MIJN VERLOF ZIT EROP!

 In Moederschap

Het is vandaag donderdag 30 november. Officieel de laatste dag van mijn verlof! Vrijdag was altijd mijn vrije dag en dat blijft ie dus ook na mijn verlof, maar maandag moet ik weer aan de slag. Of moet ik ‘mag’ zeggen? Na zestien weken thuis met de jongens gaat het echte leven weer beginnen. Back to reality. Terug naar het werkende leven. Als moeder van twéé kinderen. Toen ik in augustus vorig jaar weer ging werken na mijn eerste zwangerschapsverlof stond ik te springen. Ik heb mijn zwangerschapsverlof deze tweede keer onwijs anders ervaren dan de eerste keer, en hoewel ik het niet erg vind om na het weekend weer aan de slag te gaan, ervaar ik ook dát deze keer anders. Ik vind mijn baan heel erg leuk, en hoewel het wel eens ter sprake is gekomen wil ik écht niet stoppen met werken. Daarvoor heb ik er teveel plezier in. Toch neemt dat niet weg dat ik best even drie keer moet slikken bij het idee dat het al bijna maandag is.

Toen ik voor de eerste keer met zwangerschapsverlof ging vond ik het verschrikkelijk. En dat is nog een understatement. Vrij zijn als iedereen moet werken en er nog geen baby is vond ik dus echt geen hout aan. Toen Morris eenmaal geboren was en we samen waren genoot ik met volle teugen, maar was ik ook zo rusteloos als maar zijn kan. Hele dagen op pad samen, alles aangrijpen om maar bezig te blijven en vooral heel weinig rust houden. Ik nam me voor dat een tweede keer anders te doen. Voor de bevalling op de bank te kruipen met een dekentje, Netflix te herontdekken en thee en chocola tot mijn beste vrienden te bombarderen. Dat is me niet helemaal gelukt. Goede voornemens en ik; wij gaan niet zo lekker samen. Ik ben niet gemaakt om overdag op de bank te liggen en Netflix kan me ook niet echt bekoren. Geen geduld om stil te zitten, en al helemaaal niet om in een serie te blijven hangen. The Mentalist vond ik heaven, en waarom Gossipgirl ooit gestopt is is mij nog steeds een raadsel, maar verder ben ik dus niet gekomen. Dat met die chocola als beste vriend is trouwens lekker gegaan, maar dat terzijde. Het genieten van mijn verlof is deze keer wél onwijs gelukt.

Ik ben me sinds Benjamin er is veel bewuster van het feit dat we niet weten hoe vaak we deze bijzondere periode nog mee mogen maken. Na Morris’ geboorte was het allemaal heel simpel: we zouden geen anticonceptie gaan gebruiken en maar gewoon zien hoe het zou lopen, in de hoop dat we hem snel een broertje of zusje zouden kunnen geven. Na zeven maanden was ik opnieuw zwanger en begon het hele traject weer van voor af aan. Deze keer is dat anders. We weten nog niet hoe de toekomst er uit zal zien. We hopen echt wel heel erg nog een of twee kindjes aan ons gezin toe te mogen voegen, maar wanneer? Dat ligt deze keer niet zo vast als nadat we voor de eerste keer ouders werden, in de zin van dat we het gewoon nog niet zo weten. Voor nu zijn we vooral méga blij met twee gezonde kinderen en met dat we allebei de keren zo’n geweldige start hebben gehad, en willen we eigenlijk ‘gewoon’ even genieten van dat het is zoals het is. En daar is weer helemaal niks ‘gewoon’ aan. Ik heb de afgelopen weken dus ontzettend genoten van het thuis zijn met de boys. Van het niks moeten, hele dagen binnen zijn met z’n drietjes – daar leende het herfstige weer zich ook uitstekend voor – en vooral tijd samen doorbrengen. De onrust die ik eerder altijd voelde, de drang om maar vooral heel erg bezig te blijven en de deur uit te gaan, was er deze keer helemaal niet. Ik heb de momenten met z’n drieën (ook met z’n vieren uiteraard, maar de boys en ik zijn nou eenmaal 90% van de tijd met z’n drietjes) ontzettend bewust meegemaakt en in me opgenomen en daar ben ik nu al blij mee. Krijg ik straks in ieder geval niet het gevoel dat ik er niet genoeg van genoten heb.

Met dat ik maandag weer terug ga werken sluiten we voor mijn gevoel echt iets af, en dat vind ik dus best wel een beetje heftig. Een dingetje, zeg maar. Ik weet dat het er bij hoort en ik vind het leuk om weer aan de slag te gaan, maar ik kan nog nauwelijks geloven dat het dus echt zo snel gegaan is allemaal. Dat mijn kleine man vandaag alweer drie maanden bij ons is. Dat mijn tweede zwangerschap, bevalling en kraamperiode voorbij zijn en nooit meer terug komen en dat vanaf nu het echte leven weer begint, maar dan als gezin van vier en moeder van twee. Dat ons leven eigenlijk zo hetzelfde is gebleven, terwijl het ook zo wezenlijk en voor altijd veranderd is.

