ZWANGERSCHAPSUPDATE: WEEK 27 & 28
Ik had me na de vorige zwangerschapsupdate voorgenomen vanaf deze termijn iedere twee weken een nieuwe update te plaatsen, dus daar gaan we vandaag mee beginnen! Ik was mijn goede voornemen alleen héél even vergeten – yes, zwangerschapsdementie all over hiero – waardoor dit artikel een tikje laat online komt. Inmiddels ben ik namelijk alweer 29 weken zwanger. Dat is op zich niet zo schokkend; betekent alleen dat er wat minder tijd zit tussen deze- en de eerstvolgende update, van week 29 & 30! Zo is het wel weer klaar met de huishoudelijke mededelingen; lees gauw verder voor een update over week 27 & 28!
WEEK 27
Dit is een rustige week! Er gebeuren eigenlijk niet zo heel veel bijzondere of spannende dingen. Het is carnaval hier in het zuiden, maar ik ga voor het eerst in jaren eigenlijk niet op pad. In plaats daarvan gaan we samen naar de Babypark om het wiegje voor onze kleine man uit te zoeken. Die zetten we uiteraard ook meteen in elkaar. Ik vind het heel bijzonder en ergens ook wel heel erg bizar om iedere ochtend wakker te worden en dat wiegje te zien staan. We beseffen ons heel erg dat het niet héél erg lang meer zal duren voor ons kleine ventje daarin ligt, en dat is zó gek! Het geeft me rust dat al die dingetjes geregeld zijn en we ons daar in ieder geval niet druk om hoeven te maken. Eigenlijk hoeven we alleen de box nog in elkaar te zetten, maar daar wachten we nog een paar weken mee.
Omdat Koen wel héél erg van de carnaval is gaan we zondags samen een paar uur Den Bosch in. Om heel eerlijk te zijn heb ik dat best een beetje onderschat. Ik sta ruim 6 uur aan stuk op mijn benen (op hakken van een centimetertje of 11, koekoek), en als we ‘s avonds thuiskomen heb ik voor het eerst wat last van mijn bekken. Op zich ook niet zo heel vreemd natuurlijk, maar fijn is anders! Wat ik ook echt steeds meer begin te merken is dat Frummel héél erg op mijn blaas duwt. Niet continu, maar soms draait hij ineens waardoor er best behoorlijke druk op mijn blaas komt te staan en ik ineens echt SUPER nodig moet plassen. Z’n armen gebruikt ie trouwens ook heel graag om de omgeving een beetje te verkennen, – lees: hij denkt af en toe dat hij Muhammad Ali is – en dat is te voelen. Vind ik overigens niet erg hoor. Die paar extra toiletbezoekjes op een dag heb ik er graag voor over.
WEEK 28
Deze week staat met name in het teken van ziekenhuisuitslagen. We zijn nog steeds kind aan huis in Bernhoven, maar na deze week komt daar een eind aan, want alles is helemaal goed! Met mijn hart is niets mis; er zit alleen klein ruisje op, maar dat heeft te maken met mijn leeftijd en de overgang van een jong- naar volwassen hart. Daar moesten wij allebei trouwens héél hard om lachen. Zit je daar met je zwangere buik, gaan ze je zitten vertellen dat je hart nu ook bezig is met de overgang naar volwassenheid. Dusdat. Met mijn hersenen is verder ook alles helemaal prima. Ik heb geen epilepsie, en ik heb ook geen schade opgelopen door het vele vallen op mijn hoofd. Superfijn om te horen allemaal. Het flauwvallen komt dus puur en alleen door een genetisch lage bloeddruk, en er is verder geen achterliggende oorzaak. Op de bloeddrukmonitor is te zien dat mijn bloeddruk met name overdag heel laag is, en met enige regelmaat onder de 80/50 zakt. Dat verklaart dus een hoop! Wij zijn opgelucht en blij dat we nu bevestigd hebben gekregen dat ik verder kerngezond ben. Met de uitslagen houdt het flauwvallen helaas niet op; dat gebeurt nog minimaal twee keer per week, maar zelfs dat went!
Week 28 eindigde voor ons dus heel erg fijn. Ik voel me verder, op de vermoeidheid na, helemaal prima en geniet nog steeds volle bak van mijn zwangerschap. Op aanraden van de verloskundige, neuroloog én cardioloog ga ik wel echt proberen een tikje rustiger aan te doen. Vooral in verband met mijn bloeddruk is dat belangrijk, en ik merk ook echt wel aan mijn lijf dat dat af en toe gewoon nodig is, hoe lastig ik het ook vind om dat toe te geven. In mijn hoofd wil ik nog steeds gezellig in de zesde versnelling door en kan dat allemaal best, maar mijn lijf vind rustig in z’n vier of vijf op zijn tijd ook wel prima. Dat is dus een goed voornemen voor de komende weken!
Hoe voelde jij je rond deze termijn? Had jij veel last van kwaaltjes? Bedankt voor het lezen! X
Hartstikke fijn dat alles goed is met je hart en dat je geen epilepsie hebt. Maar dat flauwvallen is natuurlijk wel vervelend. Krijg je medicatie om de bloeddruk op peil te houden, of hoeft dat niet (of kan dat niet vanwege de zwangerschap)?
Tijdens mijn zwangerschap kreeg ik in deze periode veel last van harde buiken, mijn bekken, en ik sliep heel erg slecht. Ze zeggen wel eens dat het slechte slapen een voorbereiding is op de nachtvoedingen met je kindje straks. Geen idee of dat een bakerpraatje is, maar ik moet zeggen dat ik tegenwoordig inderdaad makkelijk ‘s nachts een keer eruit ga voor de voeding.
