BEN IK OFFLINE ANDERS DAN ONLINE?

 In Blog

Bijzonderkleinwonder bestaat ondertussen al ruim 2,5 jaar. Ik vind het bizar hoe de tijd voorbij is gevlogen. Er staan ruim 500 artikelen online, die ik allemaal, stuk voor stuk, zelf geschreven heb. En dan is er ook nog een deel verloren gegaan tijdens de verhuizing van de site naar andere hosting. Jullie weten ondertussen best het één en ander van mij, maar dat is wel allemaal online. Op een aantal tientallen na heb ik alle 40.000 van jullie die mijn site bezoeken nog nooit ontmoet, hebben we elkaar nog nooit in de ogen kunnen kijken en geen woord met elkaar gewisseld. Dat is inherent aan bloggen, daar ben ik me van bewust, maar dat blijf ik af en toe gek vinden.

Het beeld dat jullie van mij hebben is puur gebaseerd op de stukjes die jullie van mij lezen. Hetgeen ik al dan niet besluit te delen en hoe ik dat doe is allesbepalend voor hoe ik overkom. Daar ben ik me van bewust, maar ik ben er niet altijd, of eigenlijk zelden, mee bezig. Ik schrijf wat ik wil schrijven en denk niet terwijl ik stukjes publiceer ‘oh wat zullen ze nu toch van me denken’. Ik probeer altijd trouw aan- en dichtbij mezelf te blijven, en ga er vanuit dat dat hoe dan ook het beste werkt. Voor mijn gevoel ben ik online precies hetzelfde mens als ik offline ben, maar is dat ook echt zo? Of is het zo dat je bepaalde dingen – bewust of onbewust – toch filtert om net even wat lekkerder uit te komen?

Laat ik voorop stellen dat alles wat online komt laat zien wie ik ben. Toch is er altijd ruimte voor interpretatie: vooral met tekst. In mijn vlogs zie je hoe we ons dagelijks leven invullen, hoe ik als moeder voor de jongens ben, hoe ik eruit zie als ik me drie keer ruk voel en hoe Koen en ik met elkaar omgaan. In tekst is dat anders. Je kunt mijn humor niet begrijpen, of mijn manier van schrijven niet kunnen waarderen. Dat kan dan al bepalend zijn voor hoe je over mij denkt. Ondanks dat ik blog en vlog zijn er ook dingen die je niet ziet. Als Koen en ik boos op elkaar zijn laat ik dat weg. Dat doe ik niet om mezelf in een beter daglicht te stellen, maar wel omdat dat niet alleen mij, maar ook hem aangaat en het niet altijd mogelijk is zomaar alles online te knallen. Datzelfde geldt ook voor de kinderen: dat ik er voor kies te bloggen wil niet zeggen dat het oké voelt om ook over hen alles van a tot z uit te kauwen. Zo hebben we bijvoorbeeld met Morris veel in het ziekenhuis gezeten tijdens zijn eerste levensjaar, maar is dat hier niet aan bod gekomen. Niet omdat ik me ervoor schaam, maar omdat ik niet wil dat dat ooit tegen hem gebruikt zal kunnen worden, op welke manier dan ook, en omdat ik vind dat mijn site geen platform is waarop het hele medische dossier van mijn kinderen beschreven hoeft te worden. Dat is iedere dag opnieuw een afweging: wat wel, en wat niet?