Qua opvang hebben we het net zo geregeld als met Morris destijds. Ik blijf tweeënhalve dag werken, waarvan één dag thuis. Als ik maandag de hele dag naar kantoor ga, gaat Benjamin met me mee zolang hij overdag nog voedingen krijgt. Dat vind ik heel erg fijn! We zullen zien hoe het gaat bevallen. 20 uur werken voor de zaak, mijn bedrijfje met Robin, de site, het huishouden, ons sociale leven en bovenal de zorg voor ons gezin.. Genoeg te doen, zou je zo denken. Ik ben benieuwd hoe het gaat zijn. Ik ga jullie mee nemen in mijn leven als werkende mama, maar eerst ga ik nog een páár dagen volle bak genieten. Nog heel even, en dan zit het er écht op.

Hoe vonden jullie het om weer aan het werk te gaan na je verlof? Bedankt voor het lezen!  

Recommended Posts
Showing 16 comments
  • Milou

    Ik vond het echt verschrikkelijk om weer aan het werk te moeten gaan. Inderdaad door die hele periode af te sluiten, maar ik wilde ook mijn kind niet missen. Ineens had ik mijn roeping gevonden en dat was niet op kantoor, ik wilde bij mijn kind zijn en zelf voor ‘m zorgen. Dat gevoel was na een aantal maanden nogsteeds zo sterk dat ik een switch maakte en er nu praktisch altijd voor mijn kind kan zijn.
    Heerlijk dat je die rust hebt gevonden! Ik kan ook zo genieten van de dagen thuis met Faas, doet hem ook veel goed die rust en regelmaat. Kan niet wachten tot er in maart weer zo’n kleine baby ons gezin komt verrijken <3.
    Sterkte maandag, zal toch even moeilijk zijn ondanks dat Benjamin dicht bij je is.

    • bijzonderkleinwonder

      Nee dat snap ik zó goed! Ik denk dat ik het ook vooral zo ervaar omdat ik Benjamin mee kan nemen. Dat scheelt zo veel! Kan me alles voorstellen bij dat je die switch hebt gemaakt. Niet iedereen moet eraan denken weet ik inmiddels, haha, maar ik vind het zelf ook heel fijn om zoveel mogelijk bij de boys te zijn! Jaaa nog even en dan is jullie kleine meisje er. Wat gaat dat snel!

    • Agnieszka

      Apologies for answer in English but is just easier, I am following your site and instagram- love it! And completely understand you even though I have one child (2,5) and thoughts about the 2nd I am scared how to mange this as I work full time in global corporation so long hours, travels, etc. As you said working is important also to feel attractive to yourself however leaving 3 month baby at crèche was for me really “drama”. In the end I think that if we decided to have little ones they shouldn’t spend 10/11 hours everyday outside the house, being bring up by someone else (if possible). I believe that big period is finished in your life but great choice that you can work less and have Benjamin with you…good luck on Monday

  • emily

    Dubbel inderdaad maar komt vast goed! Ben toch wel erg benieuwd 2,5 dag werken waarvan 1 dag thuis. Die 1 dag thuis is dat met kindjes thuis of gaan die dsn wel naar de oppas? Ben ook stiekem wel benieuwd hoe je alles thuis op orde houdt.. huishoudschema oid? Succes MAANDAG!

    • bijzonderkleinwonder

      Komt zeker goed! Op mijn thuiswerkdag past mama op. Benjamin blijft wel gewoon bij mij, maar Morris is dan met mama op pad tot hij z’n middagdutje gaat doen. Die doet ie vaak gewoon thuis. Ik heb eigenlijk geen vast huishoudschema. Stofzuigen en dweilen doe ik iedere dag, doekje over de toiletten en keuken ook iedere dag, en de grote poets en de bedden één keer in de week! Boodschappen doe ik ook één keer in de week aan de hand van een weekmenu en dat scheelt heeel veel tijd. En geld! Dankjewel, dat gaat lukken:).

      • Emily

        Klinkt goed! Misschien een idee om keer een boodschappen week lijst online te zetten 😉

  • Isa

    Momenteel zit ik middenin mijn verlof. Echt heerlijk. Heel anders als de eerste keer, nu is Floris er immers. Stiekem wil ik er nog niet aan denken om straks weer te moeten werken, haha. Geloof dat ik er nu al meer tegenop zie… Ach, wie weet hoe ik er straks tegenaan kijk. Het gaat vast helemaal goed komen maandag. Alvast heel veel succes!

  • Britta

    Ik herken me volledig in jou verhaal! Bij de eerste vond ik het weer heerlijk om te mogen gaan werken, maar na de tweede vond ik het vreselijk. Echt wel wat tranen gelaten. Maar ook dat komt weer goed! Heerlijk om even iets anders te doen en aan het einde van de dag heeeeeel veel knuffelen en kneuterige mama dingen doen…love it!

