IN DE VIVA!

Ik blog inmiddels tweeënhalf jaar. Aan de ene kant voelt het alsof ik pas gisteren begon, aan de andere kant ook alsof dat alweer lichtjaren achter ons ligt. Toen was ik net zwanger van Morris, inmiddels hebben we twee kinderen en is de jongste morgen zeven maanden oud. Iets met de tijd en dat ie vliegt; je kent het verhaal wel. Jullie weten ondertussen allemaal dat ik begon met mijn site omdat ik heel graag van me af wilde schrijven over het jonge moederschap. Wij kozen er bewust voor jong kinderen te krijgen, en liepen tegen een muur van vooroordelen op, met name van mensen die ons niet kenden. Ik wilde delen over onze bewuste keuze niet te wachten, om welke reden dan ook, en vooral ook laten zien dat er niet één juiste weg is, of één geijkt pad waar we allemaal massaal tegelijk overheen moeten. Mijn blog heeft me de afgelopen jaren een hoop opgeleverd. Niet in de zin van dat ik er rijk van word, maar wel in de zin van dat het me heel veel gebracht heeft. Ik heb over mezelf geleerd, geweldige mensen leren kennen én samenwerkingen met leuke bedrijven mogen doen. Dingen waar ik toen ik begon niet eens van durfde te dromen. Afgelopen maand kreeg ik de kans om mijn verhaal te doen in de Viva. Zij maakten een item over het bewust jonge ouderschap, en ik pas in dat profiel. Het is een reportage geworden waar ik heel trots op ben. Een mooi stuk waar ik heel erg achtersta, en ik vond het té leuk om niet hier te delen.

Kimberly van Viva heeft mij geïnterviewd over het jonge moederschap, en Neeltje de Vries heeft bij ons thuis foto’s van ons gemaakt. Had trouwens nog best wat voeten in de aarde, want het was precies op zo’n tijdstip dat Morris er net niet helemaal heel veel zin in had nog, maar uiteindelijk zijn ze wel heel mooi geworden. Ik ben heel blij met hoe het stuk heeft uitgepakt. Het vertelt in het héél kort ons verhaal, het is eerlijk, en ik hoop dat het vooral laat zien dat het oké is om je droom achter na te gaan; wat die ook mag zijn. Ongeacht welke beren er op de weg zijn, ongeacht wat andere mensen denken en ongeacht wat je zou ‘moeten’ doen. Ik ben nog iedere dag blij dat we bijna drie jaar geleden besloten om hiervoor te gaan. Toen wisten we nog niet hoe het zou lopen en wat het ons zou brengen, maar ik vind dit leven nog zoveel mooier dan ik toen dacht! Hieronder het volledige stuk zodat jullie ‘m ook kunnen lezen, en mocht je hem willen kopen: het artikel staat in Viva nummer 13, en dat ligt nu in de winkels.

Ik ben apetrots op mijn jongens, op het feit dat ik mijn hart achterna ging, op dat ik met mijn 24 lentes mama mag zijn van twee van die prachtexemplaren, en vooral ook op alles wat we samen hebben opgebouwd. Dat is precies wat dit artikel me weer even extra deed inzien.

Benieuwd wat jullie van het stuk vinden!

Thanks voor het lezen lieve allemaal.