MIJN LICHAAM NA DE ZWANGERSCHAP

 In Moederschap
Even een disclaimertje vooraf: ik wéét dat dit een artikel gaat zijn wat sommigen een doorn in het oog is. Als dit onderwerp gevoelig ligt raad ik je dan ook aan dit blogje even over te slaan! Ik heb jullie negen maanden lang op de hoogte gehouden van de ontwikkeling van mijn lichaam, en vind het wel zo leuk om die reeks af te sluiten met een artikel van hoe het er nu, bijna zes maanden na de bevalling, voor staat! Het lijkt een stuk meer gewaardeerd te worden om een after baby lijf te delen met een paar streepjes en zwangerschapskilo’s die nog even zijn blijven plakken. Als dat is zoals het is ben ik daar ook zéker een voorstander van, maar hier is de realiteit net even anders. En ik kies er voor dat óók te delen, omdat het zo dus blijkbaar ook kan gaan. Als je dat niet trekt, er geen zin in hebt of er gewoon niet op zit te wachten is dat helemaal oké; dan hoop ik dat ‘t volgende artikel wel weer in je straatje past!

Ik weet het nog als de dag van gisteren.. Nadat de reconstructiewerkzaamheden hebben plaatsgevonden na de bevalling sta ik op van ons bed om te gaan douchen. Koen staat in de deuropening en roept letterlijk keihard ‘MIES! JE BUIK?!’ Ik schrik bijna van de herrie die hij uitkraamt en kijk toch maar even naar beneden. Daar waar tot een paar uur geleden een joekel van een buik zat, zit nu niks meer. Een heel klein bolletje op de plek waar mijn baarmoeder zit, maar verder: niks. De buik is gone. Verdwenen. Geen hangbuikje. Geen vetjes. Geen slap vel. Gewoon helemaal niks. Mijn buik van voor de zwangerschap, maar dan met een klein bolletje op de plek waar tot een paar uur geleden Morris woonde. En dat zo snel. Ik vind de overgang groot. Te groot. Als ik uit pure nieuwsgierigheid op de weegschaal ga staan, ik bedoel; ik heb dus net gezien wat daar allemaal uit kwam, blijken er 7 van de ruim 10 aangekomen kilo’s al af te zijn. Dus. Dat valt alles mee! Ik ga onder de douche zitten (op een krukje met drie handdoeken erop in verband met dat zere onderkantje) en kruip daarna lekker terug in bed met mijn mannen.

In de dagen die volgen verdwijnen alle aangekomen kilo’s als sneeuw voor de zon, en na een week zit ik weer op het gewicht van voor de zwangerschap. Daar ben ik op dat moment vooral heel blij mee. Ik had niet verwacht dat dat zo snel zou gaan, vooral niet omdat ik heel erg aanleg heb om heel snel héél veel aan te komen en ik gewoon áltijd moet letten op wat ik eet, dus ik vind het wel prima. M’n oude kleren passen weer en op een minder stevige huid en een lichte zwangerschapsstreep na is er al gauw weinig meer wat doet herinneren aan hoe huge mijn buik was.

De eerste weken na de bevalling ben ik verder helemaal niet bezig met mijn figuur. Morris slokt al mijn aandacht op en ik heb weinig zin, tijd en ruimte in- en voor andere dingen. Ik ben blij dat m’n kleren weer passen en dat de keuze ineens weer reuze is, en besluit me vooral nog niet bezig te houden met extreem gezond doen en vooral te genieten van het moment. Het is zomer, het is mooi weer, ik mag weer alles eten.. Dat opletten komt later wel weer; nu wil ik vooral beschuit met muisjes. Minimaal twee op een dag. Dat mag best als je net bevallen bent, besluit ik. En oneindig terrasjes pakken met mijn mannen, met vrienden, met papa en mama en Robin en Mees ook. Ik neem het er van nu het kan. Als ik op den duur merk dat ondanks dat alles mijn kleding in maat 34 ineens wel héél héél erg lijkt te passen – lees: gewoon te groot wordt – en mijn omgeving opmerkt dat ik met de dag dunner lijk te worden begin ik weer met wegen en ik snap geen bal van wat ik zie, want ondanks dat ik voor het eerst in jaren gewoon eet waar ik trek in heb zonder stil te staan bij calorieën en ik geen stap over de drempel van de sportschool zet, ben ik weer een paar kilo lichter.

