PLOG375: VERBOUWING VOORBEREIDEN
Hoi! Leuk dat je er weer bent voor een nieuwe plog. Blijf het leuk vinden om die zo af en toe eentje te maken. Juist nu ik de druk er voor mezelf af heb gehaald – no more ‘ik móét een plog maken’ – heb ik het plezier weer terug. Heel fijn. Afgelopen weekend maakte ik weer eens foto’s van onze activiteiten. Nou waren die niet per se heel spannend, en afgewisseld met een beetje rustig aan doen, maar op die balans ga ik eigenlijk juist wel lekker op ‘t moment. Kijk mee.
Vrijdagochtend. Het is studiedag dus de jongens zijn thuis en we doen een mega slome ochtend. Lekker rustig opstarten in pyjama. Ik werk een beetje, zij spelen.
Dit kleed wordt zo veel gebruikt!
Nou ben ik niet vies van strijken, maar sinds de man iedere dag in kostuum naar z’n werk gaat is de hoeveelheid echt heftaghhh. Kan letterlijk iedere dag wel strijken maar spaar het toch maar ff een paar dagen op. Iedere dag vind ik op ‘t moment een beetje veel van het goede.
We doen een rondje door het huis en de jongens willen helpen. Dus ze poetsen zelf de muren met wondersponsjes. Echt magic; alles gaat eraf. Niet te hard schrobben want dan krijg je doffe of kale plekken, maar als ‘t met beleid gebeurt: heel veel viezigheid eraf.
De jongens gaan lekker in de douche.
En ik ruim op hun slaapkamers op en geef de babykamer weg. Ik kreeg heel vragen over waarom we ‘m niet verkopen, net als dat ik die vraag ook vaak krijg over mijn kleding of die van de jongens als ik wat weg doe, maar we vinden het zelf niet nodig. Ik maak er liever mensen blij mee die het heel goed kunnen gebruiken maar die de middelen niet zo hebben. Wij hebben er al plezier van gehad; ik koop nooit iets met de insteek dat ik er later nog weer geld voor wil vangen. Voelt voor ons het beste zo.
Bananenspel doen samen.
En Mees komt aardbeien brengen van de boer bij hen om de hoek. ZO lekker nog steeds, terwijl ze in de supermarkt echt minder worden vind ik. We eten de hele bak zo op.
Ik draag dit vandaag. Sneakers favorietjes van ViaVai, rok en top van Zara, tas Prada en jasje Nikkie.
Bolletje.
Zo verplaatsen we ons ‘t snelste door het dorp.
Even een worstenbroodje eten bij de bakker vandaag.
En daarna door naar de bibliotheek.
Dat Lotta boek willen ze voor de zoveelste keer lenen; denk dat ik die maar een keer koop want dat boek raken ze niet beu. We nemen weer een stapel nieuwe mee.
Wel zelf scannen!
Dat je in de supermarkt staat en je ineens niet kunt betalen. Ik heb een aantal passen dus het kwam uiteindelijk goed, maar alsnog heel irritant. Bleek mijn pas gewoon helemaal uit ‘t systeem te zijn. Heeel bijzonder. Werd gelukkig weer opgelost.
Boodschappen doen!
Koen komt na zijn werk naar de Ap om me te helpen met zware tassen tillen. Zo lief.
We besluiten een hapje te eten bij Floryn. Toen wisten we nog niet dat dat voorlopig weer de laatste keer zou zijn.
Mijn mannen!
Boodschappen opruimen. Minst favoriete ding.
Ik vind meisjeskleding dus echt een ding, maar ben er inmiddels wel achter dat ik kraagjes leuk vind. Heb al een aantal heel leuke in de kast, maar ik vind deze bij Prénatal voor volgens mij ongeveer €15. Heel prima.
En dit jasje. Voor als ze lekker in de draagdoek hangt. Zo een had ik voor de jongens destijds ook. Love it.
Dit setje vond ik nog bij Douxbleu. Niet goedkoop, maar zó niet normaal zacht.
En deze budgettip, volgens mij ongeveer zes of zeven euro, ook van Prénatal.
Zaterdag! Ik heb m’n lievelingsjurk van Asos weer aan. We gaan de deur uit.
Tijd voor de kapper!
Zittie weer, onze jongste muis in z’n blote buikje, met handdoek, zonder kapmantel. De enige manier waarop hij niet dol wordt van de jeuk met z’n gevoelige huidje. Zo gaat het goed.
Klaar!
Nog even mobiele brigade als Koen aan de beurt is.
Ik krul in de tussentijd mijn haar. Precies een week geleden gewassen en alleen geföhnd; nu de krul erin. Dan kan ik er nog een week mee vooruit. Zal binnenkort even een nieuwe video delen over hoe ik dit doe.
De man is ook weer gekortwiekt.
SNUIT. Dit is zo’n heerlijk kind mensen echt. Zo eigenwijs als ie groot is maar zo grappig.
