BORSTVOEDING: HOE GAAT HET NU?

 In Baby, Benjamin

*Dit artikel betreft een samenwerking

Benjamin krijgt ondertussen ruim tien maanden borstvoeding. Dat is een maand langer dan ik Morris heb kunnen voeden, en daar ben ik blij om. Morris wilde na negen maanden zelf niet meer. Dat weet ik toen aan het verdriet door oma’s overlijden en aan het feit dat ik weer zwanger was – daardoor kan de samenstelling van je voeding veranderen – maar zeker weten doe je dat natuurlijk niet. Een baby van negen maanden kan nog niet tegen je zeggen dat hij je melk eigenlijk niet meer zo te pruimen vindt, dus je vult het zelf maar in. Die negen maanden waren voor mij echt een ding: ik wilde Benjamin zó graag minimaal net zo lang voeden als ik Morris heb gedaan, dat dat echt een soort streven voor me was. En stiekem vond ik het ergens ook spannend, want wat nou als Benjamin er dan ook geen zin meer in zou hebben? Vandaag alles over hoe het nu gaat met de borstvoeding, hoe vaak ik nog voed, of ik ook kolf en hoelang ik nog door wil gaan.

Laat ik voor ik verder vertel eerst zeggen dat ik geen lid van de borstvoedingsmaffia ben. Ik ben blij dat ik de jongens borstvoeding geef en heb kunnen geven omdat ik daar zelf een fijn gevoel bij heb, maar ben overtuigd van het feit dat ze net zo goed groot worden op flesvoeding. Het is niet altijd een keuze, en als het dat wel is is het ook oké! Ik vind vooral dat iedere moeder moet doen waar zij zich prettig bij voelt, of dat nou borst- of kunstvoeding is. 

Tien maanden borstvoeding dus. Bijna elf al. Voor Morris geboren werd stond ik er eigenlijk heel erg blanco in. We zouden wel zien hoe het zou lopen. Als de borstvoeding zou lukken zou dat mooi zijn, als het niet zou gaan zouden we er geen ellenlang en slopend verhaal van maken wat ons het genieten van de eerste weken in de weg zou staan, en zouden we voor flesvoeding kiezen. Jullie kennen het verhaal, maar toen Morris geboren werd ging het eigenlijk vrijwel vanzelf. Hij hapte snel en goed aan, en na wat kleine opstartdingetjes en veel liggend voeden de eerste week ging de borstvoeding als een trein. Of als een tiet, om lekker in ‘t thema te blijven. Ondanks een aantal borstontstekingen waarvan één zo erg dat ik een zwarte plek op mijn borst had lieten we ons niet uit het veld slaan, en uiteindelijk lukte het me negen maanden volledig te voeden. Toen gaf Morris zelf aan dat hij er klaar mee was, en was dat oké, hoe rot ik het op het moment ook vond. Toen ik voor de tweede keer zwanger was, stond ik er stukken minder neutraal in dan de eerste keer. Ik wilde weer borstvoeding gaan geven, en ook minimaal net zo lang. Dat moest en zou me lukken. Ik wist tenslotte al hoe het was en dat het in principe mogelijk zou moeten zijn, dus het leek me in ieder geval de beste instelling om er volle bak voor te gaan.

Dat deed ik, en waar we dachten dat het met Morris gemakkelijk ging, ging het deze keer nog zoveel eenvoudiger dan toen. Benjamin had nul moeite met aanhappen, dronk alsof zijn leven er vanaf hing, en ik had meteen genoeg melk om in zijn behoefte te kunnen voorzien. Omdat ik allebei de keren met name de eerste maanden behoorlijk hyperlactatie had, en al helemaal in de ochtend als de jongens ‘s nachts doorsliepen, kolfde ik iedere ochtend voor de voeding 200 tot 250 ML af met een dubbele kolf. Na de voeding was geen optie, omdat de boel dan zo op springen stond dat aanhappen überhaupt niet mogelijk was. Na een week of zes, als ik me niet vergis, besloten we Benjamin een keer een flesje gekolfde melk te geven om te zien of hij dan niet zou weigeren, en dat ging gelukkig prima. Vanaf dat moment gaf ik hem heel af en toe eens een flesje, maar dat kwam eigenlijk maar heel zelden voor. Al het overige spaarde ik op in de diepvries om een voorraadje te hebben.

