WAT LEVERT MIJN BLOG OP?
Het is september 2015. Ik ben vier maanden getrouwd, net een paar weken 22, en dan komen we erachter dat ik zwanger ben. We krijgen een baby. Worden papa en mama. Heel erg bewust en heel erg gewenst. Met dat niet iedereen dat zal begrijpen ben ik op dat moment nog niet bezig, maar ik realiseer me wel dat we niet voor de standaardroute gekozen hebben. Ik ben hoogopgeleid en kies er ondanks dat toch voor om het krijgen van een gezin voorrang te geven boven het nastreven van die ambitieuze carrière. Schrijven vind ik al jaren leuk, ik lees allerlei beautyblogs en besluit op dat moment mijn eigen site te starten. Niet over beauty, maar over mijn zwangerschap, het moederschap en onze keuze voor een gezin terwijl we nog zo jong zijn. In eerste instantie lijkt het me vooral voor mezelf leuk mijn zwangerschap te documenteren en te schrijven over dingen waar ik tegenaan loop, of dat nou gerelateerd is aan mijn leeftijd of niet. Ik koop een domeinnaampje, lees wat over WordPress, en besluit dan maar ‘gewoon’ te beginnen. Met bezoekersaantallen, views of samenwerkingen ben ik dan nog hélemaal niet bezig; ik heb er een hobby bij.
In de tweeënhalf jaar dat mijn site bestaat is deze gegroeid van een blogje met dagelijks een lezer of tien, naar een persoonlijk platform met 40.000 unieke bezoekers per maand. Voor de een is dat niets; ik vind dat HEEL veel en ben er ontzettend trots op. De afgelopen twee jaar ben ik gegroeid, is ons gezin gegroeid en is mijn site met ons meegegroeid. Nu we al best een poosje onderweg zijn krijg ik heel vaak de vraag of mijn site mijn werk is, of ik er geld mee verdien en hoe ik het kan dat ik wel eens wat krijg thuisgestuurd. Vandaag het antwoord op al die vragen: wat levert mijn blog me nou eigenlijk op?
Ik hoor tegenwoordig heel vaak dat iemand begint met bloggen, of vooral met Youtube, om geld te verdienen. Nou kan dat, en er is ook niks mis mee, moet iedereen vooral voor zich weten, maar ik denk niet dat het per definitie zo gemakkelijk gaat. Als in; vandaag begin ik mijn site of kanaal, morgen komen de euro’s binnen. Hier is het in ieder geval anders gelopen. Voor ik begon sprak ik met mezelf af dat ik vooral zou bloggen omdat ik het leuk vind. Ik heb een baan waar ik heel blij mee was en ben en was niet op zoek naar vervanging daarvan. Het eerste jaar dat mijn website bestond was het dan ook niets meer dan een hobby. Al mijn vrije uren besteedde ik aan het tikken van nieuwe stukjes. Eerst drie keer in de week, maar al snel kwam er vier, vijf of zes keer een nieuw artikel online. Ik schreef over dingen waar ik graag over wilde schrijven, deelde veel over mijn ervaringen en zag in de statistieken voorbij komen dat er mondjesmaat steeds wat nieuwe lezers bij kwamen. Waar ze precies vandaan kwamen weet ik nog steeds niet helemaal. Ik denk grotendeels via andere blogs waar ik onder reageerde, en via hashtags op Instagram.
Vanaf het moment dat ik mijn zwangerschap van Benjamin bekendmaakte, in februari van 2017, anderhalf jaar nadat ik begon, begonnen mijn bezoekersaantallen exponentieel toe te nemen. Op dat moment zat ik maandelijks zo rond de 10.000 unieke bezoekers. Na de geboorte van Benjamin schoten de statistieken weer heel erg lucht in, en inmiddels, iets meer dan een jaar verder, zijn het er ruim vier keer zoveel. Veertigduizend uniek. Dat is zeg maar een heel Philips Stadion vol, plus nog een paar extra, die allemaal vier à vijf keer terugkomen. Blijft niet te bevatten en ergens ook een beetje raar, maar het werkt ook motiverend.