Als het puur op mij aankomt is er maar weinig wat ik weglaat. Ik houd steeds voor ogen dat ik mijn website ooit begonnen ben om te delen hoe het voor mij is om jonge moeder te zijn, eerst van een, en later van twee kinderen. Dat is ook de reden dat ik het wél wilde delen toen we twee maanden geleden een miskraam kregen. Dat gaat met name Koen en mij aan, en voor ons voelde het als het goede om te laten zien dat ons dat soort dingen ook overkomen. Dat we ook verdriet hebben, en dat de dingen niet allemaal maar vanzelf van een leien dakkie gaan. Dat het artikel wat ik een poos eerder publiceerde over onze kinderwens tijdens de miskraam werd gebruikt als stok om mee te slaan is me dan ook behoorlijk rauw op mijn pan gevallen. Ik had dat artikel al eerder geschreven, maar omdat we er vanuit gingen dat het heus niet meteen zou lukken als we het weer zouden proberen én omdat we heel veel vragen kregen over wanneer er een derde zou komen en we dat deze keer juist wat langer voor onszelf hadden willen houden, besloten we het toch te publiceren. Het had tenslotte zo gevoeld, en een mens kan van gedachten veranderen toch? Dat mijn eigen woorden, die ik in de maanden daarvoor weloverwogen geschreven had, op een voor ons verdrietig moment zo tegen me gebruikt werden heeft me echt wel heel erg geraakt. Wij wilden graag een derde baby, uiteindelijk sneller dan we hadden gedacht, en dat dat niet zo mocht zijn vonden we allebei heel heel erg. Dat ik vervolgens veroordeeld werd om mijn verdriet – ik had toch gezegd dat ik nog helemaal geen derde wilde, dus wat jankte ik nou?! – vind ik onbegrijpelijk en heeft me ergens ook alerter gemaakt in wat ik kennelijk wel en niet kan of mag bespreken.

Om terug te komen op waar dit artikel eigenlijk over gaat: ik kan maar weinig concrete verschillen noemen tussen hoe ik offline en online ben, maar er zijn er een paar waar ik me wel bewust van ben. ‘In het echt’ ben ik niet altijd even genuanceerd. Ik vind iets leuk, of tien keer niks, ik wil iets of ik wil iets heel erg niet, en ik ben heel blij of ik ben heel erg niet blij. Ik ben niet zo van het grijze gebied. Online probeer ik die nuance wat meer aan te brengen. Niet eens zozeer voor mezelf, maar meer omdat ik anderen niet voor het hoofd wil stoten met mijn zwart-witte uitspraken. Daarbij weet ik dat het onvermijdelijk is dat mensen een mening over je vormen gebaseerd op hetgeen ze zien, als je doet wat ik doe, maar ik ben er na 2,5 jaar nog steeds niet heel goed in geslaagd die olifantenhuid te kweken en altijd maar schijt te hebben aan wat een ander vindt. Ik doe mijn best hoor, maar het zit in mijn aard dat ik graag aardig gevonden wil worden en dat ik niet wil dat mensen nare dingen van me vinden, om welke reden dan ook. Dat sijpelt ook hier een beetje door. Ik kan het prima naast me neer leggen als iemand zegt dat ze mijn jurk niet om aan te gluren vindt, bij wijze van spreken, maar opmerkingen als ‘ik vind jou een vervelend mens’, blijven niet leuk om te horen. Ik weet dat ik daar niets mee kan, en dat het letterlijk onmogelijk is om met iedereen vrienden te zijn, maar nee, fijn blijft anders. Ligt overigens wel heel erg aan wie het zegt en aan de manier waarop of het me iets doet of niet. Die opmerking over mij zonder make-up van laatst bijvoorbeeld, kan ik meer dan prima naast me neerleggen puur omdat ik me totaal niet aangesproken voel en de manier waarop veel meer zegt over degene die de uitspraken doet dan over het lijdend voorwerp – ik dus – in deze kwestie. Wat ik offline ook wel een stuk meer doe dan online is vloeken! Haha. Ik schrijf zoals ik praat, maar dat gevloek laat ik op papier toch maar achterwege. Het staat zo gruwelijk plat als je in iedere alinea drie keer kut moet lezen, en gesproken woorden vervliegen, maar dat wat ik hier schrijf blijft tot in lengte van dagen staan. Daar probeer ik dus wel rekening mee te houden, net als met dat ik niet teveel godsdienstige termen in mijn teksten slinger. Dat maakt me voor mezelf niet zo veel uit, maar ik weet dat er ook mensen zijn die dat niet prettig vinden en daar houd ik graag een beetje rekening mee.

