LOVE MY VEGGIES
Tijdens mijn zwangerschap van Morris waren Koen en ik het vrij snel heel duidelijk eens over hoe het we het met zijn voeding zouden gaan doen. We zouden gezonde keuzes gaan maken. Niet extreem of doorgeslagen, maar wel bewust en doordacht. Uiteraard met af en toe iets lekkers, daar zijn we groot voorstander van, maar met mate en met beleid. Afijn; op het moment dat je zoiets bedenkt, als het minimensje in kwestie nog in je buik zit en je nog helemaal niet weet hoe het straks precies gaat zijn, kun je uiteraard overlopen van de goede voornemens, maar moet in de praktijk altijd nog maar even blijken hoe of wat. Inmiddels zijn we een jaar verder en hebben we onze weg hierin best wel gevonden.
De eerste vijf maanden heeft Morris niets anders gehad dan borstvoeding, maar toen hij eenmaal begon met het vaste voedsel ging het ook meteen als een malle. We startten met gestoomde en gepureerde groenten. Daarna volgde ook fruit, gingen we van pureren, naar prakken, naar stukjes, en van eten geven naar vooral alles ‘zelluf doen’. We hadden vrij snel door dat die zoon van ons de lastigste niet is als het op eten aan komt – lees: hij is net een kliko en vindt echt bijna bijna bijna alles lekker – dus dat maakte het hele eten geven ook niet echt een lastig verhaal. Ik heb Morris zijn hapjes over het algemeen altijd zelf gemaakt. Niet omdat we anti-potjes zijn, dat vertelde ik al eerder, maar gewoon omdat ik het geen enkele moeite vond. Ik heb de Babycook heel veel gebruikt en vond dat echt een ideaal ding. Ik moet toch iedere dag koken, dus die twee dingen extra in dat apparaat kieperen stelt dan niet echt iets voor. Op deze manier wist ik precies wat Morris binnenkreeg, dat vond ik persoonlijk heel fijn, en daarbij was het ook nog eens heel veel goedkoper dan iedere dag een potje. Groot fan van dus!
Babyhapjes krijgt Morris inmiddels even niet meer: hij eet ondertussen gewoon met ons mee. Een echt grotemensenritme dus, met ‘s ochtends een boterhammetje, daarna een tussendoortje, ‘s middags weer een boterhammetje, later nog een tussendoortje en als avondeten bijna altijd hetzelfde als wat wij die dag eten. Op zich lekker overzichtelijk dus, maar voor ons gevoel begint het keuzes maken wat betreft al dan niet gezond eten nu pas echt, want wat voor beleg kies je op brood? Ga je voor hagelslag? Kipfilet? Pindakaas, of toch helemaal natuurlijke hummus? Ga je überhaupt wel voor brood, of kies je eerder havermout, of nog iets anders? En die tussendoortjes, hoe vul je die dan in? En hoe ga je om met ‘lekkere dingen’? Allemaal vragen die we onszelf hardop gesteld hebben, en die we inmiddels ook wel kunnen beantwoorden.
We kiezen er op dit moment voor Morris zo min mogelijk geraffineerde suikers, conserveringsmiddelen en andere onnodige toevoegingen te geven. Daar letten we best bewust op. Hij krijgt twee boterhammetjes per dag, met bijvoorbeeld hummus, pindakaas of kipfilet. Het eerste tussendoortje, ‘s ochtends, bestaat altijd uit fruit. Ik weet dat daar ook suikers in zitten, maar dat ze natuurlijk zijn maakt voor ons een hoop goed. Die keuze vinden we dus niet zo heel lastig. Dan komt het tussendoortje ‘s middags. Het ‘koekje-bij-de-thee’-moment. Bij die leuk verpakte kinderkoekjes uit de supermarkt die bomvol zitten met dingen die wij Morris nu nog niet heel graag geven, hebben we voor nu nog niet zo’n goed gevoel. We realiseren ons heus dat we hem hier niet voor altijd van weg kunnen houden, en dat is ook helemaal prima want we geloven allebei in een goede balans, maar we kiezen niet voor deze producten in onze dagelijkse basis. Als Morris bijvoorbeeld bij mijn opa’tje komt krijgt hij altijd een droog Mariakoekje. Dat vindt opa geweldig om te geven en Morris een feestje om te eten. Daar gaan we echt niet over liggen mekkeren, júíst niet. Morris geniet, opa geniet, en het is echt hun dingetje samen. Helemaal goed! We vinden dat alleen niet per secnodig als standaard dagelijks ding. ‘s Middags gaan we dus vaak opnieuw voor iets van fruit, een rijstwafeltje of wat groenten. EN sinds een paar weken kiezen we af en toe voor de Snoepsterren van Love My Veggies; onze invulling van een koekje, snoepje of chipje. Een verwennerij, iets lekkers, waar Morris heel blij van wordt. Ik kreeg een paar weken geleden een pakket van hen thuisgestuurd, en ik ben te enthousiast om jullie er niet over te vertellen!
