PLOG324: NAAR ZEE

Goodmorning lieve mensen, op deze bloedverziekend hete dinsdag! Net toen ik bijna bang begon te zijn dat we de zomer al gehad hadden kregen we dit weer! Beetje jammer wel dat ik er vandaag niks van mee krijg, maar vooruit. Vandaag de plog van onze vrijdag en zaterdag. Zondag volgt later; ik maakte veel te veel foto’s voor één plog. Vrijdagochtend ging ik als een tornado door het huis en pakte ik spullen in; toen Koen uit z’n werk kwam reden we naar Zeeland voor een weekendje met Steef en Maris en de kiddo’s. Zaterdag waren we dus de hele dag aan zee! Kijk mee:).

Vrijdagochtend: ik begin de dag met wassen. M’n washok was een beetje verwaarloosd, dus we hebben wat in te halen.

De jongens zijn wakker en spelen buiten. Ontbijt moet ook in ‘t zonnetje. Helemaal prima. Kijk dat koppie van Morris. Die kan ‘t wel hebben zo.

STRIJK. Er lag zó veel. ‘n Week dat apparaat niet aanraken betekent een mand waar je u tegen zegt. Dus dat doe ik. Muziekje op, deur lekker open, jongens buiten in de tuin: goed te doen zo.

Ik pak voor ons allevier de spullen in. Deze foto gaat naar Koen: goed zo?

Onderweg naar zee! Koen was iets eerder thuis van de zaak vandaag, dus we gaan rijden. Hij zit zelf na een half uur bijna te knikkebollen, dus ik rijd. Geen straf; doe ik het liefste.

Zeeland! Het Veerse Meer.

Steef, Maris en de kindjes waren er al even. We laden de spullen in en luiden het weekend in met ‘n wijntje.

Maris en ik halen even de boodschappen voor het weekend bij de Appie in Kamperland.

De jongens eten pannenkoeken. Feestmaaltje!

En daarna met z’n drieën verstoppen onder het wasrek. Past best zo.

Wij eten quiche die Mees thuis had gemaakt. Er was mégaveel over, dus dat mocht ik meenemen. Komt nu heel goed uit: hoeven we niet te koken. En het is zó lekker. Eentje met spekjes en prei, en eentje met spinazie.

Dan is het bedtijd voor de kinders. Vieve slaapt al, de jongens lezen boekjes met Maris.

Morris en Riv slapen samen in een groot bed, en we lachen ons kapot om de capriolen die ze uithalen samen. Zo leuk om te zien. Beter dan TV. Uiteindelijk, als ze uitgespeeld zijn, gaan ze heel lief slapen. Grote jongens.

Wij liggen er iets na tweeën in, en we verhuizen Benjamin ook naar onze kamer. Die heeft het heel lastig met gaan slapen, ik was er bijna twee uur mee bezig om hem in slaap te krijgen, en uiteindelijk lukt dat het beste bij ons. Prima, doen we het zo. We slapen tot bijna 8 uur. Helemaal prima.

Buiten ontbijten! Zo fijn als dat kan.

We gaan naar het zwembad.

De Daltons on tour.

Het zwembad dus, dachten we. Maar dat hele feest gaat niet door, want als we daar om 10:00 uur aankomen blijkt dat het zwembad tot 11:00 uur gereserveerd is voor ouderen en dat wij er dus niet in mogen. Typisch gevalletje van beetje jammer. Door naar de speeltuin dus om de tijd te overbruggen.

Hoi kleine Robin.

11:00 uur: we mogen naar het zwembad. Maar eerst moeten ze elkaar ff knuffelen. Vief heeft zich verstopt.

Kleine waterrat. Bandjes om en gaan met die banaan.

Riv en Benjamin vinden de glijbanen ook geweldig. Morris vindt het niet leuk. Kind van z’n moeder.

Deze kan er geen genoeg van krijgen.

‘NOG EEN KEER PAPA, DIE!’ En dat is een citaat. Dat gezichtje. Van de duvel niet bang.

En daar gaan ze weer.

Tot de man zwaargewond raakt. Kuch. Haha. Er zit precies als je uit de glijbaan komt een soort putdeksel, waar Koen dus volle bak met z’n grote teen achter blijft hangen. Best een fikse snee nog, en met een beetje water erbij lijkt het sowieso net of je leegbloedt. We halen bij de EHBO alcohol om te ontsmetten, gaas en pleisters, en daarmee pak ik de boel voor nu ff in.