En dat zet zich dus in de maanden die volgen voort. Iedere keer als ik mezelf weeg en verwacht een wat hoger getal dan de vorige keer te zien, is er weer een kilo verdwenen. En nu denken jullie allemaal natuurlijk ‘maar kind wat fíjn, wees blij in godsnaam’.  En ik was ook best blij, maar even voor de volledigheid: voor mijn zwangerschap woog ik tussen de 58 en 59 kilo. Een voor mij prima gewicht waar ik hartstikke tevreden mee was. Ik was niet dun, maar wel redelijk slank. Mijn bouw is nou eenmaal zo dat ik van boven eerder dunnig ben, en daaronder stevige billen heb. Niks mis mee; was ik hartstikke blij mee. Tijdens mijn zwangerschap kwam ik iets meer dan tien kilo aan, waardoor ik net onder de 70 bleef. Nu, zes maanden later, schommelt mijn gewicht tussen de 52 en 53 kilo, en wat ik ook eet, wat ik ook doe, het worden er eerder minder dan meer. Nou scheelt het ook dat ik héél veel spiermassa kwijt ben geraakt sinds de zwangerschap, maar dan nog; ‘zomaar’ ruim 6 kilo extra afvallen is best behoorlijk, vooral als je ziet wat ik op een dag allemaal naar binnen schuif. Mijn billen en gezicht zijn slanker dan ze de afgelopen vijf jaar geweest zijn; de verhoudingen zijn gewoon compleet anders. En ja; daar moet ik aan wennen.

Op zich is er met dit gewicht niet eens heel veel mis. Het is in principe gewoon gezond, zij het ietwat aan de lage kant. Maar voor mij klopt het niet. Het past niet bij mijn lichaam en bij mijn gestel. Omdat ik me er niet prettig bij voel, ik ook erg wiebelig ben (er wordt nog steeds flauwgevallen) – die eeuwige lage bloeddruk struggles – en de mensen om me heen ook continu opmerken dat het allemaal best wel magertjes word ben ik naar de huisarts geweest. Zij vond ook dat dit voor mij geen gezond gewicht is heeft allerlei onderzoeken gedaan, maar met mijn schildklier is niets mis, en mijn ijzer en suiker zijn erg laag, maar dat zijn ze altijd al geweest. Niks nieuws dus. Maar wat dan? De kans is groot dat het feit dat ik borstvoeding geef debet is aan dit gewichtsverlies. Daarmee stoppen wil ik alleen niet. Ik bedoel; ik krijg maar één keer de kans Morris de eerste maanden van zijn leven zelf te voeden. Die kilo’s bij mij komen er straks vanzelf wel weer bij. Voor the time being gaan we nu dus kijken naar hoe ik met andere – wel gezonde! – voeding mijn gewicht een beetje op kan krikken. Komt allemaal wel weer goed. Tot die tijd doen we het er even mee en ben ik maar gewoon blij dat de zwangerschapskilo’s er zonder moeite vanaf zijn gegaan. Ik bedoel, zo vanzelfsprekend is dat niet zullen we maar zeggen. En voor ik me weer een boel ellende op de hals haal: já, ik realiseer me dus heel goed dat het fijn is dat ik al mijn zwangerschapskilo’s snel kwijt was, dat is hartstikke luxe en daar ben ik ook heel erg blij mee!! Maar dit doorslaan zo is niet optimaal voor mijn gezondheid, en dat is dan weer minder fijn, dus moet er wat gebeuren en daar wordt aan gewerkt!

Nou, tijd voor de voor, tijdens en na foto’s!

Dit is voor de zwangerschap – gemaakt in de zomer van 2015. Deze foto kennen jullie al. Na heel lang heel veel afvallen, sporten en gezond doen woog ik hier ongeveer 59 kilo en was ik tevreden. Die stevige benen en billen horen bij mij!

Hier was ik 39 weken zwanger; mijn laatste buikfoto. Heel veel buik en heel veel bil. 69 kilo en een beetje woog ik hier.

