ZWANGERSCHAPSUPDATE: WEEK 31 & 32
Week 33 is alweer in volle gang, dus dat betekent tijd voor een update van week 31 en 32 voor jullie! Inmiddels ben ik ruim ZEVEN EN HALVE MAAND zwanger. Hoe surreal is dat? Ik vind nog steeds dat de tijd voorbij vliegt, en kan bijna niet geloven dat we ons mannetje over een week of 8 al mogen ontmoeten. Hoewel ik af en toe best een beetje ongeduldig begin te worden en ik daar heel erg naar uit kijk, geniet ik ook ontzettend van het zwanger zijn. Ik ben het echt nog niet beu!
WEEK 31
De slapeloosheid van week 30 zet zich deze week gezellig voort. Ik slaap zó slecht dat ik er af en toe naar van word. Ik zit zomaar van 01.00 tot 04.00 op de bank, omdat ik op een of andere bizarre wijze gewoon klaarwakker ben. Daarbij komt dat ik het ontzettend druk heb op mijn werk, en ik af en toe niet weet hoe ik moet ontspannen. Dat komt mijn nachtrust voor mijn gevoel ook niet ten goede. Ik voel me deze week dus vooral erg vermoeid. Ik val vaker flauw dan ‘normaal’ en realiseer me aan het eind van de week dat het echt een tandje minder moet. Een goed voornemen is geboren. Ik verbaas me er ook over hoe snel de tijd gaat. Ik heb soms het gevoel dat ik er totaal geen grip op heb, zo snel als de dagen en weken voorbij vliegen. Waar ik in het begin verwachtte dat ik mijn zwangerschap écht een gebed zonder eind zou vinden – ik ben extreem ongeduldig van aard – ervaar ik dat nu totaal anders. Ergens ook wel fijn natuurlijk, er komt straks met mijn verlof ongetwijfeld nog genoeg tijd om ongeduldig te gaan zitten zijn.
Frummel is nog steeds bovengemiddeld druk en vindt het af en toe leuk om zich aan één kant van mijn buik te parkeren, waardoor ik eruit zie alsof ik een flinke botsing heb gemaakt en mijn hele buik scheef op mijn lijf zit! Ik moet er vaak hard om lachen, maar een beetje vreemd voelt het wel!
We maken deze week samen een begin met het geboorteplan, en ondanks dat ik geen heel extreme wensen of eisen heb, vind ik het wel fijn om wat dingen vast te leggen op papier. Er zijn een aantal dingen die ik tijdens mijn bevalling héél graag zou willen, en ik vind het fijn dat dat zo in ieder geval vastligt, of dat geboorteplan nou verder heel erg gebruikt gaat worden of niet.
WEEK 32
Aan het begin van deze week hebben we weer een afspraak staan bij de verloskundige, voor een nieuwe groeiecho en doorspreken van de bevalling en ons geboorteplan. De groeiecho is weer helemaal goed. Frummel volgt keurig zijn eigen lijntje en doet het hartstikke prima. Hij ligt te duimen en heel ijverig met z’n beentjes te trappelen – surprise – dus we kunnen weer hardop om hem lachen. Hij weegt nu ongeveer 1700 gram. Het is fijn om ons ventje weer even te kunnen zien, maar ik ben na iedere echo nieuwsgieriger naar hoe hij er straks ‘in het echt’ uit zal zien. Ook ik word weer nagekeken. De verloskundige prikt bloed om mijn suiker en ijzer te kunnen checken, ik moet op de weegschaal en mijn bloeddruk wordt opgemeten. Die laatste is zoals altijd laag, maar wel prima, mijn gewicht is helemaal oké, en mijn suiker en ijzer zijn allebei wat laag. Suikerwaarde onder 4, en HB onder 7. Op zich allemaal niet zo schokkend, maar ik moet wel een of ander goedje van de drogist om mijn ijzer wat op te krikken. De combi lage bloeddruk en laag HB is niet zo gunstig met betrekking tot het hele flauwvalgebeuren, dus daar moeten we even iets aan doen!
Ik merk met name richting het einde van deze week dat het allemaal net wat zwaarder wordt. Mijn buik maakt een ontzettende groeispurt door, aan het eind van dag zwellen mijn handen en voeten op als waterballonnetjes, en het strikken van mijn veters gaat gepaard met een hoop gepuf en gesteun. Ik vind het nog steeds heel fijn om stukken te wandelen, maar volgens de mensen om me heen moet ik dat vanaf nu toch echt wel waggelen noemen, en dat voel ik zelf eigenlijk ook wel. Je hoort me overigens echt niet klagen hoor; volgens mij hoort dit er allemaal gewoon bij en is het hartstikke normaal dat je met 32 weken niet meer op je dooie akkertje een halve marathon rent! Ik probeer mijn lichaam in acht te nemen en op tijd te rusten, maar dat valt me nog niet mee. Onder het mom van ‘zwanger zijn is geen ziekte’ raas ik af en toe nog wel eens een beetje te ver door, maar gelukkig zijn er om me heen genoeg mensen die me er op wijzen dat het écht niet erg is om af en toe je rust te moeten pakken en gewoon even niets te doen. Daar probeer ik dus nu aan te wennen!
