DE NAAM MORRIS

 In Morris

naam

Morris is inmiddels bijna 11 weken oud, en eigenlijk al vanaf de geboorte-aankondiging op de site, waarin ik jullie vertelde dat onze zoon voluit Morris Robbie Bollen heet, krijg ik heel vaak de vraag hoe we uiteindelijk tot die naam zijn gekomen. Ik vertelde jullie eerder al – klik! – dat wij het kiezen van een jongensnaam niet de meest gemakkelijke opgave vonden, dus als je benieuwd bent hoe we de naam van ons mannetje tot stand is gekomen en hoe de reacties waren, moet je vooral even verder lezen!

Al lang voordat ik zwanger was, was ik ermee bezig.. Welke naam zouden we onze baby straks geven? Ik had hele lijstjes op mijn telefoon met potentiële namen voor onze spruit lang voor hij überhaupt verwekt was. Die naam, dat zou helemaal goed gaan komen. Fluitje van ‘n cent ging dat zijn. Maar dan ben je zwanger, en groeit er ineens een écht kindje in je buik. Vanaf dat moment vond ik het ineens stukken lastiger om een passende naam te bedenken. Voor een meisje waren we er meteen uit. We hadden binnen no-time een naam die we heel mooi vonden én vinden; ik hoop heel erg dat er ooit een dag komt dat ik die ook met jullie mag delen! Voor een jongetje daarentegen vonden we het een ander verhaal. Dat lijstje op mijn telefoon was allemaal hartstikke leuk en aardig, maar dé naam? Die zat er volgens ons toch nog niet echt tussen.

Het hele internet speurden we af. Echt, iedere babynamensite passeerde hier de revue! De top-10’s van de afgelopen tien jaar, de top 1000 van 2015; we namen ze allemaal door, maar op een of andere manier konden we De Naam maar niet vinden. Er zijn ook zoveel dingen om rekening mee te houden. Bollen is een súper Nederlandse achternaam. Oogt toch een beetje vreemd als je d’r dan een kek Spaans voornaampje voor zet, om maar wat te noemen. Op een gegeven moment hadden we toch allebei een favorietenlijstje op onze telefoon waaruit we hoopten te kiezen. Tijdens een gezellige vrijdagavond bij papa en mama thuis kwam het onderwerp ter sprake. We noemden wat namen die we wel leuk vonden, om een beetje aan te geven in welke richting we zochten, maar broekies als we waren noemden we óók wat namen die hoog op ons lijstje van dat moment stonden, gewoon omdat we heel benieuwd waren naar hoe ze daarop zouden reageren. We wisten op dat moment tenslotte nog helemaal niks zeker. En daar ging het een beetje mis. Want bij twee namen die wij allebei heel leuk vonden, had papa een héle nare associatie, en vanaf het moment dat we dat wisten liet ons dat ook niet meer los! Ik weet dat je vooral op je eigen gevoel af moet gaan en eigenlijk niet zo moet luisteren naar de mening van een ander, maar als je die mening dan wéét is dat toch net even een tikkie gemakkelijker gezegd dan gedaan. Die potentiële namen konden dus  van het lijstje, en zo waren we weer terug bij af.

Op een vrijdagavond waren Lot en Flip hier en bespraken we ons naamdebacle. We wisten inmiddels dat we een jongetje zouden krijgen, en konden dus gericht zoeken, maar ook dat had nog weinig resultaat opgeleverd. Lot was degene die uiteindelijk de naam Morris opperde. Had ze gezien op Instagram. Koen en ik stonden niet per se meteen op de bank te springen van enthousiasme, maar we vonden het wél allebei meteen een hele mooie naam. We zetten ‘m op ons lijstje, en besloten het hele onderwerp gewoon maar weer even te laten rusten.

