PLOG374: UITWAAIEN IN OOSTKAPELLE

De reacties vorige week waren zo leuk dat ik dacht; we doen ‘t gewoon weer een weekendplog. Extra leuk omdat we een weekend naar zee waren. Weer even wat anders om te laten zien. We besloten vorige week vet last minute dat het wel lekker zou zijn het voorlopig laatste zomerse weekend aan zee door te brengen. Mijn schoonouders gingen zelf niet, dus we mochten zo in hun huisje. Zoveel geluk mee! Vrijdag werd dus zo’n dag met alleen maar rennen en vliegen – HOEZO neem je voor twee dagen net zoveel meuk mee als voor ‘n week?! – boodschappen doen en spullen inpakken. Toen Koen uit z’n werk kwam stond de auto klaar voor de start en konden we meteen door. Het werden heerlijke dagen. Kijk mee!

Vrijdag: Morris naar school, B naar de peuterspeelzaal en ik ga eerst even aan ‘t werk en daarna een rondje doen.

Als ik B op ga halen staat deze me op het schoolplein al half op te wachten: nog lekker aan ‘t buitenspelen. De rest van de middag is hectisch. Of je nou twee of zeven dagen weggaat; er móet me een partij spul mee. Handdoeken, badhanddoeken, bedlinnen, boodschappen, kleding, speelgoed. Moraal van ‘t verhaal: ik ren als ‘n kip zonder kop door het huis. Als Koen om 17:00 thuiskomt staat de auto ingepakt en al klaar voor vertrek. Dat is dan wel weer chill. Dat ik me ondertussen rijp voor een winterslaap voel laten we even buiten beschouwing voor ‘t gemak.

Vind dit zo’n mooi plaatje.

En dit ook! Haha. Als weggaan een beetje vertraging oploopt maar je ouders je een ijsje hadden beloofd: onderweg stoppen bij de grote gele M voor een softijsje. Wordt al rijdend opgegeten en nog zonder knoeien ook. Ik vind ‘t knap.

Gearriveerd! En als ze samen mogen slapen is het feest. Ik ga als  ‘n razende door het huisje om alles op te ruimen, leg de boys in bed, en dan kan het ontspannen beginnen.

Zaterdagochtend begint lekker actief.

De dag beginnen met een theetje buiten in de zon.

Ik rijd even met B naar de Jumbo – ben boter vergeten en dan blijven de vlokken niet plakken – en we hebben trek in verse jus. Deze boerderij ligt in de straat van de camping en ik kijk iedere keer m’n ogen uit. Het oogt zo vredig. Als we terugkomen lopen de schapen buiten; wordt alleen al zen van de aanblik.

Samen buiten ontbijten. Zo heerlijk dat dat nog kan.

Met mandarijnen als toetje. Mandarijnen zijn helemaal het nieuwe ding.

Wij ruimen op terwijl deze twee even spelen.

En dan: op naar het strand. Allevier zoveel zin in.

Stukje door het bos om er te komen.

Deze foto doet dit laantje zo geen eer aan, maar hier staan de allermooiste oude bomen. Net een sprookje.

Strand in zicht! En slipper weg.

De zee. Enige nadeel aan wonen waar we wonen; dat die niet dichter bij is.

Na heel druk spelen: een donut. Vinden ze al net zo lekker als hun moeder. Goeie traktatie wel. Ik neem er zelf ook een.

Het fort voor vandaag. Het is ZO lekker uit de wind.

Head first.

Stoeien. En daarna zand van je kruin tot je tenen. Ging overigens precies twee minuten goed tot er eentje huilde. Vooorspelbaar.

Samen schelpen zoeken.

En pootjebaden. Ik geniet dus echt maximaal van die blije bekkies. En ondertussen van ‘t getrappel van ons meisje in mijn buik: ongekend hoe druk zij de hele dag door is.

Alles. En mijn HORMOOONEN. Not normal, ik kan de hele tijd wel half janken van geluk als ik naar die twee kijk. Is niet echt iets voor mij maar het is net alsof m’n traanbuizen weer helemaal voor open verklaard zijn. (Iedereen die mij al langer volgt weet dat ik na de geboorte van de kinderen juist veeel minder emotioneel werd – dat lijkt nu ff ongedaan te zijn gemaakt.)

Blij. Ik begin al goed te worden in overal zand.

Dorstige mannen.

En hongerige ook. Hele bakkie maken we op samen.

Kinderen op het strand betekent handen vrij. Ik lees letterlijk twee tijdschriften uit terwijl deze twee zich samen vermaken met schelpen zoeken, rondjes om het strandhuisje rennen en een glijbaan maken op een hellinkje met hun scheppen. Genieten!