Zo kijken wij als we zinloze discussies voeren over niks:’).

We zijn weer bij het huisje. Benjamin en Vief gaan even slapen, Morris en Riv spelen, en wij doen een spelletje.

Campinglife. Drank uit blik en een bordspel. Alleen de Adidas slippers missen nog. Wel heerlijk dit hoor. Houd ik van.

Kiddo’s zijn wakker, dus we gaan weer door: op naar het strand.

Goeie blik Mies. Toen ik deze foto zag moest ik zó hard lachen. Echt waar. Wat een moeke. Een dat is dan net 26. Met buggy met slapend kind, vierhonderd tassen want grote volksverhuizing, en m’n lieve knappe Floddertje in d’r mooie jurk naast me. En dan die gezichtsuitdrukking van mij. Alsof ik het leven niet meer zie zitten.

Ik vind het overigens wel heel leuk hoor. Haha. Het was gewoon warm, en even een gesleep. Wij hebben de kinderwagen niet bij, maar Steef en Maris gelukkig wel. Morris is in de auto in slaap gevallen, dus die leggen we even over. Kind is alleen veel te groot voor de buggy, dus z’n voeten slepen over de grond. Gelukkig zijn we niet voor één gat te vangen, dus we bedenken een ingenieuze constructie met een badhanddoek als een soort hangmatje, en zo komen we er ook.

Zeeuwse kust.

Zoveel liefde op een foto. Lieve kinders.

Steef en ik lopen met de jongens naar de zee, Koen, Maris en Vief blijven bij Lekker. Hangen ze er lekker bij.

Piet Piraat op de uitkijk.

Best fris, dat water.

Dit is Morris z’n eerste reactie als hij de zee van dichtbij ziet. Is toch te mooi?

Hup, alledrie erin.

Deze maakt nog even een duik, als in kopje onder, en dan wandelen we weer terug.

Vrienden. Mooi om te zien dat de kindjes elkaar helemaal niet zo vaak zien, maar het toch altijd meteen goed is als ze wel samen zijn. We horen Riv en Morris heel vaak tegen elkaar bezig: ‘jij bent mijn beste vriend hè!’

Hier wilde ik een kus geloof ik.

Zo. Missie geslaagd.

Uitzichtje wel! Het strand is hier zo bizar breed. We waren met de jongens in de brandende zon echt ruim 10 minuten aan het lopen van de beachclub naar de zee.

We gaan lekker eten. En ik sommeer Benjamin om te gaan zitten in z’n stoel. Hij voelt er alleen niet zo heel veel voor om die bevelen van mij meteen op te volgen zo te zien.

Pasta met gamba’s. Heel lekker.

En dan gaan we weer terug naar het park. Dit is een foto van toen we een foto wilden maken maar Koen iets heel liefs tegen me zei en het toch nog een spontaan kiekje werd in plaats van een geposeerde.

De kinders hebben allemaal vermoeide benen, dus het is tillen geblazen.

‘Thuis’ nog even een ijsje als toetje, die Morris overigens in z’n geheel in de diepvries zet omdat hij toch niet zo’n trek heeft – de wonderen zijn de wereld nog niet uit – en dan is het weer bedtijd.

Deze man slaapt vandaag gelukkig wél meteen.

En deze bouwen nog even een feestje maar gaan ook vrij snel slapen samen.

En wij gaan weer verder met Keezen! Nieuwe verslaving: zo’n leuk spel. Wat een fijne dag was dit. Ik word altijd zo gelukkig van het strand. Enige nadeel aan waar wij wonen: geen strand om de hoek. We zaten afgelopen weekend op RCN De Schotsman in Kamperland. Het huisje an sich was heel mooi. Het was alleen een beetje jammer dat het intens ranzig was toen we aankwamen, ondanks ‘schoonmaak’ – denk smerige wc’s, haar in het doucheputje, vaatwasser vol, matrassen scheef op bed, rugkussens van de bank helemaal overdwars en rechtop op ‘n soort hoop op de bank – maar verder is het echt een prima plek voor acht mensen.

Later deze week zie je onze zonovergoten zondag. We hebben een goede week voor de boeg. Er wordt gewerkt, ik heb een paar héle leuke zakelijke afspraken, en als klap op de vuurpijl wordt onze kleinste grote liefde Benjamin vrijdag TWEE JAAR.

Dankjewel voor het lezen en tot de volgende!