Dit is nu. Ongeveer 53 kilo weeg ik hier.

voor

Nogmaals: ik ga niet zitten klagen – jullie weten hoe fan ik daarvan ben;) – en ik ben erg blij dat mijn buik zich weer redelijk in de originele staat hersteld heeft. Maar ik vind het niet mooi dat je in bepaalde houdingen mijn ribben kunt tellen, dat mijn m’n sleutelbeenderen uitsteken, en ik vind het vooral niet fijn dat er van die hele stapel broeken in de kast niet één meer goed past. Ik heb van pure armoe drie nieuwe moeten kopen om de winter door te komen. Haha. Grapje natuurlijk, nieuwe broeken kopen is helemaal niet erg, maar ik had never gedacht dat mijn ‘lichaam na de zwangerschap’ artikel er zo uit zou komen te zien. Ook dat gaat blijkbaar gewoon zoals het gaat. We zullen zien hoe het zich ontwikkelt. En dan ga ik nu even een bakje chocoladepepernoten pakken. Onder het mom van ‘nu kan het nog’. Als die borstvoeding straks klaar is zal het er allemaal wel weer heel anders uitzien.

Hoe veranderde jullie lichaam na de zwangerschap? Bedankt voor het lezen!

Recommended Posts
Showing 37 comments
  • Saskia

    Ik kan mij goed indenken dat je dit moeilijk vindt en je eigen lichaam niet meer herkent. Na de bevalling van mijn zoon was ik snel weer op gewicht. Nu na mijn dochter gaat het allemaal niet zo snel maar doe ik er ook de moeite niet echt voor.

    • bijzonderkleinwonder

      Ja precies dat inderdaad. Vooral die andere verhoudingen vind ik echt heel erg wennen. Komt allemaal wel met de tijd. Kan me best voorstellen dat je niet zo’n zin hebt er moeite voor te doen hoor. Prioriteiten liggen toch ook even ergens anders met kleine kinderen? De mijne in ieder geval wel!

  • Linda

    Cool dat je het deelt! Ik snap je stuggles, ook te dun zijn heeft zijn nadelen!
    Tot aan mijn eigen zwangerschap woog ik mijzelf nooit. Als mijn kleding lekker zat vond ik het wel prima. Maar toen ineens moest ik mijzelf iedere keer wegen bij de verloskundige. In totaal was ik 13 kg aangekomen volgens mij. Na de bevalling heb ik 2 weken gewacht met mijzelf wegen. Tot mijn grote plezier was er alweer ruim 10 kg af! De laatste kilo’s ga ik eraf sporten. Of ik moet mijn lijf nog iets langer de tijd geven. Mijn vel is nog wel wat slap en ik noem hem flubbertje. Afgelopen week ben ik begonnen met langzaam sporten (thuis eerst) om te kijken hoe het gaat. Het valt nog wel een beetje tegen maar het gaat steeds beter. Tijd om afscheid te nemen van flubbertje!

    • bijzonderkleinwonder

      Thanks! Dat wegen bij de verloskundige ook; ik vond het verschrikkelijk! Haha ik moet hardop lachen om Flubbertje. Misschien verdwijnt ie met de tijd nog vanzelf? Jason is ook pas zes weken oud toch? Veel succes met sporten weer; gewoon lekker op het gemak beginnen:)!

  • Loes Johanna

    Wat goed dat je dit zo eerlijk deelt! Bij mij was het niet zwangerschapsgerelateerd, maar in het afgelopen jaar bleef ik ook maar afvallen, uiteindelijk zo’n 10 kilo, en was ik ook echt te dun. Kon er niks aan doen, at alles wat los en vast zat. Ik snap het gevoel, vooral de opmerkingen van buitenaf terwijl je er echt oprecht niks aan kunt doen. Ben benieuwd hoe het straks na mijn zwangerschap gaat zijn.
    Ik zou zeggen; nu nog lekker genieten van het borstvoeding geven aan Morris, je krijgt inderdaad maar één kans, en vooral die chocolade pepernoten eten. 🙂 De rest komt later wel.

    • bijzonderkleinwonder

      Ja dat vind ik het vervelendst. Echt waar, je zou eens moeten zien wat ik op een dag eet. Daar wordt je bang van hoor, maar echt. En dan hebben we ook nog zo’n Meesje in de familie die om de haverklap de lekkerste dingen bakt. Zonde om dat te laten verpieteren toch:)? Haha. Dat ga ik zeker doen, geniet jij van je zwangerschap!

