BLOGGEN & PRIVACY
Vrijwel meteen na de aankondiging van Morris’ geboorte kwamen de vragen.. Waar bleven de foto’s van Morris op mijn blog, Facebook en Instagram? Hield ik Morris zijn gezichtje bewust uit beeld, of was het tot dan toe puur toeval geweest? In de zwangerschapsupdate van week 40 (klik!) gaf ik daar al kort antwoord op. We waren er gewoon nog niet aan toe een duidelijke foto van Morris te delen en wilden hem graag nog even voor onszelf houden. Ook hadden we al wat dingetjes besloten wat Morris zijn privacy betreft, maar wilden we het wat tijd geven om te zien of dit gevoelsmatig het juiste zou blijven als we even met z’n drietjes zouden zijn. Inmiddels zijn we er in grote lijnen uit hoe we met het hele ‘bloggen & privacy’ ding om willen gaan. Hoe en wat leg ik jullie graag uit!
Ik ben Bijzonderkleinwonder begonnen in oktober 2016, toen ik net zwanger was. Ik merkte dat er heel veel vooroordelen bestonden over jong moeder worden en wilde graag van me af schrijven over de bewuste keuze die wij hadden gemaakt. Ook zag ik mijn site als een mooie manier om mijn zwangerschap vast te leggen. In de maanden die volgden heb ik jullie op de hoogte gehouden van wekelijkse ontwikkelingen omtrent mijn zwangerschap, plogs gedeeld die jullie steeds héél enthousiast ontvingen, en artikelen geschreven over bepaalde afwegingen die wij maakten. Ik koos er steeds voor heel veel te delen en zo eerlijk en transparant mogelijk te zijn. Dat is ten slotte waarom ik Bijzonderkleinwonder überhaupt begonnen ben: laten zien hoe het is om bewust jong een gezin te stichten. Al die tijd gaat het hier vooral over mij. Over mijn zwangerschap, mijn beleving en mijn gevoel bij hetgeen ons overkomt. Natuurlijk vertel ik jullie over Koen, over mijn familie en over mijn vriendschappen, maar wel tot op zekere hoogte.
Ondertussen stijgen de bezoekersaantallen van mijn site in een heel rap tempo. Dat had ik nooit verwacht, maar vind ik uiteraard wél heel erg leuk. Op dit moment is mijn site niet langer een document voor mij alleen, voor later, – oké en voor een handjevol bezoekers – maar heb ik een aantal hele lieve, trouwe volgers en krijg ik berichtjes van meiden en vrouwen die ook echt iets hebben aan de stukjes die ik schrijf. Dat vind ik zo bijzonder en had ik toen ik in oktober begon nooit durven dromen! Dat mijn site ook bezocht wordt door mensen die me mijn geluk niet gunnen – bekenden en onbekenden – vind ik lastig, maar dat is wel iets wat erbij hoort en wat bij lange na niet opweegt tegen alle leuke kanten van het bloggen.