Ondanks de harde buiken was ik nog erg druk in die periode. Een zwangerschap is immers geen ziekte, toch? Ik schrok me dan ook een hoedje toen in week 31 bleek dat mijn baarmoedermond al open stond en ik voortijdige weëenactiviteit bleek te hebben! Ik heb toen een kleine week in het ziekenhuis gelegen, weëenremmers gekregen en longrijpingsmedicatie voor de kleine, maar met bedrust werd de situatie weer rustig en stabiel. Daarna heb ik thuis 1 week bedrust gekregen en toen de situatie stabiel bleef mocht ik weer rondom huis wat aan de gang. Uiteindelijk is ons meisje pas bij 37,5 week geboren, na een inleiding vanwege zwangerschapsvergiftiging.
Vanwege jouw bloeddruk en de adviezen van je zorgverleners heb je alle reden om het rustiger aan te doen. En de belangrijkste reden is natuurlijk de gezondheid van Frummel! Maar voor jezelf is het soms makkelijker gezegd dan gedaan. Succes!
Jeetje wat een heftig verhaal Lieve! Moet eerlijk zeggen dat ik het wel een soort wake-upcall vind hoor.. Wat je zegt herken ik heel erg: ‘zwanger zijn is toch geen ziekte?’ Dat roep ik ook de hele tijd! Ik krijg geen medicatie voor m’n bloeddruk. Alleen het advies om rust te nemen en zout te eten.. Lekker abstract hè?
Doe maar lekker rustig aan, lekker genieten, die laatste weken gaan als een malle!! Ik had vanaf week 30 last van mn bekken, en dat mn buik echt in de weg ging zitten. Maar het is ook wel heel mooi je buik steeds zien bewegen. Nog een paar weken en dan mag je lekker met zwangerschapsverlof!
Ook wel eens leuk om te horen dat de laatste weken wel snel gaan! Ik hoor alleen maar dat ze vanaf nu juist vooruit kruipen! Inderdaad, nog vijf en halve week werken en dan begint mijn verlof. Ben er nog niet zo mee bezig, maar kijk er wel naar uit straks gewoon lekker de tijd te hebben voor al die kleine kneuterige ondingetjes die ik wil doen voor de baby er is!
Wat fijn dat alles toch gewoon goed met je is. Lijkt me wel vervelend, zo’n lage bloeddruk. Misschien moet je eens wat meer zoute dropjes eten? Hahaha. Al zal dat niet helpen waarschijnlijk.
Ik had rond dit termijn geen last van kwaaltjes. Ik vond het een fijne periode, want de buik nog niet te groot, waardoor je nog van alles kan doen. Verder wel last van moeheid. Maar daar viel echt heel goed mee te leven door het gewoon rustiger aan te doen.
Want een prachtige foto van jou en je buik. Het groeit goed, zie ik!
Ik maakte vooral blote-buik-foto’s tijdens mijn zwangerschappen. Misschien ook leuk voor op jouw blog? Of vind je dat te intiem?
Lieve groet,
Marjolijn.
Dankjewel weer voor je reactie Marjolijn! Het is inderdaad wel een klein beetje irritant, maargoed, het is niet anders! Haha nou dat van die zoute dropjes zeiden de artsen inderdaad ook! Alleen lust ik geen drop.. Krijg je dat weer! Wat een lief complimentje.. Ik moet eerlijk zeggen dat ik tot nu toe sowieso maar weinig foto’s heb gemaakt van mijn blote buik. Ik ben er nog niet helemaal uit of ik dat te intiem vind om te delen of niet.. Daar denk ik nog eventjes over na, goed? Wel heel leuk dat je met feedback komt! Zet mij ook aan het denken:)!
Fijn dat je zo’n goed nieuws gekregen hebt en dat er dus niets ernstig aan de hand is!
6 uur op hakken… Dat zou ik tijdens mijn zwangerschap niet gekund hebben hoor!
Haha ik ben niet anders gewend Kirsten! Ik probeer wel wat meer op platte schoenen te lopen, omdat het gewoon niet goed is voor het bekken enzo, volgens de verloskundige! Dankjewel voor je reactie:)!
Wat fijn dat er niets aan de hand is en alles gewoon goed blijft gaan! Echt een prachtige foto trouwens! Ik ben gelukkig nog lang niet zwanger aangezien ik achttien ben, maar je schrijft erg leuk waardoor ik je lekker volg. Respect trouwens hoor, dat je nog zo lang op van die hoge hakken kan stappen. Ik kan dat sowieso al niet haha!
Haha wat een lieve reactie Myrthe! Dankjewel! En die hakken; ik ben niet anders gewend! Ik ben maar klein dus heb van de nood een deugd gemaakt;).
Ik ben 163, ook niet enorm hoor. Ga ook maar flink oefenen. Hoelang ben jij?
Fijn dat je goed nieuws gehad hebt en je “gezond” bent verklaard haha.. lijkt me wel doodeng om zwanger te zijn en flauw te vallen… voel je het wel aankomen of komt t zomaar opzetten?
Is ook niet fijn inderdaad! Maar het went.. Af en toe voel ik het aankomen, dan kan ik vaak net op tijd op de grond of bank of bed gaan liggen en dan is het oké. Het grootste deel van de tijd voel ik het alleen niet, en dan maak ik best een smak. Het komt altijd goed hoor, en blijkbaar kan het dus geen kwaad:)!
Hoi
Fijn dat het goed gaat
Monique X
Vind ik ook Monique, dankjewel!:)