HET MOCHT NIET ZO ZIJN..
Goedemorgen lieve allemaal.. Normaal gesproken komt er op maandagochtend een plog online. Deze week wordt dat hem even niet. Ik heb de afgelopen dagen wel foto’s gemaakt, vooral voor onszelf ook, maar ben er nog niet helemaal uit of en wanneer de plog online komt. Dit is zo’n blogje waarvan ik hoopte dat ik het jullie never voor zou hoeven schotelen. Zo een uit de categorie ‘ver van mijn bed’. Of ‘gaat aan mijn deur voorbij’. Veel liever had ik jullie ergens begin juni heel fijn nieuws verteld. Helaas is het anders gelopen.
Afgelopen vrijdag begon als een relaxte Koningsdag, maar eindigde een stuk verdrietiger dan we eigenlijk hadden gehoopt. Waar het op neer komt is dat ik jullie de afgelopen weken behoorlijk om de tuin heb geleid met mijn wijntjes, broodjes filet en carpaccio. In werkelijkheid was ik namelijk hartstikke zwanger van ons derde kindje. Was, inderdaad. Want het heeft niet zo mogen zijn. We wilden heel graag een derde kindje. Besloten er deze keer niet obsessief mee bezig te zijn en het maar gewoon op zijn beloop te laten. Geen getel, geen gereken, geen verplichte toestanden en geen gekke capriolen. We zouden het wel zien. Uitgerekend nu was het meteen raak. In een maand die qua cyclus compleet anders liep dan alle daarvoor raakte ik zwanger. Voor de derde keer. Toen we van de eerste schrik bekomen waren, was er vooral heel heel veel blijdschap. Een cadeautje, dat is hoe we dit zagen. We zouden straks in december drie kindjes hebben met precies evenveel leeftijdsverschil ertussen. Alsof het zo moest zijn.
Behalve blijdschap was er ook vanaf het begin veel onzekerheid. Ik had het gevoel dat het niet oké was, maar kon er mijn vinger niet op leggen, en dan is gevoel ook snel ‘maar’ een gevoel. Tot mijn grote verdriet bleek mijn gevoel uiteindelijk wel goed te zitten, want waar ik eigenlijk bijna 9 weken zwanger had moeten zijn leek het kindje qua groei nog niet eens 7 weken en was er ook nog geen kloppend hartje. Na drie echo’s waarop het er allemaal toch goed uit leek te zien, heel veel hoop en fantaseren over ons gezin van vijf, kwam er vrijdagochtend, op Koningsdag, thuis spontaan een einde aan mijn derde zwangerschap. Ik ben heel nuchter en wéét dat er iets echt heel erg mis was en dat het geen kans had, ik wéét dat het beter nu dan later in de zwangerschap is, en ik wéét dat het goedkomt. Echt. Maar ik ben ook intens verdrietig. Om wat had kunnen zijn. Om wat we hadden kunnen hebben. Omdat ik weet wat we verloren zijn.
Ik weet dat het praten over een miskraam nog altijd een soort taboe is, en toch voel ik heel sterk de behoefte om dit wel te delen. Om dit júist te delen. Jullie zien veel van ons leven en ik heb op mijn site vooral veel gedeeld met betrekking tot mijn zwangerschappen en het moederschap. Jullie weten hoe het met de boys gegaan is; het zou – gevoelsmatig – raar zijn dit stukje achterwege te laten, hoe moeilijk en confronterend ik het ook vind. Één op de tien zwangerschappen eindigt in een miskraam. Ik had het nooit verwacht, maar behoor nu dus toch tot die tien procent waarbij het niet goed ging. Iedereen ervaart een miskraam anders, en dat is helemaal oké. Hoewel ik me af en toe het liefst even onder mijn dekbed zou willen verstoppen om mijn ogen uit m’n gezicht te janken stond ik vrijdagmiddag gewoon in de supermarkt voor de weekboodschappen en vulden we ons weekend in zoals we dat zo vaak doen, want hoe cru ook; het draait allemaal door en er zijn twee kleine mannen die mij heel hard nodig hebben. Ik houd vooral heel erg vast aan het feit dat we twee prachtige gezonde kinderen hebben, en aan het geloof dat er vroeg of laat heus nog een baby bij komt als het ons gegeven is. Ik wist al dat het zo was, maar dit is nog een extra reminder dat precies niets aan het krijgen van kinderen vanzelfsprekend is. Als ik opmerkingen krijg dat ik na mijn twee zoons toch echt nog door moet voor een dochter gaan mijn nekharen overeind staan. Hou alsjeblieft op met me. Ik had er álles voor over gehad om een derde zoon te krijgen, als het maar gewoon allemaal goed was gegaan.
