HOE DOEN WIJ HET MET DE FINANCIËN?

 In Gezin

Het is één van de vragen die ons het meest gesteld wordt: hoe doen jullie dat nou met de financiën? Jullie zijn getrouwd, hebben een hypotheek, het huishouden, twee kleine kinderen, gaan op vakantie, doen leuke dingen.. Gooien jullie alles op de grote hoop, of gaat het 50/50? En hoe verdeel je dat dan allemaal, qua spaarrekeningen en lopende rekeningen? Vandaag vertel ik jullie hoe wij dat aangepakt hebben, én hoe we het doen met sparen voor onze kinderen!

Toen Koen en ik verkering kregen wisten we allebei vrij snel: dit gaat ‘m worden. Ik studeerde op dat moment nog, maar werkte ook zo’n 20 uur bij papa in het bedrijf, en Koen had naast zijn studie een bijbaantje in een snackbar. Toen Koen bij ons kwam wonen besloten we samen naar de bank te gaan om een lopende rekening voor ons samen aan te vragen. Daar zouden we dan allebei maandelijks een bedrag op storten om eventueel te sparen, of leuke dingen van te doen. Er kwam op dat moment nog geen grote hoop geld binnen, maar we hadden geen woonlasten en onze studies werden door onze ouders betaald, waardoor er toch iedere maand een leuk bedrag over bleef. Naast onze lopende rekening samen hadden we allebei nog een eigen lopende rekening en een spaarrekening.

Toen Koen en ik wilden gaan samenwonen besloten we eigenlijk redelijk snel heel rigoureus alles op de grote hoop te gooien. Één lopende rekening en één spaarrekening. Punt. We begonnen met allebei onze lopende rekeningen die ik beheerde en waar dan van de één de huur af ging, en van de ander de andere vaste lasten, maar dat vonden we al gauw zo omslachtig dat we het anders wilden doen. Alle andere rekeningen werden opgezegd, mijn rekening werd de gezamenlijke rekening, en vanaf dat moment kwam al ons geld op dezelfde plek binnen. Onze salarissen, de studiefinanciering, huurtoeslag, zorgtoeslagen: alles in hetzelfde potje. We hebben in die zin dus nooit kosten gedeeld of iets naar rato ingericht. Zijn geld was mijn geld, en andersom. Noem ons naïef, maar wij vonden – en vinden! – dat de fijnste oplossing. We hebben tot ons trouwen altijd goede afspraken gemaakt over wat er met ons geld zou gebeuren als het tussen ons toch stuk zou gaan, maar dat is gelukkig nooit aan de orde geweest. Inmiddels werkt Koen fulltime en ik parttime, en fluctueert hetgeen ik daarnaast verdien met onder andere mijn site maandelijks behoorlijk. We gaan uit van onze vaste salarissen: alles wat daarnaast binnenkomt is extra en gaat naar de spaarrekening, of we kopen er iets van wat we graag willen hebben maar waar we normaal gesproken geen hap voor uit het maandelijks budget willen nemen. Ik zorg ervoor dat thuis alles onder controle is: wij vinden die balans zo prettig en Koen heeft in al die jaren nog nóóit gevraagd waarom ik iets gekocht heb. Als ik grote uitgaven moet of wil doen overleg ik dat altijd, als een soort van automatisme, maar hij maakt nooit ergens een onderwerp van. Het is gewoon niet echt een ding.

Ik heb vanaf het begin de rekeningen beheerd. Ik wist en weet precies wat er in komt en uitgaat, op welke dag van de maand. We hebben eigenlijk vanaf het begin maandelijks een vast bedrag naar onze spaarrekening overgemaakt. Het zit in mijn aard dat ik nog liever een week droog brood met pindakaas ga zitten eten dan dat ik niet uitkom met mijn berekeningen en ik geld terug over moet maken, dus ik maak eens in de zoveel tijd een overzicht om alles actueel te houden. Wat komt er in, wat gaat eruit aan vaste lasten, wat hebben we nodig voor boodschappen, wat willen we sparen en wat mogen we dan besteden aan leuke dingen? Op die manier. We hebben niet per se echt spaardoelen. We vinden het fijn om geld achter de hand te hebben voor als er iets is, en we willen de jongens heel graag het leven geven wat we voor ogen hebben, en dat komt nou eenmaal niet voor niks. Daarbij geeft het ons een goed gevoel dat er altijd een buffer is.