Echt een hobby kan ik mijn site inmiddels niet meer noemen. In geen enkel opzicht. Sowieso omdat ik er buitensporig veel tijd in steek voor ‘maar’ een hobby; ik ben er iedere dag een paar uur mee bezig, vaak tot ‘s avonds laat, en puntje bij paaltje stopt het eigenlijk nooit helemaal. De reacties, mailtjes en privéberichtjes gaan al-tijd door: ook, of júist, buiten kantoortijden om. Ik probeer zoveel ik kan te reageren, en daar gaat gewoon écht veel tijd in zitten. Daarbij verdien ik met mijn blog en Instagramaccount ondertussen ook geld. Ik zie het als een bijbaantje, maar dan wel een waar ik heel veel plezier aan beleef. Praten over geld verdienen met bloggen is nog altijd een soort grijs gebied, want ‘ach, dan gaan we toch allemaal stukjes schrijven op internet en foto’tjes op Instagram kwakken’, maar het is tegenwoordig wel de realiteit. Ik verdien mijn geld door betaalde samenwerkingen. Dat houdt in dat ik af en toe eens een gesponsord artikel plaats over of met een merk waar ik toch al fan van was, of dat ik een foto op Instagram post waarvoor betaald is. Ook zijn er bedrijven die mij of ons spullen toesturen in de hoop dat ik het voorbij laat komen, hier of op mijn Instagramaccount. Dat doe ik alleen als ik het oprecht heel leuk vind, en als dat zo is zie je dat altijd terug, omdat er ‘samenwerking’, ‘gesponsord’ of ‘gekregen’ bij vermeld staat.
Er wordt me vaak gevraagd waarom ik mijn normale baan niet ‘gewoon’ opzeg om me volle bak op het bloggen te storten. Technisch gezien zou dat inderdaad een optie zijn, maar ik heb er lang over nagedacht en besloten dat ik dat niet wil. Met geen haar op mijn hoofd. Ik houd van mijn baan én ik houd van mijn ‘hobby’. Die verdeling wil ik graag zo houden. Ik wil niet moeten bloggen om geld te verdienen, ik wil geen samenwerkingen aannemen omdat ik er mijn salaris uit moet halen en ik wil vooral trouw aan mezelf blijven. Ik durf best te zeggen dat je op mijn site relatief weinig samenwerkingen tegenkomt. Kan komen omdat bedrijven gewoon niet zo graag met me willen samenwerken, haha, maar ook door het feit dat ik alleen schrijf of post over dingen waar ik écht achter sta. Daar wil ik graag zo transparant mogelijk over zijn. Naar jullie, naar mezelf en naar de bedrijven waar ik mee werk. Ik wil mijn geloofwaardigheid niet verliezen ten koste van een paar centen. Dat is het me niet waard. Dat probeer ik ook heel vaak uit te leggen als iemand me vraagt waarom ik niet wil samenwerken, of als ik berichtjes krijg met dat ik véél te commercieel geworden ben(?): ik heb een baan. Koen en ik hebben allebei een vast inkomen. Het moet wel leuk blijven en ik ga mijn ziel niet verkopen. Dat wil trouwens niet zeggen dat ik voor een tientje een review ga zitten schrijven of een foto op Instagram post: er zijn nog steeds bedrijven die het proberen, maar dat voelt gewoon niet goed. En dan gaat het me oprecht niet om de euro’s an zich, maar om het principe dat dat niet helemaal eerlijk is. Waar kun je adverteren en 40.000 mensen bereiken die ook nog zo goed als allemaal binnen je doelgroep passen, voor €10?! Als bedrijven dat niet op waarde kunnen of willen schatten houdt het voor mij vaak snel op. Dan niet. Het zou trouwens hypocriet zijn om te zeggen dat ik de samenwerkingen díe ik doe niet héél erg leuk vind. Het was nooit mijn drijfveer, maar ik ben wél heel trots dat ik zulke leuke dingen mag doen met merken waarvan ik never had gedacht dat ooit te kunnen. Daar word ik blij van!