Ik hoor wel eens dat mijn leven zo perfect lijkt. Dat vind ik best een ding, want laat ik maar beginnen met zeggen dat het dat níet is – ook hier is het echt niet altijd alleen maar hosanna – maar dat ik het wél zo ervaar. Ik vind mijn leven geweldig, zie mezelf als een gigantische bofkont en zou met níemand willen ruilen, maar ook ik heb er wel eens dagen tussen dat het even minder is. Dat ik het moederschap overweldigend vind, dat Koen en ik ruzie maken of dat ik onzeker ben over of ik het allemaal wel goed doe en over of ik wel voldoe als mens. En ook ik heb een verleden. Ik kies er alleen voor om positief te zijn en vind het niet altijd nodig om die dingen te delen. Vooral niet als die onderwerpen geen enkel raakvlak hebben met de onderwerpen waarover ik schrijf op mijn site, en dat zijn toch vooral mijn zwangerschap en – nu Morris er is – het moeder zijn. Toe nu toe heb ik dat nou eenmaal als behoorlijk perfect ervaren. Als dat voor sommigen lastig is om te zien vind ik dat jammer, maar kan ik er verder niet zo veel mee. Er komen ongetwijfeld momenten dat het allemaal een stuk zwaarder is en dan wil ik daar ook echt wel over schrijven, maar ik kan er nu niet iets van maken wat het niet is! Tijdens mijn zwangerschap vertelde ik bijvoorbeeld ook over het continue flauwvallen, maar besteedde ik er niet te veel aandacht aan omdat ik dat ‘in het echt’ ook niet deed. Als ik zeg dat het echt niet heel erg leuk is om een paar keer per week tegen de vlakte te gaan met een steeds dikker wordende buik is dat nog een understatement, maar ik koos ervoor om het geen grote invloed op mijn perceptie van de zwangerschap te laten hebben. Op het flauwvallen had ik geen invloed, op hoe ik er mee omging wel. En daar denk ik nog steeds zo over. Ik deel dus veel – ik ben nou eenmaal een open boek – maar niet alles. Vooral niet als het mijn man, familie of mijn kind betreft. Ik heb ervoor gekozen een blog te beginnen en een groot deel van mijn leven op het wereldwijde web te knallen, maar er is dus ook nog steeds een heleboel dat ik níét deel. Dat is niet per se altijd omdat ik dat zelf niet wil, maar ik wil ook heel graag rekening houden met de mensen om mij heen die niet voor deze site gekozen hebben. Ik hoop dat jullie dat in je achterhoofd houden op momenten dat het lijkt alsof hier altijd slingers aan het plafond hangen.
Nu ik moeder ben krijg ik vaak de vraag of ik al dan niet ga blijven bloggen. Mijn site is ondertussen een belangrijk deel van mijn leven geworden en een heerlijke uitlaatklep waar ik ontzettend van geniet: ik ga er dus zéker mee door! Schrijven over bewust jong moeder worden houdt natuurlijk niet op na een zwangerschap, júíst niet, en ik kan niet wachten om dit grote avontuur met jullie te (blijven) delen. Ook lijkt het me leuk wat meer te delen over de andere aspecten van mijn leven. Zo zijn we bijvoorbeeld vorig jaar getrouwd en zou ik daar best meer over willen schrijven, mits jullie dat leuk vinden natuurlijk.
Er zijn dus een aantal dingetjes waar Koen en ik duidelijke afspraken over hebben. Zo spraken we tijdens mijn zwangerschap af niet te pas en te onpas zomaar iedere foto van Morris op internet te knallen. We hebben ook aan onze ouders en vrienden gevraagd geen ‘herkenbare’ foto’s van Morris te delen, gewoon omdat we dat geen fijn idee vinden. We houden graag zelf in de hand wat er van hem online verschijnt – eenmaal óp het internet krijg je het er gewoon nooit meer helemaal af. Nu Morris er is merken we allebei dat we er inderdaad geen prettig gevoel bij hebben te veel van zijn gezichtje te delen. Het zal dus blijven bij heel af en toe een mooie foto van zijn koppie, en verder heel veel kiekjes die ik wél erg mooi vind, maar waar hij niet té herkenbaar op staat. Voor zijn ontwikkeling geldt eigenlijk hetzelfde. Ik zal best wel eens wat delen, maar niet alles. We willen gewoon voorkomen dat hij later foto’s van zichzelf tegenkomt met snotneuzen, gekke bekken of vieze snoetjes waar hij niet vrolijk van wordt, of verhalen waar hij zich op enige manier ongemakkelijk of opgelaten bij zou voelen. Dat zou ik echt heel erg vinden.
Ik hoop van harte dat jullie mijn standpunt begrijpen, of in ieder geval respecteren, en ben erg benieuwd hoe jullie hier in staan! Bedankt voor het lezen. X
-
[…] BLOGGEN & PRIVACY […]
Goed dat jullie er zo over na hebben gedacht. Je moet uiteindelijk doen waar jullie je prettig bij voelen, voor een ander hoef je het niet te doen!
