PLOG273: SINTERKLAAS BIJ MIJN SCHOONOUDERS

Het is weer dinsdag: nieuwe weekendplog online. We hadden het laatste Sinterklaasfeestje van dit jaar, en daar ben ik eigenlijk wel blij om, en op zondag ging ik voor het eerst in héél lang niet naar voetbal omdat ik nog zo veel te doen had dat ik er tijdtechnisch gewoon echt niet uit kwam, én ik zette de kerstboom en daar werd ik heel blij van. Kijk mee:).

Het is zaterdagochtend en we hebben weekend. De jongens gaan naar beneden terwijl ik me opmaak en aankleed en ik tref dit tafereel als ik daar klaar mee ben.

Samen smoothies maken!

Ik ga bezig met een review van dit apparaat.

In dit rokje maar weer aan voor de verandering.

De jongens gaan in bad. Morris wil een blauwe badkamer vandaag. U vraagt, wij draaien.

Ik ga de deur uit. Heb allerlei klusjes te doen buiten de deur, dus gaan met die banaan.

Eerste stop is hier. Wie herkent ‘m nog? Hier zijn Koen en ik samen gaan wonen en is Morris geboren, daar bij dat vierde ronde raam. Lijkt alweer zo lang geleden. De opticien had zich vergist en heeft mijn lenzen naar dit adres gestuurd. Niet heel handig. Gelukkig hebben de nieuwe bewoners ze aangenomen en kan ik ze even ophalen. Was een duur geintje geweest anders.

Ik ben in het dorp. Ik loop via de Houtbrox de winkelstraat in..

En ik loop tegen deze blouse aan. Love it echt, vind ‘m zo leuk! Neem hem niet mee, maar ben wel fan.

Hema! Daar moest ik naartoe. Ze hebben weer zo veel leuke hebbedingen. Van die prullaria die je heel erg niet nodig hebt maar je stiekem wel heel graag wilt hebben vanwege de pure noodzaak. Dat.

Weer thuis. Op Sinterklaasavond lag er een gedichtje van Sinterklaas met de vraag of Morris zijn tutjes mee wilde geven naar Spanje omdat hij zo’n grote jongen is al. Hij vond dat aanvankelijk een topidee en legde ze meteen buiten neer, waarna ze natuurlijk meteen weg waren en er een paar pepernoten voor in de plek lagen. Hij ging ‘s avonds slapen zonder morren dus wij helemaal blij met ons aanvankelijk zo geslaagde plan. Tot de volgende dag. Hij was verdrietig, doodmoe, wilde niet gaan slapen en we waren ‘s avonds ruim anderhalf uur bezig om hem in zijn bedje te krijgen. En vrijdag weer. Toen hij er zaterdag nog steeds over door ging, weer nauwelijks had geslapen en weer heel erg verdrietig was vonden we het mooi geweest. Het leek echt een goed idee, maar in de praktijk bleek het gewoon het moment nog niet te zijn. Dus hup, tutje terug in bed – mama had zogenaamd Sinterklaas gebeld. We proberen het over een poosje wel weer, maar nu was het geen beste zet. Veel te veel indrukken achter elkaar; kon hij dit even niet bij hebben. 

Niet slapen, dus op de bank een boekje lezen met oma.

Lunch lunch lunch.

Ik pak de cadeautjes voor vanavond in. Vind ik zo leuk om te doen.

Ennn ik kan het gedicht nu zelf printen. Ideaal. Haha.

We hebben de open haard echt iedere dag aan. Zo fijn.

‘We gaan mam!’ Morris wil heel graag naar opa en oma, en ook naar Coco en Teuntje.

Op naar Vught! Hand in hand.

Kennen jullie ‘m nog? Aïrto heeft twee liedjes – Dive In en Tears – die ik toen hij meedeed aan The Voice al mega mooi vond. Ik moet er ineens aan denken en nu draai ik ze weer grijs.

Zijn we!

Playmobil bouwen met ome Bram.

Hapjes op tafel!

Ineens gaat de telefoon: Sinterklaas belt dat er nog twee Pieten missen op de boot, en of wij die misschien gezien hebben. Echt, dat koppie van Morris. Hij stuift meteen naar boven. Onder het bed vindt hij ze niet.