Schopjes voelen. Ook genieten.

Op kop in het zand. Kan best.

Hier zitten ze dus een soort glijbaan te maken. Zijn ze de halve dag zoet mee. De zon begint al onder te gaan.

En met zonsondergang lopen we terug naar de auto. Dit is zo mooi.

Tot morgen!

Zon aantikken samen.

Onderweg naar huis spotten we hertjes in het bos. Heel veel bij elkaar. Helaas komt er van de andere kant een hond, veel te dichtbij, en dan zijn ze heel snel gevlogen. Maar zo leuk om even te zien zo in het wild.

Als we terugkomen eten we, spoelen we al het zand weg en als de jongens slapen gaan wij de bank op met WIDM. Vind het toe nu toe serieus leuk. Jullie al een idee wie de Mol is? We gaan weer vet op tijd naar bed. Degelijkheid gaat lekker.

Zondagochtend, zelfde recept.

De Tiptoi blijft heel populair speelgoed. Kreeg ik in juli voor een samenwerking maar hij blijft geliefd. Doen er echt heel veel mee.

Zelfde route als gisteren: Richting het strand!

De gebroeders voorop.

Meteen samen de speeltuin in terwijl wij ‘t windscherm opzetten.

Schommelen with a view.

De hele dag alleen maar blije koppies. Bij ons allevier overigens. Meteen het voornemen om hier echt vaker heen te gaan nog de komende maanden. Het strand is ook top als het niet warm is; gewoon lekker uitwaaien.

Op ‘n drafje richting de zee.

En pauze houden met iets lekkers. We hebben zo’n geluk; kan letterlijk nog in mijn bikini achter ‘t windscherm zitten nu. Zodra je dan opstaat kom je van een koude kermis thuis, maar zittend uit de wind: heerlijk.

Bekkies! Stranddag zonder een ijsje? Mission impossible. Ze hebben zoveel geluk dat ik nu ook zin heb in al die dingen. Ben vaak de eerste die het oppert.

Dat dus:  zitten in je bikini, staan in je trui. Haha. Lekker contrast tussen de boven en de onderkant. Toch jammer dat je zo niet over straat kunt – één windvlaag en je straat in je stringetje – want vind ‘t best een leuk lookje.

Spelen bij de zee. Zo lekker met die voeten in het water.

Fijne plaatjes.

De serieuze blik van zijn vader.

En dit vind ik zo’n mooie foto. Benjamin zit precies droog: Koen heeft een dammetje gebouwd waardoor hij in theorie heel lang droog zou moeten kunnen blijven zitten, ondanks dat het vloed wordt.

Werk in uitvoering.

Maar Koen z’n theorie blijkt te kloppen. Hebben al die zomers aan de Zeeuwse kust toch zijn vruchten afgeworpen. Ze komen op een gegeven moment weer lekker richting het huisje, maar dat een plekje achter het dammetje blijft nog héél lang droog.

Twee dagen weg doet ons zó goed. Echt heel nice om gewoon even met elkaar bezig te zijn. We zijn allebei altijd heel druk met werk, en dan is af en toe even afschakelen echt heel belangrijk.

Rond etenstijd gaan we weg. Ik had nog uren kunnen blijven zitten maar we moeten vanavond ook nog richting huis, en er moet nog gedoucht en gegeten worden. En route dus weer. Met een beetje buikpijn wel; nooit fijn om weg te gaan van ‘t strand.

Ik pak de laatste dingen in; de jongens pikken de laatste zonnestralen mee. Koen gaat eten halen terwijl ik de kindjes douche.

Na het eten kijken ze in hun pyjama’s nog even samen een filmpje terwijl wij de laatste dingetjes fixen.

En ik de auto inruim. Hier zit ook nog een kinderwagen onder. En ja; dat wil ik dus per se doen omdat ik het altijd een sport vind om het zo efficiënt mogelijk aan te pakken. Ik ben niet wijs, ik weet het.

Deze is ondertussen al halverwege. Ik moet hier zo om lachen. Kijk dat gezichtje ook.

Met zonsondergang rijden we weer lekker naar huis. Of nouja, lekker, het was zo’n heerlijk weekend dat ik er best nog een paar dagen aan had willen plakken. Maar goed, zo is er altijd wel iets. Morgen weer een nieuwe week!

Gezinsfoto van ‘t weekend! Het was top. En na zo’n weekend heb ik altijd weer bizar veel nieuwe inspiratie om aan de slag te gaan op maandag en dat is heerlijk. Morgen hebben we gewoon alweer weekend. Zo snel gaan die weken dus op ‘t moment. Ik hoop dat het met jullie allemaal goed gaat. Bedankt voor het lezen!