Goede dinsdagmorgen lieve mensen. Zoals het normale ritme betaamt; vandaag weer een plog. Dit keer weer eens een ouderwetse weekendplog zoals ze voorheen ook altijd waren, van vrijdag, zaterdag en zondag. De indeling was wel iets anders dan normaal, want in plaats van mijn dag met de jongens was vrijdag gewoon een werkdag, en in het weekend deden we precies helemaal niks. Waarom vertel ik je zo. Lees mee!
Ik begin mijn vrijdag anders dan anders: Koen is na een paar dagen ziek weer aan het werk, mama is bij de jongens, en ik ben in Leusden voor de aftrap van een campagne met Campina. Ik ga komend jaar met hen samenwerken – wat overigens niet wil zeggen dat je hier nu non-stop Campina voorbij gaat zien komen – en allerlei leuke dingen doen, en vandaag begint dat dus.
We krijgen een rondleiding op de boerderij en hoewel ik al heel heel vaak op een boerderij ben geweest blijf ik dat leuk vinden. Sowieso, zo goed als alles met dieren vind ik leuk.
Behoorlijke tong wel die beesten. Haha.
Er lopen ook een aantal katten op de boerderij rond die continu om ons heen hangen. Even knuffelen dus.
De jongens zijn ondertussen met mama op de kinderboerderij. Lekker buiten.
Snoetje. Volgens mij wordt ie ‘n beetje groot voor dat fietsje.
Geitjes voeren. En dat moet vanachter een voerluik want als ze de weide oplopen met die bakjes voer worden ze finaal omver gelopen.
Boerderijleven. Ik ervaar altijd zo’n rust op dit soort momenten. Ondanks dat het een werkding is doet het me echt goed. Die stilte, en de natuur.. Echt heel fijn.
Als ik klaar ben ga ik met een bloedgang naar de jongens. Samen! Zij hebben mij niet gemist: ze hebben het zo naar hun zin bij mama. Alsof ze thuis zijn.
Ik haal nog even onze favoriete ‘thuis’-wijntjes. We waren weer door onze voorraad heen.
Ik kreeg van Campina een koelbox mee met allerlei producten. Het meeste ken ik al, maar vla eten we thuis eigenlijk nooit. Denk dat het bij de jongens wel in de smaak valt.
Als Koen thuis is gaan we naar de kapper. En normaal gesproken doen we alleen even de puntjes, maar het haar van de jongens is nu zo lang dat er een flink stuk af mag. Gaat overigens altijd echt heel goed. Ze zijn het zo gewend, vooral Morris, om al vanaf heel jong geknipt te worden dat hij gewoon zelf in de stoel kruipt en keurig doet wat Donna vraagt.
Kort koppie. Ook wel weer heel mooi.
Eenmaal thuis is het eten en bedtijd voor de jongens. Wij kijken The Voice en houden het ook vroeg voor gezien. Ik ben zo intens moe dat ik op de bank in slaap val – dat gebeurt precies nooit – dus dan weet Koen hoe laat het is.
Zaterdagochtend! Na een nacht met precies TIEN uur slaap heeft Koen lekker ontbijt gemaakt. Ik slaap gewoon meer dan het dubbele van normaal. Was kennelijk echt nodig.
Kijk hem nou groot zijn. En knap. En vooral: zo ontzettend lief. Nog twee maanden thuis..
We hangen op de bank. B zegt hier: ‘zo mam jij hebt echt mooie wangetjes he?’ Haha.
En dat vindt ie reden voor een kusje.
Happy place. We hebben dit weekend geen agenda, en we doen ook helemaal niks. Ik ben heel erg moe en heb de afgelopen twee weken een vol hoofd. Veranderingen in ons leven waar ik geen grip op heb, gewoon een beetje veel van vanalles, en klaar met dat graftakkenweer. En dat voel ik. Dus in plaats van in de zesde versnelling doordenderen geef ik er vandaag aan toe. Dat kost me moeite en maakt het in eerste instantie altijd even erger, maar later ben ik blij dat ik het gedaan heb.
Ik deel er ook wat over op stories, waaronder deze quote. Zo waar.
En deze. Dat is het ding met in je hoofd.. Een gebroken been kun je zien, de struggle in iemands hoofd niet. En als iemand al meent iets aan je te kunnen zien is het vaak: ‘gewoon niet zoveel nadenken.’ Nee hehe, als het zo makkelijk was.
Ik ga lekker met de jongens onder de douche. Dat betekent één groot waterballet, maar wel twee kinderen die krijsen van plezier.
Als ik mijn haar droogblaas komt de zon door. Dat doet me al zo goed.