Dus, wat levert mijn blog me nou concreet op? Het is een antwoord zum kotzen, maar toch: vooral heel veel plezier. Ik doe dit omdat ik het leuk vind, en dat is nog steeds de allergrootste drijfveer. Daarbij dus een klein salaris. Niet dat wat ik met mijn ‘echte’ werk verdien, maar wel maandelijks een prima extra spaarcentje. Dan de ‘gratis’ spullen nog, zoals kleding voor de jongens en mezelf, en de dingen die we voor mijn site mogen doen, zoals uitjes en weekendjes weg. Wat mijn site en social accounts me het bovenal hebben opgeleverd, zijn superleuke contacten. Ik zou oprecht morgen nog iedere euro die ik zou kunnen verdienen weigeren, als dat maar hetzelfde zou blijven. De vriendschappen die ik via Instagram heb opgebouwd, de interactie met jullie, die al mijn hersenspinsels lezen, en de reacties van lezers en volgers waarvan ik weet dat er een aantal bij zijn die me vanaf het allereerste begin volgen en nooit zijn afgehaakt. Dát maakt bloggen leuk, en daar kan geen euro tegenop.
Voorlopig wil ik het dus vooral laten zoals het is. Ik moet wat meer tijd in mijn video’s steken, dat weet ik, maar ik weet ook dat er heel veel van jullie zijn die toch nog steeds de voorkeur geven aan een geschreven artikel. Die gaan dus ook precies nergens naartoe!
Mocht je nou nog iets willen weten over bloggen op zich, of over hoe ik er geld mee kan verdienen: let me know in de reacties hieronder. Bedankt voor het lezen!
Hoi Michelle, leuk artikel weer! Ik denk dat jouw blog wel een aantal succesfactoren heeft: zoals je al noemde ben je hoogopgeleid, dit is te lezen. Je schrijft met humor en je kunt je niet of nauwelijks op spelfouten betrappen. Je ziet in wat interessant is om te lezen. Sommige blogs zijn echt meer een soort ‘dagboekjes’, die eigenlijk alleen voor hen leuk zijn. Dan jullie vier verzorgde knappe koppies, dat werkt ook mee. Je hebt desondanks zelfspot en loopt niet naast je schoenen. Ook is denk ik jouw oprechtheid af te lezen in de blogs. Dan een goed website design en mooi blogritme. Ik vraag me wel altijd af, misschien een blog onderwerp, hoe ga je om met het privacy stukje? Ben je nooit bang dat mensen teveel van je weten? In de zin van inbrekers, maar misschien ook de privacy van je kinderen? En hoe vindt je omgeving het om te figureren in je blog? Want ook je naaste omgeving is denk ik een succesfactor van je blog. Bijna een soort reality show idee, je krijgt als lezer binding met jou en je familie. Genoeg vragen! Ik lees je blog met veel plezier iig.
Wat een mooie complimenten!! Dankjewel daarvoor. Erg leuk om te horen. Wat het privacystukje betreft: ik deel veel, maar is ook nog steeds erg veel wat ik niet deel. Ik kies ervoor onze weekenden te laten zien; daar zit eigenlijk iedere week wel een soortgelijk ritme in. De overige dagen houd ik voor onszelf. Zo is het ook met de jongens. Alles wat ik deel is weloverwogen en met de overtuiging dat ik hen daarmee geen kwaad doe. Nu niet en later niet. Ik deel maar tot op zekere hoogte over hun ontwikkeling en te persoonlijke dingen houd ik voor mezelf. Ik laat veel zien, maar ook heeel veel niet. Ik begrijp dat dat voor lezers soms lastig voor te stellen is, maar als je bedenkt dat er 7 x 24 uur in een week zit is het misschien net wat gemakkelijker daarin een nuance aan te brengen. Met betrekking tot inbrekers; ons huis is zo beveiligd als fort Knox, maar echt, en als we langer weg zijn is er altijd iemand in huis. Dat geeft ons een gerust gevoel! Dan mijn omgeving; die staan heel erg achter wat ik doe. Gelukkig. Er zijn ook wat mensen die er niet zoveel mee hebben, en dat is ook oké. Die komen dan niet voorbij, dat respecteer ik helemaal! Ieder zijn ding! Hoop dat ik je vragen zo allemaal beantwoord heb. Nogmaals, thanks voor je lieve complimenten!