Voor nu gunnen we onszelf wat tijd om hier op een goede manier mee om te gaan. Ik ben nogal van het credo schouders eronder, niet piepen en doorgaan, maar ben me er ook van bewust dat dit niets iets is waar ik zomaar aan voorbij moet willen gaan. We praten er samen héél erg veel over en krijgen heel veel liefde van de mensen om ons heen. EN van jullie trouwens ook, en dat is écht hartverwarmend! We zijn na mijn post op Instagram gisteren overladen met lieve reacties, berichtjes en e-mails, en ik kan niet eens zeggen hoe goed ons dat doet. Het is zo fijn om te weten dat je niet alleen bent. Ik kan trouwens nu, na een paar dagen, ook al een lijstje vullen met goedbedoelde opmerkingen als ‘je hebt er toch al twee’ en ‘dit is de natuur’, maar daar kan ik even zo weinig mee. Ik weet dat het waar is hoor. Echt. Rationeel snap ik het allemaal zo goed en nógmaals, ik weet dat iedereen het lief bedoelt. Maar het doet gewoon best wel heel erg zeer. We hadden het zo graag anders gezien.
-
[…] HET MOCHT NIET ZO ZIJN […]
Wat schrijf jij toch altijd ontzettend mooi,. Zelfs op deze momenten! Wat betreft die “goedbedoelde” opmerkingen, die mensen hebben het vast niet zelf meegemaakt! Neem jullie tijd en verwerk het op jullie eigen manier. Ik heb veel bewondering voor jullie, hoe jullie hiermee omgaan.
Heel veel sterkte gewenst ❤ en hopelijk ondanks alles komende zaterdag ook een fijne verjaardag voor Morris! Liefs
Lieve Michelle, Koen en de jongens,
Heel erg verdrietig om dit zo te lezen.. Ik wens jullie als gezin heel erg veel sterkte tijdens deze moeilijke periode.
Veel liefs, Mieke
Lieve Michelle, ik weet helaas uit ervaring wat jij meemaakt. Je eerste twee zwangerschappen zijn anders gegaan en het is ontzettend heftig dat je nu dit mee moet maken. Sterkte. Liefs uit Heusden.
Alleen maar liefde, heel veel liefde voor jullie.
Die mensen hebben geen idee en hebben nog nooit zoiets van dichtbij mee gemaakt. Zoals je zelf al schrijft, je weet wat je nu moet missen. Dat heel even je bubbel van een groter gezinnetje knapt. Ik wens jullie sterkte en veel liefde.
Ik vind het moeilijk om hierop te reageren, want ik lees jou blog ook Mathiske. Jullie hebben enorm veel moeten doorstaan. Maar het zinnetje dat je nu weet wat je moet missen vind ik een beetje wrang.
Zelf hebben wij een miskraam gehad bij de eerste zwangerschap (ik had ook een gevoel dat het niet klopte, zoals Michelle omschrijft maar kon er de vinger niet op leggen). Daarna hebben we gelukkig twee geweldige jongens mogen krijgen. (Ik hoop dat je mijn reactie snapt, het is niet vervelend bedoeld. Wilde het gewoon even kwijt)
Heel veel sterkte in deze tijd Michelle en Koen!
