PLOG281: TERUG NAAR NORMAAL

Ennnn de laatste plog voor deze plogweek: die van ons weekend thuis. De jongens moesten weer even in het normale ritme komen, en wij eigenlijk ook. Met een shopsessie voor de boys, een onverwacht héél gezellige – en lange – avond, en een zondag met z’n vieren en fijn gezelschap thuis. Kijk mee:)!

Hier maken we meteen korte metten mee. Als we vrijdagochtend wakker worden heb ik een soort van opruimdrang. De kerstboom moet er meteen aan geloven. Inklappen en opruimen. Eigenlijk zonde dat ie maar zo kort staat hè; zo gezellig is het. Maar vind ‘t ook wel weer lekker als het allemaal weer is opgeruimd.

Als Benjamin honger heeft.. Never alleen in de keuken. Hij kan echt ál-tijd eten die man. Allebei trouwens.

Was, was, was, was. Vakantiedingen. Die krijg je er gratis bij. Iedere keer als ik een foto plaats van dit washok krijg ik trouwens finaal de bibbers. ZO lelijk. Kan niet wachten tot het straks af is.

Junior heeft ons gemist. Die wil heel veel knuffelen.

Ik duik de kasten van de jongens in om te kijken wat ik nog precies heb in welke maten. Vooral in maat 22, 23 en 24 is er veel. Precies de maten die ze (nog) niet (meer) hebben.

We gaan naar de winkel voor nieuwe schoentjes. Love de uitverkoop voor dat soort dingen. Even meten eerst. Morris komt op maat 26/27 uit.

We zijn meteen weg van deze groene nubuck boots. Met vachtje aan de binnenkant dus ook nog megawarm.

En deze zometeen voor het voorjaar ook. Adidasjes zijn altijd goed.

En deze voor Benjamin. Van Shoesme. Vind dit modelletje heel leuk en zijn top nu hij ook echt los begint te lopen.

Terwijl wij Benjamin vanalles aanpast vermaakt Morris zich met de tablets en de gigatafel Duplo. Ik zoek ondertussen ook nog wat kleding voor ze bij elkaar. Vooral voor Morris: die groeit zo bizar hard. Zijn broeken in maat 98 zijn bijna allemaal te kort..

Als we klaar zijn halen we wat lekkers bij de bakker..

En dan rijden we even door naar papa en mama voor koffie.

En dan ga ik naar de Action omdat ik iets anders naast ons bed wil in plaats van de nachtkastjes die we nu hebben. Die zijn we zo beu. Ik vind dit leuk, maar zo scheef als de toren van Pisa dus niet per se heel erg praktisch.

Thuis ruim ik de aankopen voor de boys op.

Dit shirt kochten we voor B.

En deze sweater.

En twee spijkerbroekjes. Maat 86 en heel skinny dus dan geeft het niet dat ze nog een beetje te lang zijn.

En voor Morris. Maat 104 is hem qua lengte precies goed, maar aan de bovenkant gewoon echt VEEL te groot. Geen porem. We zoeken de allerlangste maatjes 98 die we kunnen vinden. Kan hij hopelijk toch weer even mee vooruit.

Dit shirt ook. Wel maat 104.

EN deze. Ook maat 104. Vind deze zo leuk. 104 zit hem qua pasvorm bijna mooier dan 98: is wat smaller en wat langer; minder vierkant voor mijn gevoel.

Deze kunnen ook in de kast. Even spray erover en dan kunnen ze ze aan. En ik kon het niet laten.. Vind het zo leuk als ze af en toe een beetje hetzelfde aan hebben.

We kruipen op de bank met een wijntje en The Voice en dan zit de dag erop.

Zaterdagochtend. Morris bietst hapjes bij z’n broertje.

Ontbijtje! Extra lekker na een week andere dingetjes hoor deze favoriet.

Ik besluit naar Ikea te rijden. In eerste instantie voor kledinghangers want we ergeren ons groen en geel aan alles wat niet netjes op gehangen kan worden omdat we te weinig hangers hebben, en dan zet ik gelijk wat op de boodschappenlijst voor onze slaapkamer.

De grote gele doos op de zaterdagmiddag. Geniaal idee. Het is benen buiten zo druk.

