OEI, IK GROEI DEEL 2: WEEK 11 – 25

Tijdens mijn eerste zwangerschap van Morris plaatste ik eens in de zoveel tijd een ‘Oei, ik groei’ artikeltje met de buikfoto’s van een bepaalde periode onder elkaar, om zo te kunnen zien hoe ik, of eigenlijk mijn buik en het huisje van de baby, gegroeid was. Ik vond dat toen heel leuk om te bij te houden, en besloot dat dat voor deze zwangerschap eigenlijk ook wel een heel goed idee is! Dat week 26 er inmiddels al weer bijna op zit en ik dus een tikkie laat ben met m’n plannen vergeten we voor het gemak even.

Ruim 25 weken zijn we inmiddels onderweg, en mijn buik is weer behoorlijk gegroeid. Wonder boven wonder heb ik deze zwangerschap tot op heden nog geen ‘succes met de laatste loodjes’ gehoord, zoals de vorige wel toen ik amper over de helft was, en waar me die eerste zwangerschap in het begin heel vaak gevraagd werd of ik zeker wist dat het geen twee- of drieling was, is me dat dit keer bespaard gebleven. In het begin groeide ik wat minder dan tijdens de zwangerschap van Morris, maar inmiddels gaat het in alle opzichten aardig gelijk op en groei ik op het moment volgens mij zelfs iets harder. Ik geloof dat mijn buik rond de 20 weken deze keer echt een spurtje heeft gemaakt; ben benieuwd of jullie dat ook zo zien!

Ik vind het vooral heel grappig dat je aan de foto’s zo goed kunt zien wat voor weer het die dag was! Week 24 is aan het eind van de middag gemaakt toen de zon hier keihard naar binnen scheen, en week 13 was juist een heel donker en grauw weekend! Oh en wat me ook opviel is dat ik in week 12 en 13 niet heel blij kijk! Haha. Wat ‘n zuur bekkie. Zal ik m’n dag wel niet helemaal gehad hebben ofzo, of gewoon dat eerste trimester beu zijn geweest, dat kan ook, want daarna ziet het er allemaal een stuk vrolijker uit! Ik ben blij dat we de deze zwangerschap net zoveel buikfoto’s maken als de vorige. Ik vind zwanger zijn leuk, ik geniet vét erg van die groeiende buik, dus ik koester de foto’s waarop we dat vastleggen. Opvallend is wel dat ik dit keer eigenlijk geen foto’s maak met mijn telefoon, zoals die eerste keer wel, maar het echt blijft bij die ene goede buikfoto in de week. Op zich ook niet zo erg; blijft het lekker overzichtelijk bij zullen we maar zeggen.

Ik eindigde mijn vorige zwangerschap met een streeploze buik, jullie konden in dit artikel over mijn lijf na de bevalling al zien dat mijn buik zich binnen no time aardig in oude staat hersteld had, dus ik was vooraf héél benieuwd of dat een tweede keer weer zo zou kunnen. Of het ooit weer wordt zoals het was gaan we ergens eind van dit jaar wel zien, maar tot op heden is mijn buik wel nog altijd streeploos. Benieuwd hoe dat zich gaat ontwikkelen deze keer. Het voelt nu namelijk allemaal veel ‘strakker’, op de een of andere manier, alsof er minder rek in mijn huid zit. En dat terwijl die toch echt nog niet eens heel lang geleden al tot formaatje voetbal uitgerekt is. De logica ontbreekt hè?! Ach, we gaan het zien! Voorlopig vind ik het vooral weer heel gezellig om een klein inwonertje te hebben en nooit helemaal alleen te zijn, en geniet ik van het leven in mijn buik. Dat het met een rondkruipende baby toch net effe een tikkie onhandiger is nemen we maar voor lief; het is tenslotte ook een ideaal zitje voor Morris, en als bijzettafel issie ook al in functie getreden. Ik heb mijn zwangere buik na Morris’ geboorte behoorlijk gemist, dus vind het vooral leuk dat ik dit nog een keer mee mag maken.

Waar signaleren jullie de eerste groeispurt deze keer? Ik wil binnenkort mijn buikfoto’s van de eerste zwangerschap eens vergelijken met die van deze zwangerschap tot nu toe; benieuwd naar de verschillen! Die ga ik jullie dan natuurlijk ook niet onthouden;).

Voor nu wens ik jullie alvast een heerlijk lang weekend toe! Geniet ervan! Bedankt voor het lezen.