Anne
Heel mooi hoe je hier ook open en eerlijk over bent. Ik kan de ervaring niet met je delen, maar kan me alleen maar voorstellen hoe verdrietig jullie moeten zijn. Sterkte samen met het verwerken, geniet extra van jullie knappe boys en hopelijk krijgen we over een tijdje alsnog gelukkig nieuws te horen.
Ik weet helaas uit ervaring wat jullie meemaken. Heel veel sterkte gewenst in deze moeilijke periode!
Liefs Birgit
Wat een verdrietig nieuws. Heel veel sterkte. Kruip lekker bij elkaar.
Wat ben je toch een bijzonder mooi mens. Wat dapper om dit zo snel al te delen. Wat knap dat je hierin je eigen pad kiest zo dwars door de lijntjes van het normale heen. Heel veel liefde en sterkte voor jullie. X
Hoe vroeg of hoe klein ook, het verdriet mag er zijn… Ook al weet je dat het waarschijnlijk goed mis was, je voelt je super verdrietig. Om wat het was en wat het had kunnen zijn. Helaas weet ik maar al te goed hoe het voelt. De onzekerheid, de echo’s en alsnog de teleurstelling. Geef jezelf de ruimte om dit verwerken. Want dat mag.
He wat verdrietig Michelle…. sterkte meid. XX
Zijn er serieus mensen die zeggen “Je hebt er toch al twee”??! Hallo kan het nog wat ongevoeliger… verdriet relativeren is sowieso nutteloos vind ik, hiermee impliceer je ook dat je dus ondankbaar bent, wat een onzin! Ik zag dit zo niet aankomen, maar vind het heel mooi dat je er zo open en eerlijk over vertelt. Ik heb dit zelf (gelukkig) nooit meegemaakt maar het lijkt me zo intens verdrietig. Na mijn tweede kreeg ik ook een paar keer de opmerking “Nu moeten jullie wel doorgaan voor een dochter hè?”, dat vond ik toen al zo belachelijk. Heel veel sterkte gewenst met de verwerking, je lezers snappen het ook wel als je even wat minder post… xx
Heel verdrietig nieuws… Ik ken je niet, maar kon ik je op dit maar gewoon een dikke knuffel geven. Voor mij is het jammer genoeg ook heel herkenbaar (ik heb ik september mijn eerste zwangerschap verloren). Iedereen ervaart het anders, en ja, het komt vaak voor… Maar wéét dat je ook gewoon heel verdrietig mag zijn. Verdrietig om wat niet heeft mogen zijn, om dromen die niet waar worden. Het wordt maar al te vaak geminimaliseerd, vind ik. Ik hoop dat je omringd wordt door troostende, begripvolle, lieve mensen… Veel liefs, Jana
Veel sterkte! Knap dat je ook dit deelt… Hopelijk helpt het om het taboe te doorbreken.
Wat een ontzettend verdrietig nieuws en wat ontzettend knap van je dat je, ook dit, met iedereen deelt. Mijn hart brak ook een beetje toen ik je post op instagram zag. Veel sterkte en liefde gewenst! x
Heel erg stoer dat je dit taboe probeert te doorbreken.
Wauw Michelle, je haalt de woorden letterlijk uit mijn mond! Vat verwoord jij het mooi! Het is net alsof ik mijn eigen verhaal lees, zo bizar..
Ik kan zeker niet zeggen “ik weet hoe je je voelt” want dat weet ik niet, ik ben jou niet..
Zelf zit ik in een soortgelijke situatie, helaas is ons 2e kindje 5april stil geboren na 12wkn zwangerschap..
Het verdriet is zo intens dat het echt tijd kost, neem deze tijd! Want echt je hebt het nodig! Niet alleen voor de boys, maar ook zeker voor jezelf en jullie toekomstige kindje! Heel erg veel sterkte voor jullie dikke kus en knuff van mij xxx
Heel veel sterkte voor jullie! En, trek je er niks van aan wat anderen zeggen! Dit was jullie kindje, hoe klein ook en dat doet niks af aan het feit dat jullie al 2 kindjes hebben.