Ik doe m’n rondje in een bloedgang en dan ga ik lekker naar huis. Deze heeft pyjamadag gehouden vandaag. De hele dag in z’n kloffie. Lekker! Hij krijgt pasta met Parmezaan. Kijk dat gezichtje. Blijer kun je ‘m niet maken.

When tante Mees er is: gekke capriolen.

Zoek Benjamin.. Haha.

Menthe komt even oppassen omdat het nieuwjaarsborrel is bij Koen z’n voetbal. Hij is genomineerd als voetballer van het jaar, maar omdat dat nog nooit een ‘buitendorpse’ is geworden lijkt het ons niet per se heel erg aannemelijk dat dat nu wel het geval zal zijn. Ik wil eigenlijk thuisblijven, maar Koen vindt het gezelliger om ff samen te gaan dus doen we dat. Ook leuk.

En de wonderen zijn de wereld nog niet uit, want hij wordt dus wél voetballer van het jaar. Best een beetje trots eigenlijk. Haha. Zó’n vrouw word ik nu dus;).

Mijn foto hiervoor en dan de officiële foto hier. Klein verschilletje. De bloemen geeft hij aan mama, als hart onder de riem. Hoe lief is dat?

Er wordt ook nog een sportman/sportvrouw van het jaar gekozen, en die wint hij ook. Fikse aanvulling voor de prijzenkast vanavond. We blijven tot bijna twaalf uur in de kantine en dan appen Lot en Flip dat ze op de markt zijn, of we ook nog even komen. Kan eigenlijk best, dus we gaan nog even door. Uiteindelijk zijn we na drieën pas thuis, en was het echt zó’n mega leuke avond! Als vanouds, zo fijn.

Zondagochtend met deze yoghurtsnoet. Het was zeg maar geen bijster lange nacht voor ons.

Kennen jullie dat? Dat je een luchtje hebt maar dat je het zonde vindt om ‘m te gebruiken omdat er herinneringen aan kleven? Ik kreeg deze op mijn allereerste moederdag, 8 mei 2016. Drie dagen na de geboorte van Morris. Koen ging even naar voetbal, ik lag alleen met Morrisje op mijn borst in bed, en toen stond papa ineens binnen met dit cadeautje, omdat ik nu ook ‘mama’ was. Ik gebruik het luchtje nooit omdat het me zo dierbaar is.

Deze aap vindt het leuk om alle handdoeken uit de kast te trekken. Top echt. Fantastisch.

We gaan naar opi toe! Even kijken hoe het met hem gaat. Zo blij om elkaar te zien deze twee.

‘Kijk opa Robbie ik heb nieuwe schoenen!’

En heel veel knuffels voor oma.

En nog meer voor opi. Benjamin is niet mee: die is zo snotverkouden, nog steeds, en ik wil niet dat hij opa aansteekt nu hij zo zwak is.

Even samen eten. Morris schuift die stoel overigens zelf bij om erbij te gaan zitten.

Opa heeft nog een mobiele telefoon, maar eentje die al best oud is en waar je bijvoorbeeld geen foto’s of zo mee kunt sturen. Ik kreeg deze thuisgestuurd voor opa om te proberen. Echt megalief. Hij is nu te zwak om het uit te leggen, maar hij vond het in ieder geval een goed idee dus we leggen hem op het kastje voor als hij zich weer wat fitter voelt.

Alleen maar liefde.

Eenmaal thuis staan Bel en Wen voor de deur. ‘Even’ een bakkie wordt een fles wijn en lekkere hapjes op tafel en heel veel gezelligheid. En even belangrijke zaken doornemen op elkaars telefoon:’), dat ook.

We besluiten met z’n allen te eten, maar als ik zeg dat ik straks de plog nog in elkaar moet zetten word ik naar de bank gebonjourd, geeft Bel de jongens eten en maken Koen en Wen samen plaatpizza. Ik geniet van m’n uitzicht in eigen woonkamer.

Hij is weer lekker. Comfort food!

Na het eten brengen we de jongens naar bed en duiken wij er ook vroeg in na een paar heel dikke knuffels met die kleine mannen om de vakantie af te sluiten. We hebben het heel fijn gehad, twee weken non stop samen, en nu is het ook weer lekker om morgen terug in het normale ritme te gaan. Volle gas richting de zomer. Dit was de laatste dag plogweek! Ik hoop dat jullie ‘t leuk vonden, zo een keer tussendoor. Bedankt voor het lezen weer en heel fijn weekend voor straks:).