PLOG400: TWEE BABY’S!

De weekendplog! Ik denk dat ik ‘m er na deze weer even uit ga laten want ons leven is gewoon echt allesbehalve enerverend op ‘t moment, en ik wil jullie niet iedere week vermoeien met dezelfde plaatjes van weer eenzelfde soort weekend, maar deze van afgelopen weekend pakken we nog even mee. Het was ‘gewoon’ weer een fijne! Ik was voor het eerst langer dan een half uur zonder Olivia van huis –  vond ik écht een ding – omdat ik bij Jeroen en Jacq hielp met verhuizen, maar ik haalde de schade ook weer dubbel en dwars in. Kijk mee!

Casual friday!

Ik werk, Morris gaat naar school en Benjamin naar de peuterspeelzaal. Als ik ze op ga halen wil Morris graag bij een vriendje spelen. Ook goed; B en ik besluiten samen even naar mama te wandelen. Kijk zijn reactie als hij zijn zusje weer ziet.

En haar reactie op haar broertje. Allebei blij met ‘t weerzien.

En Morrisje is ondertussen óók blij. Allemaal tevreden kindjes op de vrijdagmiddag.

De knikkeradministratie bijwerken. Die sparen ze samen bij de Plus. Vinden ze helemaal leuk.

Kijk hoe knap mama is.

Weer met z’n allen thuis. Lekker even op de bank met een filmpje. Knuffelen en kletsen terwijl Olivia slaapt.

Zaterdagochtend: gebit schrobben.

De boys chillen even met een filmpje, en ik ga de deur uit!

Op naar Jeroen en Jacq. Vandaag is verhuisdag en ik ga helpen. Niet dat ik nou de allerbeste verhuiskracht ben, maar wel fijn om Jacq wat uit handen te kunnen nemen. Voor het eerst ga ik iets langer weg zonder Olivia en dat vind ik me toch een potje lastig. Poh. Van de andere kant juist wel goed; de drempel wordt alleen maar hoger.

Handig als je bij DAF werkt – deze tot je beschikking!

Lunchen in het zonnetje. Zo verliefd op deze tuin. Vanaf het moment dat je uit de auto stapt hoor je alleen maar vogeltjes fluiten. Iedere keer weer. Had nooit gedacht dat ik dat ooit zo zou gaan waarderen.

Ondertussen krijg ik deze foto’s van thuis. Dat is wel het fijne aan ritmekinderen: ik weet precies hoelang ze slaapt en hoe laat ze dan moet drinken en weer gaat slapen, dus ik heb haar vanochtend zelf in bed kunnen leggen voor haar slaapje en weet dat ik na het middagdutje, voor de voeding, weer terug ben, en er staat een flesje klaar met mijn melk voor de middagvoeding. Kan ik er maar één niet zelf doen. Ik moet serieus om mezelf lachen: gaat lekker wel, dat uit handen geven. Geen ster in.

Ondertussen doet deze top dienst.

Dit is toch te heerlijk. Blauwe lucht, zon.

Heel even Facetimen met de jongens.

Koen gaat met ze op pad. Zo leuk om te zien. IJsje eten in het zonnetje.

 

Zij een ijsje, ik deze Oreo’s. Het is maar goed dat ik dit zelf nooit koop want bodemdrang is mij over het algemeen redelijk vreemd, maar als het op deze aan komt not so much.

 

Hier moeten we zo om lachen. Dat je van vakantie nog water over hebt en je dat bewaard, want ja, weggooien is zonde, maar je vervolgens vergeet dat je het hebt. Dit water is zeg maar vintage ondertussen.

 

<3

Eind van de middag ga ik weer naar huis. Kostbare vracht mee in ‘t middenconsole. Haha. Was het dekseltje vergeten; zo blijft ie mooi rechtop zonder te lekken.

Thuis! En thuis doen ze mannenmiddag. Koen, Flip en de jongens kijken voetbal.

En dat stoeien. My god ‘t gaat zo lomp af en toe, en ik ben echt geen flauwe, maar pohh, als ze net op dreef zijn..

Dikke knuffels voor tante Lotje als die er ook is.

We besluiten samen te eten. Fijne afsluiter van de zaterdag.