Toen ik weer zwanger raakte merkte ik dat ook deze keer mijn productie een beetje minder werd. Hoewel die derde zwangerschap helaas niet zo lang duurde als we hadden gehoopt heb ik wel erg lang een hoog HCG in mijn bloed gehad, en dat merkte Benjamin ook. Hij had nog steeds genoeg aan mijn voeding, maar leek wel minder lang ‘vol’ te zitten dan voorheen. Om de boel op peil te houden ben ik toen wat bij gaan kolven, en ook kolfde ik wel eens een complete voeding die ik dan aanvulde met wat ik extra had gekolfd. In eerste instantie met mijn dubbele kolf, maar ik heb van Plein.nl ook een andere mogen testen: de Philips Avent Ultra Comfort enkele elektrische borstkolf. Die is qua instellingen wat minder geavanceerd dan de dubbele kolf die ik voorheen gebruikte, maar omdat hij een zacht siliconen massagekussen heeft voelt het echt méga comfortabel op je borst. Het is niet hard, snijdt nergens en ik merk dat ik met dit apparaat meer melk kan afkolven, terwijl normaal gesproken juist vaak wordt gezegd dat dat met een dubbele kolf zo is. Wat dat betreft heeft de kolf van Avent dus mijn voorkeur. Nadeel is dat ik niet twee borsten tegelijk kan doen en het in dat opzicht dus wat meer tijd kost. Hij is overigens ook verkrijgbaar in de dubbele variant, maar ik heb de enkele. Het is in die zin voor mij niet de meest praktische kolf, qua tijd, maar over het algemeen heb ik toch geen haast als ik kolf, en dan verkies ik comfort toch boven snelheid. Hij is trouwens ook heel gemakkelijk schoon te maken: vind ik ook een dikke pré. Qua fles gebruik ik áltijd de anti-colic van Philips Avent. Jullie weten inmiddels dat Benjamin heel lang heeft gespuugd als een malle. Ik merkte weinig verschil tussen Difrax en Dr. Brown’s dus ik heb steeds allebei gebruikt, maar sinds we de nieuwe van Philips in huis hebben gebruiken we niet of nauwelijks een andere voor zijn melk omdat we écht significant verschil merken. Benjamin drinkt er zelf heel gemakkelijk uit, hij hoeft niet te hard te werken om de melk te kunnen drinken én de krampen en het spugen zijn duidelijk minder. Omdat ik er zelf zo blij mee ben mag ik er ook eentje weggeven via Instagram vandaag, dus kijk daar vooral even als je ‘m ook wilt proberen.

Bijna elf maanden zijn we inmiddels onderweg. Benjamin drinkt ‘s ochtends na het wakker worden en ‘s avonds voor het slapengaan nog aan de borst; verder is het water en thee. Heel af en toe drinkt hij ‘s middags nog een beetje als hij zijn rust niet kan vinden in bed. Als ik hem aan de borst leg valt hij meteen in slaap en kan ik hem rustig overleggen. Dat is meer ter geruststelling dan iets anders. Over zes weken viert Benjamin zijn eerste verjaardag. Ik heb steeds gezegd een jaar te willen voeden en dat streven heb ik nog steeds. Daarna vind ik het mooi geweest. Benjamin drinkt ondertussen vooral voor de lekker, want als ik hem niet meteen voed en we hem zijn boterham voorschotelen is het ook oké, dus ik maak me niet zo druk over het stoppen. Voor nu eerst nog maar even genieten van de dagen die we er nog aan vast mogen plakken samen. Ik ben allang blij dat het allemaal zo goed is gegaan, dat ik op de borstontstekingen na relatief weinig kwaaltjes heb gehad, dat ik nooit heb hoeven bijvoeden en dat het redelijk ‘vanzelf’ ging allemaal. Dat Benjamin net zo’n ritmekind bleek als zijn broer en dat we wisten wat we aan elkaar hadden. Oh en ik ben zo dankbaar voor al die fijne momenten ‘s avonds als hij in slaap viel aan de borst. Dat zijn zelfs voor iemand als ik, die geen romantisch beeld heeft bij borstvoeding, de aller- allermooiste dingen. Als ik naar hem kijk en zie hoe hij gegroeid is de afgelopen maanden ben ik ergens best een beetje trots. We zijn een goed team, mijn kleine baby B en ik.

Bedankt voor het lezen en een heel fijn weekend voor straks!

 

 

 

 

Recommended Posts
Showing 10 comments
  • Claudia

    Ik vind het als mede borstvoedings mama heel fijn om te lezen dat het zo goed gaat met het voeden van Benjamin en een positief verhaal te lezen. In mijn omgeving is het de grote uitzondering om borstvoeding te geven en zijn reacties ook niet altijd positief (zachtjes uitgedrukt). Hoewel ik denk dat ik de beste keuze maak voor mijn kind(eren) en mijzelf, is het jammer dat mensen het nodig vinden negatief te reageren of onjuiste informatie te verspreiden.

    Bedankt voor het delen en ik ben oprecht blij voor jou en Benjamin dat het voor jullie ook zo’n succes is 🙂

  • Yessica

    Wat goed en fijn dat je zo lang borstvoeding hebt kunnen geven (en nog steeds!).
    Met de tweeling is dat helaas niet zo lang gelukt, het zelf aanhappen lukte ze beide niet. Uiteindelijk wel een maand kunnen kolven, maar ook daar hadden ze uiteindelijk niet genoeg aan.

