PLOG228: DRIE KINDEREN

Goedemorgen allemaal! Onze laatste werkweek voor de vakantie is begonnen. Zulke fijne vooruitzichten! Vandaag de eerste vrijdagplog vanuit ons nieuwe huis. De eerste week hier zit erop. We hebben al zo kunnen genieten van de tuin. Afgelopen vrijdag was Bella bij ons. Ze kwam donderdagavond logeren en bleef nog even. We gingen Benjamin zijn eerste paspoort ophalen, aten een ijsje, redden een duif en ik ging voor het eerst in honderd jaar weer eens naar de sportschool toe en kreeg meteen de smaak weer te pakken. Kijk je mee?

Koen en ik zijn al vroeg samen beneden. De jongens worden ook op tijd wakker, dus die chillen boven met Bella terwijl ik Koen uitzwaai. Op tijd is trouwens een understatement: dit was denkkk ik de nacht met minste slaap tot nu toe sinds we kinderen hebben. Benjamin had gister koorts en is snotverkouden, dus hij doet ‘s nachts geen oog dicht tenzij hij bovenop mij ligt. En dan doe ik geen oog dicht. Met twee uur slaap op de teller gaan we er dus om 6 uur maar uit. Fantastisch.

De dag beginnen zoals hij geëindigd is: boekjes.

Even rustig wakker worden. Hij is een beetje sloom nog vanochtend. Opstartprobleempjes.

Heeft deze geen last van. Die kun je dus geen tel meer uit het oog verliezen.

Knuffelen met Bella. Zo gezellig dat ze is logeren. Ze is zo lief met de jongens.

We doen alsof het feest is: ontbijten met worstenbroodjes! Lekker.

En daarna delen we fruit. Krijgt Benjamin ook in zijn vizier dus die wurmt zichzelf in allerlei bochten om erbij te kunnen.

Zo. Missie geslaagd.

Ik maak een boodschappenlijstje voor deze week. Ik vind het niet erg om te bedenken wat we eten, ik vind het niet erg om lijstjes te maken en niet erg om boodschappen te doen, maar ik merk altijd dat als het dan bijna vakantie is ik me er ook mega op verheug dat dat heel even niet hoeft.

We gaan de deur uit! Kijk ‘m liggen met zijn benen gekruist.

We zijn in het dorp!

Benjamin viel in de auto al in slaap. Geen wonder ook na zo’n nacht. Ik doe hem in de draagzak. Wel zo fijn.

Lekker lookje vandaag, die Morris! Op naar het gemeentehuis.

Vind Morris geen straf. Wij wachten, hij speelt.

Zo. In the pocket. Nu kunnen we het vliegtuig in!

Bella wil graag de kinderwagen duwen. En dat snap ik. Weet nog dat ik dat ook fantastisch vond toen ik die leeftijd had. Vind het trouwens 15 jaar later nog steeds leuk.

We besluiten een ijsje te gaan eten. Het is zulk mooi weer!

Intens tevreden.

Mijn schatten.

Lekker alles zelf doen. En wonder boven wonder ook nog zonder knoeien.

Als we Bella naar huis gaan brengen zit er midden op straat een heel klein vogeltje die wel loopt, maar niet kan vliegen. Blijkt dus een miniduif te zijn die uit het nest is gevallen. Nou zijn Wen en ik allebei van die helden die zo’n vogeltje niet op durven pakken – ik ben voor weinig dingen bang en pak zo ‘n spin van de muur, maar krijg de kriebels van vogels en vissen – dus proberen we serieus om Morris het beestje te laten pakken. Als er een candid camera was geweest hadden jullie nu echt in een scheur gewezen want wát een vertoning. Twee volwassen vrouwen, een tiener en een peuter die achter een duif aan rennen. Morris krijgt ‘m overigens niet te pakken, maar uiteindelijk schiet de buurman te hulp en wordt er voor het duifje gezorgd!

We rijden door naar huis. Morris heeft weer ergens een tut gevonden. Is niet de afspraak. In bed, maar niet daarbuiten. Maargoed, zie dat een peuterpuber maar eens aan zijn verstand te peuteren. Mama heeft haar waterding weer bij en dat valt in de smaak.

Ik had bij Trekpleister op aanraden van een van jullie – thanks Annika! – Havaianas besteld. Waren bijna een tientje goedkoper dan normaal. Dat is toch leuk geld.

Outfitje van vandaag!

Mama heeft wat rokjes gekocht die haar net niet passen. Ik probeer ze en ik vind ze zo leuk! We sturen deze foto naar Koen om te vragen of hij ‘m ook leuk vindt. Ja ik ben er zo een die dat belangrijk vind;).

Mama blijft even bij de jongens en ik ga boodschappen doen. Pakketje terugbrengen bij de H&M en weekboodschappen kopen. Heb ‘t rokje van mam trouwens aangehouden. Vind dit zo’n leuk setje!

Karretje vol bij de Lidl.

Vooral groenten en fruit!

En daarna door naar de Ap voor alle andere dingetjes. Missie €80 slaagt weer.

Als ik thuis kom ruim ik de boodschappen op en breng ik de jongens naar bed. Zo’n nacht breekt ze allebei op, dus ze gaan op tijd slapen. Morris wil eerst nog even een boekje uitzoeken.

En lezen op het grote bed. En als ik hem in zijn eigen bed leg wil hij eerst nog Sinterklaasliedjes zingen. No joke.

Als ze slapen pak ik alle pakketjes uit die binnenkwamen. Onder andere een doos van Hilfiger. Ik heb m’n sale-slag weer geslagen. Polo’s voor Koen en shirts voor de boys.

Als de jongens slapen werk ik, en als Koen thuis is halen we ze samen uit bed. Joejoe!

Deze puzzels nam ik vanochtend mee in het dorp voor Morris. Hij doet niks liever dan puzzelen de hele dag, dus nu heeft hij weer even een andere te maken.

Zei ik iets over alleen maar puzzelen?

Als je vader knuffels wil en jij daar niet op zit te wachten. Laterrr.

Ik kook! Gevulde pasta met spinazie, met rode ui, bosui en parmezaan.

Benjamin eet iets anders en dat valt ook weer in de smaak. Als hij het maar zelf kan doen.

Ik besluit dat het na honderd jaar wel weer eens tijd is om naar de sportschool te gaan. Ik heb er nu de tijd voor, dus waarom niet? De jongens gaan naar bed, en ik ga de deur uit. Sportpak aan en gaan met die banaan.

Dusdat. Trainen!

Bezweet, bezweter, bezweetst. Maar dat is een goed teken zullen we maar zeggen.

Thuis spring ik meteen onder de douche. Dat is geen overbodige luxe.

De zonsondergang vanaf ons dakterras is zo mooi! Doet me denken aan de tijd dat we nog op het appartement woonden. Ik ben eigenlijk heeeel benieuwd wie van jullie dat nog weet en mij toen al volgden!

We sluiten de dag af met de nieuwe aflevering van Temptation Island Vips, en liggen dan voor elven al op apegapen. Tijd om een beetje uit te rusten en bij te slapen, anders beginnen we dalijk allebei op ons tandvlees aan de vakantie en dat zou ook zonde zijn.

Is jullie vakantie al begonnen? Of heb je ‘m nog voor de boeg of juist al achter de rug?

Bedankt voor het lezen en tot morgen!