PLOG395: MERRY CHRISTMAS
Goede maandagmorgen! De allerlaatste week van het jaar is aangebroken. Bizar dat we ‘m beginnen in 2020, en afsluiten in 2021. Of nouja, zo bizar is het niet want zo werkt het nou eenmaal met de tijd, maar toch, ik hang weer lekker in m’n kerstmelancholie en ik vind het wel een dingetje. Sowieso; het principe van de tijd, hoe snel alles gaat, hoe groot de jongens worden, hoe de weken van de zwangerschap vliegen.. Het zullen de hormonen in combinatie met de tijd van het jaar wel zijn, maar soms kijk ik naar die twee en dan vraag ik me echt hardop af waar de jaren gebleven zijn. Met onszelf heb ik dat veel minder, maar met van die kleintjes die in relatief korte tijd zoveel ontwikkeling doormaken wordt het ineens heel visueel, ofzoiets. Oké genoeg van dit onsamenhangende geneuzel weer: vandaag een extra lang plogje van onze kerstdagen. Ze waren nog nooit zo rustig, maar dat was heerlijk. Kijk mee.
Het is donderdag. Normaal mijn werkdag, maar mijn vakantie begint vandaag officieel dus ik ben lekker vrij met de jongens en dat neem ik ook echt. Ze mogen kiezen wat we gaan doen, dus dan is de vraag automatisch of we naar Floris en Bas kunnen. Dat kan, dus we kleden ons allemaal op tijd aan om de deur uit te gaan. Jurkje is van Chiquelle.
Samen papa uitzwaaien. Die moet nog even een dagje werken vandaag. Straks heeft hij ook vakantie!
We zijn bij Jeroen en Jacq en de jongens vermaken zich weer zo goed samen. We blijven ons erover verbazen; twee jongens van 5 en 4, en twee van 3 jaar, en echt geen onvertogen woord. Goeie combi. We zouden maar ‘n uurtje blijven, gewoon even spelen en elkaar nog zien voor kerst, maar eindstand vertrekken we pas 3,5 uur later weer. Altijd hetzelfde verhaal.
Het moment waarop je ff wilt kijken wat je kind getekend heeft en je constateert dat hij gewoon eerst z’n naam geschreven heeft. Zo groot wordt hij dus.
Jacq heeft zelf koekjes gebakken en ze zijn zo lekker. Geloof dat we met z’n allen de halve voorraad burgemeester maken.
Knuffels met m’n kleinste vriend. Deze is altijd Mies voor Mies na. En heel veel kusjes en knuffels. Heerlijk.
Lotje stuurt foto’s door: we hebben al twee koelkasten vol eten voor vanavond, maar ze heeft nog ff wat lekkers bij de bakker gehaald ook. Is toch mega kerstig?
Áls we dan naar huis gaan: eerst innig afscheid nemen. Met heel veel liefde.
Thuis wordt de laatste hand gelegd aan zijn knutselwerk voor Koen: die wordt morgen 31.
En Jacq stuurt een foto van de bloemen die ik gaf voor de verkoop van hun huis door. Er zijn heel veel bloemenzaken waar bestellen nog kan hier dus ik haalde een bos op en eerlijk is eerlijk: dit is er wel eentje om blij van te worden.
Thuis rommel ik nog even in de babykamer. De jongens zijn even met mama mee naar opi. Voor het eerst in echt een hele poos dat ze mee mogen en dat vinden ze zo leuk. Ik denk steeds: oh weer een stap dichterbij! Maar dan sta ik in haar kamertje en dan realiseer ik me dat er nog zooooveel moet. Eerste is nu een vloerkleed, dat zou vanaf maandag – als jullie dit lezen vandaag dus – weer leverbaar moeten zijn dus daar hoop ik op, en dan het hemeltje neerzetten, de gordijnen aan ‘t plafond en alle deco aan de muur.
We zwaaien samen mama weer uit.
Even chillen op de bank voor kerstavond begint.
Ik volg Debbie al heel lang en al mijn huidverzorgingstips haal ik bij haar vandaan. Aanrader als je het leuk vindt om daar wat meer van te weten; vind dat zij advies geeft wat ergens op gebaseerd is. Heel fijn!
Dit is toch gezellig? Helemaal niet de bedoeling, maar mega last minute besloten toch wat cadeautjes onder de boom.
