PLOG279: WINTERSPORT#3

De kop is weer van de week: we zijn begonnen. Vandaag de tweede plog van de week! Van de vakantie weer: fijn om zo nog even terug te blikken en na te genieten ook, want mensenkinderen wat was het fijn. Vandaag de foto’s van oudjaarsdag én nieuwjaarsdag. Je ziet hoe wij de laatste 24 uur van 2018 doorbrengen en hoe 2019 voor ons begint. Mét Morris op de ski’s in ieder geval, en dat was zo leuk. Kijk je mee:)?

M’n ontbijt hier. Yoghurt met havermout, lijnzaad en hartjes – want die hebben we zelf mee, je bent een Nederlander of je bent ‘t niet – en een half broodje met rauwe ham en een gekookt ei. Lekker!

De jongens zijn moe dus we blijven in de ochtend in het hotel. Kunnen zij even lekker spelen en een tukkie doen.

Tractors! We hebben zelf speelgoed mee, mama heeft haar tonnetje met auto’s bij en in het hotel is er ook speelgoed, dus die twee vermaken zich wel.

Ze slapen! Ik lees een tijdschrift..

En deze valt ook in slaap. Kan gewoon.

Als ze wakker zijn gaan we naar boven: op naar de rest. Benjamin lekker in de draagzak. De kinderwagen hebben we niet eens mee: is niet nodig hier.

Snoepje van papa in de lift!

We zijn er! Lekker bij de hut: met z’n allen eten. Mama krijgt wel slecht nieuws: opa is opgenomen met een longontsteking en dat gaat niet goed. Zo vervelend, vooral voor opa zelf. Een longontsteking op die leeftijd is niet niks.

We gaan weer naar beneden. Morris vindt de slee heeeel leuk, zolang hij er zelf niet in hoeft. Haha. De logica.

Knuffelen met papa.

Dit kleine aapje hangt lekker in de draagzak. Wat is dat ding toch een uitkomst. Scheelt zoveel gesleep!

We gaan weer in de lift naar beneden!

DIT KOPPIE. Verliefd ben ik.

Papa is er ook bij.

Witte bergen en een groen dal.

In het hotel! De jongens gaan weer even slapen, en ik neem een stuk sachertorte. Het is vakantie, zeg maar.

Als de jongens wakker zijn gaan we met z’n vieren onder de douche – pretfestijn en de badkamer blank; dat idee – en daarna gaan we naar beneden. Morris is stapelgek op z’n Italiaanse vriendin. Sophia is 7, ze verstaan elkaar niet, maar het is dikke mik. Zo leuk hoe dat werkt met kinderen. Taal is dan zo onbelangrijk.

Mijn outfitje voor Oudejaarsavond.

We gaan eten! We geven de jongens eten en nemen dan zelf de eerste gang.

En daarna brengen we ze naar bed. Dat gaat gelukkig wel supergoed hier: ze keten nog even samen maar gaan iedere keer wel heel goed slapen en worden ook niet meer wakker tot de volgende ochtend. Ook niet als wij naar bed gaan. Hadden we niet verwacht, dus dat is een meevaller.

We eten verder.

En er wordt muziek gemaakt. Traditiegetrouw: dat is hier al zo zolang ik me kan herinneren.

Nog meer eten.

Het menu. Vroeger was het eten hier heel anders. Eenvoudiger, kwam het op grote schalen zodat je zelf kon delen. Werd allemaal gemaakt door de vroegere eigenaresse, die je in de plog van gisteren al zag. Inmiddels is dat allemaal veranderd en is het echt heel erg goed.

Met pastinaakpuree: m’n lievelings. Vind ik ZO lekker.

En het toetje. Heerlijk. De rest van de avond wordt er vooral veel gekletst, en om 00:00 uur proosten we met alle gasten op het nieuwe jaar.

PHOTOBOMB! Haha. Happy New Year! Iets na tweeën gaan we naar bed. Was een gezellige avond samen. Ik vond Oud en Nieuw altijd zwaar overrated vroeger, omdat het gezellig móést zijn, maar op deze manier is het top.

Nieuwjaarsdag begint met ‘n boel gejank, want papa en mama gaan naar huis om bij opa te kunnen zijn, en dat is niet zoals je het van tevoren bedenkt als je met z’n allen op vakantie gaat. Ik vind het zo sneu voor ze en baal er heel erg van. Hadden het liever anders gezien, maar ik snap mama wel heel goed. Als het om papa of haar zou gaan zou ik ook naar huis willen. We weten niet hoe het met opa verder gaat; vakantie komt wel weer. Wij besluiten wel te blijven: opa’s situatie is niet kritiek en we kunnen thuis niets doen. We gaan zelf overmorgen weer rijden, dus dat is qua tijd ook te overzien. Als we pap en mam hebben uitgezwaaid gaan wij met z’n allen naar boven.

