PLOG325: VAKANTIEGEVOEL

Dinsdag zagen jullie de plog van afgelopen vrijdag en zaterdag al voorbij komen. Vandaag zie je die van zondag! We reden al vroeg naar huis van zee omdat ik me zaterdagavond ineens herinnerde dat ik maandag een deadline had die ik dácht al gefixt te hebben, maar wat niet het geval bleek te zijn. Dat moest dus even bovenaan het priolijstje. Toen dat eenmaal klaar was zochten we verkoeling en genoten we van de zondag samen. Kijk mee naar onze zondag in 30 foto’s!

Wakker worden in Zeeland. Dit was ons huisje de afgelopen dagen. Ideaal voor acht personen, en met ‘s ochtends zon, dus we ontbijten weer lekker buiten.

Benjamin krijgt deze beker cadeau van Steef en Maris, voor zijn verjaardag alvast. Ik weet het merkje niet dus daar heb je precies nul komma nul aan, maar hij is van heel mooie en stevige kwaliteit, en hij lekt niet! Hopen dat dat zo blijft. Morris keurt ‘m ook goed.

De Daltons op een rijtje. Zo leuk dat ze in leeftijd zo weinig schelen. Morris is drie weken ouder dan Riv, en Vief is twee weken ouder dan Benjamin. Zou bijna denken dat het afgesproken werk is.

Na het ontbijt ruimen we op en pakken we ons boeltje weer in. Tijd om naar huis te gaan. Maar niet voordat de vriendjes elkaar nog even goed geknuffeld hebben. ‘Tot gauw!’

We moeten eerst nog even terug naar het strand. De mannen hebben ons plekje gisteren opgeruimd, maar mijn jurkje is blijven hangen. Ik dacht in eerste instantie dat het weg was, maar na een telefoontje blijken ze ‘m voor me bewaard te hebben. Die gaan we dus even ophalen!

Ik vind eigenlijk dat de jongens allebei op mij lijken, maar op deze foto heeft B toch ook wel heel veel van Koen weg. Eigenlijk is er geen pijl op te trekken. Hoeft ook niet. Ze lijken vooral op zichzelf.

Nog heel even genieten van het mooie uitzicht. En ons weer verbazen over hoe breed het strand is. Ik heb er geen foto van gemaakt – lekker hendig wel – maar vanaf hier kun je ook de Neeltje Jans zien. Aan de andere kant.

Deze wil het liefst nog even zwemmen. Vanmiddag dan maar.

En deze heeft ook geen zin om naar huis te gaan. Afscheid nemen van het strand is nooit leuk. Niet na een dag, en niet na twee weken. Leuk dat de jongens daar ook zo gek op zijn. En dat ze mijn frustratie van overal zand niet van me overnemen:’).

‘DOEI ZEE’. Tot de volgende keer! Dat is een voordeel nu Koen niet meer voetbalt. Voorheen konden we in het weekend eigenlijk zelden weg, omdat hij altijd op zondag wedstrijd had. Nu dat uit de agenda is hebben we echt het voornemen om wat vaker naar zee te gaan. Kan makkelijk, naar het huisje van mijn schoonouders. Gewoon een kwestie van doen. Herinneren jullie me er ff aan als we dit over ‘n paar maanden nog steeds niet gedaan hebben;).

Strand aan de ene kant, Veerse Meer aan de andere kant.

Alle trappen zelf willen lopen, en dan van een afstandje Koen commanderen dat ie wel moet wachten. Natuurlijk Morrisje, we gaan echt niet zonder jou naar huis.

Eenmaal thuis ruimen we alle spullen op. Koen gaat even met de jongens op standje chill, en ik ga gauw aan het werk. Doen wat gedaan moet worden zonder afleiding; dan is het ‘t snelste klaar. We bellen Lotje om bij te kletsen, en die vraagt of we willen komen zwemmen. Dat laten we ons niet twee keer zeggen met dit weer. Als ik klaar ben met wat ik moest doen gaan we richting Lot.

ZWEMMENNNN. Daar wordt deze waterrat weer heel blij van.

Zo. Prima te hebben wel.

En Benjamin vaart rondjes op z’n krokodil. Zo lief. Alle opblaastoestanden worden tevoorschijn getrokken voor ze, en ze vinden het allemaal zo leuk.

Laat je even duwen anders, Morrisje.

Emmertje, badeentjes, de krokodil: genoeg te spelen.

Wij genieten ondertussen van ons gezellige uitzicht en van een wijntje.

Deze vaart ondertussen rond met z’n eendjes.

Lot haar moeder maakt dit. Zo simpel en zó lekker: bakje verse rode pesto, bakje groene verse pesto, turks brood of ander afbakbrood, de oven in tot het lekker knapperig is, en klaar ben je. Beetje aioli om in te dippen: top voor bij de borrel! Snelle tip. Ik ga ‘m in ieder geval onthouden.

Even pauze.

Als klap op de vuurpijl worden de mega badeenden tevoorschijn gehaald. Ook die vallen in de smaak.

Deze twee kunnen ‘t wel hebben zo. Ik weet niet of ik dat al ooit verteld heb, maar deze twee kennen elkaar al ruim 20 jaar, net als Lot en ik, en Koen en ik hebben hen aan elkaar gekoppeld. Was de beste actie ever.

Rond etenstijd gaan we weg. Even naar de Plus om boodschapjes te doen. Morris zelf op z’n loopfiets.

En B bij Koen op de fiets. Dat snoetje. Hij is zo moe van het spelen vandaag, en van geen dutje doen.

Geluksmomentje.. Van die dingen die ik heel graag wil onthouden.

En dit ook. Achter elkaar aan door de supermarkt. B loopt inderdaad op blote voeten. Werden we niet per se blij van, maar hij trok z’n slippers steeds uit.. Iets met pick your battles: als het 33 graden is kijkt niemand er heel raar van op.

Ja, dit zie je goed. 33 graden en de pepernoten liggen alweer in de winkel. Het is nog augustus. Ik ben echt in shock, terwijl ik de allergrootste liefhebber ben van die dingen. Het is nog DRIE maanden tot Sinterklaas. Dan kun je ze net zo goed gewoon ‘t hele jaar in de winkel leggen toch?

Karretje volgeladen.

En op naar de kassa. Deze doet even alsof ie die paprika zo op gaat eten. Nou lijkt me dat sterk, want hij zit in de fase dat de paprika, hoe klein ook, uit ieder gerecht wordt gevist alsof het een parasiet is.

Toch maar op de band. Juist. Dat dacht ik al. We fietsen naar huis, eten met z’n vieren, leggen de jongens in bed en genieten dan nog even samen na van een heel fijn weekend.

Ik ben wel benieuwd of jullie vlakbij zee wonen en of je dan ook echt vaak gaat! Ik kreeg op Instagram een paar DM’s van meiden die zeiden: ‘ik woon wel in de buurt, maar ga ook veel te weinig. Toch teveel gedoe’. Dan ben ik ook meteen weer een illusie armer. Haha.

Fijne dag lieve mensen, en dankjewel voor het lezen.