PLOG223: ALLEEN MAAR FEEST

 In Blog, Persoonlijk

Goedemorgen lieve mensen! Gisteren kwam er door omstandigheden geen artikeltje online: er is deze week geen vrijdagplog. Vandaag ben ik er wel weer met een extra lange van afgelopen weekend. Ik maakte foto’s van onze zaterdag, zondag én maandag. Het was een weekend alleen maar feest. Zaterdag waren we bij onze lieve vrienden, zondag vieren we het promotiefeest van de jongens en daar gingen we maandag nog even meer door. Een weekend met heel veel gezelligheid, heel veel muziek, heel veel wijn en volle bak genieten. Even verstand op nul en gaan met die banaan. Ook wel eens fijn. Ik maakte foto’s!

Goedemorgen grote kleine vriend! We hebben weekend!

Dit. De hele dag achter elkaar aan.

Samen eten. Stoelen uit elkaar omdat Benjamin anders Morris z’n bakje eten van zijn stoel trekt. We hebben twee zulke verschillende kinderen.. Morris is altijd voorzichtig, kijkt de kat uit de boom en doet niets wat niet mag. Benjamin daarentegen moet ik altijd in de smiezen houden omdat hij anders kattenbrokken of kiezels uit de tuin probeert op te eten. Kleine draak.

Ik ga lekker douchen. Beetje verf op ‘t gezicht, haar drooggeblazen: bijna klaar voor vandaag.

Outfitje! Love dit Nikkie jurkje.

Lekker!

Morris staat al klaar bij de deur: hij wil naar zijn beste vriend!

Lief mensje.

We zijn onderweg!

40 minuten later in Veenendaal. Kijk deze wijsneus zitten.

En deeeze kleine wijsneus gaat zo snel.

Riv en Morris schelen drie weken en zijn echt elkaar beste vriendjes. Zo ontzettend leuk om te zien hoe ze samen spelen. Er valt serieus geen onvertogen woord. Echt heel mooi.

Rivje wil niet in de kinderwagen, dus dan maar bij mij op de nek. Lopennnnn!

Onze mannen!

Wagenparkje hoor.

We gaan lunchen bij de zorgboerderij. Ziet er heel vredig uit, maar de peuter had hiervoor net een lekkere peuteraanval. Boos boos boos.

Zwaaien naar de geiten!

Filmpje kijken!

Er gaat vanalles mis, maar het eten is lekker en het gezelschap is fijn.

Grote peuter.

‘GEEEEITJEEEES’.

We wandelen weer terug naar Steef en Maris.

De baby’s vallen in slaap in de kinderwagen, en de peuters gaan naar bed.

En dat wil zeggen: complete RUST. Tijd voor een wijntje dus. De eerste van het weekend. Heerlijk. En deze glazen zijn trouwens echt antiek. Vind ze zo gezellig.

Na even zijn de mini’s weer wakker!

Pats. In your face. Haha.

Nu al dikke mik.

Benjamin brengt de rest van de middag en avond onder de bank door. Vast heel leuk daar.

In zijn element!

En samen ook.. Het zijn rumoerige tijden, maar we komen er wel samen.

Al die blonde koppies!

Gebroeders Bollen.

Wat zit ze er weer charmant bij hè die meid. Altijd even elegant en keurig en welgemanierd.

Poetsen!

Zo mooi hoe dat werkt met die kleine mannen. Handjes vasthouden, praten met heel weinig woorden en precies begrijpen wat de ander bedoelt.

We eten met z’n allen en kletsen bij. Dit soort dagen zijn zo fijn. We hebben het getroffen met zulke goede vrienden!

Op een gegeven moment zijn we de jongens kwijt. Even zoeken: blijken ze allemaal in de woonkamer te zitten. Morris en Riv spelen samen en Benjamin is daar onderweg naartoe. Kijk dat gezicht! De ondeugd straalt ervan af.

Het is écht bedtijd voor de jongens dus we gaan naar huis. Nog heel even kusjes en knuffels en dan kunnen we gaan. Tot de volgende keer Rivje!

Bijna thuis!

Ligt een flink pakket van de Hennes op de mat.

We brengen de jongens lekker naar bed toe.

Nog één boekje en dan gaan ze erin.

Wij duiken op de bank met een fles rosé en deze film. Dussss. Haha.

Zondagochtend! We beginnen de dag in bed met cadeautjes en knuffels, want het is vaderdag!

Ik kleed me aan.

Ik ga de jongens naar bonusopa en oma brengen. Vandaag is het promotiefeest van de voetbal van Robin en Koen, en ik vind het ook wel gezellig om een keer een wijntje te kunnen drinken.

Als hij hoort dat we naar oma Joke gaan krijgt hij haast.

We zijn er!

Meteen alsof ze thuis zijn.

‘Opa maken!!!!’

Ik laat de jongens met een heeel gerust hart achter en ben klaar om te gaan!

We fietsen. Tien kilometertjes in de benen.

Dus dat. Voor de niet Brabo’s: hier staat ‘Prinses Irene voor het eerst eerste klasser!’

De boys gaan op de platte kar.

Dat dus.