Leuk stuk weer! Ik volg je al heel lang en kan genieten van je stukjes over van alles! Jullie zijn een mooi gezin waar je trots op mag zijn! Het enige wat ik me afvraag, en je hebt hier vast goed over nagedacht, hoe sta jr tegenover de privacy van de jongens? Je hoort altijd dat alle foto’s ooit op internet geplaatst daar blijven rond zwerven. En dan nog maar te zwijgen over doodzieke mensen die leuke mooie kindjes gebruiken voor smerige fotoshops. Ik wil het woord niet eens hier noemen maar je begrijpt me vast. De reden dat steeds meer scholen, peuterspeelzalen etc niet meer openbaar foto’s plaatsen maar met een inlog voor ouders. Niet dat ik anders was gestart met mijn persoonlijke site hoor, begrijp me goed, maar het is de reden dat ik nergens openbare profiles heb en ook never een bloot foto of op een potje oid plaats. Wat ik bij jou overigens ook nooit zie!!
Hoi Michelle,
Leuk stukje weer. Ik lees erg graag je blog, en volg je denk ik sinds je zwangerschap van Benjamin. Ik ben, net zoals Sylvia, ook benieuwd hoe jij denkt over privacy voor jezelf, je kinderen en je naaste omgeving. Ben het overigens helemaal eens met de reactie van Sylvia zo zie ik het ook!
Leuk stukje! Ik volg je blog met plezier en kom dagelijks terug. Eerlijk gezegd ben ik best benieuwd naar wat getallen. Want een ‘klein bedrag aan spaargeld’ kan 20 euro zijn maar ook 500. Je schrijft open over de opbrengst te willen zijn, maar uiteindelijk blijft het ook bij jou nog steeds een ‘grijs gebied’. Geen kritiek, gewoon pure nieuwsgierigheid! 🙂 Ga zo door hoor! Ik zou het ontzettend jammer vinden als je ooit zou stoppen! <3
PS. Ik ben inderdaad via een reactie van jou, op een andere blog (2wmn), op jouw site gekomen.
Eens! Hoewel ik ook wel snap als je liever niet met getallen komt aanzetten.
En hoe loopt eigenlijk je webshop? En Digital Walk? Daar horen we laatste tijd niets meer over!
Nee precies dat. Maar zoals ik al schrijf; ik maak geen reviews voor een tientje. Er is een soort online ‘regel’ om je tarief te bepalen, maar die is wel wat gedateerd. Inmiddels zijn er zooo veel blogs, dat dat ook weer anders ligt. Zie het als wat een goede bijbaan oplevert. Voor een indicatie. Webshop gaat goed, en Walk Digital ook! Ik kan me alleen niet in tienen splitsen, dus als het heel druk is met het één, wordt het automatisch wat rustiger met het ander.. Alles tegelijk gaat gewoon niet. 20 uur werken, webshop, WD, blog, gezin, huishouden; er zitten maar 24 uur in een dag. Haha.
Wat een leuk stuk! Ik volg je al sinds je zwangerschap van Morris. Vaak herken ik mijzelf heel erg in je stukken. Juist doordat jij zo open bent over jouw keuzes en het “vroege” ouderschap ben ik ook begonnen met bloggen! 🙂
Super leuk dat je de site nog steeds ziet als hobby. Ik denk dat het belangrijk is om te beginnen voor jezelf en juist niet voor het geld.
Ha Michelle, ik volg je sinds de aankondiging van de zwangerschap van Benjamin. Ik lees met alle plezier je blogs, mede doordat je artikelen zo puur blijven :).