Nog maar 8 weekjes op de teller.. Ik ben langzaam begonnen met aftellen! Voorlopig broed ik nog lekker even verder. Laat ons mannetje nog maar een poosje rondtrappelen daar binnen, ik vind het wel gezellig om altijd met z’n tweetjes te zijn!
Wanneer vond jij het zwanger zijn lichamelijk wat zwaarder worden? Bedankt weer voor het lezen! X
Hihihi ik moest wel even lachen om het stukje “je bent zo zwaar als een cavia”
Ja, hahaha, daar moest ik ook om lachen!
Voor een wat lage suiker kan je ook gewoon net iets vaker tussendoor iets kleins eten. Dat brengt namelijk ook vermoeidheid en soms zelfs duizeligheid met zich mee, dus als je het kunt vermijden is het toch wel prettiger.
Het begint echt af te tellen, hé … Superspannend! 🙂 Als ik het goed begrijp, gaan we uiteindelijk nog ongeveer op hetzelfde moment bevallen! Ten laatste over exact 9 weken wordt de dochter gehaald hier.
Als je het niet wilt zeggen, prima hoor, maar wat zet je dan zoal in dat geboorteplan? Dat wordt hier in België eigenlijk helemaal niet gedaan, heb ik de indruk!
Ik vond het overigens sinds afgelopen week (met 28 weken dus) behoorlijk zwaarder worden. Plots is op een normaal tempo wandelen echt niet meer mogelijk (eerder aan een tempo van 2km/u ofzo, traaaaaaaaaaaaaaaaaaag), mijn zoontje opheffen wordt een pijnlijke zaak en rechtstaan en beginnen wandelen lijkt meer op een krakend en piepend treinstel dan op een gezwinde jongedame :P. Maar ach, het is nu eenmaal zo en je weet dat er ook een eind aan komt, hé. En zo lang de situatie je dan ook de mogelijkheid geeft om even rustig aan te doen, vind ik het geen probleem.
Dat klopt inderdaad; over het algemeen eet ik ook wel regelmatig wat kleins, maar blijkbaar is ‘t nog niet helemaal genoeg. Wordt aan gewerkt! Ja niet normaal hè, wij tellen ook echt af! Oeh dan gaan we denk ik inderdaad ongeveer tegelijk bevallen! Mij laten ze niet lang overtijd lopen, dus ons ventje zal er voor die tijd ook wel zijn. Zo leuk hè! In zo’n geboorteplan schrijf je bijvoorbeeld wat voor pijnstilling je eventueel zou willen, hoe je graag zou willen bevallen (welke houdingen bijvoorbeeld) en welke dingetjes je om (persoonlijke) redenen belangrijk vindt. Of je je kindje bijvoorbeeld zelf aan zou willen pakken, wie er bij wie moet blijven als er iets met je kindje of jou aan de hand is. Dat soort dingetjes!
Ik vond t vanaf week 30 echt zwaar worden. Ik kreeg toen echt last van mn bekken en met mijn werk in de bediening was dat echt niet fijn. Mn buik ging met teen nagels lakken en schoenen aan trekken echt in de weg zitten. Ga je over 2 of over 4 weken met verlof? Doe je voorzichtig en rustig aan? Fijne week!
Thanks weer voor je lieve reactie❤️. Ik probéér rustig aan te doen! Dat van je bekken herken ik heel erg. Met lopen joh, je weet af en toe niet wat je ziet. Moedergans! Haha. 7 april begint mijn verlof! Nog 3,5e week!
Lees al een tijdje mee, en zal nu toch eens een berichtje achterlaten.. Wat schrijf je leuk!! Super leuk om te lezen dat jullie een bewuste keuze hebben gemaakt om jong ouders te worden. Heel gaaf! X
Wat lief dat je nu een reactie achterlaat! Leuk om te horen dat je al even meeleest. Dankjewel voor je complimentjes. Die keuze hebben we inderdaad héél bewust gemaakt; ik geniet ook echt met volle teugen van mijn zwangerschap en van dat het ons geven is!
Wat gaat het nu snel allemaal hé! Nog een week of acht! Wauw…
Wanneer het echt zwaarder werd, weet ik eigenlijk niet meer zo precies, maar weet nog wel dat de laatste loodjes het zwaarste woog, en dat was echt aan het eind van de zwangerschap.
Niks aan, hé, opgezwollen voeten en handen! Ziet er niet uit, haha. Dat was ook echt mijn kwaal tijdens beide zwangerschappen. Ik hield best veel vocht vast. Was ook beide keren -schrik niet!- 23 kilo aangekomen. Slik… Gelukkig gingen de kilo’s er vrij snel weer van af na een paar maanden (want gaf wel borstvoeding –> viel er helaas geen gram(!) van af) door strikt te zijn met eten en lekker te sporten. Dat deed ik door hard te lopen achter de kinderwagen. Super was dat!
