gemaakt, en als ze ‘m vinden ontkom ik er niet aan hem de rest van de dag te dragen.
Dit weer. Wat een geluk is dat toch. En ik ook heel blij dat ik van mijn antizandbakprincipes ben afgestapt, want ze spelen hier zo graag mee! Al het zand neem ik maar voor lief. Het meeste zijn ze gelukkig alweer kwijt voor ze binnen zijn.
Deze weet de weg naar de keuken tegenwoordig ook te vinden. Handig wel, zon’ man thuis.
De sproeiservice is ook weer paraat. Ik vind het zo leuk om te zien hoe ze doen alsof de kleinste dingen een groot feest zijn. Plantjes water geven: je kunt maar iets bedenken. Die planten hier kunnen ondertussen geen water meer zien.
Morris ook. Natuurlijk.
En als je dan weer op je werkplek zit en het ineens héél stil is weet je dat ze iets aan het uitvogelen zijn samen. Kinderen nergens te bekennen, tot ik de deur van de voorraadkast opentrek. En ja hoor. Kijk die koppies. Zo betrapt. Ik hoorde ze bekokstoven hoe ze bij de snoepjes konden komen samen. Prima duo.
Missie snoep faalt maar hij vindt wel de handleidingen van Playmobil. Blijkt prima leesvoer. Kijk hoe lang die benen van hem ineens worden. Het is net of hij iedere dag een centimeter groeit. Niet gek op zich met zijn eetlust; hij eet zo zes boterhammen weg als ie de kans krijgt. En z’n mond groeit er overigens ook bij, want wat een teksten komen hieruit.
Heel veel knuffels.
Vooral met elkaar.
En kleien midden in de woonkamer op de grond kan ook gewoon. Pick your battles is het motto hier; als ze liever zo kleien dan aan tafel: prima. De korrels zuigen we wel weer op.
We eten woknoedels met boontjes, kip, ui en paprika, en de wonderen zijn de wereld nog niet uit: iedereen vindt het lekker. Zelfs ‘de rode stukjes’ die er normaal met militaire precisie uitgepeuterd worden.
Avondprogramma anno nu: Koen leren, ik sporten en werken.
En dan beginnen we woensdag weer precies zo. Ik stoor me hier overigens mateloos aan, want zoveel kabels die ik nog weg wil werken.
Deze neemt het van quarantaine en maakt een sport van uitslapen. Uurtje of half 11 gaat ie prima op.
Ik zit op m’n vaste plek.
Snackie: maiswafels met pindakaas en een klein beetje hagelslag. Vinden we allemaal lekker. En Morris zit nog in zijn pyjama. Vindt hij chill.
Takkie is weer present.
Kwartetten met Lego City op de achtergrond. De leven voor deze twee.
En zodra het warm genoeg is: deur open en weer lekker naar buiten.
Als je even de deur uitgaat en je intens geniet van het feit dat je je hakken even aankan. Ik ga thuis niet de hele dag op die dingen lopen paraderen omdat het niet per se ergens op slaat, maar zodra het kan: aan.
En daarna: voetballen.
En wassen draaien alsof m’n leven ervan afhangt. We presteren het om een partij was te verzamelen samen; niet normaal.
En we gaan weer een rondje fietsen. Daar kijken ze allebei de hele dag naar uit. B voorop..
En Morris op zijn eigen fietsje. Dag niet gefietst is een dag niet geleefd.
Ik word er zelf ook blij van.
Zo blij dus. Allebei.
Zo trots op dit kleine mensje.
En wat is de wereld toch mooi als de zon schijnt.
Overal in het park dit soort vogelhuisjes aan palen. Vind ik ook al zo leuk.
We gaan even bij Lot en Flip langs.
Nijntje Kiekeboe spelen..
En een stukje kwarktaart maken. Je moet zelf de slingers ophangen, zullen we maar zeggen.
Ze doen ook hier meteen even de plantjes. We kunnen in ieder geval niet zeggen dat ze zich niet nuttig maken.
Kroelen met tante Lot voor we weer naar huis gaan.
Ik had de soep al gemaakt vanmiddag, dus die kan opgeschept worden. En als je niet bij het fornuis kunt zet je de pan gewoon op de grond om op te scheppen. Welja. Inventief.
Zoete aardappel pompoensoep met lasagne op het menu vandaag.
En dan nog even knuffelen voor het bedtijd is.
Boekjes lezen in Morris bed, en dan is de dag klaar.
Wat quarantaine met de mens doet. Haha. Dit soort gesprekken met Lot.
Koen gaat weer aan de studie – morgen is zijn eerste tentamen, en ik ga aan het werk. En dan zitten er weer twee dagen op. Inmiddels is het donderdag, als ik dit schrijf, en had Koen vanochtend zijn tentamen. Hij vond het héél spannend maar kreeg vrijwel meteen nadat hij thuiskwam al bericht dat hij zijn eerste WFT gehaald heeft met een 9. Zulk ontzettend fijn nieuws. Dat doet de mens goed. Ik wens jullie voor vandaag een goede dag, en voor straks alvast een heel fijn weekend! Bedankt voor het lezen!
Jouw site staat tegenwoordig onder de sneltoets
De bruschetta is een hit en waar Benjamin er een kunst van maakt om lekker uit te slapen, maakt mijn zoontje van 1 er een kunst van om zo veel mogelijk wakker te worden. Dan zijn deze plogs stiekem onder de deken lezen tijdens het knuffelen top!
Heb zelfs je oude vlogs terug zitten kijken vanavond.
Zalig!
Geniet van het weekend en je bent een topper
Thanks voor je lieve bericht. Doet me goed. Echt heel leuk om te lezen♥️.
Koen proficiat met je behaalde tentamen. Een 9 !!
Ik vind het knap dat de jongens hun zonnebril op willen en ophouden. Dat lukte bij mijn kids echt niet.
En de plogs blijven leuk ook al zijn jullie dagen veelal hetzelfde.. Mij maken ze vrolijk en dat hebben we nodig in deze tijden.. En nogmaals gefeliciteerd met Koen! Wat een topper zeg gewoon een 9 halen..
Leuk om te lezen weer! Mag ik vragen waar je lange vest van is? Ziet er heerlijk uit!
Van Chiquelle!
Gefeliciteerd met Koen zijn mooie cijfer! Wat doe je in de woknoedels naast de groente?
Een zelfgemaakte woksaus en kip of zalm!