Moraal van het verhaal: ik ben online absoluut mezelf. Ik ben geen gecensureerde versie van de werkelijkheid als het op mijn blog aankomt. Van de mensen om me heen die mijn blog lezen hoor ik ook dat het écht Mies is, hier op de blog. Ons leven is ons leven en dat is wat je ziet, al denk ik wel dat er ook nog steeds kanten van mij zijn die jullie niet kennen. Zo heb ik een partijtje platte humor waar je u tegen zegt, maar komt die op tekst nooit zo over als in het echt. Ik kan heel slecht ontspannen en ben altijd bezig, terwijl het online misschien wel eens lijkt alsof het in mijn hoofd altijd een grote kalme toestand is. Ik ben een onwijze knuffelkont, maar dat wordt ook een beetje lastig in tekst, en ik ben een gigantische perfectionist. Of dat zo overkomt weet ik eigenlijk niet. Ik probeer ‘t te temperen, maar het is er toch altijd. Ik wil nooit dingen halve bak doen of afraffelen en vraag in alles het uiterste van mezelf. Dat heeft me veel gebracht maar is af en toe ook wel eens doooodelijk vermoeiend. Dan kijk ik om me heen en ik denk mennn wat zou het lekker zijn als ik eens gewoon kon denken ‘joe boeiend lekker belangrijk we zien wel wat ik er van bak’, of ‘laat dat huis maar even een *piep* bende zijn; ik plof op de bank’. Dat ja. Maar nee. Zit er niet in. Het is wat het is, ik ben wie ik ben. En dat is helemaal oké!

Ik ben wel heel benieuwd: volgen jullie veel bloggers? En heb je het gevoel dat je die echt kent?

Dankjewel voor het lezen:)!

Recommended Posts
Showing 33 comments
  • Renske

    Wat een mooi eerlijk stuk weer!
    En jeetje, wat kunnen mensen onaardig zijn, waaaaarom?! Ik schrik ervan nu je zegt hoe de mensen reageren. Wat je zegt, je gaf iets anders aan in je blog, maar jullie vonden het ook een leuke verrassing en hadden niet verwacht dat het zo snel zou gaan. Wat erg eigenlijk dat je je zo moet verantwoorden steeds..

    Ik vind het onwijs leuk om jou en je jongens te volgen! Ik heb werkelijkwaar nog nooit wat stom gevonden op je blog en vind dat je enorm leuk en mooi schrijft.
    Hopelijk ga je er nog lang mee door en houden de negatieve mensen hun commentaar voor zich!

    Jeetje wat een verhaal van mij, haha sorry.
    Ga vooral zo door! Ik vind je een topper 🙂

    Ps: super leuk om ook wat stukjes van Uden te zien, ik heb daar vlakbij mijn hele jeugd op een camping gestaan.

    • Natascha zlocki

      Ik lees al een hele tijd mee in jou leven en vind het echt super. Ik denk dat je een pracht mama bent en dat jullie een super tof gezinnetje zijn, eentje waar ik zeker graag op de koffie zou gaan.
      Ik herken veel van mezelf in jou en vind het altijd geruststellend dat ik dus niet alleen zo denk vooral na de kindjes toe ( hier ook een echte moederkloek van 3 lieverdjes) en het perfectionisme.
      Ik kijk dus ook altijd heel erg uit naar jou artikeltjes en ze zijn super om te lezen.
      Je kan idd nooit voor iedereen goed doen helaas maar je daar zeker niets van aantrekken!
      Je bent een topmadam

  • Marja

    Ik volg niet echt bloggers specifiek. Maar vind het juist prima dat iemand zich online iets anders voor zou doen, niet alles bloot geeft, dan wat er bijv met vrienden besproken wordt. Kom op zeg; de hele wereld kan het lezen, dus natuurlijk laat je daar – om jezelf of anderen te beschermen – zaken weg.
    Het probleem is denk ik ook dat doordat het allemaal zo open en eerlijk omschreven is (en men niet weet wat er weggelaten wordt) mensen obv een blog denken dat ze je kennen. Dat ze je ownen.
    Lekker laten lullen. Meeste zijn anoniempjes, jij zet je hele hebben en houden online. En soms een stukje niet. Prima en logisch!