Wat schrijf je mooi en wat goed dat je dit deelt.
Heel veel sterkte!
Wat verdrietig nieuws.. knap hoe mooi en openhartig je erover schrijft. Heel veel sterkte toegewenst! Ik hoop dat een derde kindje jullie in de nabije toekomst gegund is.
Lieve Michelle,
Wat ontzettend knap dat je hier zo open over schrijft! Dat jullie al twee super knappe en gezonde mannen hebben doet niets af aan het verdriet dat jullie op dit moment ervaren. Fijn om te lezen dat jullie zoveel steun aan elkaar en alle lieve berichtjes hebben! Je hebt gelijk, dit komt goed, maar eerst moet dit verdriet een plaatsje krijgen en daar is tijd voor nodig! Heel veel sterkte!
Liefs,
Carolle
Respect voor je hoe dit hebt geschreven. Het is afschuwelijk wat jullie hebben mee moeten maken. Heel veel sterkte de komende periode en geef het de tijd. Dat ‘hup doorgaan’ ‘moet je nu echt niet doen. Liefs x
Hoi Michelle,
Mensen kunnen zo dom zijn.. toen het bij ons mis ging na jaren wachten op een zwangerschap werd me zelfs verteld dat ik maar gewoon van seks moest genieten. Ze snappen het niet en dat kan ook niet als ze het niet meegemaakt hebben.
Neem de tijd om te rouwen, je hebt het druk met veel dingen, maar geef dit de ruimte die het nodig heeft, hoe lang dat ook voor jou zou kunnen zijn.
Toen ons dit overkwam was een van de dingen die m’n moeder tegen me zei, ‘er komt een tijd dat je er een dag niet aan denkt, en dan voel je je nog schuldig ook’ – en hoe pijnlijk ook, zo ging het bij mij ook, al duurde dat heel lang. Maar het wordt beter. Je neemt de kleine altijd en overal met je mee maar die hele scherpe pijn wordt minder.
Ik wens jullie heel veel sterkte toe, blijf erover praten!
Michelle Gewoon opnieuw ervoor gaan, tuurlijk is het niet leuk, maar het moest het lot zijn… :(. Sterkte jij
Wat heb je dit verdrietige nieuws toch mooi omschreven. Knap dat je het deelt, maar wel super goed! Ook dit hoort bij het leven en daar zou wat meer openheid over mogen komen. Het verdriet is zo groot, daar kan steun van familie en vrienden niet bij ontbreken.
Heel veel sterkte met het verwerken van jullie verlies. Goed dat jullie veel praten, dat is heel belangrijk om het een plekje te kunnen geven.
Sterkte voor jou en koen! Het was je niet gegund dit keer…. maar er komen zeker nog kansen, mooi hoe je het beschrijft
Lieve Michelle en natuurlijk Koen,
Wat een vreselijk nieuws voor jullie. Ik heb het met open mond, kippenvel en een brok in mijn keel gelezen. Wat een verdriet zullen jullie ervaren! Ik hoop dat jullie het gauw een plekje kunnen geven en een nieuw leven jullie snel gegund wordt! xxx
Wat onwijs verdrietig! Zelf helaas ook 2x mee moeten maken en na de 1e keer zei een dierbaar iemand tegen mij: ‘vanaf het moment dat je weet dat je zwanger bent is het kindje er voor jullie’. Dus hoe pril ook, het was er al voor jullie en is daarom enorm verdrietig. Neem de tijd die je nodig hebt! Veel sterkte!
Och Michelle, wat ontzettend verdrietig voor jou en Koen en jullie naasten.. Heel veel sterkte en liefde voor jullie.