Hoi Michelle,
Wat een eerlijke en transparante blog! Ik heb jouw blog ontdekt toen je zwanger was van Morris. Dit was volgens mij via 2WMN. Je had daar een reactie geplaatst en ik zocht nog nieuwe bloggers om te volgen en kwam zo bij jou terecht. Sindsdien ben ik ook niet meer weggegaan. Ik plaats ook niet altijd een reactie, maar bij deze blog voelde ik me wel even geroepen. Ik vind jouw blog zo leuk, omdat je altijd eerlijk bent. De verhalen die je deelt zijn volgens mij heel oprecht. Ik kan genieten van je plogs, maar ook van je hersenspinsels of ‘levensverhalen’ die je deelt. Daarnaast vind ik het gewoon erg leuk om jou als persoon te volgen en jouw jongens groot te zien worden. Zelf ben ik geen moeder, maar toch vind ik het leuk om verhalen over jouw ervaring als moeder te lezen. Verder vind ik je schrijfstijl gewoon heel prettig: toegankelijk en nonchalant.
Ook vind ik het juist fijn dat jij niet veel sponsering doet op je blog. Bij heel veel bloggers zie je dat ze reclame maken voor een bedrijf. Heel irritant, want vaak doen ze dit heel slim. Je denkt een goede blog te lezen, maar halverwege de blog komt er dan een bedrijf naar voren met een product dat super goed is, blabla… Dat soort mij aan zo veel bloggers en bij jou zie ik dat helemaal niet terug. Dat vind ik juist heel fijn, want al die advertenties en sponsering boeien mij totaal niet en ik zou er niet opeens iets door gaan kopen of aanschaffen.
Enfin, blijf zo doorgaan en hou het voor jezelf leuk! Het is, zoals je zelf zegt, belangrijk dat je het voor jezelf doet en niet voor het geld. Dat zie je ook op jouw blog zo duidelijk terug! Daarom blijf ik je ook met plezier volgen.
Goed dat je altijd je hart volgt qua samenwerkingen en artikelen op je blog en doet wat bij je past. Er zijn tegenwoordig veel te veel blogs met bijna alleen maar gesponsorde content, dit maakt jou blog ook uniek!
Lees al lang met je mee en het blijft leuk:) Zo knap hoe je het allemaal doet. Je kunt trots zijn! Liefs x
Hoi Michelle!
Graag wil ik even zeggen dat jij mijn favoriete blogster bent om te volgen! Je schrijft fijn, bent heerlijk degelijk 😉 en verder vind ik het gewoon heel goed om de openheid en eerlijkheid te zien. Ook heel dapper overigens!
Over de samenwerkingen die je aanneemt valt er wat mij betreft niks te klagen!! Er zijn bloggers die besluiten hele leuke onderwerpen vol te stoppen met reclames, terwijl je gewoon benieuwd bent naar het onderwerp. Ik vind tot nu toe ook compleet niet dat het teveel is, de samenwerkingen! Lekker zo doorgaan 🙂
Verder wil ik je al het goeds toewensen en hoop ik -voor mij ;p- dat je nog lang door gaat met bloggen! Bedankt voor het open zijn richting je lezers!
Naomi
Leuk stukje 🙂 Ik volg je ook al een hele tijd, nog van voor Morris geboren werd! Ik heb je ‘ontdekt’ via jouw reacties op 2wmn. Je bent één van de weinige blogs waarvan ik bijna elk artikel lees. Gewoon vanwege je leuke schrijfstijl, je nuchtere kijk en mijn nieuwsgierige ik vind het natuurlijk ook gewoon heel leuk om een beetje binnen te neuzen in jouw leven ;-). Ik heb me nog nooit gestoord aan jouw samenwerkingen. Sommige zijn wat minder relevant voor mij (bijvoorbeeld een uitgebreide review van een kinderwagen interesseert mij minder aangezien ik (nog) geen kindjes heb). Veel succes alleszins nog met jouw blog & alle andere dingen die je doet! Liefs x
Super leuk om te lezen! Ik volg je al een tijdje, net voor dat Benjamin geboren werd! En lees trouw elke week al je blogs! Zelf ben ik iets jonger dan je, en heel andere ‘fase’ nog van Mn leven waar ik eigenlijk net kom kijken. Maar jullie zo volgen vind ik erg leuk, en een perfect voorbeeld hoe ik t over een paar jaar ook zou willen. Een goeie baan, ambitieus en een super leuk gezin! ben nooit zo van reageren op blogs, maar wilde toch even dikke complimenten geven!