  • Antoinette

    Ik volg wel wat woon bloggers. Maar dat lees je en je kent ze verder niet. Met jou blogs is het anders , ik vind ze altijd superleuk. Ik zit er iedere week weer op het wachten. En ik heb het ” geluk” dat ik je wel live ken van onze race weekenden.
    Ik vind het leuk dat je zo over je leven verteld. Ga zo door zou ik zeggen!! Xx

  • Larissa

    Het slaat nergens op dat mensen de behoefte voelen gemene opmerkingen te plaatsen over zo’n gevoelig en persoonlijk onderwerp. Ik vind het nog steeds super sterk dat je zoveel deelt over je leven! Wanneer iets niet goed voelt om te delen, dan zeker niet doen.
    Ik volg heel wat blogs en het gaat inderdaad voelen alsof je sommige bloggers een beetje kent. Misschien dat mensen dat ook wel bij mij hebben. Het maakt blogs leuk!

  • Anne

    Ik ken je natuurlijk gelukkig live, maar op de blog lees ik ook lekker Michelle ! Je hoeft zeker niet alles te delen. Je bent een leuk mens ! Lekker zo doorgaan X

  • Yvonne

    Hier ook een Ujese die het stiekem erg leuk vind om je blogs en plogs te lezen! Tijdens de zwangerschap van onze tweede via Facebook tegen gekomen. Nu is het vaak een moment om de dag mee op te starten. Ons meisje van 3 maanden aan de borst en lekker nieuwsgierig zijn naar wat jij en je gezin nu weer mee hebben gemaakt!

  • Kirsten

    Heel naar om te lezen hoe sommige mensen reageren op je blogs. Laat je er niet door tegenhouden en weet dat tegenover zulke reacties een heleboel (stille) lezers staan die zich herkennen in je blogs en die met je meeleven!

  • Ilse Visscher

    Ik denk dat jij best heel goed overbrengt wie je bent. Bij andere bloggers vraag je je dat soms af. Je doet het leuk, bent eerlijk en jezelf. Dat zie je aan hoe je schrijft en je foto’s. Ga zo door en laat mensen lekker ‘mutsen’. Zijn vast gewoon jaloers! ;p

  • Isa

    Wat naar dat mensen zo reageren! En wat stom ook dat je jezelf zo moet verantwoorden. Ik reageer niet altijd (meer) omder een artikel. Maar ik vind je blogs en vlogs nog altijd even leuk! En jou daarmee volgens mij ook een hartstikke leuk mens;) Snap natuurlijk dat er ergens wel een verschil zit tussen online en offline. Maar ik vind je blogs en vlogs altijd oprecht. Ga zo door! x

  • Marieke

    Wauw!! Wat is dit een ontzettend mooi stuk. Heel duidelijk, precies zoals het is. Niet meer en minder.

  • Denise van Doesburg

    Jij bent de enige die ik volg met een blog. Ik stuitte perongelijk op jou Instagram pagina en ben je blog gaan bekijken. Je interesseerde mij heel erg want ik herkende veel in jou verhalen! Ik volg je nu een jaartje en ik vind je, (zoals je hier overkomt) echt een super leuk mens!! Ik hou ook wel van die opmerkingen die jij er af en toe uitgooid.
    Ik vind het heel lullig om te lezen dat mensen een mening hebben over jou, en dat ze die dan ook graag met je willen delen. Maar helaas is dat vandaag de dag..
    Er zijn er genoeg die jou wel echt waarderen!