Wat mijn blog betreft houd ik Faas (zijn gezicht) compleet buiten beeld. Maar ik ben zo onwijs trots op hem dat ik hem wel wil laten zien aan anderen en hij wel voorbij komt op Snapchat (want is toch binnen 24u weg) + ik heb een privé account op IG. Want ja, ieder ‘normale’ (niet bloggende) ouder deelt ook wel eens foto’s van hun kind denk ik dan maar.
Ik geniet ook heeel erg van jouw snapchatjes van Faas! Dat vrolijke bekkie maakt instant vrolijk. Snap jouw standpunt ook helemaal! Denk dat vooral belangrijk is om te doen wat goed voelt. Dat kan niet verkeerd zijn:)!
Ik lees al lang mee maar reageer eigenlijk nooit de reden daarvan is o.a dat het allemaal te perfect is wat je deelt. Neemt niet weg dat ik graag mee lees maar iedereen heeft ups en downs in het leven. Het zou een stuk herkenbaarder zijn als de mindere dingen ook gedeeld worden. Natuurlijk snap ik dat je niet alles kunt delen en rekening moet houden met de mensen om je heen. Het gaat er vooral om dat je doet wat goed voelt voor jou/jullie
Zoo jammer dit! Ik vind de positieve manier van schrijven juist zo heerlijk. Ik word iedere dag geconfronteerd met mensen die ik een dosis positiviteit gun omdat die het leven alleen negatief belichten en ontevreden zijn. Dat er mensen zijn die de inder leuke dingen missen in het verhaal van een dolgelukkige jonge moeder vind ik onbegrijpelijk! Waarom willen mensen mindere dingen horen als degene die ze meemaakt ze niet noemenswaardig vindt?! Ik hoop dat Michelle zich niets aantrekt van deze opmerkingen en lekker zo doorschrijft. Geloof mij: de mindere verhalen komen echt nog vanzelf in grotere hoeveelheid op haar pad….
Als je bij voorkeur over andermans leed en de minder positieve dingen leest, kan ik je een abonnement op de ‘Mijn Geheim’ ten zeerste aanbevelen. Terwijl jij je daarmee vermaakt, geniet ik verder van de vrolijke en leuke blogs die Michelle schrijft. Succes!
Ik volg je blog al een hele tijd. Toen ik zelf zwanger raakte vond ik het heerlijk om te lezen over hoe je met jouw zwangerschap en aanstaande moederschap omging. Toen het bij mij misging, rond dezelfde datum dat jullie ouders werden, bleef ik toch lezen. Gewoon omdat je schrijfstijl en juist ook je positiviteit zo aanstekelijk werken.
Laat je niet uit het veld slaan door negatieve berichtjes. Want wat pietje zegt over jantje, zegt meer over pietje dan over jantje.
Keep up the good works!
Wat naar om te horen dat het bij jou mis is gegaan. Knap dat je het een ander dan zo kunt gunnen! Ik hoop dat het je snel weer gegeven zal zijn en je binnen afzienbare tijd ook zo’n klein hummeltje in je armen mag houden. Ik laat me niet uit het veld slaan hoor. Iedereen mag een mening hebben, ik probeer vooral trouw aan mezelf te blijven. Dankjewel voor je lieve reactie!
Je doet het echt fantastisch en respecteer je keuze helemaal!
Daarnaast snap ik ook niet zo goed dat mensen denken dat jouw leven alleen maar perfect is, aangezien je inderdaad ook je hele ziekenhuis/flauwvallen verhaal hebt gedeeld (hoop dat dit nu over is nu je bevallen bent). Ik vind het juist mooi dat jij zulke positieve verhalen deelt en vooral de nadruk legt op de positieve kant van het leven. Het is ook maar wat men wil lezen en wil zien. Negatieve reacties zijn nooit leuk maar ik hoop dat je ze kan laten voor wat het is. Fijn weekend en ga lekker door met bloggen!
P.S. Blogs over trouwen en andere onderwerpen lijken mij ook leuk zoals je voorstelt.