Ha Michelle, ook ik ben tijdens je zwangerschap van Morris terechtgekomen op je site via 2wmn. Sindsdien heb ik je trouw gevolgd. Ik vind het dapper en mooi om te zien hoe je zo duidelijk voor je levensgeluk met een gezinnetje durft te kiezen. Inmiddels ben ik zelf eind 20 en groeit de kinderwens enorm, maar vind ik het nog lastig om de stap te zetten. Collega’s kunnen zo klagen over de zwaarte van het moederschap, terwijl het bij jou wel makkelijk lijkt te gaan. Tuurlijk, jullie kennen vast en zeker ook moeilijke momenten, maar jullie zijn niet aan huis gekluisterd alsof het leven stilstaat sinds de komst van een baby!
Verder waardeer ik je blog om je prettige schrijfstijl: amper fouten, zorgvuldig geformuleerde zinnen met een goede vleug humor. Ga zo door. Het is mooi om jou, je hersenspinsels en gezin te volgen. Stiekem is het ook wel jaloersmakend hoe je het op zo’n jonge leeftijd allemaal al zo goed voor elkaar hebt (prachtig gezin, huis, auto etc.), maar het is je/jullie gegund!
Hoi Michelle ik volg je al sinds aug 2015 en ben aangestoken door destijds mijn stagiaire, die kende jou van school. Ik kijk elke maandag uit naar weer een nieuwe blog. Je schrijft zo gezellig en waar! Mijn kinderen zijn inmiddels 18 en 19 jaar. Zij schelen 14 mnd dus ik vind het leuk om jouw ervaringen te zien en te lezen. Waan ik me ff terug in de tijd. Ik kom soms wel eens in Uden en dan hoop ik je tegen te komen. Ik wens je nog heel lang heel veel plezier met onze hobby!
Wat een leuk stuk weer, Michelle! Ik ben op jouw blog terecht gekomen toen je zwanger was van Morris (mijn dochter is ruim een maand ouder) en ben je sindsdien blijven volgen. Ik vind jouw blog echt een verademing in blog-land; je schrijft ontzettend prettig, met leuke woordgrapjes, maar vooral ook heel sprekend en zonder taal- en spellingsfouten (niet om andere bloggers af te vallen, maar als schrijven je werk is en je schrijft dan nog continu ik word met -dt..). En inderdaad, weinig gesponsorde artikelen, heerlijk! En mocht je een keer wel over iets schrijven dat gesponsord is of dat je gekregen hebt, dan ben ik bij jou veel meer geneigd dat aan te nemen, omdat ik weet dat je er dan ook oprecht enthousiast over bent.
En hoewel je jezelf vaak semi-verexcuseerd wat betreft je burgerlijke leven, ben ik ook fan van Koen, jullie jongens, je ouders en Robin en Mees! Wat hierboven ook al iemand zei, het is net alsof je in een reality show zit 😉 Dus, wees heel erg trots op wat je hebt bereikt met je blog, maar wees vooral ook trots op je fijne leven en iedereen die daar deel vanuit maakt! Ga zo door!
Wat ben je weer heerlijk eerlijk en open.
Ik ben je gaan volgen tijdens je zwangerschap van Morris. In eerste instantie alleen op IG. Ik las echt nooit blogs, van niemand. (Ja ik weet het, kom onder een steen vandaan;-)) Zo af en toe lees ik eens een blogje, maar eigenlijk volg ik niets, behalve jou. Heb 1. geen zin om mn dag er mee te verdoen en 2. ik vindt heel veel blogs commercieel/nep/onpersoonlijk. Bij jou heb ik dat gevoel totaal niet (ook niet als je een samenwerking of adv plaatst) misschien omdat ik jou als persoon (vrouw/moeder/vriendin) een heel leuk mens vindt (of dat ik dat denk, haha. Soms denk je dat je iemand kent -online-, maar dat is natuurlijk helemaal niet zo;-)). Ik denk dat ik mezelf in sommige gevallen wel herken in jou (zeg ik met schroom, want ik hou niet van dat gekwijl).
Je nuchtere kijk op veel dingen vind ik heel fijn in deze tijd dat alles óf heel positief óf juist heel negatief belicht wordt.