  • Astrid

    Ik heb nog nooit gereageerd maar ben 1 van je vaste lezers. Ik vind jou echt een leuke vrouw met een leuk gezin en vind het super leuk om je verhalen te lezen! En natuurlijk de plogs zijn leuk! Ik zoek wel eens naar andere bloggers, maar die halen het niet bij jouw verhalen en foto’s hoor. Dan scroll ik er snel doorheen en denk ik naahhh nee toch niet! Haha. Trek je niks aan van die idioterie en blijf vooral alles posten wat jij wilt!

  • Tamara

    Hoi Michele.

    Laat de mensen lekker lullen en mauwen. Er zijn mensen die altijd wel wat op of aan te merken hebben. En van een derde baby dat is iets wat jij en koen uit maken. Ik heb ook vaak genoeg gezegd ik hoef geen derde kindje bij en nu heb ik wel 3 kindjes. Mensen hebben altijd een oordeel. (is ook altijd makkelijk om te oordelen) daarbij vind ik het altijd erg leuk om jouw plogs te lezen over hoe jullie leven eruit ziet. En laatst jouw vlog vind ik ook heel leuk om te kijken.
    Het is idd moeilijk om je erbij neer te leggen als iemand wat lelijk over je zegt en is is ook makkelijk gezegd dat gedaan.
    Ik vind dat je het super doet en ga vooral zo door.

  • Marieke

    Wat kunnen mensen toch vreselijk naar doen… En ik snap dat je, je dat toch aantrekt…
    Zelf volg ik heel weinig bloggers.. 2/ 3 waarvan jij er dus 1 bent.. Vind het heel leuk om je te volgen… Je schrijft leuk en vind vooral je plogs altijd heel leuk!
    Hoop je nog heel veel jaren te mogen volgen!

    Liefs

  • Judith

    Wat verschrikkelijk idioot dat bepaalde mensen denken dat ze het recht hebben om zo over jou te oordelen, in een situatie die al zo persoonlijk en verdrietig is, terwijl ze je niet eens kennen. Lager bij de grond kan bijna niet.. Ik bedenk me dan dat het vast voortkomt uit eigen onzekerheid en jaloezie, en dat het zoveel meer over hun zegt dan over jou, maar dat maakt het niet minder naar om te lezen..
    Weet dan in ieder geval ook dat je by far mijn meest favoriete blogster bent, eentje die ontzettend prettig en fijn schrijft en volgens mij ook gewoon een hartstikke leuk mens ís (naast dat je zo overkomt op je blog). Ik heb door de jaren heen veel bloggers/vloggers gevolgd, ook de ‘groten der NL’, maar daar zie je zo vaak dat ze uiteindelijk teveel móeten om maar meer lezers binnen te hengelen, teveel advertorials etc, en daarmee niet meer oprecht en persoonlijk zijn. Dus echt, wees ontzettend trots op wie je bent, wie jullie samen zijn en hoe je bent als blogster, want je doet het supergoed!

  • Jacqueline

    Leuk artikeltje weer! Ik volg redelijk wat bloggers, maar echt trouw ben ik eigenlijk alleen aan jouw blog en de dames van 2wmn. Nu ik er over nadenk, komt dat denk ik, omdat jullie zo puur en oprecht overkomen. Wat je zegt, jullie kennen ons volgers niet persoonlijk en wij jullie ook niet. Maar bij jou, Willemijn en Martine heb je tóch het gevoel dat je, bij wijze van spreken, vriendinnen bent.