Thanks voor je reactie! Nee dat heb ik inderdaad ook wel een beetje; het lijkt wel of dat dan heel snel vergeten wordt. Alleen maar fijn overigens hoor, maar echt perfect was dat toch niet.. Fijn om te lezen dat je die positiviteit zo kunt waarderen. Ik kies er inderdaad voor vooral die kant te benadrukken. Het glas is altijd halfvol! Ik wens jou ook een fijn weekend. Geniet ervan!
Groot gelijk Michelle, ik neem aan dat iedereen jouw keuzes respecteert. Ik hoop op nog veel leuke blogs want ik lees ze met veel plezier! Blogjes over het trouwen en verhuizen (komt er bijna aan toch?) lijken me -naast het moederschap- ook erg leuk om te lezen!
Dankjewel voor je feedback! Ik ben inderdaad van plan straks een soort ‘verhuis-reeks’ te doen. We moeten bijvoorbeeld nog een vloer uitzoeken, iets voor de ramen, wat meubels, een tuin, en er moet ook nog verhuisd worden met katten en baby. Lijkt me ook leuk daar over te schrijven!
Nog een reactie er achteraan. Het was niet negatief bedoelt al hoewel dat misschien wel zo op gepakt kan worden. Ik snap dat je niet alles kunt vertellen en snap ook waarom dat niet gaat.. Geef alleen aan dat het voor mij herkenbaarder zou zijn. Ben zelf jong moeder twee vervelende zwangerschappen met een hoop gedoe gehad. En daarna was de eerste een huilbaby en de tweede ging ook niet goed op het begin. En natuurlijk waren er en zijn er een heleboel positieve dingen.
Ik vind het ook echt hoe je het nu doet! Want je deelt echt veel verschillende aspecten van je leven. Dus zoals ik eerder ook al zei doe wat voor jou/jullie goed voelt dat is het aller belangrijkste
Ik begrijp tot op zekere hoogte wel wat je bedoelt hoor, met name over de herkenbaarheid. Als je lastige zwangerschappen hebt gehad en een lastige start met je baby’s kan ik me best voorstellen dat mijn roze wolk niet herkenbaar is, maar ik kan er ook niet iets van maken wat het niet is. Voor ons is de realiteit op dit moment gewoon heel erg fijn, maar we zijn ons er best van bewust dat er ook wel weer mindere momenten zullen komen. Dat hoort er nou eenmaal bij. En precies aat je zelf ook aangeeft; ik kan nou eenmaal niet alles delen. Daarin moet ik rekening houden met de mensen om me heen. Ik hoop dat het inmiddels helemaal goed is met je kindjes!
Omdat ik nooit reageer, beteken niet dat ik het je niet gun. Vind het juist leuk om je blog te lezen maar ben niet zo van de reacties plaatsen. Ik denk dat meer bezoekers dit hebben hoor!
Oh maar zo bedoel ik dat ook niet hoor Lynn! Begrijp helemaal dat niet iedereen een reactie achterlaat. Dat is ook helemaal goed:)! Alleen maar leuk om te horen je mijn blog graag leest.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je goed nadenkt over wat je wel en niet het internet op slingert. Ik heb alleen vrienden op snapchat en m’n instagram op privé, dus kies ik ervoor om wel zijn hele gezichtje te delen. Maar zou het openbaar zijn, zou ik daar ook anders mee om gaan.
Ik ben echt fan van jouw positieve instelling!
Je kan eindeloos zeuren over de dingen die minder gaan in je leven, maar dat is allemaal verspilde energie. En fijn toch dat alles tot nu toe zo perfect is? Wees er lekker gelukkig mee, want ja er zijn ook zat huilbabys maar hee, die heb jij niet dus lekker op die blauwe wolk blijven. En als er nog wel mindere periodes komen dan is dat zo, maar dan zul je er ook alleen dat over zeggen wat nodig is. Ik vind dat alleen maar bewonderenswaardig. Lekker positief in het leven!