Zo knap dat je dit deelt. Ik hoop dat je veel steun hebt aan alle lieve mensen om je heen en natuurlijk die twee lieve knappe zoons van je. Dat zij je maar lekker op mogen vrolijken.
Nogmaals heel veel sterkte voor jullie!
Hoi Michelle, ik weet uit ervaring ook wat je meemaakt en hoe je je voelt. Totdat ik zelf een miskraam had was ik er ook niet echt mee bezig en het is inderdaad een taboe. Ik ben er ook heel open over geweest en pas toen bleek dat heel veel vrouwen/stellen dit hebben meegemaakt. Het deed mij goed om er met die mensen ook over te praten. Als je je verdrietig voelt, laat dat dan ook even zo zijn! En heef je drie mannen lekker veel knuffels! En heel veel chocolade helpt ook 😉 dikke knuffel! Liefs, Sanne
Oooh, wat een droevig nieuws! Ik wens je heel veel sterkte. Neem maar alle tijd die je nodig hebt om dit te verwerken. Ik stuur heel veel liefde naar jouw kant! X
Wat een vreselijk bericht lieve Michelle! Een kindje, zó gewenst! Ik wens je heel veel sterkte!
Wat onwijs verdrietig Michelle en Koen. Ik heb je een berichtje gestuurd via Instagram maar weet niet of het is aangekomen. Weet ook helemaal niet of je van Bløf houdt, maar ze hebben een prachtig nummer geschreven over een miskraam: https://www.youtube.com/watch?v=O3IQwTY4vQY. Wie weet helpt het jullie.
Wat heb je dit mooie beschreven.. kippenvel!
En wat ontzettend naar dat jullie dit mee moeten maken! Neem je tijd om dit goed te verwerken en haal kracht uit de mooie momenten met je mannen! Heel veel sterkte ! X liefs
Hi Michelle en natuurlijk ook Koen,
Een kindje verliezen, ongeacht hoeverre je bent in een zwangerschap, lijkt me een van de zwaarste dingen die een mens mee kan maken. Ik wens jullie heel veel sterkte! Ik vind het erg knap dat jullie dit delen. Er heerst inderdaad een soort taboe hierover en mijn respect daarvoor dat jullie dit willen doorbreken.
Veel liefs, Sophie
Pff veel sterkte voor jullie
Heel veel sterkte voor jullie allemaal!
Wat naar! Wat schrikken en wat vreselijk. Een derde is jullie zo ontzettend gegund. Veel knuffelen met zijn vieren en omarm alle liefde die je krijgt. Ik hoop van harte dat je binnenkort wel een succesbericht kan posten en dat jullie in de toekomst met zijn vijven zijn. Sterkte!
Bah wat heftig.
Zelf nooit meegemaakt en ik hoop het ook nooit mee te hoeven maken. Lijkt me vreselijk!
Heel erg veel sterkte!
Wat was het jullie gegund, heel veel sterkte met dit verlies.
Wat een super dapper en intiem geschreven stuk! Ik kan me helemaal indenken hoe je je moet voelen… Fijn om te lezen dat je zoveel steun hebt van iedereen om je heen! Dat verdien je helemaal. Bijzonder dat je zo eerlijk tegen ons durft te zijn! Het liefst zou ik je een mega knuffel geven, dus bij deze dan maar een virtuele!
wat ingrijpend dat het zo is gegaan.
Ik had jullie het derde kindje zo gegund…
heel veel stekte.
kusjes xxx.
Wat heb je dit mooi geschreven….heel veel sterkte….!!
Heel mooi omschreven. Ik hoor helaas ook bij die 1 op de tien. Gelukkig daarna 2x goed gekomen maar zo onbevangen als ik naar die allereerste echo ging is het niet meer geweest. Veel meer beladen helaas. Veel sterkte voor jullie, en geef het de tijd he..is heel normaal..
Lieve Michelle, Koen (en de boys),
Wat heb je dit mooi beschreven. Respect voor jou/jullie.