    • Mirte

      Hier hetzelfde! Volg voornamelijk jouw blogs en vlogs en 2WMN. Inderdaad puur en oprecht. Heb een tijdlang ook nog ‘grotere’ bloggers/vloggers gevolgd, maar ik merk dat die in de loop der jaren toch verder van me af zijn gaan staan en dat het ‘vriendinnen’-gevoel ging ontbreken. Denk dat voor mij de mogelijkheid om je te identificeren met de hoofdpersoon bij een blog net zo belangrijk is als bij het lezen van een boek en nu ik zelf moeder ben, kan ik niet meer zoveel met make-up, tientallen (pers)reisjes en andere dingen die voor mij nu gewoon verder van me af staan. Kijk ook nog wel naar Annic ten Duis, de Huismuts en Jamie Li, maar ook die staan voor mijn gevoel toch verder van me af, omdat een groot deel van hun leven minder of niet op dat van mij lijkt. Neemt niet weg dat dat ook allemaal hele leuke (en ik geloof ook echt wel oprechte) vrouwen zijn, anders keek ik niet natuurlijk 😉

  • Samantha

    Eerlijk gezegd lees ik alleen jouw blog en dan ook allemaal! Blijf het leuk vinden wat je plaatst en kan me in veel dingen ook vinden.
    Ik vind het ook gewoon leuk dat ik je hoogzwanger (van Morris) heb zien fietsen met je mooie kleertjes en hoge hakjes aan en dat me dat beeld altijd is bijgebleven. Plus je woont in de buurt! Je bent een fijn mens online, geloof dat je dat in het echt ook bent.

  • Youssra

    Ik lees al een tijdje je plogs en volg je ook een tijdje op instagram. Ik vind jou een topwijfie! Je komt heel eerlijk over en vind het geweldig om je plogs te lezen, naar je vlogs te kijken en je voorbij zien komen op insta story of instagram.
    Zonde dat mensen zo kunnen oordelen of bepaalde opmerkingen maken. Probeer het inderdaad niet al te veel aan te trekken! Nogmaals ik vind je geweldig! Een leuke vrouw en moeder voor de kinders. Een voorbeeld voor mij, als ik in de toekomst ook mama ben!

  • Nienke

    Je bent een topper!

  • Carmen

    Wat een nare mensen bestaan er toch!

    Dit artikel is echt goed van je gewchreven! Precies zoals het is. Je schrijft mooi en puur en ik vind het altijd erg leuk om je blogs te lezen en je vlogs te zien. Zelfs mijn vriend kijkt soms mee:)

    Ga vooral zo door! Je bent een leuk mens en een goede mama!

  • Mathiske

    Het lijkt me juist erg grappig om je bijvoorbeeld bij de ijssalon tegen te komen. Een ijsje te eten en daarna weer door. Juist de gewone dingen maakt het echt toch? Ik snap niet dat mensen zo lullig doen. Waarom lees je het dan? En waarom nemen ze überhaupt de moeite om een reactie te typen. Ik houd niet van al die negativiteit daar is het leven te kort voor.

  • Mar

    Mensen mogen vinden wat ze vinden maar het is echt niet normaal als mensen sturen; je bent een vervelend mens. Dat kan toch niet? Heeft toch ook geen enkele zin? Ik denk dat er toch een stukje jaloezie inzit. En het feit dat je hier een blog over schrijft laat zien dat je hier wel mee zit lijkt me. En onder het lezen dacht ik eerst; tja dat is het risico van je privé, althans een gedeelte daarvan, online gooien maar eigenlijk vind ik dat ook bull shit. Mensen hebben dat recht gewoon niet. Laten we aardig voor elkaar zijn. En als het je zo irriteert dat je lelijke dingen gaat zeggen, volg dan gewoon niet meer denk ik dan.

