‘Nee, het maakt ons echt niets uit!’

Vanavond hebben wij de geslachtsbepalende echo en horen we, naar alle waarschijnlijkheid (als Frummel een beetje mee wil werken), of we een jongetje of een meisje verwachten. Ik ben ontzettend benieuwd en kan bijna niet wachten.

Ik geloof niet zo in de bakerpraatjes. Als ik dat wel zou doen zou ik nu zweren dat we een meisje zouden krijgen. Ik heb namelijk voor het eerst in m’n hele leven puistjes (ondanks dat dat ook een soort verlate puberteit zou kunnen zijn ga ik daar in dit geval niet vanuit;p), ik sla voor mijn gevoel wat vet op op mijn heupen, ben bijna continu verkouden sinds ik zwanger ben, en ik heb een rond buikje. Oh en ik wil zoetigheid. De hele dag door heb ik trek in snoep. Het liefst roze of rood. Gaan we natuurlijk niet doen, maar als het niet rechtstreeks naar mijn dijen zou gaan; zakken achter mekaar. Terwijl ik in het begin juist écht dacht dat we jongetje zouden krijgen, heb ik nu al twee keer levensecht gedroomd dat ik beviel van een meisje. DUS, moraal van het verhaal, er is geen pijl op te trekken.

Al vanaf dat we onze omgeving vertelden dat we een kindje krijgen, krijgen we standaard de vraag of het ons uitmaakt wat het geslacht van ons kindje is. Keurig als we zijn antwoorden we dan altijd automatisch dat het ons helemaal niks uitmaakt en we geen enkele voorkeur hebben. En als we helemaal onze dag hebben knallen we er ook nog ‘als het maar gezond is’ achteraan. Hét geijkte, meest politiek correcte, antwoord.

Ik merk heel erg dat het een soort van maatschappelijk bepaald is dat je geen enkele voorkeur mag hebben. Ik snap dat niet zo. Ik denk dat bijna iedereen dat namelijk stiekem wél heeft. Wil dat zeggen dat je dan minder blij bent als je kindje toch het andere geslacht blijkt te hebben? Of dat je dan niet net zoveel van je kind houdt? Of dat het geslacht belangrijker is dan de gezondheid van je baby? Lijkt me niet, dus begrijp me niet verkeerd. Natúúrlijk staat de gezondheid van ons kindje altijd voorop en vind ik dat belangrijker dan wat dan ook. Daar mag niet eens discussie over zijn. We voelen ons súpergezegend dat we een kindje mogen krijgen, dat het allemaal zo relatief snel en vanzelf is gegaan en dat het ons gegeven is. Ik snap alleen niet zo wat er mis is met een lichte voorkeur. Ik wéét dat als Koen zou mogen kiezen, hij toch echt wel voor een jongetje zou gaan. Gewoon omdat hij dat zelf ook is en dat iets is wat hij kent. Ik begrijp oprecht niet waarom daar zo’n taboe op ligt. Natuurlijk is een meisje net zo leuk en zal hij daar, mocht het een meisje zijn, net zo blij mee zijn, maar als hij op dit moment de keuze zou hebben zou het een jongetje worden. Dat kan ik hem echt niet kwalijk nemen.

Wij laten ons straks verrassen.. Ik weet nu al dat we allebei door het plafond zullen gaan van geluk en van trots, of het nou een jongetje of een meisje blijkt te zijn.

Keep you posted;)!