TROUWEN: HET AANZOEK

 In Bruiloft

Een huwelijk en het aanzoek. Die twee zijn toch wel een soort onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ik ken vrouwen die zweren bij een groots en meeslepend aanzoek. Die al jaren dromen en fantaseren over het moment dat vriendlief éindelijk op die ene knie gaat om the question te poppen, zeg maar. Die beweren dat ze gewoon keihard nee zeggen als het aanzoek niet aan de wensen voldoet. Moet ie nog maar een keertje terug komen voor de tweede ronde toch? Afijn, je snapt me, het aanzoek is een heel bijzonder fenomeen. En toch heb ik er nooit iets mee gehad.

img_5414

Dat ik ooit graag wilde trouwen wist ik altijd al wel. Dat hele prinsessenjurk en witte koets plaatje had ik er nooit zo bij in mijn hoofd, maar de gedachte van iemand het jawoord geven en zo’n bijzondere belofte doen vond ik prachtig. Die bruiloft zou er echt wel ooit gaan komen. Dat er, voordat die bruiloft op de kalender kan, vaak wel even een aanzoekje aan te pas komt vergat ik vaak voor het gemak. Ik ken ze wel uit de film hoor, van die prachtige aanzoeken met witte paarden en strijkorkesten en ladingen rozenblaadjes waar je bang van wordt en heel heel veel kaarslicht om de romantiek nog even een tikkie verder op te voeren. Alleen werd ik daar dus nooit heel erg warm van. Of koud, dat ook niet. Ik werd er gewoon niets van. Het hele aanzoek deed me nooit zo veel. Alleen maar oog voor de bruiloft zelf dus;).

Toen Koen en ik na al dat gedraai van de jaren ervoor eindelijk besloten er samen voor te gaan, kwam het onderwerp ‘trouwen’ al heel snel ter sprake. We zijn allebei in heel veel opzichten best traditioneel ingesteld. Toen we tijdens onze eerste date – waarom heb ik toch zo’n hekel aan dat woord? – een heuse boswandeling maakten, kon ik het niet laten hem meteen te vragen hoe hij daarin stond. Trouwen, kinderen, huisje boompje beestje.. Ik moest en zou weten of hij daar nog tot zijn 35e mee zou willen wachten of juist niet. Gelukkig bleek hij er net zo in te staan als ik.

Het is in mei van 2012 als we, na krap vier maanden verkering, allebei in Amsterdam zijn. Ik ga naar de Toppers met mama, Koen is op teamweekend met voetbal. Als het concert is afgelopen appt Koen of we nog even naar de stad komen om een borrel te doen. Mama is altijd wel in voor een feestje, en ik eigenlijk ook, dus hop, wij met z’n tweeën de stad in. Daar in die Amsterdamse kroeg gaat Koen voor me op zijn knieën. Jazeker, je leest het goed. Met een slok teveel op, in een stampvolle, donkere tent, vraagt hij of ik met hem wil trouwen. Zie je het voor je? Juist. Het is net een doktersromannetje, niet;)? De romantiek. Ik roep natuurlijk keihard ‘ja’, maar neem het niet per se heel serieus. We hebben allebei een gezellige slok op, we weten dat het goed zit en dat we echt wel ooit gaan trouwen, maar verder stelt het eigenlijk niet zo heel veel voor. In de weken die volgen houd ik hem daarmee voor de gek. Op één knie gaan in een stampvolle Amsterdamse kroeg waar we elkaar amper kunnen verstaan? Hij maakt zich er wel héél gemakkelijk vanaf. Een paar maanden later – we wonen dan nog samen bij papa en mama – hoor ik ineens gestommel onderaan de trap als ik boven op de badkamer ben. Als Robin me roept en ik de trap af ren zit Koen daar beneden, mét ring deze keer, weer op één knie, met allemaal kaarsjes om hem heen. Hij houdt een heel mooi pleidooi en vraagt me weer of ik met hem wil trouwen, en deze keer kan ik hem wél goed verstaan en zeg ik meteen ja.

