PLOG215: 15 JAAR DTC

 In Persoonlijk

Goedemorgen allemaal! Het is weer tijd voor een nieuwe week! We beginnen ‘m met een vrije maandag én met mooi weer: niks meer aan doen denk ik zo. Ik heb deze week twee MEGA lange plogs voor jullie. Maar echt heel lang. Ik maakte een overload aan foto’s. Vrijdag waren we vrij! Het bedrijf van papa en zijn compagnon bestaat 15 jaar, en dat werd gevierd. Ze zijn 15 jaar geleden in Rotterdam begonnen, onder de Van Brienenoordbrug, dus er was geen betere plek om stil te staan bij dit jubileum. We lunchten bij Hotel New York, deden een tochtje Spido, verrasten papa en Peet héél erg met het cadeau van alle collega’s en we aten in de Euromast. Zo’n leuke dag, en ik legde ‘m vast! Komt ie!

Goodmorning sunshine!

Als ik Morris aankleed leg ik Benjamin iedere ochtend even in Morris zijn bed. Vermaakt hij zich prima met Morris zijn knuffels.

Die Duplo beer moest dus per se mee naar bed gisteravond. Het is een zwarte beer, maar Morris vindt het absoluut een pandabeer. Daar is geen discussie over mogelijk gewoon.

Duplo Duplo Duplo..

Ik geef Benjamin zijn eerste en laatste voeding van vandaag zelf. Verder krijgt hij gekolfde melk. Morris wil niet eten. Hij weet dat hij naar zijn bonus opa en oma gaat, dus hij staat vanaf dat we beneden zijn al ‘ooooma Jooooke’ te roepen.

Ik breng de jongens weg en ze eten allebei hun ontbijtje daar op. Net zo gemakkelijk en Morris weet niet waar hij het zoeken moet, zo blij dat hij is.

‘Die opa, die!’

Liggen ze dan, mijn olijke tweeling. Het is zó fijn dat ze het zo naar hun zin hebben bij Joke en Harald. Als ik wegga kan er met moeite een kus vanaf.

Ik ben thuis, gedoucht en klaar voor vandaag. We moeten veel lopen, dus een beetje ‘n comfortabel outfitje is geen overbodige luxe.

Papa heeft een busje gehuurd waar we met z’n zessen in kunnen. Robin rijdt terug – die drinkt toch nooit – en wij kunnen zo allemaal wél een borrel pakken. Ideaal! Beetje jammer dat het ding niet harder gaat dan 110, maar goed, een kleinigheidje houd je toch. Allang fijn dat het zo kan.

Ik krijg steeds foto’s doorgestuurd van de boys. Vind ik heel fijn.

We zijn in Rotterdam!

Op de Kop van Zuid.

We gaan lunchen bij Hotel New York.

Cadeautjestijd.

We zijn er allemaal!

Ik ga voor vlees. Heerlijke combi dit.

Er moet uiteraard ook gewoon gekolfd worden. Dat mag hier! Heb er wel eens vervelender bij gezeten.

Prima uitzichtje wel.

We doen een rondje Spido met z’n allen. Heb ik al eerder gedaan, maar het is leuk om Rotterdam vanaf het water te bekijken. Vooral de havens: daar leveren wij veel voor.

Proost papa en Peet!

Broer & zus.

Dat je casual wilt poseren en je de slappe lach krijgt.

Dat dus. Verliefd!

Met z’n allen! Zie dat maar eens te doen: een foto maken van zoveel mensen die allemaal in de camera kijken en hun ogen open hebben. Dat is nog wel even een dingetje zeg maar.

We gaan aan de wandel. Er is een beetje ruimte in het programma: als het slecht weer zou zijn zouden we naar de Markthal gaan, als het goed weer zou zijn zouden we een terras pakken in de Witte de With. Omdat het heel moeilijk is om een cadeautje te kopen voor mensen die alles al hebben, heeft Robin bedacht als cadeau een video te maken met persoonlijke boodschappen van alle werknemers, maar ook van mensen die door de jaren heen iets voor de carrière van pap en Peet betekend hebben. Zij weten daar helemaal niks van, en dat is echt een wonder in papa’s geval, want hij heeft altijd álles door. Robin heeft geregeld dat we het filmpje op de beamer kunnen laten zien, dus dat is top.

We lopen door de Witte de With naar het Bilderberg, en pas als we daar binnen zijn krijgen ze iets door.

Weer een update: Morris en Benjamin hebben het zó naar hun zin.

Zitten we dan!

Het is nog niet zo makkelijk als we dachten om het allemaal te laten werken, vooral met geluid, maaar uiteindelijk lukt het!

Showtime! Papa en Peter zijn allebei zó verrast. Het is ook echt een heel mooi waardevol filmpje geworden, en het is fantastisch om te zien dat ze het zo leuk vinden.

Een deel van de groep loopt rechtstreeks naar de Euromast voor het diner, maar ik loop terug naar de Kop van Zuid om de auto te halen. Of nouja, de auto; het busje.

Zit ze hoor. Tina Trucker in der element. Zie je hoe onrustig mijn huid is? Thanks to de miskraam en de hormonsters. Het is nu gelukkig weer minder.

Zo. Bestemming bereikt.

Ik heb iets met uitzichtjes, dus ik vind dit geweldig.

Kan wel duizend foto’s maken hiervan, zo mooi dat ik het vind.

Oké, als iemand weet hoe je dit noemt: LET ME KNOW! Het is amaretto met spa rood, prosecco en citroensap, en ik vind het zoooo lekker!

We zitten aan tafel en papa houdt een kleine speech.