    Ik lees je blog met veel plezier en geniet van je jongens. Dat je perfectionistisch bent had je weleens gezegd en daarom moest ik ook grinniken toen je een foto plaatste van je schone badkamer en het me opviel dat je wisser precies gelijk hing met de voeg van de tegel. Niet zomaar op de muur geklapt zeg maar 😉 maar joh, wat geeft het? Dat ben jij! En hoe jij het altijd zegt “helemaal goed” “ top” “dikke prima”

  • Esther

    Ik lees eigenlijk alleen jouw blog en ik heb echt het gevoel dat ik je ken. Supervaag. Soms loop ik wel eens te zeiken op wat ik allemaal nog moet doen in huis of iets anders en dan bedenk ik mij serieus ‘wat zou michelle doen, niet zeiken maar doorpakken’ . Best een beetje triest dat ik een onbekend iemand nodig heb om mij een schop onder mn kont te geven haha mja voor mij voel je als een bekende! En denk ook dat wij vriendinnen zouden kunnen zijn gezien je vlogs, platte humor en sarcasme haha. Dus blijf lekker jezelf, jammer van de azijnpissers…moet natuurlijk wel altijdwat te zeuren blijven

  • Sabine Vos

    Michelle,

    Ga vooral door met hoe je nu doet.
    Ik kijk iedere maandag uit naar de nieuwe stukjes van jouw en je mooie gezin.
    Wij (mijn man en ik) hebben bewust besloten om geen kinderen op de wereld te zetten.
    Desalnietemin kan ik enorm genieten van hoe jullie zijn met de beide boys. En wat jullie allemaal meemaken.
    En ook van andere mensen met kinderen.

  • Laura

    Via mijn collega werd ik getipt om jou te volgen, omdat de vind dat je zo heerlijk schrijft! En ze heeft he-le-maal gelijk!! Zeker nu ik zelf ook sinds een aantal maanden mama ben, vind ik het heerlijk om mee te lezen hoe dat bij andere jonge mama’s gaat. Maar meid hoe moeilijk het ook is soms die kritiek, laat de jaloersige mensen lekker kletsen! Ze zijn gewoon stikjaloers en het is altijd maar makkelijk om via social media mensen te kwetsen. Ik hoop in ieder geval dat je nog lang van die leuke plogs blijft schrijven. Liefs, Laura

  • Sabien

    Volgens mij heb ik het hier al vaker aangegeven; ik heb zo onwijs veel bewondering voor jou als (jonge)!moeder! Je bent knappe mooie vrouw, hebt een leuke man, prachtig gezin, mooi huis, goede baan, liefdevolle familie en vrienden en een goedlopende blog. Mensen die gemeen reageren zijn afgunstig en zitten zelf zielig achter de computer. Je moet je nooit maar dan ook nooit veranderen of verantwoorden voor dit soort trieste types! Michelle, ga zo door. Ik lees je artikelen met veel plezier en ik hoop dat ik zelf op een dag ook zo’n liefdevolle moeder mag worden. X

  • Soumia

    Ik moet je eerlijk bekennen dat toen ik over je miskraam las ik ook dacht huh daar waren ze toch niet mee bezig? Maar meteen erachteraan dacht ik ook idd je kunt van gedachten veranderen en joh natuurlijk deel je niet elk detail van je leven! Wel heel dapper dat je zoiets persoonlijks en gevoelig toch deelde. Respect! Ik heb namelijk wel het gevoel dat je oprecht schrijft en vlogt! Ik geniet iedere week van je plogs!

  • Melissa Koster

    Lieve Michelle,

    Wat heb je het weer mooi op papier gezet. Ik volg je al vanaf je zwangerschap van Morris. Ik herken veel van jou in mij. We zijn dezelfde leeftijd, zelfde mentaliteit, droge humor. Hier gaan er ook regelmatig wat scheldwoorden doorheen haha. Waar jij mama bent, zijn wij daar nog niet mee bezig. Wel bezorg je me regelmatig klapperende eierstokken door leuke artikelen. Alles wat je schrijft of filmt is altijd leuk! Wat de andere lezers ook schrijven is het vriendinnen gevoel, dat heb ik bij jou heel sterk. Ook volg ik EliseJoanne en bij haar heb ik dit gevoel ook. Ga vooral zo door met hoe je nu bezig bent. En een dikke fuck you naar de mensen die die stok hebben gepakt.