Na acht jaar samen heb je zo goed als alles van elkaar wel gezien. Koen bedenkt om ‘s avonds met z’n vieren een pannenkoek te gaan eten om er toch even uit te zijn vandaag, en echt, een beter idee had hij niet kunnen hebben.
Deze foto’s in de familie-app.
Mijn mannen. Samen een pannenkoek uitzoeken. Eentje met HEEL veel suiker willen ze. Haha. Suikervrij opvoeden is lekker geslaagd.
We zitten bij ‘t raam, bij de pannenkoekenbakker in Zeeland overigens, daar gaan we altijd heen omdat het zo lekker dichtbij is en omdat de jongens er heel fijn kunnen spelen, en dit speelbos is in de zomer zo mooi. Nu is het vooral druilerig.
PANNENKOEKEN. Zo lekker.
Vindt deze kleine man ook.
En deze.
Die borden gaan allemaal leeg. We zijn al met al maar een uur of twee weg, maar het doet me goed. Van die kleine geluksmomenten.
Bedtijd voor de boys!
En banktijd voor ons. Lot en Flip komen naar ons en we kijken samen WIDM. Favoriet. Vind het overigens een superleuke aflevering. Mijn favoriete kandidaten zitten er allemaal nog in. Het is een fijne avond. Een wijntje, benen omhoog en vrienden. Beter kan bijna niet.
Zondagochtend. Morris doet aan veilig ontbijten.
En weer lekker op de bank. We kijken samen een filmpje.
Juni chillt ook maximaal mee.
<3
Samen oefenen met cijfers. Op deze manier vindt hij het heel leuk. Ze één voor één opschrijven, of allemaal door elkaar, en dan opnoemen welk cijfer waar staat.
Zondagbesteding: flinke mand strijk wegwerken. Zo stom, maar als ik daar een paar dagen niet aan toe kom heb ik er serieus last van. Fijn als ‘t allemaal weer in de kast ligt. En mocht je je afvragen wat die ranzige vlek in dat hoeslaken is: die bleek inderdaad niet meer te redden.
Koen en Flip kijken samen voetbal, Lot en ik gaan een stuk wandelen met de jongens.
Als dit een soort van je achtertuin is. Ik voel me af en toe echt zo’n degelijke moeke; ik houd echt van de stad, maar ik vind het zo fijn om zo vrij te wonen.
We stoppen bij iedere speeltuin. Dat kan vandaag.
Samen spelen.
Even door naar de supermarkt voor een klein boodschapje.
We hoeven tegenwoordig niks meer te doen. Alleen betalen. Dat dan weer wel.
Als we thuiskomen hebben de mannen al wat lekkers op tafel gezet. Perfecte zondagdingen dit. Met een frisse neus onder een dekentje op de bank kruipen met z’n allen.
Vlak voor bedtijd mogen deze twee nog een paar sterretjes afsteken. Had Lot nog over van de jaarwisseling. Het zijn er maar een paar, maar ze vinden het fantastisch. En check die schoenen! Haha. Ze konden die van zichzelf zo snel niet vinden.
Hepi & Hepi. We hebben een fijn weekend. Rust doet goed af en toe.
De jongens eten nog even een Danoontje en bouwen Duplo met hun tante, en dan is het tijd om te gaan slapen.
Wel pas na een boekje, dat snap je. Ik denk dat ze misschien 5 keer in hun hele leven zijn gaan slapen zonder boekje. Het hoort zo bij hun routine.
Morris en Benjamin vallen meteen in slaap, en als we beneden komen is de plaatpizza klaar. Koen en Flip kijken Ajax, en Lot en ik kijken samen de docu ‘Tell me who I am’, en die is zo ziek dat ik er buikpijn van krijg. Waargebeurd dus, en bizar gewoon. Iedereen die ‘m gezien heeft gaat dit sowieso met me eens zijn. Dat een moeder zo kan zijn.. Helemaal naar van. Als voetbal klaar is gaan Lot en Flip naar huis en wij naar bed. Op tijd erin. We kijken nog een stukje Real Barca in bed en dan is het weekend klaar. We hebben echt geen bal uitgevoerd dit keer, behalve heel veel geluierd en geslapen, en dat was heel goed. Nu ook weer zin om deze week lekker aan de slag te gaan met allerlei nieuwe ideeën. Hoe of wat gaan jullie zien. Voor nu bedank ik je voor het lezen en wens ik je graag een fijne week toe.
Oh wat leuk dat je in leusden was, dat is echt heeel dicht bij mij haha!
Sterkte met je struggles , dat is ook een deel van het leven. Wel fijn om te zien dat er daarnaast ook leuke momenten waren. Groetjes lott