MIJN EERSTE WEKEN ALS MOEDER

 In Moederschap, Morris, Persoonlijk

Het is vandaag donderdag 26 mei. Dat wil zeggen dat ons kind drie weken oud is, en ik dus precies drie weken moeder ben. Het blijft bizar om dat uit te mogen spreken en te mogen ervaren. Ik ben moeder. Drie weken dus al. En wat ben ik trots op die titel! Ik kan gewoon niet geloven hoe snel de tijd gaat. Ik vond dat altijd een cliché zum kotzen; ‘wacht maar hoor, de tijd vliegt met zo’n baby!’ maar uiteraard blijkt óók deze gewoon hartstikke waar te zijn. Het leek me leuk jullie vandaag een update te geven over hoe het met ons is, over hoe de afgelopen weken waren, en om wat mooie foto’s te delen die ik de afgelopen weken heb gemaakt. Ik voel me net een toerist in eigen huis, want ik loop echt de hé-le dag met die camera om mijn nek om foto’s van Morris te maken. Ik val letterlijk van de ene verbazing in de andere en wil alles vastleggen. Voor nu en voor later.

Allereerst even een korte update over mijn herstel! Ik vertelde jullie in mijn bevallingsverhaal (klik!) al dat er na Morris’ geboorte nog wat reconstructiewerk plaats moest vinden down under. Gelukkig heb ik daar eigenlijk zo goed als niets van gevoeld. Het hechten zelf vond ik echt niets voorstellen, ondanks dat het met name inwendig was, en ook van het herstel heb ik weinig tot niets gevoeld. Dat heeft me erg verbaasd. Inmiddels is het allemaal zo goed als genezen en dat is zó fijn! Dat is me dus echt honderd procent meegevallen. Mijn stuitje was flink gekneusd na de bevalling, en dat voel ik in tegenstellingen tot die hechtingen wel nog steeds behoorlijk. Lang zitten gaat nog niet echt van harte,  dat doet op en duur best een beetje zeer, en als ik te lang loopt voelt het best een beetje naar, maar als dat alles is mag ik natuurlijk absoluut niet klagen en ga ik dat ook vooral niet doen. Hoewel ik me dus heel erg goed voel merk ik wel dat ik goed naar mijn lijf moet luisteren. Als ik een dag ‘te veel’ heb gedaan voel ik dat echt wel en word ik onherroepelijk teruggefloten door mijn eigen gestel. Dat mijn bevalling alweer drie weken geleden is vind ik niet te bevatten. Enerzijds voelt het als de dag van gisteren en zie ik zo weer voor me hoe ik hier op mijn knieën voor de bank zat tijdens Dodenherdenking. Maar anderzijds is er in die drie weken als moeder ook zó veel gebeurt, dat het net lijkt of mijn bevalling lichtjaren achter ons ligt.

Ik durf ondertussen best te stellen dat ik helemaal gewend ben aan Morris zijn aanwezigheid. We hebben onze draai gevonden – we hebben zowaar een RITME, ja écht – en we gaan iedere dag wel even samen op pad. Omdat Koen natuurlijk gewoon moet werken en daarnaast vier keer weg is voor voetbal, zijn we 95 procent van de tijd met z’n tweetjes. Ondanks dat ik dat best even wennen vond (duh, ik heb dit ook nog nooit gedaan), gaat het vooral heel erg goed! De borstvoeding kwam eigenlijk direct na Morris zijn geboorte heel goed op gang, dus ook daar ben ik erg blij mee. Al mijn zwangerschapskilo’s zijn inmiddels met nog ééntje extra alweer verdwenen. Aan mijn voeding ligt dat overigens niet (voor het eerst in jaren neem ik af en toe gewoon een stuk chocola, bakje chips of andere ‘troep’ als ik daar zin in heb), maar volgens mij komt dat grotendeels door de borstvoeding. Op zich fijn natuurlijk dat ik zo snel weer terug op mijn oude gewicht ben, maar er mee bezig ben ik – waarschijnlijk omdat ik ook nog niet mag sporten – niet. Dat komt over een paar weken wel weer. Voor nu geniet ik liever nog even alleen maar heel erg van onze baby.