    Nu 26 weken zwanger van nummer 3 en ik ga het gewoon weer proberen! Ik zou dus heel graag de kolf willen testen, dus ik houd je Instagram in de gaten vandaag!

    • Yessica

      Ik bedoel natuurlijk het flesje en niet de kolf. Had iets te snel getypt en op verzenden gedrukt.

  • Nelleke

    Ook wij zijn een paar maanden geleden overgestapt van de Difrax-fles naar de fles van Philips Avent en zijn heel erg blij met die keuze. Echt een fijne fles! We hadden altijd wat met de fles van Difrax: hij lekte vaak, trok vacuüm en was lastig schoon te maken.

    Fijn dat borstvoeden zo goed gaat (en ging bij Morris)! Ben erg benieuwd tot hoe lang je het nog kan doen

    Fijne vakantie, geniet ervan!

  • Annika van Buren

    Wat een knappe moeder ben je toch. Morris besloot zelf en Benjamin geniet gewoon nog van zijn borst moment! Prachtig om lezen/zien.

    Zelf kolf ik as zondag al 5 mnd omdat mini me niet uit de borst kan/wil drinken en kan je vertellen nu met alle dagen werken en full time kolven breekt t soms wel erg op maar wil het liefst toch de 6 mnd gecorrigeerd gaan aantikken dus nog even te gaan. Ik ga denk ook maar eens een Philips aanschaffen. Heb nu een Medela huurvariant maar dat er 6x per dag aan getrokken wordt doet best zeer. Met massage lijkt me dat een verbeterende uitkomst. Ik moet er namelijk vaak echt aan werken om genoeg te krijgen.

    Wat je meld over de flessen daar heb ik eigenlijk nooit aan gedacht. Wij hebben nu difrax en d’r brown maar merken dat nu het aantal milliliters per dag omhoog gaan nu 7x 125 dat ze meer gaat spugen. Misschien ook Philips eens proberen. Oftewel ook insta in de gate houden.

    Op naar je volgende plog!

  • Hennie

    Zo mooi om te lezen! Heb helaas bij beide kinderen geen borstvoeding kunnen geven, mijn melk productie was beide keren te weinig. Voor mij is dat een hele periode een “ding” geweest omdat ik zo graag borstvoeding wilde geven, maar heb mij na de tweede keer er wel bij neer gelegd!

  • Mirte

    Hier tikken we inmiddels bijna de 23 maanden aan (als ik het zo zie staan, vind ik het ineens zo lang!), dat had ik vooraf nooit gedacht. We hadden een lastige start met spoedkeizersnede en daardoor duurde het een tijd voor de boel goed liep zeg maar, daarna werd het streven minimaal 3 maanden, toen 6 maanden, toen 9 maanden en ook een jaar leek me op een gegeven moment mooi en prima haalbaar. Na iets meer dan een jaar raakte ik weer zwanger en werd er door de verloskundige gezegd: als je het vol kunt houden, dan zou ik doorgaan tot de baby er is, omdat je het op die manier op gang houdt en als de baby er is waarschijnlijk zo verder voedt. Zo gezegd, zo gedaan en over een maand komt baby twee 🙂 Vind het wel lastig of ik nu moet gaan afbouwen (en overstap op kolven voor de komende weken), zodat nummer 1 al gewend is aan het niet meer bij mij drinken (weet niet zo goed of ik er twee aan de borst wil) of dat we wel zien hoe het loopt. DIe Avent kolf klinkt wel fijn, vooral omdat het geen hard plastic is, ik twijfel er ook nog over om een handkolf van Avent aan te schaffen voor onderweg.

    • Marianne

      Ik heb in de maanden dat ik borstvoeding gaf voor thuis en op het werk een elektrische kolf gebruikt, maar voor onderweg of avondjes uit de handkolf van Avent. Ideaal, zou iedereen aanraden om deze erbij te hebben! Compact en super makkelijk in gebruik.

  • Philomeen

    Heel fijn dat je zo lang borstvoeding hebt kunnen geven.Dat mocht bij mij helaas niet zo zijn.Onze kanjer is bijna11 maanden.Wij hebben de dyfrax fles. Alleen deze houdt lastig vast voor hem.Opzoek naar een ander flesje dus.Zou hem graag winnen.Hele fijne vakantie verder.

  • Jacqueline

    Mooi om jou ervaring te lezen. Bij Floris heb ik een jaar gevoed en bij Sebas hoop ik dat ook te gaan halen. Hij is inmiddels 9 maanden en het loopt nog steeds als een zonnetje, dus daar heb ik wel vertrouwen in. Mijn instelling was eigenlijk exact zoals bij jou: de eerste keer “we zien wel” en de tweede keer wilde ik heel graag dat het weer zou lukken. Genieten zijn die momenten samen

Contact Us

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.

Not readable? Change text. captcha txt

Start typing and press Enter to search

error: Content is protected!