MIJN MAN ALS VADER

 In Gezin

Zondag is het vaderdag. Benjamin werd geboren op 30 augustus 2017. Voor Koen is dit dus zijn eerste vaderdag als papa van twee jongens. Hoewel wij dit soort ‘commerciële’ feestdagen eigenlijk overslaan (klinkt weer veel te principieel, want welke feestdag is nou niet commercieel, maar je snapt me) – Valentijnsdag bijvoorbeeld gaat hier altijd onopgemerkt voorbij – doen we wel aan vader- en moederdag. Gewoon omdat we het een mooi moment vinden om extra stil te staan bij dat we het geluk hebben die dagen überhaupt te mogen vieren. Koen en ik zijn inmiddels bijna 6,5 jaar samen. We zijn ruim 3 jaar getrouwd, en 2 jaar geleden werd hij papa van onze eerste baby. Hoe is hij als vader? En vind ik hem veranderd sinds de jongens er zijn?

Koen is zo’n man die het tijdens de zwangerschappen allemaal wel leuk en aardig vond. Hij ging trouw mee naar alle echo’s, heeft me nooit alleen naar de verloskundige laten gaan behalve als er echt spoed bij was, liet mij begaan met mijn uitzetlijsten en aankopen en bemoeide zich wat dat aanging alleen met de dingen die hem interesseren, zoals autostoelen en kinderwagens. Hij legde echt wel heel vaak een hand op mijn buik en als hij héél ruig deed wilde hij bij tijd en wijlen zelfs nog wel eens even tien seconden tegen de mini-inwoner praten, vanaf het moment dat er actief geschopt werd en hij dat ook kon voelen werd het allemaal sowieso ‘echter’, maar vooral voor die tijd bleef het toch een beetje een abstract verhaal. Hoe mooi hij het ook vond: hij geeft ook iedere keer toe dat hij het tijdens de zwangerschappen anders heeft ervaren dan ik. En dat is oké. Ik geloof ook dat de hele ervaring anders is als je toch vooral van de zijlijn toe moet kijken. Als je dat leven niet zelf voelt en er eigenlijk maar gewoon op moet geloven dat er straks weer een baby bij komt. Wil overigens niet zeggen dat hij er niet voor me was, want dat was hij wel. Ik heb tijdens allebei de bevallingen bijna onafgebroken in Koen zijn armen gelegen. Hij heeft met me meegepuft tijdens de weeënstorm, mijn benen vastgehouden als er geperst moest worden, de jongens mee aangepakt, gehuild van geluk en de navelstreng doorgeknipt. Hij liep bijna een blaasontsteking op omdat ik me zo aan hem vastklampte dat hij met geen mogelijkheid kon gaan plassen, rende op en neer met emmers en doeken, was vanaf de allereerste seconde écht papa, en écht mijn houvast. 

En dat is hij nog. Als je fulltime werkt en daarbij veel voetbalt, weet je dat de tijd met je gezin spaarzaam is. Koen gaat ‘s ochtends voor half acht de deur uit, als de jongens nog slapen, en komt rond zessen weer thuis. Op de dagen dat hij moet trainen ziet hij de jongens dus precies anderhalf uur, en dan moet er in die tijd ook nog gegeten worden. Dat laatste doen we altijd met z’n vieren aan tafel en is heilig: héél even bewust een moment samen voor de jongens naar bed gaan. De opvoeding van de kinderen komt voor het grootste deel op mijn schouders terecht. Dat weet Koen en dat weet ik, en dat is oké zo. Hij vindt het niet altijd gemakkelijk, en ik vind het niet altijd alleen maar leuk, maar ik ben nou eenmaal het meeste thuis en zie ze simpelweg het meeste. Ik probeer zo veel mogelijk tegen Koen te vertellen, maar het komt ook wel eens voor dat hij thuis komt van zijn werk en tegen Morris zegt dat iets wel of juist niet mag terwijl ik net de hele dag het tegenovergestelde had volgehouden. Dat is een van de weinige momenten dat ik het gevoel heb dat ik het alleen moet doen en dat hij het gevoel heeft dat hij iets mist, want verder ken ik oprecht weinig papa’s die zo betrokken zijn als Koen is. De momenten dat hij thuis is, is hij er ook echt. Het weekend is heilig, dan verliest hij de jongens nauwelijks een tel uit het oog. Dan worden er Duplo huizen gebouwd waar je u tegen zegt, wordt er gevoetbald, gepuzzeld en boekjes gelezen. Dan probeert hij mij te ontlasten door ze op zondagochtend mee naar beneden te nemen zodat ik gewoon even hartstikke op mijn gemak kan douchen – ik douche wel vaker hoor, maar dat op m’n gemak schiet er nog wel eens bij in;) – terwijl hij net zo goed de hele week vroeg op staat, en zijn we wanneer het kan samen. Als ik wel eens voorstel om ‘n keer iets met z’n tweeën te doen op zaterdag geeft hij áltijd aan dat hij de jongens niet nog een dag extra wil missen. En dat snap ik. De jongens zijn zijn alles.