Love My Veggies is opgericht door twee zussen én moeders, die op zoek waren naar gezonde(re) opties voor hun kindjes. Toen zij in Nederland niet konden vinden wat ze zochten en ze dit uit Amerika moesten laten komen, besloten ze ‘gewoon’ zelf aan de slag te gaan. Love My Veggies was geboren! De producten die ze ontwikkelen zijn altijd 100% natuurlijk en biologisch, gemaakt van de best mogelijke ingrediënten, en altijd met groenten en fruit. De zussen geloven erin dat kindervoeding vrij moet zijn van onnatuurlijke toevoegingen, waardoor er nooit suikers, kleurstoffen en conserveringsmiddelen aan de producten toegevoegd worden. Precies waar wij ook voor proberen te gaan, dus mijn interesse was meteen gewekt. Tel daar een paar mégaleuke verpakkingen bij op – maar echt, hoe leuk zien deze zakjes eruit? – en ik was bij voorbaat al min of meer verkocht. Een kanttekening is dat de producten niet alléén maar uit groenten en fruit bestaan, maar dat wordt ook nergens gezegd. In die zin wel heel duidelijk en transparant dus.
De muesli hebben we nog niet getest, omdat Morris op het moment gewoon zijn boterhammetje krijgt in de ochtend, maar de snoepsterren vallen in de smaak hoor. Morris krijgt deze vaak als wij ook iets lekkers nemen, en hij is er écht gek op. De eerste zakjes heb ik gekregen, maar ze zijn dus ook verkrijgbaar bij de Appie en de Jumbo, of online, maar hoe dat bestelproces precies werkt kan ik jullie niet vertellen omdat ik het nog niet getest heb. Wij zijn groot fan van de snoepsterren. De verpakking is geweldig – tja, het oog wil ook wat toch? – Morris vindt ze heerlijk en er zitten geen dingen in die er niet in hoeven. Voor Morris zijn de snoepsterren echt een verwennerij, dus als we moeten kiezen tussen een zakje chips, of deze leuke dingen, is de keuze gemakkelijk gemaakt. Ik ben benieuwd welke producten Love My Veggies nog meer op de markt gaat brengen, maar deze vallen in ieder geval in de smaak.
Ik ben wel benieuwd hoe jullie dat doen met het eten van jullie kindjes? Suikervrij of juist helemaal niet? Laten we vooral in het achterhoofd houden dat we het allemaal met de beste bedoelingen doen; ook als we niet altijd dezelfde keuzes maken! Bedankt voor het lezen!
Dit artikel bevat producten die ik heb ontvangen, maar het is verder geenszins gesponsord. Ik ben oprecht enthousiast, had nog nooit van Love My Veggies gehoord, en dacht dus dat het misschien voor meer van jullie ‘n tipje zou kunnen zijn:)!
Wij pakken het net zo aan als jullie. Onze dochter wordt bijna 1 en dan krijgt ze voor het eerst suiker (een stukje taart). Ik ben groot voorstander dat een traktatie mag, maar wel als ze beseft dat het een traktatie is. Nu ze nog niet snapt wat het verschil is tussen ‘gewoon eten’ en af en toe ijs/koekje etc houden we het maar op gezond. De snoepsterren hebben we ook in huis 🙂
Hier ongeveer hetzelfde. Onze oudste zoon heeft tot zijn tweede bijna geen suiker gegeten. We vonden het gewoon niet nodig. Hij is nog steeds blij met een soepstengel 😉 En wordt nu bijna 3. Al kunnen we er nu niet meer omheen dat hij soms een stukje taart krijgt of iets lekkers op een verjaardag/traktatie oid, en dat is prima. Hij geniet er dan met volle teugen van. Hij eet in de ochtend nog altijd havermoutpap met appel/blauwe bessen/banaan. Op brood eten wij veel notenpasta’s, dus naast pindakaas ook amandel/cashew/zonnebloempittenpasta. Iets duurder maar ik vind het zelf ook heerlijk. De kleine keuken heeft voor de kleintjes ook veel verantwoorde tussendoortjes en broodbeleg. Onze jongste (10 maanden) is nog iets minder enthousiast wat eten betreft, maar dat komt vast nog wel…Wij stomen onze groenten trouwens ook altijd. Heel makkelijk en veel meer smaak 😀 Fijn weekend!