  • Renske

    Wat is de tijd snel gegaan zeg! Wel heel fijn dat je Benjamin gewoon mee kunt nemen. Morgen ben ik alweer twee maanden aan het werk na mijn verlof en ik moet zeggen dat ik dat echt wel fijn vind al vind ik de dagen met mijn twee kindjes ook heerlijk.

    Het weekend voor ik moest werken heb ik alleen maar gehuild, ik kon niet naar mijn zoontje kijken zonder te huilen, zo bizar en zo zonde!

    Ga lekker genieten van je weekend en je mannen!

  • Lise

    Ik vond t heerlijk. Met name de afwisseling. Hier ook 2 kids, van 2jaar en 6 maand. Vind het enorm pittig soms en werken relativeert ook…. waar ik wel benieuwd naar ben; jouw huis ziet er altijd zo opgeruimd, netjes en geordend uit.. hoe dan.. ik ben de hele dag bezig met de 2, en daarnaast 1000 huishoudelijke dingen. Wanneer doe jij dit? Er ligt/staat altijd heel weinig haha. Heerlijk lijkt me dat. Ben er erg nieuwsgierig naar

  • Kimberley

    Hey Michelle,
    Ik lees en kijk al een tijdje mee vanuit België.
    Op 19 aug 2017 beviel ik van mijn eerste kindje, Lio. We zaten zo wat in dezelfde fase dus vandaar de belangstelling.
    Op 2 januari komt mijn eerste werkdag er ook aan na mijn verlof. Ik zie het momenteel nog niet echt zitten maar vind het ‘fijn’ om te weten dat ik hierin niet alleen ben en dat we er allemaal door moeten.
    Heel veel succes in ieder geval!
    Blijven genieten!
    Groetjes!

  • Judith

    Na de bevalling had ik 4mnd verlof… vroeg je me na 3mnd of ik alweer zin had om te gaan werken zei ik nee maar tegen de tijd dat de einddatum naderde kreeg ik er wel weer zin in, ik begon eerst met 20uur en na 2mnd weer terug naar 28uur. 28uur vind ik wel de max.

    Succes weer!!

  • Kelly

    Heel herkenbaar stuk, na het verlof van onze eerste dochter Liv kon ik niet wachten om te beginnen. Een lang verlof wel te verstaan, vanaf 12 weken zwangerschap om allerlei redenen in de ziektewet en een maand vakantie uren na m’n officiële verlof nog eens opgenomen. Ik wilde weer mezelf zijn en m’n oh zo leuke baan weer oppakken (ik ben kraamverzorgende). Maar 8 a 10 dagen achter elkaar werken met een baby bleek andere koek. Het heeft zeker een half jaar geduurd voordat we gewend waren. Helaas verliep 4 jaar later m’n tweede zwangerschap ook niet best en belande ik weer in de ziektewet met 12 weken. Maar dit keer hebben we het beste ervan gemaakt. Ontzettende genoten van m’n grote kleine meisje en dit keer had ik het verlof echt nodig voor grotere plannen want ik ben m’n eigen Kraamzorgbedrijf gestart. Maar ook omdat we wisten dat Vieve ons laatste kindje zou zijn uiteindelijk bijna 6 maanden na haar geboorte pas aan het werk gegaan. Het was heerlijk. Ik had meer rust in m’n lijf en kon het beter handelen dat niet alles maar moest. Ook nu werk ik veel, maar ik doe wat ik het liefste doe en daardoor maakt mij dat ook een leukere mama. Af en toe is het thuis een rommeltje maar de meiden zijn gelukkig en dan nemen we het huis maar voor lief.

    Succes maandag!

  • Linda

    Ik vond het heerlijk en heb de dagen ook echt afgeteld… als er toen al flexibel bevallinverlof was geweest was ik al met een week of 9 weer gaan werken.. ik vond de tijd voordat ze er was heel relaxed maar na de bevalling had ik het gevoel dat ik geen eigen leven meer had, alles draaide om voeden, spelen en slapen… ik was zo blij weer even afleiding te hebben, even uit de mamma rol, even weer wat anders… het heeft mij echt een gezelligste en leukere moeder gemaakt.. en nog vind ik het heerlijk om te werken, de dagen met haar koester ik nu echt en geniet er enorm van..

    • Linda

      *bevallingsverlof en *gezelligere

  • Sandra

    Mooi verhaal! Ik heb het ook ervaren als ontzettend dubbel. Ik ben nu net weer een maand aan het werk als moeder van ons eerste zoontje. Ik had enorm veel zin om weer te beginnen, creatief bezig te zijn en weer volop onder de ‘grote mensen’ te zijn. Maar dat ‘achterlaten’ van je kleine baby… verschrikkelijk! Nu inmiddels een maand verder kan ik het wel van me af zetten, en omdat hij zo makkelijk is en zich overal ontzettend goed vermaakt, maakt het een stukje makkelijker om los te laten.

Contact Us

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.

Not readable? Change text. captcha txt

Start typing and press Enter to search

error: Content is protected!