Het menu! Ik ga voor de carpaccio, ravioli, bavette en parfait van witte chocolade.

Carpaccio!

Ravioli.

Nog maar even een uitzichtje.. Vanaf buiten dit keer!

Ondertussen thuis.. De jongens zijn hele dag bij Joke en Harald geweest, en die brengen ze voor bedtijd naar huis. Wen en Bel leggen ze in bed en blijven dan bij ons tot wij er weer zijn. We hebben zo’n geluk met dat vangnet van ons. Kijk ze nou boekjes lezen samen.. Mijn drie lievelings.

Mama. <3

en Hepi & Hepi. Dit soort dingen roepen gewoon om fotomomentjes hè.

Potje trots op deze twee.

Bavette.

Kolvings. Ik zit in een of andere minihokje met een spoelmachine en allerlei meuk, maar het lukt. Kolven is kolven. Voor wie het zich afvraagt; ik kolf niet in het openbaar. Voeden vind ik dikke prima, interesseert me niks en doe ik overal, maar vind dat met kolven toch net anders. Ik blijf het geen prettig iets vinden om te doen, en alleen al dat geluid.. Dat doe ik dus toch liever gewoon even apart.

Rotterdam in het donker. We lopen iedere keer tussendoor even een rondje buiten. De uitzichten zijn prachtig.

Toetje. Ook weer lekker. Het eten was écht heel erg goed!

Rond middernacht rijden we weer naar huis. Wat een mooie dag was dit. Ik ben er zo trots op dat pap en Peet het hoofd de afgelopen vijftien jaar boven water hebben weten te houden. Ik weet dat er heel veel mensen zijn die denken dat ondernemen over rozen gaat omdat het ons in staat heeft gesteld heel veel leuke dingen mee te maken, maar niets is minder waar. De afgelopen vijftien jaar waren prachtig, en inderdaad; het heeft ons heel veel gebracht, maar het was ook af en toe retezwaar, vermoeiend, heftig en heel stressvol, vooral voor papa, maar ook voor mam en iedereen om hem heen. Ondernemen is fantastisch, maar het is ook iets wat nóóit ophoudt. Niet ‘s avonds, niet in het weekend, en niet in vakanties. Het stopt gewoon niet. Dat is niet zielig, want het hoort erbij, maar het is niet alleen maar hosanna en geld binnen harken vanuit je luie stoel. Integendeel. Ik kan niet anders dan zeggen dat ik mijn petje diep voor hem afneem. Dit heeft hij toch maar mooi geflikt. Op naar de volgende 10.

Morgen ben ik weer met een extra extra lange weekendplog. Voor nu bedank ik jullie voor het lezen en wens ik jullie een héél fijne vrije maandag toe vandaag.

 

Recommended Posts
Showing 8 comments
  • Nicole

    Gefeliciteerd met het jubileum!

  • Sabine

    Een hele prestatie waar jullie met zijn alle trots op mogen en kunnen zijn! Heerlijke foto’s weer!! Kijk nu al uit naar morgen! Xx Sabine

  • Laura

    leuke plog en nog gefeliciteerd met het jubileum!! En dat in de mooiste stad van Nederland Als echte Rotterdammert (die geëmigreerd is naar Tilburg ) ben ik zooo trots als ik die mooie plaatjes zie!

  • Eline

    Trots op m’n mooie stad! Leuk zo terug te zien 😉

  • Henriette

    Daar mag je zeker trots op zijn, snap ik heel goed..
    Echter vindt ik dit wel een beetje opschepperig overkomen. Zeker met de foto’s erbij van het eten enz. Beetje jammer.

    • bijzonderkleinwonder

      Jammer dat je dat zo interpreteert! Ik laat iedere week in mijn plogs zien wat ik doe en hoe we onze dagen vullen. Óók wat we eten. Als je mij – en mijn site – zou kennen zou je weten dat opscheppen wel het laatste is wat ik wil. Volgende keer gewoon niet lezen als je je eraan stoort!

  • Henriette

    Nou Michelle, dat je ons wilt laten zien goe je dagen eruit zien, en wat je zo allemaal eet, is hartstikke leuk! Helemaal niets mis mee. Maar hier gaat het mij over het feit dat het overkomt van “kijk ons het een goed voor mekaar hebben” met alle luxe die er bij hoort. En wat betreft je opmerking; gewoon de volgende keer niet lezen als je je eraan stoort, nou dat weet je vantevoren toch niet? Veel succes verder

    • bijzonderkleinwonder

      Het gaat hier om een PERSONEELSUITJE. Een gelegenheid van ons werk waar wij voor zijn uitgenodigd! Het was een supermooie dag, met heerlijk eten, en dat liet ik zien zoals ik dat iedere week doe. Afijn; leg het uit hoe je het uit wilt leggen. Met de volgende keer niet lezen bedoel ik dat je dan beter überhaupt niet kunt lezen. Blijkbaar stoor je je er dermate aan dat je zelfs iets als een jubileum van het bedrijf waar wij beiden werkzaam zijn negatief uit weet te leggen, én dat je meerdere keren terugkomt ook om je gal te spuwen. Dat is zonde van je tijd, die kun je ongetwijfeld beter besteden. Oh en inderdaad; ik vind dat wij het goed voor elkaar hebben en ben blij met wat we hebben. Er zijn ook heel veel mensen die niet moeten dénken aan een burgerlijk leven als het onze. Ieder zijn ding. Leef en laat leven.

Contact Us

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.

Not readable? Change text. captcha txt

Start typing and press Enter to search

error: Content is protected!