En dat is dus hoe het aanzoek er bij ons aan toeging. In deel 1 en deel 2. Lichtelijk onder invloed en later broodnuchter. Zonder paarden en koetsen en strijkorkesten en rozenblaadjes, maar wel heel puur en oprecht. Pas in maart van 2014 besluiten we de daad bij het woord te voegen. We wonen dan bijna een jaar samen, weten dat we graag kinderen willen samen en dat we ook heel graag eerst getrouwd willen zijn. Als we samen op de bank zitten besluiten we het ‘gewoon’ te gaan doen. We prikken een datum, 15.05.2015, en vertellen iedereen dat we gaan trouwen. Die datum stellen we later bij naar 01.05.2015 als we merken dat die vijftiende de populairste trouwdatum van het jaar is en dat dus erg lastig is met een locatie en dergelijke. Geen probleem: we waren niet aan die datum gebonden en hadden daar puur voor gekozen omdat we het wel mooi vonden. Zo simpel kan het dus zijn.

IMG_6062.JPG

Inmiddels zijn we alweer ruim 16 maanden getrouwd. Koen heeft me later nog wel eens gevraagd of ik het niet liever anders had gewild, dat aanzoek. Met meer toeters en bellen, statiger, officiëler.. Maar voor mij voelt het nog precies hetzelfde als het toen deed. Ik vond het perfect zoals het was. Af en toe komt er eens een verhaal voorbij over een prachtig aanzoek, en dan kan ik dat ook écht heel mooi vinden, maar op een of andere manier paste dit gewoon bij ons. Bij hoe we toen waren en nu nog steeds zijn. Voor ons was het, in al zijn eenvoud, goed zoals het was!

Ik hoop dat jullie dit bruiloft-gerelateerd artikeltje weer leuk vonden om te lezen! Zijn er dingen omtrent onze bruiloft waarover jullie graag zouden willen lezen? Ik wil graag nog een artikeltje maken over de locaties waar we getrouwd zijn, over hoe we met ons budget zijn omgegaan en over de aankleding van onze bruiloft die ik bijna allemaal zelf maakte, maar ik vind het ook heel leuk om te horen wat jullie graag zouden lezen! Let me know in de comments! Bedankt voor het lezen! X

 

Recommended Posts
Showing 0 comments
  • Mathiske

    Super leuk om te lezen. Iedereen is anders en ieder aanzoek is anders toch? Wij zaten met z’n tweeën thuis met een wijntje en kaarsjes toen Paul mij vroeg. Voor de een dood saai voor ons perfect.

    • Michelle

      En dat is het allerbelangrijkste toch? Dat het voor jullie goed voelde. Ik vind dat ook wel wat hebben zo!

  • Evelien

    Haha prachtig artikel Michelle. Koen op z’n knieën in de kroeg.
    Lekker nuchter zijn jullie, houd ik van!

    Fijn weekend met je gezin.
    XX Evelien

    • Michelle

      Haha ja zie je ‘m zitten? Was echt een giller. Jij ook een fijn weekend met je bijna-man;)❤️

  • Rianne

    Wat een leuk artikel! ☺

    Fijn weekend!

    • Michelle

      Dankjewel!! Voor jou ook een fijn weekend:)!

  • Anne

    Haha had dat dan weer niet bij je verwacht, niet negatief bedoeld, maar omdat je zo duidelijk wist/ weet hoe je t allemaal wil(de) had ik dat bij n aanzoek ook verwacht. Maar heerlijk dat t lekker gegaan is op n manier die bij jullie beide past!

    • Michelle

      Haha dat snap ik wel! Maar had ik helemaallll niet wat dat aanzoek betreft! Ja precies wat je zegt; dat maakt het juist zo mooi toch?

  • Kirsten

    Ik ben vorige maand ten huwelijk gevraagd en we zitten nu volop in de voorbereidingen, super leuk!
    Alle artikelen die je nog wil gaan schrijven over dit onderwerp, zijn voor mij dus interessant! Ik vind de after-wedding-tag ook heel leuk om te lezen op andere blogs, vooral aan de antwoorden bij de vraag wat je achteraf anders zou doen heb ik al veel gehad (zo weten we nu zeker dat we niet teveel mensen willen uitnodigen omdat we graag met iedereen willen praten :)).

    • Michelle

      Oh wat heerlijk! Gefeliciteerd! Wat een superleuk vooruitzicht. Heel leuk idee, die tag. Gaat op m’n lijstje!

  • upje

    Haha, grappig! Zo lang jullie het ok vonden, is het toch prima?
    Mijn man vroeg me op een bankje in central park in New York. Ik was helemaal groggy van de jetlag, had mijn hoofd op zijn schouder gelegd en wilde even een tukje doen… maar toen begon hij iets te zeggen en gelukkig besefte ik snel genoeg dat het misschien toch wel de moeite was om nog even wakker te blijven :p…

    • Michelle

      IN NEW YORK!? Dat is per definitie al romantisch toch? Ik moest hardop lachen om je comment. Vooral dat laatste stuk. Maargoed dat je toch maar even wakker bent gebleven;)!