Voor de jongens hebben we vanaf hun geboorte een spaarrekening. We sparen voor allebei maandelijks een vast bedrag. Ook gaat de kinderbijslag daar voor een deel of helemaal naartoe. Ik koop voor de jongens het liefst in de sale – vooral bij Hilfiger en op goede schoentjes scheelt dat héél heel veel geld – en dat komt vaak net niet uit met wanneer de kinderbijslag gestort wordt. Gelukje voor hen dus. Het geld op die spaarrekeningen is voor als ze later groot zijn. Ik heb vanuit huis een heel fijne start gehad, en hoop dat de jongens ook mee te kunnen geven. Het gaat geen rekening zijn die we ze op hun 18e in eigen beheer geven en die dan opgemaakt mag worden aan zeven dagen in de week in de kroeg. Het is meer bedoeld voor als ze hun eerste eigen plekje zullen betrekken, of als ze zouden willen trouwen; iets in die richting! Voor hun rijbewijzen en studies hebben wij zelf een apart potje: dat hoeft dus niet van die rekeningen af. We vinden het heel belangrijk dat de jongens de waarde van geld leren kennen, dus hebben ze allebei op hun slaapkamer een spaarpotje staan. Benjamin is er nog te klein voor, maar als Morris ergens een muntje vindt sjouwt hij er meteen mee naar zijn kamer om het in zijn spaarpot te doen, en als hij met zijn verjaardag geld krijgt gaat het ook in die spaarpot. Daarvan kan hij dan straks als hij er groot genoeg voor is zelf iets kopen. Niet omdat hij het van ons niet mag, maar omdat we niet willen dat het een kind wordt dat om alles zijn handje op komt houden en omdat we denken dat het goed is als hij leert dat hij ergens voor moet sparen als hij het graag wil hebben.

Belangrijke kanttekening bij dit hele verhaal is dat ik ben opgevoed met het idee dat sparen héél erg belangrijk is. Van niks komt niks. Er moest gewerkt worden, en no way dat al dat verdiende geld er doorheen gebrast ging worden. Ik ben op mijn 13e begonnen met werken en heb nooit géén baantje gehad. Ik begon achter de balie bij het autowasbedrijf van kennissen. Mocht ik op zaterdag een paar uur meehelpen. Kreeg ik voor zo’n dag een tientje ofzo, en als ik hetgeen ik dan verdiende op mijn spaarrekening zou zetten, verdubbelden papa en mama het. Betere motivatie om te werken en te sparen was er niet! Daarna ging ik de krant rondbrengen, werken op de broodafdeling van een supermarkt, in een kledingzaak, bij een snackbar, in twee restaurants en tenslotte bij papa op kantoor. Niks doen was echt geen optie. Ik kreeg vaak naar m’n hoofd geslingerd dat ik allemaal makkelijk lullen had met een ondernemer als vader, en dat begrijp ik best, maar ik heb zelf keihard moeten werken voor mijn geld en niks doen was écht geen optie. En nog! Papa en mama hebben heel erg hun best gedaan het opzij zetten van geld te stimuleren, en daar ben ik ze tot de dag van vandaag dankbaar voor. Nu begrijp ik dat daar niet overal ruimte voor is en dat niet iedereen in de positie verkeerd waarin het mogelijk is iedere maand een vast bedrag te sparen, maar ik had dat geluk wel en hoop heel heel erg dat ik dat onze jongens ook kan geven.

Ik ben heel benieuwd hoe jullie die verdeling doen! 50/50, naar rato, alles op de grote hoop? En sparen jullie voor je kind(eren)? En zo ja: hoe?

Bedankt voor het lezen!

 

Recommended Posts
Showing 24 comments
  • Nicole

    Ik betaal, omdat ik alleenstaand ben alles zelf. Gelukkig kan ik ook elke maand een vast bedrag voor mezelf en voor mijn zoon sparen .
    Soms wat passen en meten maar wat op de spaar staat… blijft staan.

  • Amanda

    Bij ons eigenlijk hetzelfde. Vanaf het begin beheer ik alles en weet ik wat erin komt en eruit gaat. Ook sparen wij structureel een vast bedrag per maand voor onszelf en ook voor de kinderen. Zij mogen daar later ook niet van lang leven de lol leven maar voor een bepaald doel gebruiken dan wel een huis, rijbewijs of studie. Ik heb daar zelf altijd voor moeten werken en wil hun dat ook meegeven, wij geven ze een zetje en zij zetten het voort. De oudste is gek op lego en doet een heitje voor een karweitje op het moment om zo te sparen voor een nieuwe doos lego. Het is geen verplichting dat hij zijn karweitje doet, maar hij moet zelf beslissen hoelang hij over zijn spaardoel wilt doen.