Dus bij deze, complimenten voor jou!:-)
Je hebt sowieso een toffe hobby. En ik vind het altijd leuk om wat te lezen en van jouw insta foto’s word ik altijd heel vrolijk.. . En als straks mijn deeltijd master afgerond is, dan lees ik wel even bij. Dan heeft deze ook jonge moeders weer een leven. Deze blog vond ik weer een goede
Ha Michelle, ik ga heel eerlijk met je zijn… Ik lees volgens mij voor het eerst een blog van jou. Shame on me en bij het lezen van deze post vraag ik mij af waarom ik niet meer van je lees, maar dat heeft vooral met mijzelf op dit moment te maken. Ik volg je daarentegen al een hele tijd op Instagram en kijk ook met heel veel plezier naar je vlogs! Je bent zo heerlijk nuchter en puur! Zelf heb ik bijna een jaar geleden een blog geprobeerd op te starten en ik worstel er nog steeds mee. Doe ik het wel of niet? Wie boeit het nou wat ik schrijf…? Wat wil ik er nou eigenlijk mee? Ik ben daarom eerst wat actiever geworden op Instagram (@bluepinkandpearls), maar ook dat is wat wazig op dit moment (stiemen al vanaf t begin) door mijn gezondheid. Ik vind het super knap hoe je het allemaal bolwerkt!!! Heb je nou nooit een moment gehad dat je dacht: ‘wtf, wat doe ik mezelf aan?!’.
Weer een leuke post ! Roh , ik heb er zelfs niet echt bij stil gestaan dat je sommige items post owv sponsoringen. (Wil zeggen dat het me dus niet stoort ). Ik heb je account gevonden via noppies dacht ik . Aangezien we bijna op dezelfde dag uitgeteld waren voor onze zoontjes , zullen we vergelijkbare tags gebruikt hebben vermoed ik. Ik snap wat anderen bedoelen met je privé privé houden, lijkt me moeilijk daar een balans in te vinden (die lijk jij wel gevonden te hebben). Wat maakte bij jou, of gaf jou de “klik”, ik wil gaan bloggen . Vanwaar kwam dat nu net ? Mijn leven is namelijk niet erg spannend als fulltime verpleegkundige en mama uiteraard (dat laatste vind ik uiteraard voor mezelf erg spannend en leuk , vooral hilarisch met momenten,maar kan me voorstellen dat anderen daar geen
Boodschap aan hebben ) . In ieder geval blijf ik je lekker volgen ! Je bent een echte topper !
Leuk om te lezen weer! Ik volg je ongeveer een jaartje. Een aantal maanden voor Benjamins geboorte. Ik ben zelf een dag kater bevallen van een tweeling. Ik moet eerlijk zeggen dat ik serieus allés lees en kijk haha! Het leest fijn weg, (kijken ook trouwens) en veel dingen herken ik bij mezelf. Vooral het jong moeder worden en de meningen daarover.. inmiddels ben ik 28 en een zoon van 5,5 en twee van bijna 9 maanden.
Hey! Ik heb nog nooit gereageerd op je blog, maar kon het deze keer niet laten. Dik compliment voor jouw site én insta-account. Juist omdat wij (volgers) niet overspoeld worden met reclameposts en gesponsorde artikelen. Knap hoe jij die balans aanbrengt online. Maar hé.. je bent ook gelijk 10x geloofwaardiger áls je iets uittest/ aanprijst! Wil niet zeggen dat ik gelijk naar de winkel ren maar ik klik 100% even door. En tot slot: daar mag je zeker wat aan overhouden het is immers méér dan een hobby en zelfs een baan opzich – in tijd al helemaal – om met ons online jouw en jullie leven te delen. Dik compliment voor jou en je mannen.
Leuk artikel! 1 vd dingen waarom jij zo leuk bent om te volgen is dat je idd niet veel gesponsord doet of het heel natuurlijk doet. Bij andere mamabloggers ligt het er soms gewoon zó dik bovenop dat het me tegenstaat. Bij jou lees en kijk ik met plezier zonder dat het commercieel is. Alles lekker natuurlijk. Dus keep on going!
Lieve Michelle,
Waarom ik jouw blogs lees.. omdat je een hart van goud hebt !