In onze kraamweek moest ik kolven en bijvoeden met een spuitje. Daar konden we een heel drama van maken, maar hij moest gewoon wat meer eten er in, nouja dan moet dat gebeuren. We probeerden het zo positief mogelijk zien.
Ik stoor me niet aan hoe “perfect” het al dan niet over komt. Jullie komen op mij over als levensgenieters. Ik lees met plezier je blog, zou ik dat niet doen zou ik vanzelfsprekend ook niet steeds terug komen om hem te lezen.
Herken heel veel in wat je schrijft. Precies zo sta ik er ook in. En wat Snapchat en Instagram betreft; je hebt groot gelijk. Hoe leuk is het om met je knappe baby te pronken?! Ik ken alleen 90% van de mensen die me volgen niet en dan is dat voor m’n gevoel net ff anders. Thanks voor je lieve reactie<3!
Heel begrijpelijk! Ik miste het eerlijk gezegd niet hoor, dat je geen foto’s deelt van Morris zijn gezichtje, alleen toen hij net geboren was, was ik er benieuwd naar. Maar vind ik het prima zoals je het nu doet. Gewoon alles, je blogs; ik vind het top zo! En heel eerlijk: Doordat ik zelf momenteel veel meemaak in negatieve zin vraag ik mij weleens af waarom het bij anderen allemaal goed gaat/lijkt te gaan.Maar ik hou toch in mijn achterhoofd dat iedereen weleens iets moeilijks meemaakt of gaat meemaken. Ook jullie leven is niet perfect. In ieder geval; ik vind het dikke prima zo! Ga zo door! 🙂
Fijn om te horen! Stom dat je zelf even door een mindere fase gaat. Kan me heel goed voorstellen dat je je dan inderdaad af gaat vragen waarom uitgerekend jij het voor je kiezen krijgt. Heel veel sterkte; hoop dat het allemaal snel weer wat rooskleuriger uit ziet voor je!
Wat lief, dankjewel! Het komt vast wel een keer goed hoop ik 🙂
Ik begrijp het ook best hoor, en ik snap dat het niet voor iedereen even herkenbaar is, maar voor nu is dit wél mijn realiteit. Vloggen wil ik inderdaad ook een keer gaan proberen! Moet ik wel eerst nog even moed verzamelen om mezelf zomaar overal te filmen. Ik denk dat ik straks met verhuizen in ieder geval een soort reeks van artikelen ga doen. Thanks voor je feedback!
Drie maanden zwanger: wat fijn! Superleuk om te horen dat je iets aan mijn site hebt. Dat blijft een beetje onwerkelijk. Geniet van je zwangerschap, want hoe vaak ik ook heb afgegeven op al die adviezen, opmerkingen en cliché’s: voor je het weet is je kindje er en dan ga je het zwanger zijn nog missen! En no worries; ik blijf gewoon bloggen:)! X
Hee Michelle,
Ik volg je blog al een tijdje en lees met veel plezier jouw stukken. Vooral omdat het zo herkenbaar is! Lekker veel positiviteit, daar hou ik van. Heel fijn om de dag mee te starten. Het leven is absoluut niet stabiel en zit vol verrassingen met zowel hoogte als diepte punten. Zelf probeer ik zoveel als mogelijk, de slingers op te hangen, ook als het even tegen zit. Ik herken dus heel erg wat je schrijft. Besef ook goed dat jij ook geknokt hebt voor jouw eigen stukje bestaan en waar je nu staat in het leven en daar mag je trots op zijn! Ongeveer 9 maanden geleden werd ik moeder van een dochtertje, en hoewel ik een streber ben en altijd bezig, kwam er ineens een mega rust over mij heen. Vanaf het moment eigenlijk dat ik zwanger werd, een enorme rust. Ik wilde geen BV geven, vond het maar gedoe en onzekerheid. Tot het moment daar was en ik moeder werd. 9 maanden later en ik geef nog steeds borstvoeding. Voor mij voelt het moederschap ook als een mega roze wolk, ik ben zo dankbaar dat ik moeder mag zijn en vind het dus superleuk om jouw verhalen te lezen. Gewoon van nog een optimist met kracht om te relativeren. Ga zo door en trek je zo min mogelijk aan van de negatieve reacties. Lieve groet van je dorpsgenoot 🙂
Hi Michelle! Heel gek, bij de artikelen die jij schrijft voel ik altijd de behoefte om te reageren. Terwijl ik normaal echt een ‘stille’ lezer ben. Ik denk dat het juist komt door de positiviteit, je relativeringsvermogen en manier van schrijven :). Je stukken zijn herkenbaar en soms ook niet, maar dat is niet erg. Niet iedereen maakt hetzelfde mee en er zijn altijd pieken en dalen. Geniet vooral van de mooie momenten die er zijn! Ik vind het enorm leuk dat je ons een kijkje geeft in je leven en ik begrijp volkomen dat je Morris, en je familie, ook voor een deel privé houdt. Ik bewonder je instelling in het leven. Geniet van jullie mooie gezin! Heel leuk om te lezen dat je doorgaat met schrijven!