Wel al meteen afgesproken: we doen kerstavond lekker in chillpak.
Lotje en Flip zijn er en we gaan lekker de bank op. Cadeautjes open maken.
Morris zit lekker bij z’n vriend.
En als iedereen alles heeft uitgepakt word ik echt héél erg verrast door Koen. Ik had de cadeautjes voor de volwassenen geregeld, dus dat was voor de rest nog een verrassing en voor mij niet – wat ik overigens helemaal goed vind want koop tien keer liever cadeautjes voor ‘n ander – maar toen was dit pakje dus ineens nog over. Ik zag al aan de stempel wat voor doosje erin zou gaan zitten..
Nou dit dus. ZO bizar lief. Koen is niet van de verrassingen, maar als hij het doet doet hij het goed. Ik janken, maar vooral heel blij. Die jongen zat de rest van ‘t weekend gebakken dat snap je;)!
Lego bouwen met ome Flip.
We brengen de jongens naar bed, beginnen daarna – om 23:00, lekker op tijd – aan het toetje van cake met monchou, vet lekker, en staan vervolgens om 1:00 nog in de keuken voor een gigantische borrelplank. Ondertussen kijken we All You Need Is Love – alweer janken – en om 2:30 gaan we uiteindelijk naar bed en zijn we geloof ik allebei binnen no time in ‘n andere wereld. Het was zo’n fijne avond en ik genoot er zo van om de vrienden die na al die jaren voelen als familie bij ons te hebben.
Vrijdagochtend! Eerste kerstdag: Koen is jarig. We beginnen de dag met z’n vieren op het grote bed. Cadeautjes geven! En zelf uitpakken ook, als ‘t aan de jongens ligt. Dat uitpakken is toch echt iets magisch.
We kleden ons aan; lievelingslegging van Vive met lievelingslaarsjes van Zara en bovenkantje van 2Balou.
Onderweg: een regenboog. Benjamin is de eerste die ‘m spot. De jongens doen in de auto nooit iets, als in; ze slapen of ze kijken naar buiten en zingen liedjes mee. Of we nou ‘n half uur rijden naar mijn schoonouders, of twee uur naar Zeeland. Heel vaak zien zij dingen nog eerder dan dat wij dat doen. Vinden wij dan weer leuk.
En route. We gaan koffie drinken bij mijn schoonouders. Hebben ze Koen toch even gezien op zijn verjaardag.
En we maken een flinke wandeling met de hondjes. Vinden de jongens het allerleukste.
Deze is gemaakt nét nadat ie dacht alleen over een tak te kunnen lopen, zich niet bewust van hoe glad die dingen nu zijn. Je snapt: dat eindigde op de grond in de nattigheid en in tranen. Hier poging twee met oma en papa.
Boomlopen met toeschouwers.
De weg wijzen met opa Ben.
En als de één over de stam wil lopen.. Juist ja.
Kijk Teun eens fotogeniek zijn! Het is zo’n grappig hondje. Net een dweiltje met die lange haren.
Opa en oma met hun kleinzoons.
Ennn onze jarige! Ik leerde hem kennen als tiener van 18, net z’n rijbewijs. Zijn gewoon 13 jaar verder.
Ik geniet zo van even eruit. Frisse lucht.
Eenmaal thuis komen Robin en Mees even langs voor een bliksembezoekje. Felicitaties voor Koen, en knuffels met de jongens. En check even HOE Robin en de jongens matchen. En dat is dus gewoon puur toeval hè, dat is misschiene nog wel het meest typisch.
Jip bracht nog even wat lekkers voor Koen zijn verjaardag, want we mogen dan wel geen feestje geven; een verjaardag zonder taart is ook zoiets. En hij is weer heerlijk. Én makkelijk; niet snijden maar gewoon ‘n puntje pakken.
Borrelplankje.
FAMILIE. Ik hou zo van deze foto. Laat m’n Olympus het hele weekend niet los.
Eind van de dag kleden we ons om: we gaan lekker bij papa en mama eten. Dit jaar kook ik niet zelf op Koen z’n verjaardag!
Mama heeft heerlijk gekookt, zoals eigenlijk altijd, de jongens eten als bootwerkers en wij ook en het is echt heel gezellig. Toch nog helemaal in de kerstsferen.