  • Inge

    Wat stoer dat je dit deelt. Je struggles zijn ook erg herkenbaar.
    Als ik ook maar iets afval krijg ik zo’n ingevallen heksenhoofdje. Maar als ik, in mijn opinie, vetjes voel is het ook niet goed. Erg vermoeiend!
    Misschien eens contact zoeken met een diëtist? Die kan voor je in kaart brengen wat er zoal binnenkomt aan voedingsstoffen en waar je nog iets zou kunnen aanvullen!

    • bijzonderkleinwonder

      Precies wat je zegt. Wanneer is het dan goed? Vind die balans ook lastig. Ja de huisarts opperde ook al om eens met een diëtist te kijken hoe we op een gezonde manier wat meer spek op de botten kunnen kweken. Dus dat gaan we dan maar doen!

  • Eveline

    Knap dat je dit deelt!
    Geniet lekker van de borstvoeding, die tijd komt niet meer terug met Morris. En daarna wordt het vast weer beter!

    • bijzonderkleinwonder

      Thanks<3! Precies, voor we het weten zijn die jongens van ons groot!

  • Roos

    Meid je ziet er prachtig uit en je moet hartstikke trots zijj op dat goede lijf van je !

    • bijzonderkleinwonder

      Haha thanks vrouw. Misschien ga ik dat inderdaad maar proberen;)!

  • Marieke

    Heerlijk dat die zijn zwangerschapskilo’s er zo snel af waren! Ik ben stikjaloers
    Maar inderdaad wel bizar dat je zo blijft afvallen! Morris groeit als kool, en mama valt maar af! Zo heeft alles twee kanten he? Je bent blij dat je er zo snel vanaf bent, maar zo extreem had het niet gehoeven…
    En ik zit op een heel streng dieet om alle kilo’s eraf te krijgen, maar ik was voor mijn zwangerschap al te zwaar.. dus er moet flink wat af!

    • Marieke

      Achter stikjaloers moest een smiley 😉
      Het was grappig bedoelt 🙂

      • bijzonderkleinwonder

        Hahah no worries hoor zo pakte ik het ook op;)! Maar inderdaad, iedereen zegt als ze Morris zien ook dat je wel kunt zien waar mijn kilo’s zijn gebleven, want hij is echt hartstikke spekkig! Alleen maar fijn vind ik dat hoor. Maar inderdaad; fijn dat ze er zo snel zijn afgevlogen, maar nu is het wel echt klaar ook. Ach ‘t is ook nooit goed met die vrouwen hè;). Succes met je dieet; knap dat je er iets aan probeert te doen!!

  • Anna

    Vervelend dat je maar blijft afvallen. Als ik eerlijk ben, verbaast het mij niet. Je eetpatroon viel mij in de blogjes al op. Je eet vaak beschuit ipv brood, terwijl beschuit voornamelijk lucht is en licht verteerbaar. Ik denk dat het al zou schelen als je de muisjes en kaas op een volkoren boterham zou doen. Een beschuit telt maar 40 calorieën en een volkoren boterham 76. Om te kijken of je genoeg calorieën binnenkrijgt, kun je op internet calorieëntellers vinden, die zijn heel handig. Waarschijnlijk moet je nu, omdat je ook borstvoeding geeft, extra calorieën eten dan wat je als vrouw normaal gesproken nodig hebt. Je kan met zo’n teller checken of je daar ook idd aan komt op een dag. Succes en geniet vooral lekker van de intieme momentjes waarin je Morris nog borstvoeding geeft!

    • bijzonderkleinwonder

      Oh maar ik eet geen beschuit in plaats van brood hoor! Ik eet beschuit én brood! Mijn plogs geven wellicht niet zo’n heel goed beeld van wat ik op een dag eet; ik vergeet vaak het een en ander op de foto te zetten, en in het weekend is het allemaal net wat anders dan door de week als ik gewoon aan het werk ben. Om een voorbeeld te geven: ik eet op het werk iedere middag een boterham met een gebakken ei en spek. Haha. Oma vindt het ook nodig om wat vetjes te kweken. Ik zal binnenkort eens een artikel schrijven over mijn eetpatroon; dat heldert het een en ander ongetwijfeld op. Calorieën tellen doe ik niet meer; omdat ik zo lang bezig ben geweest met afvallen voor mijn zwangerschap wordt dat echt een strijd in mijn hoofd, en dat probeer ik heel erg te voorkomen! Ik eet op het moment iets meer dan de ADH voor vrouwen, maar dat is blijkbaar nog niet helemaal genoeg. Er wordt in ieder geval aan gewerkt. Dankjewel voor je tips en het meedenken; erg lief!