  • Amanda

    Owja en elke maand heb ik een kasboekje waar de vaste lasten en de extra uitgaven instaan, zo heb ik elke maand een overzicht hoe en wat. De kinderbijslag gaat bij ons ook naar de spaarrekening

  • Kim

    Vanaf dat wij zijn gaan samen wonen gaat alles op 1 hoop. Gewoon omdat het makkelijker is. Wij hebben ook nooit gekeken naar het feit of de een meer spaargeld had dan de ander. Alles was gewoon samen. Maandelijks gaat er een vast bedrag naar de spaar rekening. Toen er kindjes kwamen hebben we voor allemaal een spaar en lopende rekening geopend, daar word ook iedere maand op gespaard. Momenteel heb ik een extra rekening met ‘kleedgeld’ en dat is omdat ik anders geen rem ken betreft het kopen van kinderkleding en zo werk het helemaal prima voor ons.

  • Yvonne

    Wij hebben een gezamelijke rekening en spaarrekening waarop we iedere maand hetzelfde storten. Verder een spaarrekening voor ons zoontje waar elke maand een leuk bedrag naartoe gaat voor later zijn eerste auto of als hij een huis gaat kopen oid. Verder hebben we onze eigen rekeningen zodat we zelf beslissen wat we verder uitgeven of sparen. Voor ons werkt dit het beste, maar moet we zeggen dat we ongeveer hetzelfde verdienen, mocht dat heel erg veranderen wordt het bijv. 60/40 ipv 50/50

  • Nienke

    Wij doen het precies hetzelfde als jullie. Wij waren vorige week 12,5 jaar getrouwd en het werkt al die tijd al als een tierelier

  • Ruby

    Wij gooien alles op een grote hoop. Bij ons ook vrij snel zo gegaan, maakt niet uit hoeveel we afzonderlijk verdiende, voor ons zat dat goed. Ik ben de financien vrouw thuis en weet ook precies wat er in en uit gaat. Sparen doen we iedere maand, de ene maand 50 euro en de andere maand 200 euro, maar minimaal 50 euro, net wat uitkomt. Voor onze zoon hebben we nog geen rekening (wat ik wel echt effe moet gaan regelen), maar hebben we een grote spaarpot waar we alles in stoppen én de kinderbijslag gaat er ook bij in. Leuk om van iedereen verhalen te lezen hoe zij het doen!

  • Jo

    Wij hebben 2 gezamenlijke rekeningen en 1 spaarrekening. Sparen elke maand een vast bedrag van 1000 euro. Beide jongens hebben ook een spaarrekening die vrijkomt op hun 18e. Ze krijgen elke maand 25 euro van ons en de kinderbijslag gaat door 2 en stort ik daar ook op. Ook wat ze met hun verjaardagen krijgen gaat nu nog op hun spaarrekening (net 3 en bijna 2) dus nu nog geen erg in haha. Ik beheer verder alle financiën maar doen het verder net als jullie. Grote uitgaven worden overlegd verder koop ik wat ik nodig ben en gaat prima!

  • tamara

    Wij hebben ook 1 gezamenlijke rekening waar alles op komt zoals onze salarissen . kinderbijslag kindtoeslag etc en 1 spaarrekening voor ons. Wij sparen elke maand een vast bedrag . en voor alle 3 onze kinderen hebben een eigen spaarrekening waar we elke maand een vast bedrag op storten voor later. Ik houd wel een kasboek bij waarin ik opschrijf wat ik uitgeef dat geeft mij meer rust. verder geef ik per week een vast bedrag uit aan boodschappen.

  • Lisanne

    Interessant onderwerp dit! Wij hebben hebben beide onze eigen rekeningen en spaarrekeningen, daarnaast nog een gezamenlijke rekening en sparen we ook nog samen. Mijn vriend lijkt het lastig om grote bedragen uit te geven aan zijn hobby’s als we het geld op een grote bult zouden gooien. We zijn niet getrouwd, wel ons tweede huis gekocht en zien alles ook wel van ons samen, maar het blijft toch een dingetje.

    Het laatste stukje wat je schrijft zou ik best meer over willen weten. Ik werk sinds een jaar volledig bij mijn vader in zijn installatie technische bedrijf, samen met mijn broers. Krijg ook vaak te horen dat dit lekker makkelijk is maar er wordt elke dag hard gewerkt om alles draaiende te houden. Hard werken heeft mijn vader altijd al gedaan en daarom hebben we nu ook een prachtig bedrijf met 40 medewerkers in dienst. Merk wel vaak dat dit afgunst of jaloezie oplevert omdat wij dan ook meer te besteden hebben dan een ander en alles qua huis en auto enz goed voor elkaar hebben, net als jullie eigenlijk. Ben wel benieuwd of jij dit ook hebt en of je meer over je werk kunt vertellen. Ik vind het soms best lastig als vrouw in een mannenwereld en veel technische dingen. Ben benieuwd of andere mensen hier ook nieuwsgierig naar zijn!

