DINGEN WAAR IK BLIJ VAN WORD DIE NIETS KOSTEN

Als je mij de vraag zou stellen waar ik nou echt heel erg blij van word, zou ik in eerste instantie antwoorden met dingen als lekker eten en drinken buiten de deur, leuke dingen doen met de kinderen, naar feestjes met Koen en vrienden, een flink stuk autorijden met Spotify op standje keihard, reizen.. Allemaal dingen die, als je erover na gaat denken, best ‘groots’ zijn. En die geld kosten. In een wereld waarin het al zoveel gaat over geld en materiële zaken – dat is niet erg, ik doe er zelf hartstikke aan mee, maar wel een gegeven – leek het me wel eens ontnuchterend om mezelf af te vragen waar ik nou echt blij van word, los van materiële zin. Het grootste geluk zit hem vaak in de kleine dingen. Moeten we ze alleen wel willen zien. Kleine dingen waar ik blij van word.

Mensen die je aankijken en dan gewoon hoi zeggen in plaats van hun gezicht gauw wegdraaien

Ik word er altijd zo blij van als ik op straat loop, ik iemand aankijk, en die persoon daadwerkelijk hoi zegt. Of even glimlacht. Ik roep zelf tegen iedereen hoi die mijn blik kruist, en ik vind het zo jammer dat heel veel mensen gauw hun hoofd wegdraaien. Ik snap best dat je geen zin hebt in uitgebreide gesprekken met wildvreemden op straat – dat heb ik zelf ook echt niet – maar een glimlach of een ‘hoi’ is zo simpel, kost niets en kan een ander blij maken. Ik snap het ook nooit zo goed. HOI is toch niet heel erg ingewikkeld?

Naar de kinderboerderij met de jongens

Alsnog een soort uitje, maar wel eentje die gratis is. Met de fiets naar de kinderboerderij met de jongens. Het kost precies niks, de jongens kunnen er heerlijk spelen en diertjes aaien en ik vind het heerlijk om te zien hoe ze zich daar vermaken. Ik krijg wel eens vragen naar uitjes voor een kleine portemonnee, en daar is de kinderboerderij er zeker een van. Ik durf met zekerheid te zeggen dat ik onze kinderen daar op dit moment nog veel meer plezier mee doe dan met dingen die wél geld kosten.

De open haard aan maken

Sinds de herfst begonnen is mag ook de kachel thuis weer aan. In het weekend doen Koen en de jongens dat samen, en daar kan ik echt intens blij van worden. Morris vindt ‘vuurtje stoken’ fantastisch, en het zorgt voor letterlijk en figuurlijk heel veel warmte in huis. En dan te bedenken dat wij de kachel in eerste instantie wilde vervangen voor een gashaard. Gaat niet gebeuren!

Een stukje fietsen met z’n vieren naar precies niks

Koen kon zich hier dus nooit iets bij voorstellen, maar wij deden dit vroeger thuis al: als het een beetje weer was en we geen agenda hadden gewoon op de fiets stappen en een eind fietsen zonder doel of bestemming. Normaliter zou dat ook niet per se iets voor mij zijn, maar ik vond dat vroeger al hartstikke gezellig, omdat je zo op de fiets echt met elkaar kletst zonder afleiding van andere prikkels, en dat vind ik het nog steeds. En nu de kinderen er zijn al helemaal, want die verwonderen zich onderweg continu over alles wat we tegenkomen. Dat maakt dat ik zelf ook weer met heel andere ogen naar de wereld kijk.

De bibliotheek 

Dit vond ik vroeger als kind al fantastisch, en nu vind ik het met onze boys minstens zo fantastisch als toen. Initiatief om hier heen te gaan kwam van Wen, en ik vind dit dus echt heel leuk. Had er zelf gewoon nog niet aan gedacht. Wij lezen de jongens al letterlijk vanaf hun geboorte voor, dus ze zijn groot boekjesfan, wat ik dan weer top vind want dat was en ben ik nog. Maar de bieb dus: hij is gratis, onze bieb heeft een glijbaan dus dat is sowieso een hit, en het voelt voor de boys echt als een uitje. En voor mij eigenlijk ook. Struinen tussen de boekjes en dan samen kiezen welke mee naar huis gaan.

Mensen kijken

Serieus, parkeer mij ergens op een bankje, in het park, of op een festival, of op een terras – maar die mogen eigenlijk niet want dat kost geld, dus laten we even uitgaan van openbare gelegenheden als strand en park – vind ik heerrrrlijk. Echt. Kan ik me uren mee vermaken. Niet om mensen uit te lachen of te veroordelen, maar omdat ik het heel interessant vind hoe mensen zich gedragen en een houding geven en omdat het zo veel vragen oproept. Ik vind het standaard jammer dat je in niemands hoofd kunt kijken ook.

Fris bedlinnen

Deze behoeft volgens mij nauwelijks uitleg: ik kan me oprecht niet voorstellen dat er mensen zijn die niet blij worden van een fris opgemaakt bed. Dat je dan ‘s avonds boven komt en je onder zo’n net gewassen dekbed kunt gaan liggen. Klein geluksmomentje wel hoor. Genieten.