      • Anna

        Klinkt goed! Ook die boterham met gebakken ei en spek trouwens;-) Ik snap je hoor, wat calorieën tellen betreft. Het kan inzicht geven, maar als het een ding wordt en ten koste gaat van het plezier in eten, gaat het ook z’n doel voorbij. Je bent zo te lezen hartstikke goed bezig. En lief, zo’n oma!

  • Cindy

    Goed artikel! Geniet lekker van de chocoladepepernootjes ;-). Ik kan me voorstellen dat je het gewichtsverlies nu wat veel vind, toch je ziet er prachtig uit. Voor, tijdens en na :-). Zou je eens een artikeltje kunnen wijden aan je sport-/eetgewoontes voor (hoe zag je patroon eruit etc. – in die fase zit ik nu, erg bezig met gezond doen en afvallen) en hoe het nu gaat (wil je weer sporten, hoe ga je dat doen etc. – fase waarin mijn beste vriendinnetje zit). We zijn erg benieuwd!

    Fijn weekend!
    p.s. je snelle pasta viel ontzettend in de smaak!

    • bijzonderkleinwonder

      Lief Cindy, dankjewel. Ik ben zelf voor mijn zwangerschap ook héél lang bezig geweest met afvallen en sporten, dus ik weet hoe dat is. Dat artikeltje vind ik een leuk idee; ik zet ‘m op mijn lijstje! Leuk om te horen dat je de pasta lekker vond!! Hier blijft ie ook favoriet. Fijn weekend voor straks!

  • Martha

    Ik zit denk ik gerust 10 kilo boven jou, maar je verhaal is wel herkenbaar. Na de bevalling van zoonlief bleven de kilo’s er ook maar afgaan (helaas de flubberbuik niet, maar oké, 3 keer tot formaat olifant opgerekt). Ik kon eten wat ik wilde, en ik viel nog af ook! Ik zat in no-time 5 kilo onder m’n normale gewicht en toen ik daar nog buikgriep bij kreeg werden dat er 8. Ik gooide het op de borstvoeding (want zoonlief heeft koemelkallergie, dus ik op dieet), maar ik denk dat het bij mij echt hormonaal was. Na 6 maanden ovuleerde ik weer en sinds die tijd moet ik weer opletten wat ik eet. Helaas, in mijn geval

  • Celia

    Hoi Michelle,

    We zijn even oud.. en voor mijn zwangerschap woog ik ook altijd rond de 58 en 59 kg.
    Voor mijn zwangerschap deed ik 3 keer per week een korte workout waardoor mijn lichaam echt rete strak was, zonder cellulites.
    Nu ben ik 33,5 week zwanger en heb ik aan mijn benen echt cellulites gekregen en train ik door de bekkeninstabiliteit niks meer.. baal ik wel van, ik vond het altijd heerlijk om te trainen!
    Ik zit nu aan de 10 kg, maar houd heel veel vocht vast.. dus ben benieuwd hoe ik er na mijn bevalling uit ga zien!

    Heel fijn artikel dit!
    En het is inderdaad vervelend dat mensen altijd snel hun mening hebben en die vooral ook altijd willen vertellen.. tijdens en na de zwangerschap!
    Ze weten vaak de realiteit helemaal niet!
    Mijn vriendin was haar buik ook gelijk na de bevalling kwijt en die geeft niet eens borstvoeding.
    Dus het kan zeker wel.
    Maar laat je niet gek maken hoor, het is bij sommige mensen toch nooit goed!
    En je bent prachtig! Voor-tijdens de zwangerschap en nu ook!