Koen is een consequente vader, maar vooral een intens lieve. Hij is zo leuk met de jongens. Ik ben altijd verliefd op hem – ja echt, ook na zes jaar – maar als ik hem met de jongens zie je kun je me helemaal bij elkaar vegen. Als ik Morris ‘s ochtends uit bed ga halen is het eerste wat Morris zegt ‘pappie werken?’ en op de avonden dat hij er is mag ik écht geen boekje voorlezen en moet Koen dat doen. De liefde is dus écht wederzijds, wat dat betreft maakt het geen bal uit dat hij er minder is dan ik. Gelukkig maar. Ik zorg voor het huishouden, voor dat het eten op tijd op tafel staat, voor dat de koelkast gevuld is, zijn overhemden gestreken in de kast hangen en zijn voetbaltas ingepakt klaarstaat bij de deur als hij moet gaan, maar Koen werkt zich ook het ongans om voor ons te kunnen zorgen. Om de jongens een fijn leven te kunnen geven. Hij heeft voor zichzelf weinig nodig; als het Morris en Benjamin maar aan niets ontbreekt.

In de twee jaar dat we kinderen hebben vind ik Koen eigenlijk niet echt veranderd. Hij is nog steeds dezelfde man als waar ik mee trouwde. Van geduld lopen we eigenlijk allebei niet over, ook met de kinderen niet altijd, maar we doen ons best, en ze hebben ons allebei rustiger gemaakt. Vroeger vloog het servies nog wel eens door de kamer – spreekwoordelijk dan – maar dat gebeurt tegenwoordig niet meer. We zijn het nog steeds niet alleen maar met elkaar eens, maar als het op de opvoeding van de jongens aankomt zitten we wel heel erg op één lijn en daar ben ik heel blij om. We hebben regels en zijn consequent, maar er is vooral heel veel liefde. Ik ben supertrots op hem. Als mens, als man en als vader van de kinderen. Ik had me in alle opzichten geen betere kunnen wensen. En onze jongens ook niet. Het kan niet anders dan dat ze later, als ze groot zijn, net zo trots op hem zullen zijn als dat Koen op zijn eigen vader is. En dat gun ik hem, want dat verdient hij zo. I’m a lucky woman lieve mensen. Maar echt.

Ik wens jullie een heel fijn weekend en voor zondag een fijne vaderdag toe. En voor iedereen voor wie vaderdag om welke reden dan ook geen mooie dag is: er wordt aan je gedacht.

Bedankt voor het lezen!

Recommended Posts
Showing 16 comments
  • Meaghan

    Mooie blog Michelle! Wat lief dat je zo over Koen schrijft. Goed om te horen dat hij niet verandert is als jouw man, maar dat hij wel een onwijs leuke en lieve vader is voor de kinderen! Daar mag je echt heel gelukkig mee zijn, want dat is in lang niet alle gezinnen het geval!

  • Marissa Jongejans-Wisselo

    Wat heb je dit weer prachtig geschreven, lieve Michelle!

  • Jenniifer

    Meer heeft koen denk ik niet nodig voor zondag… zulke mooie woorden

  • Roos

    Ooo ik ben afgelopen maandag bevallen van onze dochter, zit dus vol hormonen en lees nu deze blog.
    Hoe lief wat je allemaal schrijft, ik ben oprecht ontroerd!
    Geniet van Vaderdag 🙂

  • Stephanie

    Super leuke en lieve blog! Knap hoe die mannen het allemaal maar combineren he. Geniet van jullie vaderdag!

  • Hélène

    Mooi geschreven❤️

  • Linda

    Wat een mooie woorden voor Koen zeg!! Zoals je het schrijft ziet het er ok altijd uit op jullie foto’s.. Een mooi gezin waarin vooral heel veel van elkaar gehouden wordt.. Geniet van elkaar♡

  • Kelly

    Prachtig .

  • Carmen

    Heel mooi geschreven! En Koen is ook een bofkont met zo’n lieve vrouw en moeder als jij! Jullie doen het goed en ik volg jullie dan ook heel graag! Jullie zijn inspirerend en tegelijk is er voor herkenbaar voor ons. Want ja ook mijn vriend wil vaak jou vlogs zien en jou blogs lezen:)

    Fijne vaderdag!

    Liefs

  • Mandy

    Wat een mooie blog Michelle!
    Jij boft niet alleen met Koen, maar Koen ook met jou. Lieve woorden. Ook voor jullie een fijne vaderdag.

    Lieve groetjes.

  • Samantha

    Mooi verhaal.

  • Petra

    Super mooi verwoord ! Ik denk dat Koen ook een lucky men is met jou !! Fijn weekend

  • Youssra

    Wauw! Mooi !! Fijne vaderdag !! ❤️

  • Lin

    Mooi geschreven!!

  • Mare

    Prachtige blog!

  • Fleur

    Ook een geweldige vrouw ben je voor hem! Als je zelfs zijn voetbaltas inpakt, wauw! (ik zelf moet er niet aandenken, mag ie lekker zelf doen:) )

Contact Us

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.

Not readable? Change text. captcha txt

Start typing and press Enter to search

error: Content is protected!