    • Anne

      Ik heb hetzelfde!! Ben ook erg benieuwd!

      • Mare

        Ik ben ook benieuwd!
        Leuke blog om dit zo te lezen, ook over je opvoeding wat betreft financiën?

        • Mare

          Vraagteken is misplaatst bedoelde een uitroepteken!

  • Esther

    Wij gooien in princiepe ook alles op een hoop. We sparen een vast bedrag en wat overblijft aan het einde van de maand delen we door 2. Zo kunnen we allebei kleren etc kopen. Uiteindelijk blijft het gezamelijk geld maar zo hebben we beter overzicht. Anders wisten we niet waar het allemaal aan op ging.

  • Renata

    Ook hier hebben we van het begin af aan een gezamenlijke rekening. We sparen een x bedrag voor ons zelf en de kinderen. Grote uitgave bespreken we ook altijd samen. Onze oudste dochter krijgt elke zaterdag zakgeld. Van huis uit kreeg ik net zoals jij ook een goed gevulde spaarrekening mee. Vanaf mijn veertiende moest ik werken van mijn ouders. Ik kon vanaf mijn achttiende hierdoor elk jaar met gemak als student genieten van een welverdiende vakantie. Ik ben blij dat ik op financieel zoveel heb meegekregen van mijn ouders. Ons spaargeld komt nooit onder een bepaald bedrag anders krijgt deze vrouw de kriebels.

  • San

    Voor ons in het begin ook eerst alles naar 1 rekening en een spaarrekening , nu is het even wat anders omdat mijn partner een eigen zaak heeft dus kan niet alles meer naar 1 hoop. Vanuit huis heb ik ook altijd geleerd om hard te werken voor geld om te kunnen sparen , ook mijn ouders spaarde voor mij en mijn broers. Thuis hebben wij een eigen zaak en zo heeft mijn papa echt geleerd om te sparen met je geld , en dat niks aan komt waaien! Ben zelf al wel wat vervroegd uit huis gegaan dus heel veel tijd om te sparen had ik niet. Zelf doen wij iedere maand een vast bedrag sparen voor ons dochtertje , vind het zo fijn als zij later groot is dat ze dan een buffer heeft en niet alles zelf hoeft te verdienden. Liefs S

  • N

    Leuk om te lezen. Bij ons zijn de financiën meer gescheiden. We hebben samen twee kindjes en mijn vriend heeft een zoon uit een eerdere relatie. Omdat hij ouder is dan ik en meer heeft opgebouwd, hebben we van allebeide inbreng in het huis laten vastleggen. Zo kan zijn ex geen aanspraak maken op mijn deel en is het eerlijker voor onze kinderen samen. Qua uitgaven zijn we makkelijk, we hebben het grof verdeeld maar kijken niet op een paar euro. Als het scheef loopt, schuiven we onderling. Deze constructie is ingewikkelder dan die van jullie maar gezien het verleden van mijn vriend voor ons passend.werkt prima zo

  • AM

    Leuk artikel om te lezen. Wij hebben meerdere gezamenlijke rekening, o.a. een lopende rekening en spaarrekening. Mijn salaris gaat naar de spaarrekening, maar daar moet soms wel eens wat van terug naar de lopende rekening. Van het salaris van mijn man worden alle vaste lasten betaald. Kinderbijslag zetten we op een aparte rekening, dat is voor hoge kosten, bijv. studiegeld/busvervoer, echt voor de toekomst zeg maar. Ons zoontje krijgt elke maand geld van opa en oma op zijn rekening. Wij storten zelf aan het eind van het jaar een vast bedrag. En we hebben een spaarpot in huis, daar gaat elke zondag een centje in. Is deze vol wordt het op zijn eigen spaarrekening gezet.