  • Angela - Mama met passie

    Goed dat je dit deelt, heb ik ook gedaan. Zo was ik ook binnen 10 dagen op gewicht, eigenlijk zat ik al onder mijn gewicht voor de zwangerschap. Ik postte op mijn eigen Facebook dat ik mijn broeken weer aan kon en de reacties die ik kreeg waren niet misselijk. Dat het niet gezond was en er best nog wat kilo’s mochten zitten. Ik kon er ECHT niets aan doen. Het gebeurde gewoon en dat stopte niet daar. Toen ik 9 maanden aan het voeden was, vond ik het goed geweest. Er moest iets veranderen aan mijn lijf, stoppen met voeden, dat nooit, maar zo kon het niet. Ik woog onder de 60 kilo en ben 1.82 lang, niet zo relaxt. Ik ging naar een voedingskundige en kreeg veel tips. Ik kwam iets aan en bleef verder op een gewicht van 61 hangen. Nog steeds niet op het gewicht voor mijn zwangerschap (63 kilo) maar wel bleef het stabiel. Ik was zo blij, ik kon blijven voeden en voelde mij een stuk beter. Er waren een aantal mensen die het niet snapten, tja ik snap het ook, maar het was wel gewoon zo. Nog steeds weeg ik minder dan voor mijn zwangerschap. Ik gaf borstvoeding tot 14 maanden, Naomi wilde niet meer, en ik dacht dan komen de kilo’s er wel aan. Niets is minder waar: 60 kilo it is. Mijn buik is dan wel wat slapper, het is gewoon niet zo strak als eerst, maar ik vind het goed zo. Overigens even iets anders: ik heb mij laten testen op mijn schildklier, bij mij was alles goed, maar die kan na je zwangerschap van slag zijn, dus misschien een tip?

  • anoukwvr

    Hi Michelle!

    Ik snap dat het niet fijn is als je jezelf even niet herkent. Maar ook dit went en zoals je zelf al zegt komt ook dat weer goed.
    Ik vind je er prachtig uit zien op al je foto’s! En een dikke vette respect voor hoe je dit weer omschrijft en deelt hoor!

    Liefs

  • Amy

    Leuk artikel en waarom zou je hier niet over mogen praten ?? Het is tenslotte de kei harde waarheid, jammer dat moeders vaak niet open over dit soort dingen praten.
    Het is natuurlijk bij iedereen weer anders na de zwangerschap maar ook niet zo gek als je een kind op de wereld gezet hebt.
    Ik ben 152 en woog voor mijn zwangerschap 56 kilo ( ook vrij stevige boven benen), in mijn zwangerschap 13 kilo aangekomen en in de eerste week na mijn bevallen 10 afgevallen. Nog 3 kilo te gaan dus (pas 8 weken gelden) maar ik denk wel dat je door borstvoeding wel sneller afvalt. Helaas heb ik door een slechte start maar 2 weken borstvoeding kunnen geven maar ik let goed op voeding en vaak lekker aan de wandel dus dan komt het wel goed met die 3 kilo. En agh je hebt er zo iets moois voor terug Ga lekker door met dit soort blogjes HEERLIJK !!

  • mathiske

    Hier gaat goed, ik was de kilo’s zo kwijt, alleen is mijn buik veel slapper en door het litteken wat ik al had word het niet.mooier. over het litteken hangt ‘ nu mijn buik een beetje als muffin top. Ik ben spiermassa kwijt waardoor mijn broeken losser zitten, maar ik.vind het prima zo. Ik stop liever mn kindje savonds in bed als dat ik in de sportschool sta.

    Ik hoop dat de kilo’s een beetje afremmen nu, dat je nu lekker op gewicht blijft en dat je nog lekker even kan genieten van de chocolade pepernoten

  • Anne

    Heeeeel herkenbaar! Wij hadden n babyborrel na 4 weken en iedereen vroeg of t wel goed met mij ging… ik bleef maar afvallen en at echt de hele dag door! Maar kan wel zeggen dat t bij mij 100% borstvoeding is geweest. Toen ik daarmee stopte kwam ik weer op mijn oude gewicht terug.
    Ik weet nog dat de verloskundige na 5 dagen kwam en letterlijk vroeg of ik wel degene was die was bevallen omdat ze er niks meer van zag…?! Haha nou ik kan je zeggen dat ik die eerste 5 dagen echt alleen maar in bed had gelegen dus blijkbaar zit mijn lijf zo in elkaar!
    Geniet nog ff lekker van alles wat je kan eten en inderdaad zolang die kleine man t goed doet n stuk minder om je zorgen om te maken! Xx

  • Jessica

    Mooi dat je dit deelt. Ik kan me wel indenken dat je je niet fijn voelt bij een te licht gewicht. Op dit moment heb ik wel overgewicht, maar in de tijd dat mijn gewicht gezond was en ik afviel voelde het ook niet goed om onder een bepaald aantal kilo’s te komen. Nu genieten van dat je Morris de borst kan geven en hopelijk wordt het flauwvallen wel minder.