Heel veel sterkte en alles komt goed!!
Liefs Youssra
Tranen in mij ogen! Wat een verdriet. Veeel sterkte en een dikke knuffel
Lieve meid,
Wat mooi omschreven.. zo ontzettend verdrietig!
Neem de tijd om dit allemaal te verwerken. Kan me heel goed voorstellen hoe je je moet voelen.
Heel veel sterkte
Ook voor je 3 mannen
Liefs ✨
Met die (rare) opmerkingen Kun je inderdaad helemaal niets. Onze eerste zwangerschap werd ook een miskraam en mensen zeiden toen ook dingen als ‘je weet tenminste dat je zwanger kunt worden’ en meer van die dingen.. Dat doet pijn.
Heel goed dat je er veel over praat want mijn ervaring is dat het echt een plekje moet krijgen. Je mag best verdrietig zijn en laat het maar toe dan gaat het vast gauw beter. Ik fantaseer nog altijd over dat kindje al ben ik inmiddels de gelukkigste moeder op aarde van onze mooie Gwen. Heel veel sterkte!
Lieve Michelle,
Op instagram heb ik al gereageerd, maar ik wil je nogmaals heel veel sterkte wensen en je een dikke virtuele knuffel geven. Neem echt je tijd dit te verwerken. Fijn dat je er samen veel over kunt praten en je je verdriet kunt delen. Knuffel maar lekker veel met je mannen!
Liefs, Evelyn
(lienlovescrochet op instagram)
Zo mooi omschreven. Die goedbedoelde opmerkingen zijn lief bedoelt, maar niet handig en zelfs vervelend. Je realiseert jezelf ook dat het is wat het is. Hoe dan ook, knap dat je hier zo snel al open over bent en wat verwoord je dit mooi. Ik hoop dat jullie het geluk voor een derde kindje gegund is, maar ga eerst dit maar eens verweken.. al ben je heel nuchter. Sterkte meis, ook voor je man!
Lieve Michelle,
Wat goed dat je dit deelt. Vanuit mijn werkervaring weet ik dat dit altijd wel een plekje inneemt en door het te delen en jezelf toe te staan er verdrietig over te zijn zul je juist merken dat dit ook ten goede komt van jezelf en je gezin. Want idd, ook verdrietige ervaringen mogen er zijn.
Ik wens je heel veel sterkte.
Liefs,
Mare
@Koen: Ook jouw wens ik veel sterkte met dit verlies.
Heel mooi omschreven. Het is zo verdrietig om dit mee te moeten maken weet ik helaas uit ervaring. Afgelopen augustus is mijn eerste zwangerschap misgegaan en vorige maand heb ik mijn tweede miskraam gehad. Zoiets doet zo ontzettend veel met je. En al die ‘goedbedoelde opmerkingen’ daar kun je dan helemaal niets mee, want je hebt gewoon heel veel verdriet en dat kan niemand voor je oplossen. Sterkte!
Tranen.. door je insta berichtje en nu opnieuw.. Heb hetzelfde meegemaakt. Vind het fijn dat je het deelt. Ben er zelf ook heel open over geweest en hoewel de negatieve opmerking hard aan kunnen komen, vond ik de steun ook fijn.
Wens je ongelofelijk veel kracht en sterkte!!!
Heel veel sterkte en neem de tijd om dit een plekje te geven. Helaas weet ik uit ervaring hoe het voelt. Na een fantastische eerste zwangerschap en een mooie zoon , ging het vorig jaar in de tweede zwangerschap mis. Ik had hetzelfde als jij, het voelde niet okee. Nu een jaar later ben ik voor de derde keer zwanger, 6 weken, en ondanks dat het dit keer wel goed voelt, ben ik hartstikke zenuwachtig voor de vroege echo volgende week. Het zal helaas nooit meer zo heerlijk onbezorgd voelen als bij de eerste zwangerschap na dit te hebben meegemaakt.