Liefs Martine.
Echt mijn complimenten over de manier van schrijven. Het leest zo makkelijk en het interesseert mij altijd!
Hoi Michelle.
Wat een heerlijk artikel weer! Ik lees altijd je plogs en mis niks haha. Ga zo door! Blijf wie je bent, want jij bent een super tof persoon!!
Ik ben fan!
Hee Michelle,
Interessant artikel, vooral omdat ik zelf ook mijn zwangerschap heb vadt gelegd op papier en ik ook denk aan een domeinnaam zodat het niet verloren gaat als mn pc ooit crasht.
Ik ben op jou pagina gekomen via instagram, ik wist net dat ik zwanger was van een jongetje en vond het leuk om moeders met jongens te volgen voor inspiratie van de kamers en kleding.
In mijn verlof heb ik bijna al je artikelen gelezen die me aanspraken (klinkt bijna eng he, haha!). Ik hou van je schrijfstijl en ben bijna blij dat je hier niet je werk van gaat maken want wat je zelf al benoemd, jou pagina maakt het tot een van mijn favorieten juist omdat je zo geloofwaardig blijft door niet alle samenwerkingen aan te pakken om rond te komen.
Ik hoop dat je nog lang door blijft gaan op deze manier, want dat maakt bijzonder klein wonder tot het succes wat het nu al is!
Lieve Michelle,
Ik vind jouw bedrijf echt meer dan hobby, als ik zie hoe bevlogen jij bezig bent en hoe goed jij zorgt voor je “kind”. Misschien vind je dat een vreemde vergelijking, maar zo ervaar ik jouw blog wel. Je bent open, durft te zeggen wat je vindt, voorzichtig zodat je andere mensen niet voor het hoofd stoot, betrekt je omgeving, maakt goede foto’s en hele goede teksten, houdt alles regelmatig bij en je hebt principes.
Wel denk ik dat het niet zo zwart is of je wel of niet met een bedrijf samenwerkt en ook ten aanzien van de geloofwaardigheid van je lezers. Als ik ads zie dan speelt bij mij de gun factor ook een rol. Ik gun goede bloggers namelijk hun inkomsten en ik begrijp echt wel dat je niet alleen maar gaat samenwerken met bedrijven waar je 200% achter staat. Er is ook zoiets als een grijs gebied en het ligt er ook aan hoe je de ad brengt. Op 2 WMN zie je b.v. dat ze echt veel werk besteden aan een ad en dat lezers hun dat gunnen en ook hun waardering uitspreken.
Neem b.v. snacks of taarten. Dan kun je denken, dat ga ik echt niet promoten op mijn site. Maar waarom niet gewoon een hele mooie taart maken en ervan uit gaan dat iedereen ook wel begrijpt dat je niet dagelijks een hele taart opeet?
Duidelijk stukje! En je plezier is in alles terug te lezen. De herkenbaarheid en enthousiasme heeft ervoor gezorgd dat ik je ben gaan volgen. Ik was zelf zwanger en kwam op jouw blog terecht! Ik was enorm benieuwd hoe het was om redelijk jong mama te zijn, naar hoe jij omgaat met je kindje(s) en je kindjes zijn gewoon te leuk om te volgen. Mede doordat ik bij jou zag hoe leuk het is om te bloggen, ben ik ook begonnen. Trok me over de streep zeg maar. Je doet het erg leuk! Gewoon doorgaan zoals nu en plezier blijven houden x
@Michelle: Mocht je het leuk vinden, ik zou graag een blog lezen over Walk Digital .
Wat leuk om te lezen! Er rust vaak een taboe op, hoor ik nog dagelijks, maar mooi hoe open je hierover bent. Ik ben het helemaal met je eens hoe je deze ‘hobby’ voor je ziet, ook al zou je er je werk van kunnen maken.
Ik denk er ook regelmatig aan maar vind het als hobby veel te leuk en het levert ook nog eens een leuk zakcentje op. Ik zou het lastig vinden om geen collega’ s meer om mij heen te hebben en mijn huidige baan te moeten missen. Lekker zo doorgaan zou ik zeggen! xxx