  • Evelien

    Je ziet dr prachtig uit!!!

  • Isa

    Wat een eerlijk en oprecht artikel. Laat ik als eerst maar gewoon even zeggen, je bent gewoon prachtig. Voor, tijdens en na je zwangerschap! Jammer dat je hier überhaupt een disclaimer bij moet zetten, ook dit is gewoon realiteit.
    Want wat begrijp ik het: het niet meer herkennen van je eigen lijf!
    Ook hier vlogen de kilos’s er af, na de zwangerschap. Gelukkig bij mij niet zo heftig als bij jou, het zette minder lang door, maar toch. Hier lag het (ook) aan het geven van borstvoeding. Oké, toegeven: fijn om zo rap weer in je ‘normale’ kleren te passen en zelfs iets nieuws te mogen kopen. Maar toch zat het mij ergens ook best wel dwars. Op den duur had ik het wel onder controle, maar toen ik weer begon met werken, was het weer ‘feest’. Ik maakte mij in het begin toch meer druk over het moeten achterlaten van Floris, dan ik wil toegeven. Nu ik gewend ben, minder stress ervaar, gaat het weer een heel stuk beter! Ik vind het dapper van je, dat je dit met ons deelt. Ik zou zeggen: geniet van die chocoladepepernootjes 😉 Veel liefs en een fijn weekend!

  • Anne

    Snelle stofwisseling door de borstvoeding en je bent daarnaast ook een druk baasje zo te lezen. En raadpleeg een diëtist, zij kan helpen en zo veel mogelijk ‘volle’ producten gebruiken. Bij mij was dit ook na twee kids het geval en mijn huisarts gaf deze tip nog in het kraambed omdat ik toen al wat magertjes eruit zag. Geniet maar lekker van al het lekkers nu het er niet snel aan vliegt. Straks als je stopt met borstvoeden zal het misschien anders zijn maar bij mij is het nog steeds zo. Ik hoef niet meer zo op te letten als ‘vroeger’ maar ben nu ook veel actiever met twee kids. Maak je vooral geen zorgen en geniet! Zorg voor voldoende rust met je mooie mannen.
    Je ziet er prachtig uit en heb het je al eerder gezegd, die billen van jou zijn niet dik maar mooi rond! C

  • Lieke van Veen

    Ik ben 22 maar eerst kwam ik nooit boven de 46 kg uit. Nu heb ik me laatst gewogen en weeg ik al 52. Toch kan ik blijven eten wat ik wil en kom ik niet aan. Ik ben benieuwd naar je tips om aan te komen.

  • Anne

    Je bent een prachtige moeder en super dat je dit wil delen. Ik ben nu 16 weken zwanger dus heb nog geen idee wat de zwangerschap mij gaat brengen. Maar het fijne aan jouw blog vind ik de positiviteit die het uitstraalt omtrent moederschap en zwanger zijn. Vaak hoor je alleen maar de horror verhalen, verhalen dat je lichaam er daarna niet meer uitziet. Nou, dat hoeft dus helemaal niet. Ga zo door, ik houd je site altijd trouw in de gaten!

  • irene

    Je bent prachtig! Ik begrijp jouw onzekerheid wel omdat je je eigen lijf niet meer herkent. Voor de een is dat een kilootje te veel en voor de ander een kilootje te weinig.. In mijn geval mogen er nog wel een aantal kilootjes af! haha. Eigenlijk is het gewoon bizar dat je je moet ‘verantwoorden’ met een disclaimer. Ik vind het juist fijn om eerlijke verhalen/ervaringen te lezen! Het is zoals het is.. Waarom zou je de waarheid verdraaien om het leuker te maken voor een ander? Ga zo door meid!

pingbacks / trackbacks
Contact Us

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.

Not readable? Change text. captcha txt

Start typing and press Enter to search

error: Content is protected!