MINI BABYMOON
Jullie weten inmiddels hoe een ontzettende fan ik ben van de woordencombi gender reveal party. Nou, ik heb er nog een gevonden voor in datzelfde rijtje hoor, want kanonnen wat vind ik babyboom een vreselijk woord. Eigenlijk wil ik het zo ook helemaal niet noemen, maar omdat het de lading zo lekker dekt doe ik het toch maar. Dus. Volg je me nog in al m’n hormonale gebrabbel? Moraal van dit sterke intro: Koen en ik gaan de komende dagen op een soort van mini babymoon en ik heb er ZO VEEL ZIN IN!
Ik heb altijd geroepen dat ik per se met Koen naar New York wilde, voordat we papa en mama zouden worden. Ik ben er een paar keer geweest – en verliefd op die stad – maar Koen nog nooit, dus het leek me zo bijzonder dat nog samen te doen. Als we er in september achterkomen dat er een kindje onderweg is, vlieg ik achter m’n laptop om te zien of het überhaupt nog haalbaar is om die reis samen te maken. Ik kom eigenlijk vrij snel tot de conclusie dat optelsom van een nieuw huis in aanbouw, een baby’tje op komst en twee nieuwe banen niet héél gunstig is als je ook nog ‘even’ naar New York wilt. Het kost gewoon een bak geld waar je u tegen zegt, en dat besteed ik nu liever aan spulletjes voor onze kleine man, en daarnaast is er geen enkel ‘goed’ moment te vinden om te gaan, want met kerst zouden we wel vrij zijn, maar is het daar vaak gruwelijk koud, en later in mijn zwangerschap zie ik niet zitten in verband met de toch best lange vlucht en het vele wandelen daar. Plan pre-baby New York gaat dus van het lijstje, en ondanks dat ik dat best jammer vind, is het ook heel snel oké. De prioriteiten liggen gewoon even anders nu, en het zou ondankbaar zijn om daar lang van te balen. Je kunt nou eenmaal niet alles! New York komt ooit wel weer.
Met de weken die in rap tempo verstrijken merken we allebei dat we er op een of andere manier allebei héél veel behoefte aan hebben om met z’n tweeën te zijn. Omdat de tijd voor ons gevoel zo gruwelijk vliegt hebben we af en toe het gevoel dat we er geen grip op hebben en we een beetje geleefd worden door de dagelijkse routine. Dat klinkt overigens veel zwaarder dan ik het bedoel hoor, want we genieten met volle teugen, maar door werk, sport, het huishouden en sociale verplichtingen blijft er gewoon niet altijd even veel tijd over voor elkaar. En zo begint het toch weer te kriebelen om nog heel even een paar dagen samen weg te gaan. De allerlaatste keer écht met zijn tweetjes voor onze kleine man er is. Maargoed, waar ga je dan naar toe? In de hele heisa van een vliegreis en alles wat daarbij komt kijken heb ik, nu ik bijna 33 weken zwanger ben, gewoon niet zo’n trek. Lang in de auto zitten voor een stedentripje heeft ook niet zo veel zin als je meer waggelt dan wandelt, en eigenlijk willen we niet eens per se iets dóen, maar meer gewoon een paar dagen met z’n tweetjes zijn en helemaal niets hoeven.
Nu is het zo dat Koen zijn ouders een huisje hebben aan zee, in Oostkapelle, waar Koen en ik één keer eerder een paar dagen geweest zijn. Toen we in 2012 onze zomervakantie na 5 dagen af moesten breken door de gezondheid van mijn oma, brak Koen terwijl zij op sterven lag tijdens een voetbaltraining zijn kuitbeen. We zijn toen, na oma’s overlijden, een paar dagen naar zee geweest samen, met gipsen poot en rolstoel en de hele rataplan, en dat was ondanks alle nare omstandigheden van die zomer echt wel heel erg fijn. En zo onstond dus het plan om nu weer naar Oostkapelle te gaan. Minder dan twee uurtjes rijden (mocht er iets zijn, zijn we zo weer thuis), een prachtige omgeving, écht weg samen en gewoon even helemaal niets. Niets plannen, niets moeten, maar gewoon wel zien waar we zin in hebben en wat er op ons pad komt. Ik kan niet wachten! Ondanks dat Oostkapelle geen New York is, is het er – vooral in dit stadium van mijn zwangerschap – zeker niet minder fijn! Vanavond rijden we aan, en zondag komen we weer naar huis.
Ik geloof dat dit al met al een redelijk hormonaal en onsamenhangend artikel is geworden, maargoed, die heb je er ook wel eens tussen! Ik verheug me in ieder geval héél erg op vier dagen samen en even helemaal niks! Ik denk dat ik ga ploggen daar, maar ik moet nog eventjes kijken of onze dagen daar wel boeiend genoeg voor zullen zijn.
Ben jij op babymoon *kuch* geweest voor je een kindje kreeg? Bedankt voor het lezen! X
-
[…] vertelde jullie in het artikeltje over onze ‘babymoon‘ al dat ik graag wilde ploggen, als de dagen er naar zouden zijn. Ondanks dat we niet per se […]
Ooh, wat héérlijk! Dat is het eerste waar ik meteen aan dacht, toen je begon te beschrijven dat je naar iets anders als New York zou willen. De zee … Dat is het enige dat ik zelf ook nog wel zou willen doen nog voor ik moet gaan bevallen, maar hier gaat dat helaas niet meer lukken.
Wij trokken overigens nog een midweekje naar de belgische kust toen een maandje of vijf ver was tijdens de eerste zwangerschap. Daar hebben we toen allebei heel erg van genoten.
Gaan jullie dat dus ook maar doen! 🙂
Lekker om er even uit te zijn! Heel veel plezier samen en ik hoop voor jullie dat het weer zo heerlijk blijft.
Geen New York, maar wel ook heel fijn. Wij wonen zelf in Zeeland. Lang leve de Zeeuwse kust! Wij hoeven niet per se op ‘babymoon’ (het is inderdaad een verschrikkelijk woord), het strand is voor ons zo dichtbij… We hebben nu meer de behoefte aan af en toe dagjes weg, samen. Samen dingen doen vinden we heerlijk nu. Ik zou zeggen: geniet er van! Als het weer zo blijft, gaat dat zeker lukken. Heerlijk even samen weg. 🙂
Oh wat heerlijk! Ik hoop ontzettend voor jullie dat het lekker weer wordt dit weekend.
Maar geniet er hoe dan ook lekker van! Het lijkt mij best wel een apart gevoel om te bedenken dat dit jullie laatste vakantie is met z’n tweetjes.. Ik geef je groot gelijk dat jullie New York hebben ingeruild voor Zeeland. Nederland heeft gelukkig ook genoeg prachtige plekjes 🙂
Heel veel plezier saampjes
X Monique
Thanks voor jullie lieve reacties weer<3!! We zijn hier ZO aan het genieten!