Wat een verdrietige plog, maar wat knap dat je dit zo mooi opschrijft..
Ik wens jullie heel veel kracht toe om dit grote verlies te verwerken! Heel veel sterkte!
Veel liefs
Ik vind het heel sterk en goed dat je dit deelt! Vaak hoor je pas als iemand langer zwanger is dat er een hoop verdriet en miskramen aan vooraf zijn gegaan. Het is de angst van elke vrouw denk ik. Ik heb twee super zwangerschappen gehad en toch was ik ook weer nu bij de derde heel bang voor een miskraam. Ik wens jullie heel veel sterkte – jullie december baby zal hopelijk als engeltje in jullie leven blijven.
Die had ik niet zien aangekomen gezien je blog laatst .
Ik wens jullie beide sterkte.. Iedereen ervaart het op zijn eigen manier, daarin moeten we elkaar respecteren. Jullie voelen het zo en dan is dat de pure waarheid ❤
Aankomen dus..
Wat intens verdrietig. En ook moedig dat je zo openhartig deelt erover. Ik denk aan jullie!
Lieve Michelle, wat kwetsbaar en tegelijk zo moedig dat je deelt. Voor altijd draag je dit kindje mee in je hart.. veel liefde en zegen voor jou en je gezin.
Ik ontdek jouw youtube kanaal en via daar ben ik hier terecht gekomen en lees gelijk deze plog. Wat ben jij een power vrouw!
Ik ben zelf ook een moeder (van 24 jaar) van een meisje van bijna 1 en begin augustus verwachten we ons 2e wondertje.
De tranen stonden in mijn ogen bij het lezen van dit verhaal en ik kan niet anders zeggen dan dat ik je heel veel sterkte wil wensen voor zo lang als dat nodig is!
Ik ontdek net jouw youtube kanaal en via daar ben ik hier terecht gekomen en lees gelijk deze plog. Wat ben jij een power vrouw!
Ik ben zelf ook een moeder (van 24 jaar) van een meisje van bijna 1 en begin augustus verwachten we ons 2e wondertje.
De tranen stonden in mijn ogen bij het lezen van dit verhaal en ik kan niet anders zeggen dan dat ik je heel veel sterkte wil wensen voor zo lang als dat nodig is!
Hoi Michelle,
Ondanks dat ik zelf (nog) geen kinderen heb, volg ik je blog al een tijdje. Vind het bewonderenswaardig hoe jij en jullie je samen inzetten voor jullie gezinnetje. Dapper ook, hoe je dit ook op deze manier met ons deelt terwijl je aan je lezers eigenlijk niets schuldig bent.
Op deze manier wil ik jullie heel veel sterkte toewensen met dit verdriet wat jullie te dragen krijgen en het verwerken er van.
Lieve groet,
Jacqueline
Lieve Michelle zo lief om dit te lezen, dat je dit deelt en even jouw gevoelens opzij zet. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen! Heel dapper en eerlijk hoe je je verhaal verteld aan ons.
Ik wil jullie veel liefde toewensen <3
Lieve Michelle,
Ergens had ik een gevoel dat jullie klaar waten voor een derde kindje, wat een verdriet!! Ik heb nog geen kinderen, maar dit moet zwaar zijn. Ik wens jullie veel sterkte!
Kippenvel zo mooi beschreven! Zo ontzettend knap hoe je jullie verdriet deelt met iedereen.
Ook voor mij is dit weer een moment waarop ik terug denk aan de dag van mijn miskraam…
Heel veel sterkte voor jullie prachtige gezin ❤️ Hier komen jullie nog sterker uit samen.
Hoi Michelle,
Volgen doe ik je al langer, maar nu komt mijn verhaal, wat we gisteren meegemaakt hebben, eng dichtbij jullie verlies. Het is fijn om te lezen hoe jij dit beleefd hebt en hoop van harte dat ik er over een poosje ook op kan terugkijken én weer met een positieve blik vooruit kan kijken.