Dan Morris zijn ontwikkeling de afgelopen drie weken. Eigenlijk kan ik alleen maar zeggen dat hij het ontzettend goed doet. Hij laat ons nog steeds slapen ‘s nachts en is nog steeds erg tevreden. Overdag is hij heel veel wakker en ligt hij heel alert om zich heen te koekeloeren. Voor zijn slaapjes probeer ik hem in zijn ledikant op zijn eigen kamertje te leggen, maar het komt ook voor dat hij daar helemaal geen zin in heeft en alleen bij mij wil slapen. Dan doe ik hem in de draagdoek zodat ik toch mijn handen vrij heb, of ik ga even met hem liggen; ook fijn! ‘s Nachts slaapt hij in zijn wiegje naast ons bed, en dat gaat écht heel erg goed. Ik moet hem wakker maken voor zijn nachtvoeding, dus het fenomeen gebroken nachten kennen we (nog?) niet. Slapen doet hij overigens altijd op zijn zij. Op zijn rugje in slaap vallen vindt hij helemáál niet fijn, en ondanks dat het met de Puckababy prima ging leggen we hem nu toch op zijn zij. Dan heeft hij veel meer rust en is hij stukken kalmer. We leggen hem ‘vast’ zodat hij niet om kan rollen op zijn buikje, en voor Morris – en voor ons – werkt dat hartstikke prima zo!

Gisteren zijn we op het consultatiebureau geweest om hem te laten wegen, en hij weegt nu ongeveer 3800 gram! Ik vind het een fijn idee dat hij zo goed groeit. Dat geeft toch wat meer zelfvertrouwen wat de borstvoeding betreft. Inmiddels past hij ook in maatje 50 en heb ik twee broekjes in maatje 44 op moeten bergen omdat ze te kort zijn geworden. De verloskundige had het al voorspeld en ze heeft gelijk gekregen: Morris heeft hartstikke lange benen! Dus boxpakjes met voetjes eraan zijn niet echt een succes. Ik heb drie hele mooie boxpakjes die hij hem om zijn lijfje heel mooi passen, maar die bij de voeten echt niet lekker zaten. Daar heeft oma vandaag de voetjes afgeknipt en omgezoomd. Kunnen ze toch nog even mee! Qua gezichtje is Morris echt een mix van zijn papa en mama. Zijn ogen en neusje heeft hij van Koen, zijn mondje en kin meer van mij. Van allebei een beetje dus!

Al met al is het moederschap de eerste weken nog zoveel mooier dan ik ooit had durven dromen! Ik heb me er van te voren allerlei voorstellingen van geprobeerd te maken, maar niets komt in de buurt van de werkelijkheid. Het zorgen voor zo’n klein mensje dat compleet van ons afhankelijk is, is zo intens en allesoverheersend. Ik geniet van iedere seconde.

IMG_1889IMG_1927IMG_1981IMG_2022IMG_2031IMG_2089IMG_2105IMG_2128IMG_2131IMG_2163IMG_7150IMG_2158

Nu ons mannetje drie weken oud is ga ik proberen het bloggen weer een beetje op te pakken en jullie weer wat vaker van een artikeltje te voorzien! Ik merk zelf ook dat ik het fijn vind om weer te schrijven en met de blog bezig te zijn. Mochten jullie verzoekjes hebben of graag bepaalde artikelen willen lezen hoor ik dat heel graag! Ik ben overigens ook benieuwd hoe jullie het herstel na de zwangerschap en bevalling ervaren hebben. Bedankt voor het lezen! X

Recommended Posts
Showing 0 comments
  • Marieke

    Fijn dat het zo goed met jullie gaat! Want het is toch een hele verandering! Geniet er maar van! Maar dat komt wel goed zo te zien!
    En inderdaad echt alle clichés zijn waar 😉

    Liefs,
    Marieke

  • Sophie

    Mooi artikel! Ik ben erg benieuwd hoe jullie op de naam Morris zijn gekomen! Wil je daar een keer over schrijven?