Ik had nog wel een opmerking over je ontbijtjes, ik bedoel het niet vervelend, maar als ik je plogs lees, ontbijt je standaard met een beschuitje. Is dat niet een heel klein beetje te weinig? In een beschuit zitten niet veel voedingsstoffen, eigenlijk niks, en op alleen thee en een beetje fruit zou ik echt de ochtend niet doorkomen. Zeker gezien het feit dat je waardes niet zo hoog zijn, zal een goed ontbijt een stuk beter zijn voor je. Waarom ontbijt je niet met een stevige volkoren boterham (bijvoorbeeld een Allison volkoren) dat je bijvoorbeeld roostert? Onderzoek heeft aangetoond dat als je dat combineerd met een stuk fruit dat dan het ijzer uit brood beter wordt opgenomen door het bloed. Of ontbijt eens met havermout? Wat melk of soja/amandelmelk opwarmen in een pannetje, ongeveer 40 gram havermout (van Quaker) erbij doen, roeren, afkoelen. Wat kaneel, rozijntjes en appelstukjes erdoor en je hebt een heerlijk en stevig ontbijt. Goed voor moeder én kind! 🙂
Dit wilde ik eens even kwijt. Hier zit je misschien niet op te wachten, maar ik bedoel het goed!
Lieve groet,
Marjolijn
Oh nee dat vind ik alleen maar heel erg lief hoor! Ik ontbijt inderdaad vaak erg licht, omdat ik op een of andere manier ‘s ochtends vroeg niet zo goed kan eten. Over het algemeen inderdaad één of twee beschuitjes, een appel of banaan, en een beker yoghurt. Gedurende de dag eet ik wel relatief vaak iets, maar nooit hele grote happen zeg maar, omdat ik zo snel vol zit nu Frummel zo hoog ligt! Tussen de middag eet ik vaak ook een of twee boterhammen. Dankjewel voor je goede advies! Alleen maar lief dat je zo meedenkt. De tijd gaat inderdaad echt zo snel nu. Haha ja dat opzwellen, hou op schei uit. Nou heb ik daar ook in ‘niet-zwangere toestand’ veel last van, dus ik ben het wel gewend, maar nu ben ik af en toe echt zo’n opgezwollen olifantje! Ik zit nog steeds zo rond de 9 kg. Ben benieuwd waar het uiteindelijk eindigt!
Oh wat is je buik mooi! <3 Ik vind het zelf nu nog niet zo zwaar (30 weken vandaag). Alleen (al) wat last van mijn bekken. Wel echt een beetje rustig aan doen hoor! Maar zo te lezen doe je al erg je best (ik weet hoe moeilijk het kan zijn soms, hihi). Weer een leuke update, dank je wel. Het blijft leuk om met je mee te lezen.
Liefs,
Isa
Lief Isa, dankjewel <3!
Ik vind dat je een leuke blog hebt! Ik spiek elke dag even..ik wens je nog een fijne zwangerschap.
Ga je eerdaags ook metzwangersschapsverlof? En wat voor een werk doe je eigenlijk Michelle als ik vragen mag?
Liefs van Lily
Wat leuk om te horen Lily! Dankjewel:)! Ik ga over drie en halve week met zwangerschapsverlof, 7 april is mijn laatste werkdag! Dat weekend ben ik 36 weken zwanger. Dat mag je zeker vragen hoor! Ik werk in het bedrijf van mijn vader. Ik doe hier de financiële administratie, en ben verantwoordelijk voor de marketing en communicatie!
Prachtige foto’s weer Michelle! Ik vond het vanaf week 34 zwaarder worden, in principe kwam dat mooi uit want ik ging 6 weken voor de uitgerekende datum met verlof. Ik heb heel veel last gehad van m’n bekken al vanaf 24 weken ongeveer, dus ging toen al minder werken op advies van de verloskundige. In de ochtend was ik altijd best actief en ‘s middags deed ik het rustig aan. ‘S middags tegen het einde vd zwangerschap ook vaak een dutje. Heerlijk vond ik dat. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, probeer ook tijd voor jezelf te nemen en te rusten. Laat je lekker verwennen 🙂 xxxx
Wat lief weer Clivi. Dankjewel <3! Ik begin mijn bekken inderdaad nu ook wel te voelen, maar ik heb er nog niet extreem veel last van. Rust nemen doet inderdaad wonderen! Ik doe héél hard mijn best om wat meer tijd voor mezelf te nemen, maar verheug me nu langzamerhand ook wel op mijn verlof over een paar weken. Gewoon lekker even niets 'hoeven' en zonder schuldgevoel op de bank liggen en serietjes kijken lijkt me ook wel eens fijn!