Ik word hier juist alleen maar vrolijk van! Ik moet de bevalling nog tegemoet gaan en ik vind het allemaal best spannend. Niet alleen de bevalling maar zeker ook het moederschap. De onzekerheid slaat soms ernstig toe. Ik ben realistisch genoeg om zelf te bedenken dat het bij niemand hetzelfde verloopt. Maar ik wil zo positief mogelijk de bevalling en het moederschap tegemoet gaan. Juist daarom word ik enorm blij van jou artikelen. Dan denk ik alleen maar; ‘zo kan het dus ook!’ Om mij heen krijg ik regelmatig horrorverhalen te horen en uiteraard is dat ook 1 van de mogelijkheden, maar waarom zou ik mijzelf banger maken dan nodig? En zoals je zelf al aangeeft, dit is jouw verhaal, jouw leven en je kan het niet mooier of slechter maken dan dat het is!
Ik snap echt niet waarom mensen graag “ellende” willen lezen. Reacties als “het is te perfect” vind ik echt verbazingwekkend en eerlijk gezegd krijg ik er een hele nare bijsmaak van. Helaas lieve Michelle. …. je bent mooi, je hebt lieve ouders, een leuke man en een mooi leven en dat is juist hetgeen wat sommige minder succesvolle en positieve mensen niet kunnen hebben. Hoge bomen vangen veel wind. Maar laat je niet omver blazen ….. je bent echt een super leuke meid en blijf vooral bloggen en ploggen !
Groot gelijk hoor, doen waar je jezelf goed bij voelt en ik vind het al heel leuk en bijzonder dat we al deze dingen van jullie van zo dichtbij mee mogen maken. Hoop oprecht dat vervelende reacties in de minderheid zijn en blijven want dat verdien je niet. Last jezelf ook niets aanpraten door mensen die het te perfect vinden, geniet ervan dat het zo kan en mag gaan in jullie gezin. En wij snappen heus wel dat de poepbroeken, spuugvlekken en ruzietjes ons bespaard blijven 😉
Lieve Michelle,
Ik vind juist die positiviteit en die ‘burgerlijkheid’ (en nee dat bedoel ik niet negatief!) heerlijk om te lezen. Sommige mensen smullen misschien van verhalen die wat minder leuk zijn, maar ik bezoek juist blogs om een vrolijk gevoel te krijgen en geïnspireerd te raken. En dat doe je bij mij zeker! Laat je niet uit het veld slaan door mensen die je je geluk niet gunnen, hun reacties zeggen meer over hun dan over jou.
Persoonlijk vind ik juist van die klaagblogs die ‘medelijden’ opwekken bij lezers minder fijn om te lezen. Wat willen zulke bloggers precies bereiken? Keep up the good work!
Ik ben nu 55 maar bij toeval een poosje terug hier terecht gekomen en ik vind het heel leuk je te volgen! Het kan nu dan vooral perfekt zijn je weet nooit wat er boven je hoofd hangt, geniet van het nu en positief zijn is altijd goed.