  • marie

    Nou dat is toch een heel mooi verhaal! Ik vind het heerlijk om over je bruiloft te lezen dus die artikeltjes die je voorstelt lijken me ook erg interessant! (Misschien heb ik er binnenkort wel wat aan hihi)

    • Michelle

      Haha wat leuk om te horen! Die artikeltjes komen er zeker hoor;)!

  • Isa

    Ahh leuk om te lezen! Leuk dat je het met ons wil delen 🙂 Ik vind het zo leuk hoe je schrijft, deze artikeltjes zijn elke keer zo leuk! Al je andere trouwens ook hoor, ik blijf ze lezen.

    Ik ben ook niet zo van de poespas. Maar hè, een aanzoek is een aanzoek toch, haha. Ik weet wel dat ik er heel trots op was (en ben!) dat ik gevraagd ben door de man van mijn dromen! Is gewoon een super tof gevoel, toch? Fijn weekend jullie! X

    • Michelle

      Wat lief weer Isa! Zo leuk om te horen. Ja dat is precies zoals het is. Als het de juiste man is maakt de manier waarop niet eens zo veel uit hè? Voor jullie ook een fijn weekend samen! X

  • Lifebyjess

    Wat leuk hoe het is gegaan! Nee het hoeft echt niet groots voor mij. Ja ik ben getrouwd, maar op zijn knie?? Nee dat is hij nooit gegaan. We hadden het over trouwen en gezien ik veel geld in het huis had zitten was dat wel “verstandig” gezien we het geld nog niet bij elkaar hadden hebben we op het gemeentehuis ja gezegd en een jaar later het feest pas gegeven… in dat jaar (dat niemand wist dat we getrouwd waren op ouders/broers/zussen/opa/oma) na… had ik verwacht en gehoopt dat die nog op zijn knie zou gaan…. maar helaas… Toch hoop ik nog steeds dat die het ooit doet hahaha, als we een feest geven voor ons 5 jarig huwelijk ofzo… als verrassing!

  • Lifebyjess

    Ja inderdaad gewoon symbolisch! hahaha, hij dacht ik heb het al een keer gedaan bij de vorige en dat ging fout, dus nu doe ik het niet meer… 😉 dat kan het ook geweest zijn 😛

  • Lifebyjess

    Hahaha, het aanzoek ja, maar de rest wat daarna is gebeurt daar pas ik toch wel echt voor…! Dus laat hem maar gewoon op zijn knieën gaan, mijn uber romantische vent, uhm…

  • Lieke

    Zo leuk die blogjes over trouwen! Geweldig, in die kroeg haha. Fijn dat het is gegaan zoals jullie zijn 🙂

  • Rianca

    Super leuk om te lezen! Grappig ook dat het bij iedereen zo anders is. Wij zijn zelf net 3 maanden getrouwd na een verloving van bijna 3 jaar waarin ik hem vroeg trouwens (niet op mijn knie haha). Ik vind je blog echt super leuk!

  • misskth

    Hilarisch om te lezen. Vind dit persoonlijk een hartstikke leuk en grappig aanzoek omdat het spontaan is en niet zo opgezet.

  • rosanne1998

    Wat een heerlijk verhaal! Ik zie het helemaal voor me, jullie twee in een stampvolle kroeg, geniaal :’)
    En mooi dat hij toch nog een keerop z’n knieën is gegaan, op een manier die bij jullie past.
    Persoonlijk hoop ik dat mijn vriend mij later op een ‘bijzondere’ plek ten huwelijk vraagt. Moet ook wel toegeven dat mijn familie wel voor verwachtingen zorgt 😛 Mijn vader is boven op de domtoren op z’n knieën gegaan en de verloofde van mijn zus afgelopen mei op het Kremlin in Moskou (mijn zus studeerde daar toen voor een halfjaar).
    Ik ben benieuwd wat de toekomst mij mag brengen 🙂

pingbacks / trackbacks
  • […] onze bruiloft; onze trouwclip staat al een hele poos online, en jullie konden ook al lezen over het aanzoek en de zoektocht naar mijn trouwjurk. Omdat ik nóóit uitgepraat raak over onze trouwdag en ik het […]

Contact Us

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.

Not readable? Change text. captcha txt

Start typing and press Enter to search

error: Content is protected!