    Liefs Melissa

  • Elize

    Wat het nadeel van ploggen, bloggen en vloggen is,is dat jij ons niet kent maar wij jou wel (van gezicht).. wat ik dan wel weer grappig vind, is dat ik jullie (meerdere) keren gezien heb tijdens jullie weekendje bergen aan zee.. wat ik grappig vond was om je blog terug te lezen hierover.. want op de foto’s die ik vervolgens terug zag leek het gezelliger dan dat het in werkelijkheid overkwam.. dat maakt weer dat je alles wat vervolgens geplaatst wordt met een korreltje zout neemt, want op foto’s lijkt alles mooier dan dat het in werkelijkheid is..

    Ik volg zelf meerdere bloggende en vloggende mama’s en ik moet zeggen dat er maar 1 is die in haar stories en in haar blogs en foto’s een echte weergave geeft van haar hele leven en dat is wolferien… bij alle anderen is het allemaal picture perfect, kijk ons even gelukkig zijn met onze kindjes, vriendjes, wijntjes, mannetje e.d.. soms is het leven ook even kut en klote (om even te vloeken) en als je dat nooit terug ziet in v(b)(p)logs stories of foto’s weet je eigenlijk al dat het alleen een mooiere weergave is van de werkelijkheid.. en dat is uiteraard een keuze, dat je ervoor kiest om alleen de leuke dingen te delen, maar als je dan wil weten of ik het gevoel heb dat ik mensen die ik volg echt ken.. nee.. dat gevoel heb ik absoluut niet, instagram blijft een medium waarbij heel veel mooier wordt gemaakt dan de werkelijkheid.. en waarop je niet eerlijk mag en kunt zijn in je reactie want reageer je kritisch, oprecht en gewoon eerlijk dan wordt je neergesabeld door de mensen die het sociaal wenselijke schrijven.. en oh… wat zou ik soms graag een eerlijke reactie geven op sommige foto’s/v(b)(p)logs…

    • bijzonderkleinwonder

      ‘Gezelliger dan het in werkelijkheid overkwam..’ Dan gaat het toch nog steeds over interpretatie en kun je niet in iemands hoofd kijken? Wij hebben het dat weekend in Egmond heeeel erg fijn gehad samen. Maar echt heel fijn. Zo bijzonder dat jij daar iets anders van maakt gebaseerd op ? onze gezichten op dat ene moment dat je ons in Bergen hebt gezien? Hoe weet je nou hoe iemand die jij niet kent iets ervaart? Dat je het hier nooit terugziet als het kut is ben ik niet met je eens, maar ik geloof dat er niet eens zo toe doet. Toen ik verdrietig was over onze miskraam deelde ik dat en in de vlog van vandaag gaat het bijvoorbeeld nog over dat de jongens ziek waren en hoe niet chill dat is. Maar het is ook maar net waar je naar zoekt en hoe je de dingen wilt zien. En inderdaad; iedere blogger heeft het recht om te delen wat hij of zij wil. Dat kun je leuk vinden of niet: je hebt altijd nog zelf de keuze om iets wel of niet te kijken, lezen of volgen. Ik denk dat het belangrijk is om in je achterhoofd te houden dat ‘eerlijk’ voor iedereen anders is. Jij kan iets verschrikkelijk vinden wat een ander helemaal geweldig vindt of juist andersom, en niemand heeft dezelfde realiteit. Het is allemaal behoorlijk aan smaak en persoonlijke voorkeur onderhevig en dat is hartstikke prima. Daarom is het ook maargoed dat er zoveel bloggers zijn. Zit er voor iedereen iets tussen:).

    • Sabien

      Wat bijzonder dat het jou ‘zo hoog’ zit om zo’n lange reactie te schrijven, op basis van jouw gevoel. Een normaal iemand zou voor deze analyse geen tijd hebben. Dit zegt meer over jou; dan over Michelle. Afgunstig?

Contact Us

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.

Not readable? Change text. captcha txt

Start typing and press Enter to search

error: Content is protected!