Zwangerschapsupdate: week 21 t/m 23!

En zo zijn we alweer in week 24! Volgens mij beginnen al mijn zwangerschapsupdates lekker eentonig met dezelfde eerste zin, omdat ik me er keer op keer over verbaas dat we alweer zo veel weken verder zijn. Het is in ieder geval weer tijd voor een recap van week 21, 22 en 23. Drie hele fijne weken waarin we Frummel zijn kamertje schilderden, ik kennismaakte met de fenomenen brandend maagzuur en harde buiken (hoera!), en we erachter kwamen dat onze zoon alvast is begonnen met het voorbereiden van een zeer gecompliceerde acrobatische act.

In week 21 hebben we vakantie, is het Kerst, wordt Koen 26, gaan we samen een dag naar Amsterdam, en op pad voor spulletjes voor de baby! Dit is zó’n fijne week! Ik voel me hartstikke lekker, heb eigenlijk nergens last van en geniet heel erg van het continu samenzijn met Koen. We doen deze week zo veel verschillende leuke dingen, en eigenlijk gaat me dat allemaal hartstikke prima af. Ik merk wel dat ik even ergens moet gaan zitten voor een bak thee als ik heel Amsterdam door gebanjerd ben, maar dat lijkt me ook niet zo heel vreemd. Volgens mij wordt iedereen op den duur wel moe als ie 15 kilometer heeft gewandeld toch? Bij mij komt dat dan nu net wat sneller, met Frummel in mijn buik. Het énige waar ik deze week af en toe héél eventjes van baal is het eten! Het is natuurlijk Kerst en we eten een paar dagen op rij in goede restaurants, en dan vind ik het zo ongezellig om steeds te moeten kijken naar wat ik wel en niet mag eten, en iedere keer dat wijntje passend bij de gang af te moeten slaan. Hoort er natuurlijk hartstikke bij, je hoort me over het algemeen ook helemaal niet klagen over die restricties, maar met Kerst baal ik er wel even een klein beetje van. Al met al wel echt een hele goede week dit. Als m’n buik er niet zou zitten zou ik af en toe bijna vergeten dat ik toch echt zwanger ben.

In week 22 is het Oud & Nieuw, en genieten we van de laatste dagen van onze vakantie. Terwijl we andere jaren altijd wel wat ondernemen met Oud & Nieuw hebben we daar nu geen zin in, en besluiten we lekker samen thuis te blijven. Zo komt het dat we op Oudejaarsavond samen in ons joggingpak Frummel z’n kamertje staan te schilderen. Klinkt oerburgerlijk en bloedsaai, is het misschien ook wel, maar wij genieten er zo van! Het is voor ons de perfecte manier om 2015 samen af te sluiten. Ik merk deze week wel dat ik weer wat vaker en sneller moe begin te worden. Als ik thuiskom van mijn werk en even op de bank ga zitten val ik vaak in slaap, iets wat ik voor mijn zwangerschap nóóit deed, zelfs niet als ik het graag wilde. Op zich niet zo erg ook, ik probeer die mini powernapjes maar gewoon toe te laten als dat in de planning past. Deze week leer ik ook het fenomeen brandend maagzuur kennen. Wat is dat stom zeg! Wie dat heeft uitgevonden?! Ik heb daar nog nooit last van gehad dus herken het ook helemaal niet als ik ineens zo’n continu overgeefachtig gevoel (sorry voor de TMI) achter in mijn mond heb. Koen heeft wel heel vaak last gehad van maagzuur dus die weet meteen dat het tijd is voor Rennies. Die dingen helpen als een trein, dus dit probleempje hebben we ook vrij snel weer getackeld. Koen voelt Frummel nu ook heel vaak schoppen. Eerder had hij nog maar één keer ‘een soort van’ schopje gevoeld, maar nu kan hij er ook niet meer omheen. Zo leuk om te zien om hoe hij daarvan kan genieten. Iedere keer als Frummel schopt en Koen dat voelt kijkt ie me heel blij aan, zo van ‘dat was er weer een he!!’ Zo bijzonder.

Over week 23 kan ik eigenlijk maar één ding zeggen: Frummel is ZO druk. Soms vraag ik me serieus of dat wel normaal is zo. Het is niet zo dat ik hem s’ochtends even voel, en dan ‘s avonds weer voor ik ga slapen. Nee, meneer is gewoon de he-le dag in beweging. Als ik op m’n werk achter de computer zit voel ik hem continu heel druk trappelen met zijn benen en zwaaien met zijn armen. Vaak is hij even wat rustiger rond etenstijd, maar als we vervolgens op de bank zitten begint hij weer met zijn acrobatische act. Ik schiet er vaak van in de lach. Vind het alleen iets minder leuk als ik probeer te slapen en Frummel daar nog niet aan toe is. Van zijn gebeuk kom ik namelijk niet zo heel lekker in slaap. Gelukkig hebben we het muziekdoosje nog, en dat werkt tot nu toe iedere nacht! Even bij mijn buik en voilà, hij wordt rustig! Zo gek dat hij daar nu al op reageert. We kunnen het nu ook echt al zien als hij schopt, dwars door mijn kleren heen. Dat is zo’n bizarre gewaarwording. Doordat mijn placenta aan de voorkant ligt en ik in het begin van mijn zwangerschap vaak hoorde dat ik Frummel daardoor waarschijnlijk minder zou voelen en minder zou zien bewegen had ik hier allemaal niet zo op gerekend. Het is dus extra leuk en bijzonder dat dat wel zo is! Deze week is het brandend maagzuur een stuk minder, maar heb ik wel met enige regelmaat last van harde buiken. Als ik op de bank zit, maar ook als ik heel erg nodig moet plassen of als ik aan de wandel ben komen ze vaak op zetten. Pijn doen ze niet, maar lekker voelt ook anders. Ze schijnen erbij te horen, dus druk maken we ons er maar niet om.

Zoals je leest gaat het allemaal hartstikke voorspoedig hier. We groeien allebei als kool, en ons kleine ventje doet het allemaal goed en volgens schema. Ik geniet intens van zijn bewegingen en het feit dat we altijd met zijn tweetjes zijn. Het blijft iets wonderlijks.

Vandaag, vrijdag, ben ik de hele dag aan het ploggen, dus mocht je mijn plogs leuk vinden kun je hier morgenvroeg weer voor terecht op mijn site:)!

Dankjewel voor het lezen! X