PLOG158: ZIEK & VERJAARDAG

Goede maandagmorgen allemaal! Deze week weer eens een extra lange plog op maandag en geen plog op dinsdag: Ik was op vrijdag ziek, dus er viel niet zo veel leuks op de foto te zetten. Hebben we maar even zo opgelost! Vrijdag bestond dus uit weinig meer dan bankzaken, op zaterdag voelde ik stukken beter wakker maar was ik nog steeds niet helemaal honderd en leek het erop dat Morris waterpokken kreeg, kochten we cadeautjes voor Bram – Koen zijn oudste broer – en deed ik boodschappen, en op zondag was het uiteraard weer voetbaldag én vierden we Bram z’n dertigste verjaardag! Genoeg om te laten zien weer:)!

We zijn beneden en we houden joggingpakkendag vandaag. Ik had gisterochtend – op donderdag – een superleuke afspraak in Amsterdam, maar toen ik thuis kwam werd ik ineens hartstikke beroerd, en als ik vrijdag wakker word is het alleen maar erger. Koorts, spugen, snotjeverkouden.. Niet fijn. Ik zeg al mijn afspraken af en duik met een bloedgang de bank op. Morris vermaakt zich met een sleutelbos.

En ik met paracetamol, thee en tissues.

Dit schatje houdt me gezellig gezelschap.

Als Benjamin naar bed moet voor zijn ochtendslaapje gaat Morris voor ons uit de trap op. Wat wordt hij groot hè?!

‘Slaap lekker broertje!’

Benjamin valt bijna meteen in slaap. Fijn.

Check die jaloersmakend lange wimpers van mijn zoon even dan. Heeft ie van z’n vader hoor.

Dit dus.

Ziek zijn als moeder staat garant voor een bak schuldgevoel waar je u tegen zegt, want heel veel meer dan op en neer rennen naar de wc zit er niet in vandaag, en dat vind ik dan weer zo sneu voor Morris. Niet bepaald een leuke moeder zo. Gelukkig lijkt hij er niet zo mee te zitten, vermaakt hij zich prima en komt hij af en toe bij me voor een kopje denkbeeldige thee en een knuffel.

Kijk hem nou zitten.. In zijn eentje boekjes lezen op de poef. En ondertussen hele verhalen kletsen tegen zijn denkbeeldige vrienden.

Als je vrienden wilt maken met mijn kind moet je ‘m vooral Cracottes geven. Succes gegarandeerd.

Middagdutjestijd voor Morris. Eerst nog even landen aanwijzen op de wereldkaart.

Benjamin is wakker en dus is het tijd voor een voeding. Check die donkere haartjes! Zoveel donkerder dan die van Morris waren en zijn.

De rest van de dag bestaat uit dit. Lekker veel hangen en knuffelen.

Als de jongens naar bed gaan doe ik heel even wat was.

Maar dan verplaats ik me ook heel snel weer naar mijn favoriete plek van vandaag. We kijken The Voice.

En na de laatste voeding vallen Benjamin en ik samen in slaap. Hand in hand zelfs. Koen legt Benjamin over in zijn wiegje en dan is de dag voorbij. Dit was geen al te beste.

Zaterdagochtend en we worden wakker! Ik heb niet heel slecht geslapen en voel me ook iets minder beroerd dan gisteren, alleen is m’n keel nu de pineut. Oké.

Geen ochtend zonder dit apparaat.

Morris aankleden is tegenwoordig een hele onderneming, want no way dat hij zin heeft om stil op die commode te gaan zitten. Het lijkt er trouwens op dat hij waterpokken heeft. Zijn gezicht, nek en handjes zitten helemaal onder de rode bultjes.

Ik doe dit. Dag niet gewassen is een dag niet geleefd. Ik moet m’n burgerlijke reputatie wel in stand houden, dat snap je.

Samen tanden poetsen!

Ik verschoon alle bedden in de hoop dat dat de bacteriën verjaagd, en als ik Pel kwijt ben vind ik hem hier. Lekker fris. Not.

We gaan even naar buiten in de hoop dat frisse lucht wonderen doet. We hebben wat boodschapjes nodig. Ik ga weer voor basic basic basic.

Deze knapzak gaat ook mee.

We zijn in het dorp. Mijn drie mannen!

Voor iedereen die het zich afvraagt: ik zweer bij deze mascara. Die knalroze joekel. Gebruik ‘m al jaren en hoe vaak ik ook een andere probeer; kom altijd weer bij deze terug. Doet voor mij precies wat ie moet doen. En dat voor nog niet eens drie hele euro’s!

Wagen volgeladen!

Morris wil even in de helikopter zitten. Gaat ie een beetje heen en weer zitten wiebelen alsof dat ding vliegt en is ie helemaal in z’n element.

We zijn even hier voor een cadeautje voor Bram.

Mijn kleine dalmatiër met z’n gevlekte snoet.

Koen wil even bij de Hennes kijken voor wat ‘weekendkleren’ dus dat doen we.

