MIS IK HET ZWANGER ZIJN?

 In Blog, Moederschap, Zwangerschap

_mg_0983_zw_lr

Morris was woensdag 5 maanden oud, en daarmee ligt mijn zwangerschap alweer een hele poos achter ons. Wat ze zeggen over het krijgen van een baby klopt dus écht: als je eenmaal een kindje hebt, vliegt de tijd tien keer zo hard. Ik had een héle fijne zwangerschap waar ik ontzettend van genoot, en ik krijg regelmatig de vraag of ik het zwanger zijn mis, of juist hélemaal niet! Vandaag dus antwoord op die vraag.

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen en kort en bondig antwoorden: JA ik mis mijn zwangerschap als een malle. Natuurlijk ben ik smoorverliefd op Morris, en vind ik alles twintig keer leuker nu hij er is, maar dat wil niet zeggen dat ik niet af en toe met weemoed terug denk aan de tijd dat ik zwanger was. Het aller- allermeeste mis ik mijn dikke buik. Ik was binnen een paar dagen al mijn zwangerschapskilo’s kwijt – hierover later een apart artikel, want het slaat ‘n beetje door – en ik weet dat ik daar heel erg mee geboft heb, maar oh wat mis ik die buik! Jullie weten dat ik het aankomen in kilo’s best een struggle vond toen ik zwanger was, maar op mijn buik was ik echt verliefd. Ik had met 11 weken al het idee dat ik een gigantische buik had – hallo darmen! – en kreeg met 20 weken al regelmatig ‘succes met de laatste loodjes meid!’ naar mijn hoofd, maar ik vond mijn buik ontzettend mooi. Ik had ineens zóveel zelfvertrouwen tijdens mijn zwangerschap en hulde mijn buik alleen maar in nauwsluitende tops en jurkjes om ‘m maar te kunnen laten zien. Ik mis mijn bijzettafeltje dus nog steeds – of alweer? – behoorlijk.

_MG_0755_zw_LR.jpg

Komen we gelijk bij het volgende punt, want oh wat mis ik Morris zijn getrappel. Ik betrap mezelf er regelmatig op dat ik mijn hand op mijn buik leg, om me vervolgens te verbazen over het feit dat het verdacht rustig blijft daarbinnen en me dan te realiseren dat dat nogal wiedes is nu daar geen baby meer groeit. Ik voelde Morris relatief laat pas echt duidelijk, maar die schade heeft hij met de tijd méér dan ingehaald, want echt wat een kleine druktemaker was hij daarbinnen. Mijn buik was zijn boksbal en met zijn billen tegen mijn ribben gaan liggen duwen zijn allereerste hobby. En ik vond het allemaal even gezellig. Vooral de bijzondere momenten die Koen en ik daardoor samen deelden, ‘s avonds op de bank als Morris zijn trukendoos weer eens opentrok, vond ik zo bijzonder.

Op dat soort momenten fantaseerden we altijd honderduit over hoe het zou zijn met zo’n kleintje erbij, hoe hij eruit zou zien, op wie hij zou lijken. De magie van het ‘niet-weten’ vond ik geweldig en mis ik bij vlagen best een beetje. Natuurlijk is er niets leuker dan het antwoord weten op al die vragen van hiervoor, maar de onwetendheid die tijdens zo’n eerste zwangerschap heerst is ook wel heel erg mooi.

_mg_0784_zw_lr

Uiteraard zijn er ook best wat dingen die ik niet mis hoor. Mijn eendenloopje kan ik missen als kiespijn, want man oh man wat waggelde ik op een gegeven moment! Ik bewoog meer van links naar rechts dan vooruit! En die opgezwollen handen en voeten? Ik mis ze nog geen seconde. Het niet weten hoe het daarbinnen gaat, en onzeker zijn of het allemaal wel goedkomt? Ik ben zo blij dat ik nu aan Morris kan zién hoe het met hem is. Gewoon weer iedere nacht op mijn buik kunnen slapen vind ik heerlijk, gemakkelijk op kunnen staan, mijn eigen veters kunnen strikken, om kunnen rollen in bed en al mijn normale kleding weer passen vind ik ook écht geen straf, en oh wat is het fijn om niet meer onafgebroken naar het toilet te hoeven rennen omdat er een minimensje tegen die blaas aan ligt te beuken! Maar ik blijf erbij: een zwangerschap is echt één van de meest bijzondere dingen die je mee kunt maken. Ik kan alleen maar hopen dat het ons nog een keer zo gegeven gaat zijn. En tot die tijd? Tot die tijd ga ik vólle bak genieten van het kleine kereltje dat 9 maanden lang in mijn buik heeft gewoond en ons papa en mama heeft gemaakt.

_MG_0899_zw_LR.jpg

Miste jij het zwanger zijn toen je kindje er eenmaal was? Of juist helemaal niet? Ik ben benieuwd! Bedankt voor het lezen en voor straks alvast een heel fijn weekend! X

Recommended Posts
Showing 5 comments
  • Mathiske

    In het begin was het even wennen, maar toen vind ik het echt fijn dat ik weer lekker mobiel zelf er oo uit kon. Nu moet ik zeggen dat ik die buik echt mis, ik voelde me super goed en mooi. Ik zat goed in mn vel en kon de wereld (waggelend en wel) aan.

  • Lifebyjess

    Hahaha, meer van links naar rechts bewegen dan vooruit haha… Lijkt me heerlijk dat je weer op je buik kan slapen, ik als echte buikslaper is dat het enigste waar ik tegenop zie als ik ooit zwanger mag worden…. Ik kan echt niet anders slapen dan op mijn buik haha.. dat wordt wat!

  • Isa

    Ik mis mijn zwangerschap niet per se. Maar mijn buik wel des te meer! Vooral het getrappel, maar ook het onzekere en oh zo mooie feit dat er een mini-mensje in je groeit! Ik zou het zo weer willen ervaren, want wat heb ik daar van kunnen genieten!

  • Maike

    Oh meid, hou op… nog steeds!!! Na, jawel, 5 kindjes ( en de jongste is nu bijna 6 maandjes) blijft dat bepaalde ‘mis’ gevoel of heimwee naar die dikke buik, die verloskundige bezoekjes, de voorbereidingen op….. etc! Ik hoop echt dat dat gevoel een keer echt weg gaat, want meer kindjes komen er gewoon echt niet, maar ik merk gewoon dat het niet altijd een fijn gevoel is namelijk. Echt een soort heimwee en heimwee is gewoon niet fijn! Haha.
    Ik ben dus nu 5 keer bevallen en ik moet wel zeggen dat ik blij ben dat ik dát dus niet meer mee hoef te maken. Hoe goed en snel en makkelijk de bevallingen ook allemaal verliepen. Maar ‘zucht’… die kraamweek… ahhh da’s toch 1 van de meest geweldige dingen die je mee kunt maken! Heerlijk genieten is dat! Ik hoop Michelle, dat het je nog een keer ( of misschien meer) gegeven is! Zo mooi!!!!

  • Vanessa

    Hoi, misschien ben ik de enige in de groep maar ik mis mijn zwangerschap niet. Ik lag in bed vanaf week 7 tot week 38, vanwege extreme klachten, overgeven, continu misselijk, duizelig, geen krachten, etc. Heb twee keer in het ziekenhuis gelegen, sondevoeding gehad. Vreselijk maar ik ben zo blij en voel me gezegend met mijn twee meiden! En dat zou ik voor geen geld willen missen. Of is het goud…Ben zo slecht in uitdrukkingen, ha ha

Contact Us

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.

Not readable? Change text. captcha txt

Start typing and press Enter to search

error: Content is protected!