Al-tijd spelletjes doen.
En dit koalabeertje en ik zijn onafscheidelijk. Twintig kilo tillen is niet meer ‘t allergemakkelijkste maar hij houdt zichzelf redelijk vast; dat scheelt wel.
We brengen de jongens naar bed en maken er daarna een fijne avond van samen, tot Koen z’n verjaardag slapend tegen mij aan afsluit. En de baby maar tegen zijn hand schoppen. Hij merkt er niets meer van.
Tweede kerstdag zijn we met z’n vieren! We doen een uitgebreide kerstbrunch.
Met kaarsjes..
En het hertbordje en de kerstbeker van de Appie die ik kreeg bij de Allerhande campagne. Zijn sindsdien favoriet van de jongens.
Kusjes.
En nog meer kusjes.
En blije gezichten. Het is tot nu toe echt een heerlijke kerst.
We kijken met de jongens foto’s en filmpjes toe van toen ze nog baby waren. Zo ontzettend leuk en ze zijn af en toe zo verbaasd dat zij de kindjes op beeld zijn.
Ik maakte gisteravond met eten deze foto van mama en ik vind het echt een prachtige foto, al zeg ik het zelf. Heeerlijk bescheiden weer, maar echt; dit is gewoon mam zoals ze is. De liefste.
De jongens willen na de hele dag thuis lummelen graag lampjes kijken buiten, dus na vijven kleden we ons warm aan om even een wandeling te maken.
Eppie Eskimo is ook van de partij. Ik hou niet van kou; laten we ‘t daar maar op houden. Oude muts van de Hennes op, jas van Fifth House aan – die is kneiterwarm en kan makkelijk dicht over mijn buik: klaar om te gaan!
We wandelen naar papa en mama omdat we een oplader hebben laten liggen en als zij aan het kerstdiner gaan, gaan wij weer richting huis. Lekker de bank weer op samen; daar hadden we zo’n zin in. Kijk die blosjes van de jongens. Het was fris buiten. Maar wel heerlijk om er ff uit te zijn.
Heeft er weer eentje een voorkeurskant vanavond. Koen en ik doen datenight. Hapjes, filmpje op, samen en verder niks.
Zondag! We zijn op tijd aangekleed en uit de veren. Ik heb één van mijn favoriete Asos jurkjes weer aan. Als ik het even niet weet grijp ik vaak naar deze.
De gebroeders zijn er ook klaar voor.
We gaan richting Den Bosch; even op bezoek bij Bram en Robin. We waaien net niet van de weg af ook. Het is nogal stormig.
Hier spelen ze nog heel vredig Kroko Loco; drie minuten later krijgt er één volledige meltdown omdat ie met kwartet een kaartje af moet geven terwijl hij zelf het kwartet compleet wilde maken.. Tsja. Die horen er ook bij zullen we maar zeggen.
Eenmaal thuis is ‘t weer volledig pais en vree. Samen met de uitkijk spelen.
Van die dingen die ook op zondag gewoon moeten gebeuren.
Jeroen had van de week vanalles gebouwd met Kapla, dus nu moeten die blokjes thuis ook weer tevoorschijn. Leuk hoe ze iets dan opnieuw uitvinden als ze het ergens anders zien.
Ik kruip op de bank met leftover brownies van Jip om deze plog te maken, en daarna kijken we nog met z’n vieren naar Familie Claus op Netflix. We maken een heel grote borrelplank, allerlei warme hapjes, doen de open haard aan en kruipen samen onder een dekentje op de bank om er pas ruim anderhalf uur later weer vanaf te komen als de film klaar is, en dan zijn we zomaar ineens onze eigen realiteit geworden lifegoals. Het is zo gezellig dat de jongens nu oud genoeg zijn om zo’n film ook echt mee te kunnen en willen kijken. Vind Familie Claus echt ‘n aanrader overigens, mocht je er nog eentje zoeken voor in de vakantie. Het was een fantastische Kerst. Rustig, klein, thuis. Maar voor ons was het perfect zo. Ik heb er oprecht van genoten. En nu hebben we nog fijn een week vakantie samen. Ook heerlijk. Als dat voor jou ook geldt: geniet ervan! Hoop dat jullie kerstdagen ondanks alles ook warm en liefdevol waren.
Dankjewel voor het lezen!