Naarmate de weken vorderden, mijn buikje ronder werd, ons mannetje groter en zijn schopjes steeds sterker, groeide ook ons gevoel bij de naam Morris. Eigenlijk voldeed hij in alles aan onze ‘eisen’. Het is een naam  die je uitspreekt zoals je hem leest, Morris zal later – volgens ons – niet vaak uit hoeven leggen hoe je zijn naam schrijft of uitspreekt. Ook is het internationaal gezien een prettige naam; in het Engels en Duits is hij ook prima uit te spreken. Daarnaast staat hij niet in de top-10; je komt hem pas op nummertje 79 tegen! In 2015 werd de naam Morris 200 keer gegeven. Nog een redelijk bescheiden aantal vonden wij. We vonden – en vinden – het allebei een stoere naam, maar niet té stoer en ook nog wel netjes. Qua smaak zitten Koen en ik redelijk op één lijn, alleen gaat Koen over het algemeen voor wat stoerdere -, en ik voor wat meer ‘nette’ namen. Morris vinden we allebei een mooie tussenweg. Rond de 30e week waren we er ineens uit. Onze zoon zou gewoon Morris gaan heten. Blijkbaar heeft het even moeten groeien, want ineens leek het hele plaatje te kloppen.

Morris dus. Die stond. Maar dan ben je er dus nog niet hè. Want wat doe je met een eventuele tweede naam? Komt die er wel of niet? En wordt dat dan een vernoeming, of ‘gewoon’ nog een mooie naam? Hier hebben we best nog even over zitten soebatten. Ik had in eerste instantie graag voor een dubbele naam willen gaan, maar toen we eenmaal voor Morris kozen stapte ik daar vanaf. Een tweede naam vonden we wél allebei heel mooi, en over dat dat een vernoeming zou moeten zijn waren we het ook snel eens.

Uiteindelijk hebben we voor de naam Robbie gekozen. Toen Koen en ik trouwden nam ik zijn achternaam aan. Traditioneel als ik ben vind ik het gewoon heel erg mooi om zijn naam te mogen dragen, én om dezelfde achternaam te hebben als onze kinderen. Wél vond ik het best een dingetje om mijn eigen achternaam ‘af te geven’. Ik was daar altijd heel trots op; ik vond Walk gewoon echt een vette naam! Ik weet dat het eigenlijk nergens op slaat, maargoed, gevoel is gevoel hè.. Dat onze kinderen die naam niet zullen dragen vind ik dus ergens best heel jammer, ondanks dat ik er natuurlijk hartstikke oké mee ben en het voor ons gevoel wel gewoon op deze manier hoort. Als een soort tussenweg besloten we Morris dus naar ‘mijn kant’ te vernoemen. Zo zou hij naast de naam die zijn papa en mama hem geven, en de achternaam die hij van zijn vader meekrijgt, ook iets van zijn moeder met zich meedragen. Jullie weten inmiddels allemaal dat ik een heel bijzondere band met mijn ouders heb – en Koen ondertussen ook – dus dat dat ‘iets’ dan en vernoeming naar mijn vader zou moeten zijn stond voor ons allebei eigenlijk best snel vast, en vanaf dat moment was het eigenlijk een simpel optelsommetje. Papa heet volgens zijn geboortekaartje Robbie; zijn roepnaam is Rob. Ik vond Robbie sowieso altijd al een leuke naam, en hoewel Koen hem niet leuk vond als roepnaam, ‘past’ hij als tweede naam voor ons gevoel wél heel goed. En zo besloten we samen dat onze zoon Morris Robbie Bollen zou gaan heten!

Het moment dat we die naam na de geboorte hardop uitspraken vergeet ik echt nóóit meer, en het moment dat ik de geboorte-aankondiging voor op de site typte ook niet. ZO leuk om zijn naam eindelijk met de hele wereld te kunnen delen! Het allermooiste was papa’s reactie toen ik ‘s nachts belde dat hun kleinzoon geboren was. Zo’n bijzonder moment. Papa was, en ís apetrots dat zijn kleinzoon naar hem vernoemd is.

We hebben eigenlijk alleen maar hele leuke reacties op Morris zijn naam gehad, al denk ik ook niet dat mensen het hardop uit zullen spreken als ze hem echt spuuglelijk vinden. Wij zijn er zelf in ieder geval echt nog iedere dag superblij mee. Het is geen hele aparte of uitgesproken naam, maar ook niet eentje die je honderd keer op een dag hoort, en volgens ons wel écht een hele mooie. Het heeft even moeten groeien, maar ik kan me nu al niet meer voorstellen dat we ons mannetje een andere naam gegeven zouden hebben.

