2017: JAAROVERZICHT!

Nu de kerstdagen voorbij zijn is het aftellen begonnen. Nog een paar dagen en dan is het weer zo ver! De jaarwisseling. Is het 2018 en laten we 2017 achter ons. Gaan we ouder, wijzer en met een lading herinneringen in onze rugzak het nieuwe jaar in. De decembermaand is voor mij altijd het moment bij uitstek om terug te blikken, en vandaag doe ik dat op mijn site. Wat waren dé momenten van 2017? Wat waren de hoogte- en dieptepunten van afgelopen jaar?

JANUARI

Op de valreep van 2016, 31 december, kwamen wij erachter dat Benjamin onderweg was. We gingen 2017 dus dolgelukkig in, met een mini rijstkorreltje in mijn buik en in de wetenschap dat we dit jaar nog met zijn vieren zouden zijn. Mooier kon het jaar niet beginnen! Op 3 januari waren mijn lieve auntie en onkel 25 jaar getrouwd, en op 9 januari papa en mama 30 jaar. Zulke mooie mijlpalen! Op 21 januari verhuisden we eindelijk naar ons nieuwe huis. Na een maand volle bak klussen mochten we éindelijk, anderhalf jaar na tekenen van de koopakte, de eerste nacht in ons nieuwe huis slapen. Wat een hoogtepunt! Januari bleek een week later ook een maand van uitersten te zijn, want op 29 januari overleed onze lieve oma. De maand die zo mooi begon eindigde gitzwart en heel, heel verdrietig.

FEBRUARI

Februari begon even verdrietig als januari eindige, met het afscheid van oma. De eerste weken van het nieuwe jaar zijn in een roes aan me voorbij gegaan. De prille zwangerschap en de onzekerheid die daarbij komt kijken, de verhuizing naar ons nieuwe huis, het verlies van oma.. Ik vond het allemaal nogal en het is voor jullie inmiddels allang geen geheim meer dat het er behoorlijk inhakte. Het was zó veel. Op het moment zelf word je als een malle geleefd, maar vooral als ik nu terugkijk realiseer ik me dat ik echt niet overdreef als ik zei dat het allemaal heel heftig was. Februari eindige wél weer heel leuk, met de bekendmaking van mijn tweede zwangerschap. Ik vond het zo fijn om met de wereld te kunnen delen dat we weer een kindje zouden krijgen!

MAART

In maart kwam ons leven weer in een wat rustiger vaarwater terecht. Ons huis werd steeds meer een thuis en de ergste pijn van het verlies van oma werd langzaam minder. Deze maand kwamen we er ook achter dat er een broertje voor Morris in mijn buik woonde. Zó’n bijzonder moment! Hoewel ik sowieso al durfde wedden dat we een tweede zoon zouden krijgen – iets met retesterk moedergevoel – was de bevestiging heel fijn. Koen droomde al sinds mijn eerste zwangerschap van twee zoons en hoewel ik zelf geen voorkeur had, maakte dat het wel extra leuk.

APRIL

In april was Morris voor de eerste keer écht heel erg ziek. Hij bleek een zware keelontsteking te hebben, twee ontstoken ogen en hoge koorts. Hij at dagen niets, viel flink af voor zo’n klein mensje en leek in niets op ons normaal zo levendige, blije kereltje. Mijn hormonale moederhart vond het allemaal hé-le-maal niks, maar gelukkig werd het na een kuurtje gauw beter. April was ook héél mooi, omdat we tijdens de 20-wekenecho alleen maar goed nieuws kregen. De echo had een kopie kunnen zijn van die van Morris, en de baby leek ook een kleine replica van zijn grote broer! Lange benen en een vrijwel identiek profieltje.. Dat was zo bijzonder!

MEI

Op 1 mei waren Koen en ik precies twee jaar getrouwd! Het stelt natuurlijk eigenlijk nog niet zo heel veel voor, maar ik vind het wel iets om ieder jaar gewoon even bij stil te staan. 5 mei was het hoogtepunt van de maand. Onze allerliefste kleine Morris werd 1 jaar! Ik was niet zo emotioneel als ik had gedacht, maar vond het toch wel een dingetje. Zo’n eerste verjaardag is toch ook een afsluiting van een heel bijzondere periode. We vierden zijn verjaardag met zijn drietjes in de dierentuin, en hoewel wij eigenlijk niet eens zo van de verjaardagsfeestjes zijn werd Morris zijn eerste wel heel groots gevierd, bij ons thuis, met al onze lieve vrienden en familie om ons heen. Het was een drukke dag, maar vooral een intens mooie waar we allemaal ontzettend van genoten. Mei was een fijne maand, met mooi weer, heel veel leuke uitstapjes en geluksmomenten.

JUNI

Juni was eigenlijk zo’n zelfde maand als mei. Het was mooi weer en er waren gewoon heel veel fijne momenten. We zwommen en barbecueden, haalden onze nieuwe kinderwagen op, kochten nieuwe fietsen waar we meteen volle bak gebruik van maakten – ZO FIJN om eindelijk weer te kunnen fietsen met Morrisje voorop:) – en Robin studeerde met een 8,2 af op commerciële economie waar ik apetrots op was en ben. Een maand zonder al te ingrijpende gebeurtenissen was dit, maar wel een waar ik met een fijn gevoel op terugkijk!