Dan nog even door de Ap voor weekboodschappen deel 1, en met gierende banden naar huis.

Benjamin had ondertussen namelijk honger. En wij ook.

We kruipen de bank weer op en ik eet een Italiaanse bol met filet, truffelmayo, uitje en een gekookt ei. Lievelings op het moment.

Als de boys allebei in bed liggen voor hun middagdutje ga ik nog héél even de deur uit voor de weekboodschappen deel 2.

Ze hebben nu allemaal superleuk houten speelgoed bij de Lidl! Ik zie allemaal leuke dingetjes voor in Morris z’n keukentje.

En van deze kassa ben ik ook fan. Ik neem wat mee om in te pakken voor 5/12.

Als we thuis zijn komen Robin en Mees even bijkletsen en knuffelen met de boys.

Ik maak ondertussen plaatpizza. Deze met spinazie, Serranoham en rode ui.

En een met rode ui, salami en ham. En mozzarella, tomatensaus, Italiaanse kruiden en geraspte kaas uiteraard.

Maar eerst een paprikasoepje!

Benjamin doet nog even een klein tukkie.

En als Morris in bed ligt doen we hem samen in bad! Dan is het ook voor hem tijd om naar bed te gaan.

En voor ons om helemaal niks meer te doen en deze te eten samen. LEKKER jongens, nie normaal.

Als we er klaar mee zijn voor vandaag halen we Benjamin uit bed, geef ik hem zijn laatste voeding en gaan we slapen!

Sundaymorning! We hebben het idee dat Morris zijn rode vlekjes helemaal geen waterpokken zijn, maar muggenbulten. Het zit alleen op zijn handen en gezicht, precies daar waar zijn slaapzak niet zit, en het zijn er vannacht niet meer geworden. Zijn mond is vanbinnen schoon, en op zijn voetjes zit ook niks. Ik ‘hoop’ dus maar dat het gewoon muggenbultjes zijn en dat het gauw wegtrekt. Hij heeft er zelfs gelukkig 0 last van. Dat scheelt!

Morris en ik gaan samen lekker lang onder de douche, en dan delen we deze crackertjes samen terwijl ik Youtube kijk en hij meespiekt.

Koen gaat naar voetbal, Morris naar bed en ik ben met Benjamin beneden. Ik voed hem en doe daarna ff wat aan m’n nagels. Hoognodig. Herfstkleurtje maar weer. Ik heb even een dipje (lees: hormonale huilbui) omdat ik oma zo mis. Ze zou komende week jarig zijn, op 9 november, en dat zijn van die eerste keren die niet meevallen. Ik bel even met auntie, we halen herinneringen op, en dan voel ik me weer stukken beter. Er zijn zoveel mooie herinneringen waar ik vrolijk van word, en dan hoor ik haar meteen weer zeggen ‘je mag best even huilen als ik er straks niet meer ben hoor, maar niet te lang, en ook niet te vaak’. Haha. Er zijn wel eens mensen die zeggen, ‘ach, het was toch maar een oma? Niet je moeder ofzo?’, of ‘ze was al oud en dit is de goede volgorde’. Allemaal waar hoor, ik kan niet anders zeggen, maar oma was niet zomaar een oma, en man man man, hoeveel rationele waarheden ik er ook tegenaan gooi; ‘t maakt het gemis niet minder en er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk.

Het is zondag en dus tijd voor voetbal!

Theetje in de rust. Het is me een potje KOUD!

Geef het kind een kartonnen bekertje en een doosje krentjes en je hoort hem niet.

Dubbele regenboog!

Na de wedstrijd heb ik een hongerige kleine baby, dus die voed ik in een scheidsrechterslokaal. Lekker rustig!

Er is er eentje klaar met douchen, dus we gaan even naar de kantine!

En van de kantine naar de 30e verjaardag van Bram! Morris heeft een bal gevonden, en in zijn oma een speelkameraadje, dus hij vermaakt zich uitstekend.

Koen en pap evalueren de wedstrijd van vanmiddag.

En ik eet met Benjamin op schoot een kom courgettesoep. Lekker! Als het bijna bedtijd is voor Morris, en etenstijd voor Benjamin rijden we naar huis. Morris valt onderweg al in slaap, dus die hoeven we maar over te leggen in zijn bedje, en Benjamin krijgt nog een voeding en gaat dan ook naar bed. En dan is het weekend alweer voorbij. Ik eindig ‘m gelukkig een stuk fitter dan ik ‘m begon.

Vandaag gaat de laatste maand van m’n verlof in jongens. Nog vier weken thuis met de boys en dan gaan we weer terug naar het normale leven. Maaaar voorlopig dus nog even niet! Komende week wordt het ook gewoon weer echt fris. Ben er nog niet helemaal over uit wat ik nou van die herfst vind, maar ik vind het in ieder geval wél gezellig dat het weer vroeger donker is en de kaarsjes lekker op tijd aan kunnen. Zijn jullie herfstmensen?

Hebben jullie een fijn weekend gehad?

Bedankt voor het lezen!