Hoi Michelle,
Wat mij de laatste tijd zo opvalt is dat het “raar” gevonden wordt als je helemaal tevreden, blij en gelukkig bent. Het lijkt haast wel een taboe om echt gelukkig te zijn. Mensen die gelukkig zijn krijgen (op internet) vaak de volle laag. Ook ik denk dat je een perfect leven hebt maar weetje, ik vind zelf ook dat IK een perfect leven heb en daar ben ik hartstikke trots op. Tuurlijk zijn er bij jou minder leuke momenten, dat heeft iedereen en ik vind het ook een beetje naïef om te denken dat alles altijd alleen maar koek en ei is bij iemand. Ik vind het juist knap dat je zo positief bent, en daarom vind ik je blog ook zo leuk.
Zeker vind ik het leuk om ook over andere dingen te lezen! Juist een extra toevoeging denk ik. Waar ik stiekem heel benieuwd naar ben is hoe je het sporten weer op gaat pakken. Je vertelde dat je dat voor je zwangerschap veel deed maar ik kan me voorstellen dat je nu weer helemaal op moet bouwen. (Als je er niets over kwijt wilt is dat natuurlijk ook dikke prima) Oja en wat jullie privacy betreft: ook helemaal logisch lijkt me toch. Je maakt toch een keus voor iemand die dat nu zelf niet kan. Lekker blijven bloggen op de manier waarbij jullie je goed voelen.
Hoi Michelle,
Lees al een tijdje mee, jou ken ik niet maar ik heb bij Koen in de klas gezeten en vind het super leuk om te lezen dat het goed met jullie gaat! Ik vind je blogs /plogs niet ‘te’ positief maar juist super leuk om te lezen. Ik word er juist zelf blij van Als ik lees dat het met iemand anders goed gaat, en vind hè schrijfstijl erg leuk! Gun jullie alle goeds! Een blog over jullie bruiloft en de planning daar omheen ben ik wel benieuwd naar, mocht je dat ooit willen delen, dan lees ik graag mee. Fijn weekend samen.
Hoi Michelle,
Je ziet het; genoeg mensen die zich niet storen aan jouw positiviteit! En dat doe ik ook niet. Je schrijft gewoon zoals het is of zoals jij iets ervaart. Zeker nadat ik kort geleden mijn broer ben verloren, ben ik me nog meer gaan ergeren aan mensen die van elk wissewasje een drama-verhaal maken.
En wat betreft privavy hebben jullie een goede keuze gemaakt denk ik. Zelf heb ik helemaal geen facebook of instagram meer. Lekker rustig:-)
Lieve Michelle,
Ik ben een stille lezer en reageer eigenlijk nooit net zoals op de andere blogs die ik lees.
Het neemt niet weg dat je het super goed doet en het is nog altijd jullie keuze als ouders .
Wij hebben de keuze ook gemaakt om onze dochter frenkie van 11 weken niet overal te plaatsen.
En dat is meer omdat ik mijn dochter niet tegen wil komen in de kruitvat folder ongevraagd. … haha
Ik blijf lezen en blijf vooral delen!
Groetjes een jong gezin uit Utrecht!
Hoi hoi,
Ik volg je al een tijdje via ig maar inmiddels ook je site. Ik was zelf 19 en ben bewust jong moeder geworden. Ik laat zelf ook liefst de leuke dingen van mij gezin zien en ben er misschien wat opener in maar vind het ontzettend knap dat jullie die keuze tijdens de zwangerschap al gemaakt hebben zou mijn mening misschien is bij moeten stellen. Ik zou graag meer dingen van je willen lezen in de zin van dat ik door ga met je verhalen te lezen hihi. Ik vind je een mooie jonge vrouw die staat voor het leven die bewuste keuzes maakt en daar mag je absoluut trots op zijn. Ik heb met tranen in mn ogen jullie trouw clip gekeken prachtig!!! Ik wens je al het geluk van de wereld. Laat het negatieve voor wat het is, uiteindelijk ben je je eigen individu en maak jij je eigen keuzes.