Vond jij het lastig om je kindje een naam te geven? Of stond die juist al heel lang vast? Ik ben benieuwd! Mocht je nou nog vragen hebben; stel ze gerust in de comments! Bedankt voor het lezen! X

Recommended Posts
Showing 14 comments
  • myrtevanderpol

    Wat grappig, ik dacht dat Robbie een verwijzing naar Robin was! Mooie namen hebben jullie gekozen!

  • Mandy

    Unieke naam, je hoort hem niet vaak (en ik werk in het onderwijs dus ik kom heel wat namen tegen). Ik vond het ook heel lastig om jongensnamen te kiezen, wij hebben net voor de 2e keer een jongensnaam gekozen. Duurde even voordat we eruit waren maar gelukkig zijn we met beide namen nu heel blij! Gek genoeg vind ik meisjesnamen ook echt makkelijker.

  • Anne

    Oh wat een gesteggel over die namen he… Wij hadden precies hetzelfde, meisjesnaam hadden we al, en toen het uiteindelijk een jongetje bleek te zijn werd het echt nog wel een dingetje. Uiteindelijk met 25 weken allebei een lijstje gemaakt met 5 namen en bleek op nr 3 bij allebei dezelfde naam te staan zonder dat we die ooit tegen elkaar hadden uitgesproken, hoe gek. Voor ons toen ook wel het teken dat we er uit waren. Na de geboorte toch nog wel wat vragen gekregen, terwijl ik die totaal niet had verwacht… ‘Hoe schrijf je dat?’ ‘Uhm nou gewoon zoals je het zegt!’ en een vraag die jij misschien wel herkent, ‘is het een jongen of een meisje?’ Ik had onze naam nog nooit bij een meisje gehoord, maar nu blijkt inderdaad dat de verdeling 20% v en 80% m is met onze naam. Ach dan trekken we ‘m maar wat stoerdere kleren aan he 😉
    Geniet van het lekkere weer!

  • Chris

    Leuk artikel weer! Ik moet bij de naam alleen wel altijd aan het sigarettenmerk Philip Morris denken.

  • Jesje91

    Ik vind Morris echt een hele leuke stoere maar nette naam! Voor als ik ooit mama mag worden heb ik ook al op mijn telefoon een lijstje met namen staan haha, soms lees ik ze weer even door en dan denk ik… neee en dan verwijder ik die naam … Wordt nog een klus om straks DE naam te gaan kiezen.

  • Melanie

    Mooie naam! Wij hebben eigenlijk vanaf het eerste begin al een naam die we beiden mooi vinden, en toen we hoorde dat het een meisje werd waren we er ook al snel over uit. Leuk dat je je zoon naar je vader hebt genoemd, ons meisje krijgt mijn moeders naam mee als 2de naam, helaas is ze overleden toen ik 4 was, maar vindt het zelf een mooi idee dat ze toch nog iets van me moeder meekrijgt. Hier nog 4 weekjes wachten tot mevrouw zich meldt. Jou verhalen zijn zo herkennend, ben zelf 23 en ook zwanger van de eerste. Ik wens jullie alvast een fijne vakantie,

    Veel liefs

  • Roos

    Namen was wel een ding. Drie jongens en alle drie hebben ze twee namen . Vooral de naam van de derde vond ik echt heel lastig. Luuk vond ik onwijs leuk maar die hoor je hier echt heel veel “luuk, lukas, luka”. Je wordt er hier mee dood gegooid. Voor een derde zoon moest het een naam worden die bij de andere twee paste, die we allebei leuk vonden en die net als de andere twee uit maximaal vier letters bestond. De naam mocht geen zogeheten tokkie naam zijn, moest internationaal zijn, niet lastig te schrijven zijn, bij voorkeur niet met een T of M beginnen en het moest ook bij onze oerhollandse achternaam passen. Zo vind ik Mats heel leuk maar naast de naam Mick klonk dat een beetje als “jip en janneke”. Ieder zijn ding maar ik vind het niet zo leuk om namen met dezelfde letter te laten beginnen. Afijn zo kwamen we bij de naam Noah. Het klopte! Ik baalde wel een beetje dat in januari de namen top 10 van 2015 kwam en die naam op 5 stond. Maar goed we hadden een naam die voor ons gevoel aan alle andere eisen voldeed. Die tweede naam….. Daar kan ik nog wel een boek over schrijven. Dat duurde eindeloos!! Het is goed gekomen gelukkig 🙂