Spullen weggeven

Iemand blij maken met spullen die we zelf niet meer gebruiken zonder er iets voor terug te willen is iets waar ik ook echt heel blij van word. Ik was laatst bezig mijn eerste Michael Kors tassen te verkopen toen ik me realiseerde dat ik daar dus helemaal niet blij van werd. Ik heb een vriendin waarvan ik weet dat ze één van die twee tassen heel mooi vindt, dus ik haalde ze uit de verkoop, pakte die ene in en ging hem brengen. Als cadeautje. Die reactie was veel meer waard dan welke euro dan ook. Hetzelfde doe ik met kleding die ik niet of te weinig draag; geef ik altijd aan mama, Mees, haar zusjes of vriendinnen, en ik word er zo blij van als ik hen dan later iets van de spullen zie dragen die in mijn kast maar stof lagen te happen.

De zon die naar binnen schijnt als we thuis zijn en niks moeten

Dit. Wij hebben de zon de hele dag aan de achterkant van het huis – als ie er al is, dat dan weer wel – en hij schijnt dus ook altijd naar binnen. En dat is zo fijn. Van die dagen dat je helemaal niks moet, dat je lekker in huis rommelt en dat er dan zo’n vrolijk zonnetje binnen schijnt. Moet je wel ff door de ronddwarrelende stofdeeltjes heenkijken want die worden ook altijd ineens verrekt zichtbaar, maar mag de pret niet drukken. Zon in huis is fijn.

Complimentjes geven

Dit maakt mij dus zoooo blij. Ik ben nogal van het complimenteuze soort, eigenlijk tegen iedereen. Tegen Koen, tegen de kinderen, tegen familie, vrienden. Ik zeg heel vaak hoe lief ik iedereen vind, en hoe blij ik met ze ben, en hoe trots, of dat ze er zo leuk uitzien, of weet ik veel. Gewoon, dingen die op dat moment zo voelen en ik ook meteen uitspreek. Doe ik overigens niet alleen binnen mijn eigen kringetje. Ik kan bijvoorbeeld ook serieus random een oudere dame aanspreken en zeggen dat ik haar jas zo mooi vind. Of zeggen dat iemand me heel fijn heeft geholpen, bij een klantenservice of iets in die richting. Dat soort dingen. Vind het fijn om wat aardigs te zeggen. Wel alleen gemeend overigens, van die nepzooi houd ik dan weer helemaal niet, maar daar gaat dit niet over. Aardig zijn kost niets zeggen we altijd, en dat vind ik ook echt.

Met z’n vieren in het grote bed

Zeldzame aangelegenheid dit, want het is een soort van mission impossible om met twee rustige kinderen te snoozen in bed. Is een utopie van heb ik jou daar. In plaats daarvan zijn het vaak twee opgedraaide poppetjes met een bak energie waar je u tegen zegt die niet kunnen wachten om de dag te beginnen. Maar de momenten waarop het wél lukt, de jongens het presteren om langer dan vijf minuten te blijven liggen en we met z’n allen op ‘n paar vierkante meter wakker worden kan ik me stuk voor stuk nog herinneren.

Knuffels van de jongens

Ik geloof dat iedere moeder die dit leest deze gaat begrijpen, want spontane knuffels van de jongens maken me zo blij. Dat ik er niet om vraag of hen opzoek, wat heel vaak wel gebeurt, maar dat ik bijvoorbeeld aan het werk ben en zij lekker aan het spelen, en dat ze dan random uit het niets naar me toe komen om even te knuffelen. Voelt zo fijn. Hetzelfde trouwens als ze tegen me zeggen dat ze van me houden. Ik denk niet dat ze al weten wat ze zeggen, maar ik geloof wel dat ze het gevoel snappen, en die woorden uit de mondjes van die kleine mannen: goud waard.

De natuur 

Ja heb je haar ineens met d’r natuur. Maar kan ik wel écht heel blij van worden. Als we onze wijk in rijden en we tegen de weilanden aankijken zeg ik standaard tegen Koen hoe blij ik ben dat we zo groen wonen – moet hij om lachen, hij kent dat verhaal ondertussen wel – en wat ik dus wél kan waarderen aan de herfst: hoe de kleuren veranderen en alles er anders uit gaat zien. Maar ook als we bijvoorbeeld naar wintersport rijden door de bergen. Dat landschap. Vind ik prachtig. En de zee ook. Natuur dus. Maakt me blij.

Dat Koen nog steeds iedere nacht strak tegen me aankruipt

Even een lekker kleffe om ‘m mee af te sluiten. Hepi & Hepi hier slapen nog steeds iedere avond als twee verliefde pubers en ondanks dat de slaap an sich voor ondergetekende af en toe behoorlijk ruk is maakt me dat heel blij. Op z’n minst handje vasthouden, maar meestal in de vier. Die paar nachten dat we niet naast elkaar gelegen hebben de afgelopen acht jaar waren ook standaard drama als het op slaap aankwam. Gewoon niet gewend. Laat ons maar lekker plekke samen.

Het stomme is: ga je zo’n artikel schrijven, word je daar dus ook blij van. We zijn vaak bezig met grote dingen. Grote doelen, grote dromen, goed beter best. Die laatste zin van het intro van dit artikel vind ik eigenlijk ook wel een mooie om ‘m mee af te sluiten: het grootste geluk zit hem vaak in de kleine dingen. Moeten we ze alleen wel willen zien. Niet gek om ons daar af en toe weer eens extra bewust van te zijn.

Ik ben heel benieuwd van welke kleine dingen die niets kosten jullie blij worden! Laat het me vooral weten in de reacties hieronder. Dankjewel voor het lezen weer:).