Zondagochtend zo wakker worden.

We zijn zo verwend door die nachten met haar. Rond 9 krijgt ze haar eerste voeding. En dit kapseltje mensen, dat is ook aardig hoor. Hannenkammetje, alles erop en eraan.

Zondag wasdag – onder andere;). De jongens willen onder de douche. Vooral Benjamin gaat liever onder de douche dan in bad; in bad vindt hij haren wassen stom terwijl hij er onder de douche niet naar kraait. De logica..

Dit moppie ook weer fris.

 

Ik vind hem zo leuk. Onze kleine charmeur.

 

En maar kroelen. Dat kan ie zo goed. De jongens allebei wel eigenlijk, maar dat hebben ze niet van een vreemde.

Ik voel me af en toe zó mama. Ik koop tegenwoordig altijd iets lekkers zoets bij de boodschappen op vrijdag, voor in het weekend bij de koffie. HOE degelijk klinkt dat? Vind dat dus ineens iets hebben, om dan op zondagochtend een gebakje ofzo te eten samen. Mama had – en heeft – dat ook altijd. Weer zo’n ding wat je dan semi-onbewust overneemt. Vandaag zijn ‘t lekkere tompoucen.

En daar gaat ie weer met z’n zusje.

De héle dag. Olivia voor, Olivia na. Dit vestje komt trouwens van de Prénatal en heeft ze zo niet normaal vaak gedragen. Was deel van haar geboortepakje. Heb ‘t nu ook gekocht in maatje 56 voor zometeen. Haha. Hoeven we er nog geen afscheid van te nemen.

Papa kan gelukkig heel goed troosten.

En helpen opruimen. Dat ook. Haha. Zoveel kwaliteiten die man.

Lotje en Flip zijn er weer Ajax-PSV.

En B ligt er weer zo bij.

Ze slaapt lekker even verder in de box. Niet in haar eigen bed vanmiddag; lekker bij ons. Wel zo gezellig in het weekend.

Buiten voetballen met tante Lot.

Zondagmiddag is voor borrelplanken en voor zo’n haast hebben met eten dat je foto er wazig van is. Dat.

Eind van de dag gaan we onverwacht toch nog de deur uit. Afgelopen maandag is Mieke bevallen van hun zoontje Floris, en Tom belt of we misschien al even langs willen komen. We hadden ‘m nog niet aan zien komen; zo leuk dat we hem al even mogen zien.

Op naar Maashees!

Ik moet eerlijk zeggen dat ik er meer emo onder ben dan ik van tevoren had verwacht. Dat je na 27 jaar vriendschap samen zwanger bent, met twee weken verschil tussen de uitgerekende data, is toch wel echt heel bijzonder. Dat samen kunnen delen voelde echt als een cadeautje. Toen we ‘n jaar of 4, 5 waren zaten we zo samen in de draaimolen.

En 23 jaar later staan we zo samen naar onze pasgeboren baby’s te koekeloeren. Olivia is precies 5 weken ouder dan Floris en dat lijkt nu nog heel wat, maar is straks natuurlijk helemaal niks meer qua verschil.

Zo fijn om Miek en Tom te zien, en Floris te bewonderen. We blijven even om alle mooie verhalen te horen en dan gaan we gauw weer richting Uden.

De jongens waren even bij papa en mama – ik vond ‘t too much om daar met z’n vijven binnen te komen wandelen – en die treffen we zo weer aan. Lekker op de bank met boekjes. Kunnen ze uren doen.

Mama heeft een bordje pasta voor ons bewaard. Zo lief. Hoef ik zometeen thuis ook niet meer te koken.

We sluiten het weekend af met een spelletje. Het was echt zo leuk om Floris even te zien. Sowieso was het een lekker weekend. Gewoon, fijn.

Ik ga weer even bedenken hoe ik het ploggen anders in kan vullen omdat ik weet dat jullie ze wel graag lezen, maar het leven voelt op dit moment zo eentonig dat het lijkt alsof ik iedere week hetzelfde verhaaltje schrijf en dat lijkt me ook niet heel boeiend. Ik ga nadenken over een andere invulling daarvan!

Voor nu wens ik je een fijne donderdag en tot de volgende!