HET LEED DAT ‘EEN NAAM KIEZEN’ HEET
Het is nog vroeg dag hoor, met 23 weken, en ik weet dat we op zich best nog een hele poos hebben, maar toch word ik er af en toe best een beetje zenuwachtig van dat we nog geen naam hebben voor onze kleine man. We hebben gewoon écht géén idee! Nog voordat ik zwanger raakte downloadde ik allerlei apps op m’n telefoon met babynamen. Kon ik niet vroeg genoeg mee beginnen, redeneerde ik toen. Hele lijstjes zette ik onder elkaar, jongens- en meisjesnamen, en zo had ik op het moment dat ik de positieve test in handen had al best wat voorwerk gedaan. Dan zou je dus denken dat dat hele naam uitkiezen appeltje eitje zou worden, toch?
Maargoed, dan ben je dus écht zwanger, moet je een échte baby een échte naam geven, en dan blijken al die zorgvuldig samengestelde lijstjes van voor je zwangerschap ineens toch allemaal nét niet goed genoeg. Ondanks dat ik meteen heel sterk het gevoel had dat we een jongetje verwachten, hebben we toch ook nagedacht over meisjesnaam. Ik bedoel; je weet natuurlijk nooit! Die naam was echt binnen no-time uitgezocht. Een avondje samen op de bank, een paar lijstjes doornemen, beetje puzzelen voor een vernoeming in een tweede naam en klaar was Kees. Binnen een paar uurtjes hadden wij de naam voor onze dochter bedacht en die naam staat nog steeds. Zijn we allebei hartstikke verliefd op. Alleen komt er dus geen dochter (zul je natuurlijk altijd zien), maar een zoon, en zo gemakkelijk als we het voor een meisje vonden, zo moeilijk vinden we het voor een jongen.
Pas op het moment dat je een naam uit moet kiezen kom je erachter hoeveel mensen je eigenlijk niet zo heel erg leuk vindt! En ik weet dat ik dat eigenlijk los zou moeten laten en dat je een naam onafhankelijk moet zien van een persoon die zo heet en die je toevallig kent, maar dat lukt nog niet zo bar! En dus hebben we tot op heden nog géén idee. Er zijn best wel wat namen waarvan ik denk, ‘hé die is leuk’, maar ik vind het hem steeds net niet ofzo.
Ik heb steeds geroepen dat ik van Amerikaanse en Engelse namen houd. Is ook zo hoor, ik ben niet zo heel erg van de Jannen en de Klazen zeg maar, maar ik ben er ondertussen ook achter dat ik het vooral ook heel belangrijk vind dat je het in het Nederlands ‘goed’ uit kunt spreken. David bijvoorbeeld kun je als ‘Deevid’ en als ‘Daavid’ uitspreken, en in Nederland zou dat automatisch ‘Daavid’ worden, ongeacht wat dan onze bedoeling precies zou zijn. Jack bijvoorbeeld, is gewoon Jack, linksom of rechtsom. Vind ik overigens een leuke naam, maar manlief niet, dus dat gaat ‘m niet worden. De moraal van het verhaal, het moet een naam zijn die je in het Nederlands uitspreekt zoals we hem ook echt bedoelen. Ik hoop dat dat enigszins logisch klinkt. Maar daarmee vallen er dus wel weer een hoop Amerikaanse en Engelse namen af!
Ondertussen hebben we allebei een lijst met namen op onze telefoon, en bekijken we regelmatig sites om nieuwe inspiratie op te doen, maar op een gegeven moment heb je wel een beetje het gevoel dat je zo ongeveer iedere naam op dit hele noordwestelijk halfrond voorbij hebt zien komen. En dat heb ik dus nu! Tot op heden heet onze baby Frummel, en dat is een hartstikke gezellige werktitel, maar zo kunnen we ‘m natuurlijk niet eeuwig blijven noemen. Kun je een kind ook niet aandoen. En dus laten we het nu gewoon even een beetje op z’n beloop. Misschien dat we dan ineens het ei van Columbus vinden. En zo niet zoeken we gewoon weer verder. Ik hoop er stiekem op dat ‘de’ naam gewoon al in ons lijstje staat, maar dat het gevoel nog een beetje moet groeien, ofzoiets. En dat we dan over een paar weken ineens denken ‘dát is hem’, en dat het dan vanzelf allemaal goed komt. Zou ook een utopie kunnen zijn, maar je hoort het wel eens toch?
Mijn vraag aan jullie is nu natuurlijk; hebben jullie tips? Ik hoor ze héél graag bij de comments!
