PLOG195: CONSULTATIEBUREAU
Goedemorgen lieve mensen! Nieuwe week, nieuwe kansen! We zijn er weer met de plog van afgelopen vrijdag. Onze vrije vrijdag in en om het huis. Ik ging naar het consultatiebureau met de jongens voor het meet- en weegmomentje van Benjamin, en er moesten weer 800 flyers bezorgd worden, dus ik ging ‘s middags alvast een rondje alleen, en daarna met Koen en de meiden om alles op tijd in de brievenbussen te stoppen. Een fijne dag was het!
Hoiiii daar zijn we weer. Het is vrijdagochtend ik doe mijn make-up beneden aan tafel. De jongens slapen nog en Morris wordt tegenwoordig van iedere zucht boven wakker, dus dat lossen we zo op!
Eerst even een kwart litertje de koelkast in!
Ik ben aangekleed. Ik heb de zomer in m’n bol vandaag. Grijs spijkerbroekje en kolletje van Zara, en mijn witte lievelingssneakers van Michael Kors.
Morris is wakker. Met Po. Deze Teletubbie wordt o-ver-al mee naartoe gesleept. Echt zijn nieuwe vriend. Oh en let niet op het kapotte voedingskussen. Die is toe aan vervanging, maar eigenlijk hoop ik dat we ‘m snel gewoon niet meer nodig hebben.
Benjamin slaapt nog, dus Morris en ik ontbijten samen met yoghurt!
En dan is deze er ook weer! Goedemorgen lieve baby.
Morris leest boekjes en eet een snoepje. Zo’n Bear geval, ik zweer bij die dingen. Morris vindt ze heerlijk!
We zijn allemaal ingepakt. Op naar het consultatiebureau! Benjamin wordt weer gewogen en gemeten vandaag.
Morris gaat wel voorop, met z’n rode vriendin.
Met twee kiddo’s naar het CB kan een uitdaging zijn, maar Morris vermaakt zich daar altijd kostelijk. Gelukkig!
Deze kleine man komt weer helemaal door de keuring. Hij doet het allemaal hartstikke goed! Hij is wel ruim anderhalve kilo lichter dan Morris was toen hij even oud was als Benjamin nu. Zo bizar dat je twee kinderen krijgt die letterlijk exact hetzelfde ritme hebben, hetzelfde eten en hetzelfde doen, en dat er dan toch zo veel verschil in groei is! Morris was de eerste tien maanden van zijn leven bovengemiddeld, en Benjamin is aan de kleine kant. Kan allemaal.
Die voeten hè; zo ontzettend interessant.
Hoi kleine knapzak! Wat ben ik verliefd op jou.
Ik ben onderweg naar huis, maar heb eigenlijk geen zin om alweer naar binnen te gaan. Ik besluit lekker op mijn gemak weekboodschappen te gaan doen met de jongens. We hebben de tijd.
Morris heeft er zin in!
Hop, in de kar. Met Teletubbie wel, dat snap je. Ik vind het nooit zo’n ding om met allebei boodschappen te doen, maar als Benjamin slaapt in de maxi-cosi en ik dat ding in de winkelkar zet, is hij al voor 80 procent gevuld. Zie dan je boodschappen er nog maar eens bij te stouwen. Tegen de tijd dat dat dan gelukt is en je bij de kassa komt om je boeltje af te rekenen begint het volgende ding: want HOE krijg je twee bomvolle loeizware boodschappen tassen, plus een kind in maxi-cosi, plus een dreumes, plus die boodschappenkar dan weer naar buiten? Uiteindelijk lukt het door één tas aan de haak van de winkelkar te hangen en de andere vast te houden en met één hand naar de auto te sturen. Haha. Wat een toestand!
We gaan ook nog even naar de Ap.
Morris met zijn eigen kar. Met Po. Iets anders mag niet in die kar; het is alleen een vervoersmiddel voor z’n knuffel. Helemaal goed vriend.
Boodschappen doen duurt zo vier keer zo lang, maar is ook vier keer zo leuk. Morris geniet hier zo van. Hij krijgt overal wat te eten; een worstje, een kaasje, een krentenbolletje, en hij duwt zijn karretje braaf achter me aan. Ondertussen wel druk zwaaien en ‘haaaai’ roepend naar iedereen die we tegen komen. Ik krijg vervolgens complimenten over dat m’n dreumes zo lief is, en je kunt me zo bij mekaar vegen echt. Apetrots ben ik dan hoor. Momlifedingen. Wat ik trouwens ECHT niet snap hè; loopt er zo’n klein mensje met een winkelkar door de supermarkt, roept ie hoi tegen iedereen die hij tegen komt met een glimlach van oor tot oor, en dan zijn er dus mensen die met een stuurse bakkes HEEL chagrijnig terug kijken en hun mond niet opentrekken. Echt waar jongens: waarom? Gewoon ‘hoi’ terug zeggen kost toch helemaal niets?
