‘Ach, ééntje kan echt geen kwaad!’

Ik durf er ondertussen best een beetje vanuit te gaan dat jullie weten dat ik niet van het veroordelen ben. Mijn hele ‘leven en laten leven’ credo komt hier te pas en te onpas voorbij, en ik weet dat heel veel van jullie dat best wel kunnen waarderen. Toch is er één penibel onderwerp waarbij het me met de allerbeste wil van de wereld niet lukt om totaal niet te veroordelen en geen mening te hebben. En dat is nicotine- én alcoholgebruik tijdens een zwangerschap.

Met name roken tijdens de zwangerschap is een ontzettend actueel onderwerp. We zien er allemaal de berichten over voorbij komen op het nieuws, maar ik kreeg zelf jeukende vingers om dit artikel te schrijven door ‘Vier handen op één buik’. Yes, guilty pleasure tot en met, maar dat programma kijk ik dus iedere week. Ondanks dat ik heel erg probeer geen oordeel te vellen over de meisjes die ik voorbij zie komen – ze zijn soms maar een jaar of twee jonger dan ik – merk ik wel dat ik héél veel moeite heb met het continue gepaf van een aantal van hen. Dat je zonder een dak boven je hoofd, zonder een opleiding en zonder enige vastigheid al dan niet bewust zwanger raakt is één ding, maar dat daar dan ook nog iedere dag een pakje sigaretten aan te pas moet komen gaat mijn pet een heel klein beetje te boven. Ik hoop niet dat ik een aantal van jullie hiermee voor het hoofd stoot, dat is namelijk helemáál niet mijn bedoeling, maar het is wel iets waar ik met enige regelmaat over nadenk.

Nou ben ik zelf écht geen heilige die nooit een sigaret of drankje heeft aangeraakt. Dat maak ik mezelf, en jullie, niet wijs. Voor ik in verwachting raakte van Frummel was ik namelijk ook best wel van de borrels en de sigaretjes. Niet als in ‘ik stond zeker iedere week bij de glasbak en rookte ondertussen een pakje per dag’, maar met name in het weekend vond ik een wijntje met een sigaret écht wel heel erg lekker. Ik heb het, omdat ik me er bewust van ben dat het gewoon niet goed voor je is, altijd weten te limiteren en ben nooit een vaste roker of stevige drinker geworden, maar ik weet dus best hoe het is om het lekker te vinden. Toch heb ik vanaf de allereerste dag van mijn zwangerschap geen druppel meer gedronken en geen sigaret meer aangeraakt. Ik kijk én luister dan ook vol verbijstering naar vrouwen die dat wel doen, en het voor zichzelf en anderen proberen te rechtvaardigen onder het mom van ‘ik ben al geminderd’, of ‘de stress van stoppen is niet goed voor mijn kind’, of ‘mijn moeder rookte en ik ben gezond dus zoveel kwaad kan het niet’. Ik bedoel, serieus?

Voor drinken geldt overigens precies hetzelfde hoor. In onze kennissenkring heb ik meer dan eens een zwangere vrouw een wijntje zien drinken onder het mom van ‘eentje kan geen kwaad’. En ik heb zelfs nog geprobeerd het te begrijpen, maar het lukt me niet. Ik kan me heel goed voorstellen dat het voor een verslaafde hartstikke lastig is om te stoppen, maar er is toch niets op de hele wereld dat het meer de moeite waard maakt om het in ieder geval te proberen dan je eigen kind? Als ik het geijkte, en door rokende zwangere vrouwen óh zo vervloekte, lijstje met risico’s doorneem, schrik ik daar iedere keer weer van. Een grotere kans op een miskraam, op wiegendood, op vroeggeboorte, een te laag geboortegewicht en loslaten van de placenta. Natuurlijk wil dat niet zeggen dat dit iedere rokende – of drinkende – zwangere vrouw overkomt, en natuurlijk kan het best zo zijn dat jouw moeder rookte als een ketter en dat jij hartstikke gezond ter wereld bent gekomen, maar dan nog. Waarom zou je het rísico überhaupt lopen? Dan hebben we het nog niet eens over de gevolgen op langere termijn gehad.

Ik hoop niet dat jullie me verkeerd begrijpen. Je zult mij namelijk echt niet horen zeggen dat een rokende zwangere vrouw pertinent een slechte moeder of een slecht mens is. Ik vind het veel te ver gaan om daarover te oordelen, want wie ben ik? Maar roken is wél hartstikke slecht. Linksom of rechtsom weten we dat allemaal best. Dat je er dan voor kiest jezelf aan de gezondheidsrisico’s bloot te stellen, à la – daar deed ik zelf dus ook af en toe met m’n volle verstand aan mee. Maar dat minimensje in je buik heeft gewoon geen keus! Die heeft zijn huisje niet uitgekozen en kan niet even weglopen als de rooklucht op z’n longen slaat. Ondanks dat ik dus geen hard oordeel wil, kan en mag vellen over rokende zwangere vrouwen, vind ik dus wél dat gezegd mag worden dat roken tijdens de zwangerschap een egoïstische en onverstandige daad is. Ik kan er echt niets anders van maken. Dat klinkt hartstikke kort door de bocht en cru, maar dat is  wel mijn gevoel.

Ik ben echt zo benieuwd naar jouw mening over dit onderwerp? Wat vind jij? Moet één wijntje of sigaretje af en toe kunnen tijdens de zwangerschap? Of juist helemaal niet? Bedankt voor het lezen! X

Disclaimer: ik ben me ervan bewust dat dit een penibel onderwerp is. Ik wil met dit artikel niemand beledigen, kwetsen, of voor het hoofd stoten. Ik claim ook geenszins dat hetgeen ik beschrijf ‘waar’ is; ik spreek enkel mijn gevoel uit, en dat is persoonlijk! Dat we er allemaal andere meningen op na houden is helemaal prima; laten elkaar daarin dus vooral respecteren!