  • Zovoeltgeluk

    Leuk om te lezen! Wij doen bepaald bedrag naar ratio salaris op de gezamelijke rekening. Daar betalen we alle vaste lasten van en boodschappen. Ook gaat er standaard 100 euro naar de gezamelijk spaar. Nu we huis gekocht hebben en gaan verbouwen sparen we zeker 1000 euro per maand daarvoor. Ik heb ook altijd gewerkt en gespaard. De enige lening die ik ooit mocht hebben was de hypotheek. Dat vonden mijn ouders vooral belangrijk om mee te geven. Geen leningen en schulden. Dat hebben we dus ook niet, zo’n fijn idee. Mijn ouders zijn ook zolang ik werk krijg ik weleens wat toegestopt of betalen ze iets. Maar op mijn luie gat zitten.. nee hoor dat kan er niet doorheen!

  • Lin

    Wij zijn nog jong, allebei 25 jaar, zonder kinderen en wonen nu ongeveer 8 maanden samen. We hebben één gezamenlijke rekening, allebei een privé rekening en mijn vriend heeft ook nog een zakelijke rekening voor zijn bedrijf. Mijn salaris komt gewoon binnen op mijn privé rekening en van hem op zijn zakelijke rekening. Daarvandaan betaald hij zichzelf salaris uit de zaak op zijn privé rekening. De rekeningen zoals hypotheek maar ook boodschappen, cadeautjes enz worden allemaal afgeschreven van de gezamenlijke rekening. Bij ons is het ongeveer 65/35 verdeeld en zo maken wij ook allebei geld over naar de gezamenlijke rekening, dit is ook zo opgenomen in het samenlevingscontract. Kleding en dergelijke worden van de eigen privé rekening betaald. We kunnen maandelijks samen een flink bedrag sparen en hebben ook bepaalde wensen voor de toekomst dus dat proberen we ook zo veel mogelijk te doen, dit staat voor een gedeelte op de gezamenlijke rekening. Mijn ouders hebben mij geleerd om nooit afhankelijk te zijn van een man, in alle opzichten dus ook financieel. Ik werk 40 uur in de week op een financiële afdeling en ben daarnaast nog een financiële studie aan het volgen zodat ik mijzelf blijf ontwikkelen en door kan groeien in functie en dus salaris. Daarom heb ik zelf ook nog een aparte spaarrekening waar ik maandelijks 250 euro naar overmaak. Hier staat alleen mijn rekening tegenover. Ik vind dat zelf ook een prettig idee, ik kan met dit geld doen en laten wat ik wil. =)

    • Mare

      Dat is een mooi streven maar een relatie aangaan betekent per definitie emotionele afhankelijkheid. Wat is anders een relatie, een soort economische efficiëntie? Juist door dingen te delen wordt je leven verrijkt. Dat wil niet zeggen dat je als een kip zonder kop alles moet opgeven, maar daar is een balans. Hoe wil je b.v. als je meerdere kinderen hebt waarvan een heel erg ziek, fulltime blijven werken, je eigen vrienden apart blijven zien, je eigen sport, je eigen hobbies….dan hou je echt geen tijd meer samen over.

  • Femke

    Leuk om te lezen. Bij ons gaat het eigenlijk ook op een zelfde manier! Één lopende rekening voor de maandelijkse uitgaven en één spaarrekening voor de onverwachte zaken en de toekomst. Sinds september hebben we een dochtertje en ook voor haar staat er al een spaarpotje op haar kamer! Ik ben van uit thuis ook gewend dat we moesten werken voor ons geld, maar daarnaast wel mochten studeren en kregen wat we nodig hadden. Dit wil ik ook voor ons kleintje!
    Ontzettende leuke Instagram en site trouwens. Ik volg je nu een aantal weken en ik vind het heerlijk om te zien hoe je met je kindjes omgaat!

  • Anne

    Hi Michelle, ik vraag me af of jij naast je werk en blog nou ook nog rechten studeert? Of ben je al afgestudeerd of gestopt daarmee?

  • Marjolein

    Wat ontzettend herkenbaar!!
    Het is net of ik mijn eigen verhaal lees!!
    Ook ondernemende ouders, en idd ook zeker sparen!
    En mijn ouders zeiden ook vaak, als je dit geld niet uitgeeft aan (onzin) dan krijg je van ons iets extras.
    Ik ben blij dat ik die opvoeding heb gehad, en daardoor dus ook bewust met geld om kan gaan!
    En dat sale shoppen ook zo herkenbaar! Hier fan van tommy in de sale. Verder veel van Zara en H&M
    Merkkleding koop ik vaak alleen in de sale, vind het zonde van mijn geld anders.
    Wij sparen ook voor onze 4 kindjes een vast bedrag per maand! Vind het een fijn idee, zolang het kan blijven we dit ook zeker doen!

Contact Us

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.

Not readable? Change text. captcha txt

Start typing and press Enter to search

error: Content is protected!