  • Sophie

    Wat ontzettend fijn dat het zo goed met jullie gaat en zo te lezen dóen jullie het ook erg goed. Ook erg leuk om te lezen nu ik ook (intussen 8 weekjes) zwanger ben, ik haal veel inspiratie uit jouw blog.
    Wat ik zelf altijd wel leuk vind om te lezen bij blogs zijn spullen uit de baby-uitzet die je echt onmisbaar vindt en spullen die je beter niet had kunnen aanschaffen.

  • twinkelbella

    Wat een prachtige foto’s zeg en heerlijk dat je kan zeggen dat het moederschap je zo is meegevallen!

  • Annemarie

    Nog gefeliciteerd met jullie zoon! Fijn dat het zo goed gaat. Ik ben 6 wk geleden bevallen, en had helaas ook mijn stuitje gekneusd. Ik ben al snel naar een manueel therapeut gegaan en nu gaat het gelukkig beter, maar lang zitten is nog steeds pijnlijk.

  • Mieke

    Wat fijn dat het zo goed met jullie gaat als gezin! Hele mooie foto’s heb je gemaakt van Morris.

    Ik ben overigens wel benieuwd wat je zoal aan make-up en verzorgingsspullen gebruikt hihi. Misschien leuk om daar ooit een artikeltje over te schrijven?

  • Kim

    fijn dat alles zo goed gaat met jullie, zelf ben ik 6,5 week geleden bevallen van een meisje. Was gelukkig ook weer zo op de been na een snelle bevalling en snel weer de oude. Heerlijk weer z’n kleintje in huis. Geniet van deze bijzondere tijd!

  • Simone

    De voetjes afknippen en omzomen, dat is een idee. Bij ons pasten al die pakjes met voetjes eraan ook niet goed bij de voeten.

  • Eva

    Wat fijn dat het allemaal zo goed gaat! Ook met jouw herstel. Ik zou het leuk vinden om te lezen over jullie favoriete producten van deze periode.

  • Roos K

    Wat fantastisch dat het zo goed gaat met jullie. Je bent ook wel echt een super positief en optimistisch persoon. Zo’n gekneusd stuitje klinkt namelijk echt heel vervelend maar jij veegt het gewoon van tafel en staat er maar niet teveel bij stil. Ik denk zelf dat dat ook gewoon het grote voordeel is van jong moeder worden. Je kan bepaalde zaken makkelijker accepteren en je aanpassingsvermogen is gewoon veel groter. Zo heb ik dat in ieder geval wel ervaren toen ik moeder werd op mijn 22ste. Mijn herstel van mijn bevalling verliep toen rampzalig door een knip die niet wilde genezen. De details ken je ondertussen . Maar ik heb het nooit als traumatisch ervaren. Het was gewoon zo en ik had er iets moois voor terug! Verder herken ik weer heel veel. Noah is overdag ook het liefst bij mij. Slaapt in de kinderwagen of in de draagdoek. En ook dat dr zorg voor zo’n baby grotendeels op mij neer komt. Mijn man heeft ook gewoon niet zoveel met die baby tijd en hij wil best een fles geven of luier verschonen maar het zit niet zo in zijn systeem zoals ik dat heb. Ach het komt vanzelf allemaal wel. Ik vind het super dat je zo positief bent en zo volop kan genieten. Maar nu is Morris ook wel echt om op te vreten !!

    • lauras02

      Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Misschien is ze wel super positief en optimistisch, maar ze heeft ook veel geluk dat er van alles zo soepel is gegaan. Uit haar blogs komt weinig tegenslag naar voren waaraan ze zich moet aanpassen en waarmee ze positief omgaat. Ze gaat overal optimistisch mee om, maar veel dingen gaan ook zo goed. Dat heeft niet iets met leeftijd en aanpassingsvermogen te maken, meer met de omstandigheden.

  • Margriet

    Heerlijk dat jullie er zo van genieten! En fijn dat jouw herstel ook voorspoedig gaat, hopelijk is de pijn in je stuitje ook snel over. Hoe leg je jouw kindje ‘vast’ op zijn zij?

Contact Us

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.

Not readable? Change text. captcha txt

Start typing and press Enter to search

error: Content is protected!