JULI

In juli maakten we ons huis klaar voor de komst van broertje. Morris sliep voor het eerst in zijn grotejongenskamer, in zijn nieuwe bed, en de babykamer kreeg steeds meer vorm. Halverwege juli gingen we ook voor de laatste keer als gezin van drie op vakantie. Ik was 32 weken zwanger, en hoewel ik best eens verbaasde opmerkingen kreeg als ik vertelde dat we nog zouden gaan vliegen, was het de beste beslissing ooit. Even helemaal niks moeten en rust nemen die ik mezelf thuis nooit gun deden mij én de baby heel erg goed. De eerste dag op vakantie was er overigens meteen weer een voor een megamijlpaal, want Morris leerde van de ene op de andere dag lopen! Hij ging al vanaf februari als een malle achter zijn loopkarretje, maar durfde steeds niet echt los te laten. Is trouwens typisch Morris; altijd voor het zekere gaan. Die eerste dag op vakantie liep hij ‘s ochtends ineens een paar stapjes los, en toen ik hem ‘s middags uit het zwembad tilde liep hij zonder dollen ineens weg! Ik stond als een randdebiel te gillen, daar langs dat zwembad, zo leuk dat ik het vond. Juli was geweldig.

AUGUSTUS

Augustus werd de mooiste maand van het jaar. Hij begon heerlijk, met een dag aan zee bij mijn schoonouders. Op 8 augustus gingen Morris en ik voor de laatste keer met z’n tweeën naar kantoor, en twee dagen later begon officieel mijn verlof. Precies een jaar nadat ik voor het eerst weer ging werken na de geboorte van Morris ging ik voor de tweede keer met zwangerschapsverlof. Een moment waar ik – tot mijn eigen grote verbazing – onwijs naar had toegeleefd. Ik verheugde me zo op nog een paar weken samen met Morrisje voor de baby zou komen, en ik was vooral ook vet benieuwd wanneer het zover zou zijn. Op 14 augustus werd ik 24 jaar. Ik vierde mijn verjaardag voor het eerst in jaren weer eens, we hadden geluk met het weer en ik werd verwend door mijn mannen. Een mooie dag! De laatste weken van mijn zwangerschap waren niet de allergemakkelijksten, met continu voorweeën, complete nachten zonder slaap en een heel zere buik, maar op de valreep van de maand, op 30 augustus, bleek het ‘t allemaal méér dan waard. Net na zevenen ‘s avonds werden we voor de tweede keer papa en mama van Benjamin Wilson Bollen. De bevalling duurde iets meer dan twee uur en was een prachtige ervaring (HIER even klikken voor het bevallingsverhaal), en we hadden een heel fijne start. Ik kijk hier met zó’n intens gelukkig gevoel op terug!

SEPTEMBER

September stond helemaal in het teken van de kraamweek en ons nieuwe leven als gezin van vier na de geboorte van Benjamin. Anne maakte mooie allereerste foto’s van ons met z’n vieren(KLIK), Peter van Newborn Video maakte een filmpje van ons gezin waar ik nog steeds heel heel blij mee ben (KLIK) en ik zat vooral op mijn blauwe babybubbel te genieten van mijn jongens.

OKTOBER

De eerste maand met Benjamin lag achter ons en het normale leven als gezin met twee kinderen begon langzaam vorm te krijgen. Benjamin bleek al net zo’n ritmekind als z’n grote broer, dus wat dat betreft hadden we onze draai snel gevonden. We genoten van de laatste mooie dagen van het jaar, maakten leuke uitstapjes, gingen naar de dierentuin en genoten van ons gezin en van onze boys. Het was een normale maand. Weinig uitspattingen, gewoon ‘gewoon’.

NOVEMBER

November begon met een klein dipje. Oma zou op 9 november 83 geworden zijn, en hoewel ik normaal nooit zo van de data ben had ik het in de week voor haar verjaardag en op de dag zelf echt heel slecht. Dat gemis heeft het hele jaar een belangrijke rol gespeeld, maar deze week leek het ineens allemaal wel weer héél vers. Gelukkig was dat na haar verjaardag ook al snel beter en verdween de buikpijn die ik de hele week had gehad ook weer van het toneel. November was ook de maand waarin Robin en ik volle bak bezig waren met de voorbereidingen voor de webshop, én de maand waarin mijn site een nieuw record brak wat bezoekersaantallen betreft!

DECEMBER

We sluiten het jaar af met een mooie maand! Begin december ging ik terug aan het werk na mijn verlof. Na vier maanden thuis met de jongens moest er weer gewerkt worden, en hoewel ik het best een ding vond om mijn verlof af te sluiten, was het ook heel fijn om weer aan het werk te gaan. We vierden voor de allereerste keer zelf Sinterklaas met ons gezin, de eerste sneeuwvlokken vielen, én Robin en ik lanceerden onze webshop (voor als je ‘m nog niet gezien hebt: klik!) Heel veel fijne momenten! Als afsluiter van het jaar zijn we nu lekker op vakantie en hebben we kerst gevierd in de sneeuw. Oud & Nieuw vieren we zondag lekker thuis. De jongens in hun eigen bedjes, en wij met vrienden aan de borrel.

2017 zit er bijna op. Het was een bijzonder jaar wat ik niet zal vergeten. Het was het jaar waarin we oma verloren, maar ook het jaar waarin Benjamin ons voor de tweede keer papa en mama maakte en we een gezin van vier werden. Een jaar van winst en verlies. Een jaar van uitersten. Maar bovenal een jaar waarop ik terugkijk met een hele grote glimlach en een geluksgevoel van heb ik jou daar. Het was een mooi jaar!

Hoe was jullie 2017?

Bedankt voor het lezen!