We gaan op pad voor nieuwe bedden voor de jongens. We gaan de Sebra Kili waarschijnlijk doorschuiven naar de baby, en dan voor de jongens een nieuw bed. Ze willen heeel graag een stapelbed maar we willen ook de mogelijkheid houden om ze allebei op hun eigen kamer te doen mocht het over ‘n poos niet meer zo top zijn met samen slapen. We zijn bij Kidsroom in Beuningen maar we vinden niet wat we zoeken. We zijn wel weer wijzer; het worden óf twee eenpersoonsbedden, óf een hoogslaper met een eenpersoons eronder, óf een stapelbed waar je ook twee losse bedden van kunt maken. Er is er eentje van Oliver’s furniture die we héél mooi vinden; die willen we nog even bekijken maar die is weer op heel weinig plekken te verkrijgen. Dus. We zoeken nog even verder.
Vanuit Beuningen is het maar een kwartiertje naar Arnhem, dus we besluiten spontaan even bij Ollie langs te gaan. Maken we twee kleine jongens ook heel blij mee.
Knuffels inhalen. We hebben het er nog over dat het fijn is voor Ol dat ie de Foodhall open mag houden, hoe cru ook dat er maar 30 mensen binnen mogen terwijl er zó veel meer mensen op afstand binnen zouden kunnen zijn, maar die vlieger blijkt nu ook niet meer op te gaan. Alles gaat weer dicht vandaag.
We delen heerlijke pizza’s.
En een borrelplank.
En een stuk taart. Haha. Dat is het probleem als ik hier ben: ik wil alles. Zo gretig.
Als afsluiter nog een sushirolletje. HEERLIJK. De jongens vermaken zich de hele middag zo fijn, wij kletsen gezellig bij, en voor bedtijd gaan we weer naar huis. Plan was om een uurtje te blijven. Niet helemaal gelukt. De rest van de avond doen we niets; zo’n groot verschil met mijn andere zwangerschappen, maar ik wil gewoon niet zo veel. Lekker thuis, in m’n bubbel. Na een beetje sociaal doen heb ik zo’n behoefte aan helemaal niets. Had ik bij de jongens echt pas op het einde. Voel me net een oud wijf.
Zondagochtend is kunst bouwen.
En met Playmobil spelen. En alles in pyjama.
Heel casual vandaag. We gaan even naar de bouwmarkt en dan naar het bos.
Inspiratie opdoen bij Karwei. Even checken wat we mooi vinden qua kleuren enzo. Love Karwei echt. Vind dat zo’n fijne winkel.
Aaibare stoelen zijn helemaal het ding bij de jongens.
We bekijken ook allerlei kleurencombo’s voor de slaapkamer van de baby. Voor de jongens zijn we er wel uit, maar voor haar nog helemaal niet. We willen niet zo roze, dus het is even zoeken naar tinten die we allebei mooi vinden.
We zijn in het bos!
Lekker op z’n fiets. Hij heeft de smaak helemaal te pakken op dit ding.
Mijn knuffel. Al-tijd knuffelen. Mamaskind dit, niet normaal. Net klittenband.
Ik ga he-le-maal stuk om deze foto. We hebben weer zo’n geweldig gevoel voor timing dat we midden in een ziek harde stortbui terecht komen. De ene vlucht de kinderwagen in, de ander pakt een paraplu, en papa mag met de vervoersmiddelen door de regen. Is niet helemaal waar overigens; want uiteindelijk gaat B toch op z’n fiets. Die vindt het niet zo boeiend. Uiteindelijk verregenen we al zingend. Het heeft wel wat zullen we maar zeggen.
Bij de auto. Gezicht spreekt boekdelen. Haha. Klaar mee!
Natte bende. Minst favoriete onderdeel aan de herfst.
Gelukkig bestaat er zoiets als een warme douche.
Daarna lekker samen de bank op. Haardje aan, kleedje erbij. Top.
En kindjes in pyjama met sloffen. En de pet van hun vader. Die ook. Die strijkplank daarachter negeer ik nog ff: dekbedovertrek strijken vind ik nu zo’n klus. Blegh.
We namen gisteren ook nog wat taartjes mee uit Arnhem.
Lotje en ik delen nog een stuk Oreo cheesecake. Zo. Lekker. Het is niet normaal.
Als de jongens in bed liggen gaan wij de bank op. Serietje aan en in de chillmodus. Heerlijk. Het was een prima weekend. We deden inspiratie op voor de verbouwing en dat moest gebeuren, dus dat is fijn. Komend weekend even knopen doorhakken, want 31 oktober gaat ‘t beginnen. En dan is het als ‘t goed is 1 december allemaal klaar. Ik ga nog een stukje schrijven over de verbouwing en wat we precies gaan doen en wat wij in de tussentijd gaan doen, maar die volgt komende week. Voor nu bedank ik je weer voor het lezen!