Ik krijg ondertussen deze foto’s doorgestuurd en daar word ik zo blij van. Hoe fijn dat ze het zo naar hun zin hebben én dat we zo’n vangnet hebben waar we altijd op mogen rekenen. Joke en Harald vinden het alleen maar leuk als de jongens komen en daar hebben we het zo mee getroffen!

Gaan ze hoor.

Wij vermaken ons in de tussentijd prima: hier komen ze weer terug!

Tijd voor een feestje! De rest van de avond maak ik geen foto’s. Misschien maar goed ook. Haha. Als we thuiskomen liggen de boys lekker in hun eigen bedjes en duiken wij er ook in.

Het is maandag! Maandag is altijd oppasdag, dus de jongens gaan weer naar Joke en Harald toe. Twee dagen achter elkaar vind ik altijd een beeetje een dingetje, maar daar heeft Morris geen last van gelukkig. Hij wil niet eens zijn boterham eten: dat kan bij opa en oma wel zegt ie. Haha. Wat een mannetje.

Lekker eten!

Zo blij.

Ik ontbijt met Joke’s taart. Dat is altijd een goed idee.

Boekjes lezen met opa!

We blijven een poos kletsen, maar dan is het tijd om te gaan. We rijden even naar kantoor omdat we kabel in de auto hebben die we af moeten geven.

Zijn we!

Thuis gaan we even eten. Bodem leggen voor we weer naar het terras gaan voor deel twee van de promotiefestiviteiten.

Ze zijn zo lekker fit ook hè. Man man man wat een gezichten zo.

Beetje plamuur en een ander pakkie doen wonderen.

Op de fiets!

Zo. We zijn op het terras.

En ik krijg weer zulke fijne foto’s van onze jongens. Wat is dat met een moederhart? De jongens zijn al-tijd bij mij, ik doe zelden tot nooit iets voor mezelf omdat ik het lastig vind om ze los te laten, en nu doe ik dat wel, toevallig dus twee dagen achter elkaar, en hoewel ik dat dan heeel erg leuk vind en echt kan genieten, ook omdat ik weet dat de jongens het heel erg naar hun zin hebben, voel ik me ergens toch schuldig en een rukmoeder omdat ik ze weg breng terwijl het niet per se MOET. Hormonaal. Stom.

Ze eten er gelukkig niet minder om. Haha.

En de mannen drinken er ook niet minder om. Meine güte jongens wat een weekend.

Het is wel echt zo gezellig.

En ik ben heel blij met die leuke man van mij.

We gaan nog even eten bij pap en mam.

En als de jongens naar huis komen zorgen wij ook dat we er zijn! We moeten nog even snel door de supermarkt, maar we staan ze thuis op te wachten als ze aan komen rijden en dat maakt me zo blij. Weer lekker met zijn vieren.

De jongens gaan nog even in bad.

En dan sluiten we het weekend met zijn vieren af zoals we dat altijd doen. Boekjes op het grote bed. Wat heb ik genoten van een weekend feest. Even het hoofd leegmaken, even niks moeten, wijntjes drinken en samen zijn. Ik heb de jongens heel erg gemist, maar af en toe is het ook wel goed om mommymodus héél eventjes uit te zetten. Nu heb ik ook weer heel heel heel veel zin om ze de rest van de week heel dicht bij me te houden. Mijn kleine grote vrienden. Mama heeft d’r Duracelletjes weer opgeladen. Komende week staat volle bak in het teken van de verhuizing. Inpakken, inpakken, inpakken. Maandag is het zo ver: dan krijgen we de sleutels! Kan niet wachten. Jullie gaan het zien.

Fijne week lieve allemaal. Bedankt voor het lezen.

Recommended Posts
Showing 7 comments
  • Larissa

    Wat een heerlijke plog weer!
    Het ziet eruit als een heerlijk weekend. Volgens mij is het ontzettend normaal dat jij je schuldig voelt als je de kindjes weg brengt, maar ze zien eruit alsof ze heel erg genoten hebben 🙂 Zelf genieten is ook heel erg belangrijk!

  • Lindsay

    Heerlijke, lange plog.
    Helemaal terecht dat jullie samen hebben genoten zonder de kindjes. Dat moet ook zeker een keertje kunnen!

  • Margot

    Zo herkenbaar om je niet oké te voelen als je voor je gevoel geen goede reden hebt om je kleinte(s) naar de oppas te brengen. Toch is opladen ook belangrijk 😉 Succes met inpakken!

  • Samantha

    Waar is die mooie blauwe jas van?

  • Youssra

    Leuke plog!!
    Heel veel succes met de verhuizing!!

  • Fleur

    Ik heb dat schuldgevoel dus hélémaal niet! En had ik wel van mijzelf verwacht… Maar alleen als mijn ouders oppassen hoor, hij heeft het daar fantastisch en mijn ouders genieten volop, dus ik doe er beide zo’n plezier mee. De dagen erna hoor ik dan nog regelmatig het woordje opa oma vallen, dus dat is nog eens de bevestiging dat het wel goed zit. Maar ja het is een gevoel he, daar kan je nooit zoveel aan doen 🙂 Misschien iets regelmatiger zo’n dagje, dan wendt het misschien een beetje…

Contact Us

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.

Not readable? Change text. captcha txt

Start typing and press Enter to search

error: Content is protected!