Deze kijkt in de lift ff een filmpje. We hebben gezegd dat dat alleen daar werkt: geloofde hij meteen dus krijgen we in het hotel ook geen gepiep om een iPad of Youtube.

Koen en ik gaan even regelen dat Morris in de skiles kan vanmiddag. Er is een klasje vanaf drie jaar, en Morris is zomaar ineens drie jaar, dat snap je. We zijn heel benieuwd.

Zijn kaartje zodat hij vanmiddag mee kan in het treintje. De primeur! Ik heb zelf leren skiën in de Hermann Maier skischule in Flachau dus deze school is voor ons ook nieuw.

Helemaal bovenop de Kron. Het is zulk mooi weer vandaag! Goed begin van het nieuwe jaar.

Uitzichtje wel. En dat de hele tijd. Als we met z’n allen skiën en dus af en toe op elkaar moeten wachten sta ik af en toe oprecht gewoon om me heen te kijken om van het uitzicht te genieten. Grannylife hoor. Dat deed ik vroeger echt niet.

Sessellift. M’n lievelings: hoef je die ski’s niet uit en zit je nog buiten. Immer Gesicht zur Sonne, zegt Harald dan.

We gaan lunchen met z’n allen.

Zitten we!

Proost! Dit is voor mij echt wintersport. Zonnetje – die komt niet op bestelling, maar je snapt me – stukje skiën en dan lekker bij de hut met een beetje muziek en eten. Genieten.

Schnitzelllll.

Knijpfruitje. Rugzakje mee met eten is altijd een uitkomst.

En dippen. Frietjes in de ketchup. Als het te dippen is is het altijd goed.

De rest blijft nog bij de hut; wij gaan met Morris naar boven voor zijn skiles. Kijk hem nou zitten in het treintje, tussen alle andere kindjes. We waren zijn helmpje thuis vergeten – die lag nog in mama’s auto en is niet meeverhuisd met de overige bagage – dus die hebben we moeten huren. Niet optimaal, maar werkt precies hetzelfde natuurlijk. Wat is hij zo groot hè?

Gaan ze!

In de les met Michi. Echt; die vrouw verdient een medaille. Spreekt Duits en Italiaans dus dat is op zich prima omdat opa Harald ook Duits spreekt en Morris dat herkent, maar ze gooit er af en toe ook wat Nederlands tussendoor en daarmee scoort ze extra punten. Hier lijkt het overigens heel vredig te verlopen, maar in het begint gilt hij de hele boel bij elkaar. Maar echt. Hij is het natuurlijk helemaal niet gewend om zo met een ‘juf’ te zijn die hij niet kent, dus hij blijft om mij roepen. Op een gegeven moment verstoppen wij ons even, zegt Michi dat ze papa en mama heeft gebeld en dat die even pipi machen:’), en dan keert de rust weder en gaat hij op de latjes.

Voor het eerst op het bandje.

Met alle andere kindjes.

En dan gaat ie. Eerst met hulp, maar op een gegeven moment helemaal alleen. Ik knal zowat uit elkaar van trots. Kind is 2,5 en gaat zo in z’n uppie op de ski’s. Als je me op Stories volgt heb je de filmpjes kunnen zien; zo leuk hoe jullie meeleefden en hem aanmoedigden.

Na de skiles – die is pas om 15:30 afgelopen, gaat Koen met Joke en Harald en de jongens in de lift naar beneden, ik ga op de ski’s, en dan zijn we allemaal tegelijk weer in het hotel. Even een klein dutje voor Morris en Benjamin, wij lekker in de douche, en dan is het alweer etenstijd. De dagen vliegen echt alsof 24 uur helemaal niks is gewoon.

We brengen de jongens samen naar bed, en dan spelen we beneden nog een spelletje met z’n allen. Zij slapen nu in de kamer van papa en mama; die is geschakeld aan de onze. Lekker dichtbij dus, maar wel met een tussendeur. Ook dat ging gelukkig heel goed. Morgen nog één dag genieten samen en dan zit de vakantie er alweer op. Onze laatste dagen en de terugreis zien jullie in de volgende plog!

Hebben jullie een leuke jaarwisseling gehad?! Voor nu bedankt voor het lezen!