Bedankt voor het lezen! X
-
[…] vaak de vraag hoe we uiteindelijk tot die naam zijn gekomen. Ik vertelde jullie eerder al – klik! – dat wij het kiezen van een jongensnaam niet de meest gemakkelijke opgave vonden, dus als […]
Frummel klinkt zo leuk, maar ik snap dat je de kleine niet echt Frummel wilt noemen. :’)
Jullie vinden vast een naam die jullie allebeide mooi vinden, komt helemaal goed. Wij hadden de naam echt al heel snel bedacht, al voor de geslachtsbepaling met17 weken. Hihi, hoe verschillend dat kan zijn hè?
Ja echt! Maar wel héél fijn natuurlijk. Lijkt me ook zo leuk dat je ‘m al bij zijn voornaam kunt noemen als je samen bent!
Niks zo moeilijk (maar ook zo leuk!) als een naam kiezen. Ik had me van tevoren ook al helemaal ingelezen en zelfs een namenboek gekocht. Ik had een lijstje gemaakt met ongeveer 20 namen die ik leuk vond, maar toen mijn man ernaar keek, keurde hij er 17 af! Dat maakte het op zich wel makkelijker want toen hadden we er maar 3 over. Daarbij was er eentje die voor ons allebei op nummer 1 stond, omdat het een verbastering was van een naam die in allebei de families (toevallig) vaker is voorgekomen, altijd voor een jongen/man (Geert/Gerard), maar daar hebben we de vrouwelijke vorm van genomen voor ons dochtertje (Geertje). Zo is onze dochter vernoemd naar haar vader (zijn officiële eerste doopnaam is Gerardus), mijn opa aan vaders kant en zijn opa aan moederskant.
Ik ben het eens met Monique hierboven, als je het niet weet, gaat er een keer komen dat je ergens een naam ziet of hoort en dan denkt: die is leuk! Dan weet je hoe Frummel officieel gaat heten. Je zult zien, als je dan samen over Frummel praat en je begint steeds die leuke naam te gebruiken ipv Frummel, dan went het en hoort die naam ook echt bij je baby.
Veel success!
Hier 27 weken en nogsteeds geen naam… word er ondertussen wel wanhopig van hoor… Was een stuk makkelijker toen ik vrijgezel was met mijn eerste baby lol
Oh men vervelend is dit he! Haha ik moet zo lachen om die zelfspot van jou! Kan me voorstellen dat dat gemakkelijker was, of het ook echt leuker was betwijfel ik;). Nouja uiteindelijk zullen die baby’s van ons vast niet eeuwig naamloos blijven toch. We hebben nog even. Misschien dat ik maar zo’n gigantisch namenboek aan ga schaffen ofzo. Helpt ongetwijfeld om de boel lekker overzichtelijk te houden. Haha.
Wij hadden na 31 weken pas de naam gevonden, en nog vond ik het wel moeilijk om die zo definitief te maken voordat Melle geboren was. Toen hij geboren was toen had ik ook echt het gevoel “MELLE IS ER!” en weet ik dat ik dus echt de goede naam heb gekozen met mijn vriend. Lastig inderdaad als je vriend de namen die jij leuk vindt niet zo denderend vindt. Daar weet ik er ook een paar van.
Ik vertelde al eens dat het bij ons hielp om even niet de focus op de naam te leggen, maar het even een weekje te laten rusten. En jij hebt nog een tijdje om te kiezen. En wie weet verander je ook nog een keer later in je zwangerschap. Komt allemaal wel goed hoor!
Dankjewel voor je reactie weer Jennifer <3! Ik hoop inderdaad dat het bij ons ook zo zal gaan, en dat je dan als je baby er eenmaal is ook echt het gevoel hebt dat het 'klopt', zeg maar. We zijn nu gewoon eventjes gestopt met zoeken, misschien komt ie dan net als bij jullie spontaan op ons pad:)!
Wat een bijzonder verhaal Monique, dankjewel voor je lieve complimentjes<3! Wat gruwelijk knap dat je zo voor je relatie gevochten hebt!! Ik kan me heel goed voorstellen dat dat niet altijd gemakkelijk is geweest, opgeven is soms veel gemakkelijker dan ergens voor vechten, maar hoe fijn dat het 't uiteindelijk waard is geweest. Ik vind het héél erg leuk dat je me blijft volgen! Heel veel geluk samen met jouw mannen in jullie nieuwe huis!
Dankjewel Michelle voor je lieve reactie terug X
Oh dat lijkt me ook zo moeilijk! Ik kan me bij mijzelf goed voorstellen dat ik het nog drie dagen voor de geboorte ineens wil veranderen. Als tip zou ik behalve het uitspreken ook naar de schrijfwijze kijken. Als je elke keer de naam moet spellen omdat mensen niet weten hoe je het zou moeten schrijven, wordt je daar denk ik ook wel een beetje moe van.