  • upje

    Wij hadden zowel de naam van de zoon als die van de dochter al voordat ik zelfs maar ooit zwanger was. Dat wil uiteraard niet zeggen dat we niet nog heeeel lang hebben getwijfeld, zo zijn wij nu eenmaal.
    Ik kan me voorstellen dat mensen hier in België Morris zijn naam instinctief als Maurice zouden schrijven en gewoon zouden denken dat die gekke Nederlanders de klemtoon alleen anders leggen :p.

  • SilkeVx

    Leggen jullie de klemtoon voor- of achteraan? MORris of MorrIS?

    De naam sprak me eigenlijk meteen aan als Morris op z’n Engels (klemtoon vooraan) maar in België is dat inderdaad moeilijk uit te leggen owv de inburgering van Maurice, met de klemtoon achteraan.. Zo zie je maar met hoeveel zaken je rekening moet houden 🙂

  • Lieke

    Ik vind het echt een geweldig leuke naam! Mooi om te lezen hoe jullie erbij gekomen zijn en hoe hij vernoemd is :)!

  • Isa

    Ik vind het een hele mooie naam! Mijn man trouwens ook 😉 Ik las al een hele poos met je mee en ik werd steeds nieuwsgieriger naar de naam van ‘Frummel’. De combinatie van zijn twee namen past heel mooi bij elkaar.

    Voor een meisje waren wij er ook zo uit trouwens. Voor een jongen heeft het even geduurd. We hadden na een poosje een naam, maar naar mate de tijd verstreek, vonden we het eigenlijk niet meer zo bij ons mannetje passen. Uiteindelijk zaten we op een zaterdagavond tv te kijken en hoorden we beiden de naam die het uiteindelijk geworden is. Hoe simpel kan het dan soms ineens zijn hè! Het voelde meteen goed: in mijn buik groeide onze Floris!

  • Margriet

    Zo leuk om te lezen. Wij hadden ook al lang een jongensnaam, maar toen het een meisje bleek te zijn, werd het ineens heel moeilijk. Uiteindelijk hebben we iets gekozen waar we allebei blij mee zijn. Dat verklap ik nog niet, want ik ben nog zwanger.

  • Rochelle

    Zo leuk! Onze zoon geboren op 07.07.16 heet ook Morris! Ik had je al eerder een berichtje gestuurd en inderdaad het klopt wat je zegt! Zulke leuke reacties. Morris vind ik echt een hele leuke naam! X

  • Raoul

    Ook wij vonden het kiezen van een jongensnaam veel lastiger. Mijn vriendin opperde een keer de naam Morris. Ik was echter niet meteen enthousiast. Enige tijd na een aantal mislukte pogingen een geschikte naam te vinden besloot ik op een dag toch echt dat het een keer moest gaan gebeuren. Ik moest ook wel want de bevalling was in aantocht. Heel toevallig kwam ik die dag het krantenartikel ‘Morris el candigato’ tegen. Met een schattige poster van een ondeugend ogende kat (vooral even googlen!) Het artikel ging over burgers in een Mexicaanse stad die de politici zat waren. Zij besloten daarom om de aankomende verkiezingen ludiek op een kat genaamd Morris te gaan stemmen. Vanaf dat moment wist ik ‘t en we zijn nog steeds heel blij met deze keuze. Het toeval wil ook nog dat de naam erg past het karakter van onze zoon.

Contact Us

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.

Not readable? Change text. captcha txt

Start typing and press Enter to search

error: Content is protected!