Maar in de badkamer wel. Daar hebben ze in bad geslapen. En alle cadeautjes achtergelaten. En ze zijn zelfs hun mutsen vergeten. He-le-maal onder de indruk.

‘Is deze voor mij?’

Dit ziet er toch mega gezellig uit? Grote stapel cadeautjes voor iedereen.

Helemaal in z’n element: alleen maar cadeautjes openmaken.

Mijn schoonmoeder heeft haar best ook weer gedaan. Zo leuk deze!

Zelfs als de cadeaus niet voor Morris zijn, zijn ze toch voor Morris.

Koen, Bram, Morris en Daan Bollen. Haha. Vind dit zo’n leuke foto!

Teuntje vindt het ondertussen gezegend en komt lekker bij me liggen. Gister Rossi, vandaag Teun: gaat goed met de dierenliefde zo.

Dit is zo leuk. Traditie bij Koen thuis. Als alle cadeautjes zijn uitgepakt valt ‘per ongeluk’ nog ergens een minicadeautje, een ingepakt luciferdoosje dus, uit. Daar zit een gedichtje in met een laatste aanwijzing naar nog één laatste cadeau.

Die heeft Morris zo gevonden!

Als alle cadeautjes open gemaakt zijn gaan wel lekker eten, en dan rijden we weer naar huis: het is al lang kinderbedtijd geweest. Wij kijken nog een serie en houden het dan ook voor gezien. Morgen weer een dag.

Het is zondagochtend en we gaan ontbijten!

ZOOOVEEEEL ZIN IN.

Lekker spelen! Ik zet ondertussen de kerstboom op. Halverwege de ochtend besluit ik niet naar voetbal te gaan vandaag. Dat vind ik echt een heel ding, maar het is gewoon niet handig vandaag. Ik heb nog te veel te doen en ik wil m’n hoofd een beetje leeg. Mama haalt de jongens op, die gaan bij haar slapen zodat ik echt even door kan jakkeren vanmiddag – zo lief – en ik ga als een malle door het huis.

Alle cadeautjes van gisteravond opruimen. Zo leuk allemaal. En dat boekje over Instagram was voor Koen – als je hem op Insta volgt @koenbollen – weet je vast waarom;).

Ik baal dat ik geen voor foto heb genomen, maar ik ruim echt drastisch op. Werk alle strijk weg, verander de woonkamer een beetje, fix wat administratie die er nog lag en werk een beetje aan de blog. Echt, ik heb in tijden niet zo’n productieve vier uur gehad.

En die boom. Daar word ik heel blij van.

De man is er weer! Hij pikt me thuis op omdat ik per se even wil laten zien hoe de woonkamer er nu uit ziet, en dan gaan we door naar pap en mam. En naar de kindjes!

Erwtensoep met pannenkoeken. Heer-lijk. Vinden de boys ook.

Pan zo groot dat we er met de hele straat van kunnen eten.

Even samenvattinkje van Feyenoord kijken, en dan op naar huis!

Meet the mom: wil je naar huis, zoek je overal naar Benjamins jas, blijkt die aan het waslijntje te hangen ‘want er zaten een paar vlekjes in’. Wie dacht dat ik van het poetserige soort was, mam is de overtreffende trap.

Het is bedtijd. En sinds tut weer terug is gaat dat er ook weer een stuk vrediger aan toe. We lezen ‘De Leeuw in de Muis’, en echt: LOVE dat boekje. Zo mooi. De jongens gaan allebei lekker slapen..

En wij duiken op de bank om onze ANWB-stel reputatie eer aan te doen: we kijken Heel Holland Bakt. Kneuterigheid ten top. Heer-lijk. Het enige waar ik behoefte aan had vanavond. En dan was ‘m dat weer voor deze week! Ik zie jullie heel graag volgende week weer voor een nieuwe plog. We hebben een bomvolle zaterdag die eindigt met een feestje omdat mijn schoonvader 60 wordt. Leuk. Dat zie je volgende week. Voor nu bedank ik je weer voor het lezen.