Morris mag zelfs nog even achter de kassa, dus zijn feest is compleet vandaag.
Zo. Paar uur later en een boel boodschappen rijker zijn we weer thuis. het is allemaal gelukt.
Het is lunchtijd voor deze kleine man.
En Morris wil nog even buitenspelen!
Halverwege de middag breng ik ze naar papa en mama. Kunnen ze daar hun middagslaapje doen terwijl ik alvast een deel van de verkiezingsschijven rondbreng. Kijk Benjamin nou lachen naar Robin.
Familie!
Ik ben thuis. Sportpak aan..
Skates onder, en gaan met die banaan!
Ik ga onze draaischijven bezorgen in mijn wijk. Ik krijg al best een heel stuk gedaan!
Tot ik weer hulp krijg! Mijn grote vriendin is er, met een vriendinnetje, om te helpen!
En Koen skeelert ook weer mee. Gaat mégasnel: we zijn binnen twee uur klaar.
En weer thuis, dus tijd voor een wijntje!
We eten met z’n allen. Ik ben me ervan bewust dat dit er allerminst smakelijk uitziet, maar dit is zo’n lekker gerecht. Pasta met zalm uit de oven. Love it.
Als Morrisje weer is uitgespeeld is het kinderbedtijd. De dag zit erop. Het was een lekker enerverende wel: we hebben weinig stil gezeten. Houd ik van. De rest van de avond hebben Koen en ik series gekeken samen. Quality time!
De rest van het weekend was ook al zo fijn, maar dat zien jullie morgen weer!
Bedankt voor het lezen en fijne week lieve allemaal!
Lekker, zo’n productief dagje he?! En ik vind het zelf ook geen probleem om met 2 kinderen boodschappen te doen. Hier hebben ze van die wagentjes waar je je maxi cosi bovenop kunt zetten trouwens.
Ik moet eerlijk zeggen dat toen ik nog geen kinderen had, er bij mij ook geen glimlach af kon naar kinderen in de supermarkt. Had gewoon niks met (vreemde) kinderen haha. Dus dat zullen die mensen ook hebben waarschijnlijk;).
Ja die hebben ze bij onze Ap inderdaad ook, maar bij de Lidl niet! Onhannndig. Haha serieus? Ik begrijp dat zo niet. Ik heb met heel veel volwassenen ook niks, maar als iemand me recht aankijkt zeg ik altijd tegen iedereen hoi! Haha. Laat staan als het dan zo’n blij klein kind is. Zal de aard van het beestje wel zijn.
Oh wat een heerlijkheid met die boodschappen! Mijn dreumes heeft echt een intense hekel aan winkels, haha. Zodra we ergens binnenstappen begint het gedrein. Ik kom meestal helemaal bezweet weer naar buiten en krijg dan zéker geen complimenten dat mijn dreumes zo lief haha. Ach ja. Fases hè 😉
Jaaa ‘het is een fase, het is een fase, het is een fase!’ Ik ben ook voorbereid op driftbuien op de vloer van de supermarkt enzo, maar tot op heden is het nog even niet aan de orde! Haha.
Ziet er weer uit als een heerlijke dag. Wat een voorbeeldige & fotogenieke kids hebben jullie toch!
Mijn oudste heeft ook een onwijze hekel aan boodschappen doen en de middelste wil dan eigenlijk alleen maar eten als we de supermarkt binnen gaan. Dus ik ga nu eigenlijk alleen boodschappen doen met mijn dochtertje van 10 bijna 11 weken. Maar idd ik kan daar ook mijn eigen aan storen als er niemand gewoon hoi tegen een dreumes/peuter jan zeggen . Het is maar een kleine moeite .
Wat knap dat je met twee kids boodschappen gaat doen! Bepakt en bezakt naar huis haha. Over een paar maanden heb ik ook twee kindjes, met een verschil van ongeveer 14 maanden. Ik vind het dus wel interessant om te zien hoe jij met twee kindjes zo alles doet op een dag. Alleen ik denk dat mijn oudste tegen die tijd nog niet kan lopen dus hoe ik dat dan ga doen moet ik nog even uitvogelen haha. Gelukkig doet mijn man elke zaterdag de weekboodschappen dus dat scheelt.
Ik neem zelf altijd een boodschappenkrat. Die kan je op het rekje voor de bierkratten zetten. Kinf in het zitje, maxicosie in de kar, en gaan 😉
Wat heerlijk om die verhalen te lezen ➡️ En wat een schattige kindjes ! Ik snap je helemaal dat je je bij mekaar kan vegen als ze die kleintjes bestoefen ➡️ ♀️ Zelfde moedertype hier. Wanneer ons klein aapje iets nieuw kan, of gewoon zijn knoddige zelf is, kan ik in tranen uitbarsten van tevredenheid en fierheid. Zo dankbaar dat ik dit nog mag meemaken allemaal !