Liefs Amanda aka mama.enzo (instagram)
Ik wilde toch ook even reageren. Ik merk heel eerlijk dat het mij ook wel opviel dat het een hoge mate van alles is hier perfect uitstraalt. Door je post ging ik eens nadenken wat maakt nou dat ik me daar soms aan stoor. Dat komt denk ik omdat ik zelf naast positiviteit ook echtheid en kwetsbaarheid hoog heb staan als waarden. Ik merk dat ik me meer voel aangetrokken tot verhalen waar gelaagdheid en diepte in zit. Maar dat zegt inderdaad net zoveel over mijzelf.
Maar door jouw blog besef ik me ook heel goed dat je idd te maken hebt ook met andermans privacy. En dat hebben we als lezer te respecteren. Sowieso welke keuzes jij ook maakt, het is jouw blog en daarmee trek je mensen aan die passen bij jou en je schrijfstijl en anders lezen ze lekker niet toch?
Ik ben het helemaal met irene eens.
Uiteraard wens ik je geen negatieve dingen toe en respecteer ik je privacy.
Voor mij gaat het om een stukje herkenbaarheid. Als je aangeeft even langs je moeder te gaan omdat de muren op je af komen herken ik mezelf daarin. Daarentegen komt het op mij onrealistisch over als je op hoge hakken een auto gaat uitzoeken zo kort na een gekneusd stuitje te hebben.
Toch blijf ik terug komen op je blog omdat ik je schrijfstijl fijn vind om te lezen en ik de onderwerpen ook leuk vind.
Ik begrijp wat je bedoelt hoor. qua herkenbaarheid! Maar ik hoop ook dat je snapt dat ik daar weinig mee kan. Het is gewoon zoals het is.. Ik wil de situatie niet anders weergeven, omdat dat voor anderen herkenbaarder zou zijn. Of op sneakers gaan lopen omdat dat dan schijnt te horen. Ja ik ga er af en toe uit omdat ik gek word van binnen zitten, maar ik loop óók op hoge hakken bij de autodealer; dat is nou eenmaal wie ik ben! Dat stuitje was overigens niet gekneusd, maar gebroken.. Heb er met lopen weinig last van; alleen zitten blijft vervelend. Het is ook voor mij iedere keer weer een afweging welke dingen ik wel of niet moet laten zien. Ik deel al ZO veel. Wel heel erg leuk dat je toch terug blijft komen!
Hoi Michelle,
Ik ben al een tijdje een stille meelezer en reageer normaal gesproken eigenlijk nooit op blogs, maar ik wil toch even graag reageren. Ik ben zelf geen moeder en ook nog niet van plan om binnenkort zwanger te worden, maar toch check ik jouw blog dagelijks of je weer iets nieuws geschreven hebt. Je schrijft erg fijne, open en eerlijke stukken vol positiviteit terwijl je toch lekker nuchter blijft. Ik vind het ontzettend knap dat jij je niks door anderen laat wijs maken en doet waar jij je goed bij voelt. Je komt op mij ook veel ouder over dan 22 jaar. Ik ben dan wel ouder dan jou, maar ik denk dat ik nog veel van jou kan leren. Je schrijft blogs over soms gevoelig liggende onderwerpen, maar ik vind dat je dit altijd goed aanpakt. Je legt jouw keuzes en gedachtes duidelijk uit zonder daarbij veroordelend te zijn. Goed wat ik dus in het kort wil zeggen is dat ik je blog erg graag lees en dat ik het knap vind hoe je het allemaal aanpakt en geniet van het leven! Ik snap trouwens helemaal dat jij niet alles over Morris wil delen, maar snap het ook dat het soms lastig kan zijn omdat je misschien het liefst alles en iedereen over hem vertelt en foto’s showt. De foto’s die je wel deelt zijn trouwens erg mooi! Geniet van je gezin en hopelijk blijf je nog lang doorschrijven!