PLOG391: WE ZIJN ER BIJNA

Hoi! Leuk dat je er weer bent voor een nieuwe weekendplog. En dit is er eentje waar ik zelf heel blij van word, want het begint serieus ergens op te lijken thuis. Het is bijna niet meer voor te stellen dat het een maand geleden nog compleet anders was, maar we zijn zó ontzettend blij met het resultaat tot nu toe. In deze plog zie je hoe het langzaam maar zeker samenkomt allemaal. Ik neem je het hele weekend mee!

Vrijdag! Ik ben deze zwangerschap een gespleten persoonlijkheid. De ene helft van de week woon ik in mooie jurkjes en op hakken, de andere helft in een leren legging met een grote wijde trui. Ik vind ‘t allebei even heerlijk. Hier zie je trouwens niet eens een buik!

En hierrrr word ik me een potje blij van. De schilder is aan het behangen en het wordt ZO MOOI. Love it. Ik heb in de laatste vlog trouwens alle kleurnummers en behangsoorten genoemd dus mocht je die zoeken vind je ze daar!

Vrijdagochtend betekent markt. Buiten boodschappen kunnen doen vind ik echt life nu. Iedereen die mij volgt weet dat ik boodschappen doen voorheen altijd leuk vond. Vrijdag met de jongens naar ‘t dorp, lekker lunchen, naar de bieb, boodschappen bij de Ap en de Lidl. Maar er hangt nu zó’n intens ongezellige vibe in de supermarkt. Kan ‘t niet eens uitleggen. Dus ik haal wat ik moet hebben op de markt en de rest laat ik nu bezorgen. Hoop zo dat dat volgend jaar weer verandert! Ik neem in ieder geval weer een bos bloemen mee voor mam. Wekelijkse prik.

M’n lievelingstas. Heb ‘m bijna een jaar, en ik gebruik ‘m echt iedere dag gewoon. Zo’n praktisch formaat! Kerst wordt m’n jaarlijkse tasaanschaf moment dit jaar. Dub nog tussen twee modellen maar nu al zooo’n zin om ‘m te gaan kopen. Geen LV trouwens wordt ‘t dit keer.

Ik haal deze muis op bij de psz en dan wachten we samen in de auto even op Morrris. Kwartiertje. En WAT is dat met peuters die dan standaard meteen moeten plassen?! Zooo onhandig nu je school niet in mag.

Weer samen <3. Weekend!

De jongens zijn zo benieuwd naar papa’s werk. Toen Koen nog op de zaak werkte reden we regelmatig even langs. Dat is nu wel ff anders, en al helemaal door de tijd van nu. We rijden in de pauze toch even langs om een kus te geven.

Even spontaan papa zien is ‘t leukste!

Terug thuis: BEHANG.

En bij de jongens.

OH zo verliefd hierop. Vind het echt nog mooier dan ik had gedacht.

We gaan even voor een frisse neus. Jongens op de fiets; ik hobbel erachteraan. Even hoi zeggen bij tante Lot en daarna door naar de speeltuin.

En daarna door naar pap en mam! We eten samen vandaag. Morrris waant zich Sinterklaas. Die cape mag niet af.

Wij gaan na ‘t eten even gauw naar Karwei om twee spiegels te bestellen; die pik ik morgen op. Love deze poef ook. Die kleur!

We kijken met papa en mama The Voice, en dan gaan we redelijk op tijd weer naar bed; morgen weer in actie.

Altijd voor we gaan slapen even bij de jongens kijken. Wat ik zei: die cape mocht echt niet weg en zijn Sinthandschoen heeft hij ook nog aan. Zo aandoenlijk.

Zaterdagochtend. Morris klaagt ineens dat zijn speelschoenen te strak zitten dus ik rijd even gauw naar het dorp om nieuwe Nikes te halen. Neem ze voor Benjamin ook meteen mee. Met 20% nu dus helemaal prima.

En daarna: Karwei. Daar was ik tenslotte gisteravond voor ‘t laatst. Haha.

Ik spot meteen een paar mooie lampen. Thuis even aan Koen laten zien.

Lekker geladen wel. Twee spiegels van 80×180 in een doos met beschermingsmateriaal betekent halve auto verbouwen. Ze weten wel wie ze die dingen op laten halen.

Die staat! Eentje in de kast van de kinderen, eentje bij ons boven. Wel echt een megafijne spiegel! Zo groot.

Gezonde lunch wel weer ook. Poh.

‘s Middags zetten papa, Koen en ik de bedden van de jongens in elkaar. Mama is op zolder bezig.

Ze hebben zich hier zo op verheugd. Heel schattig, die blijdschap om hun nieuwe bedden. Lekker samen slapen zolang ze willen, en als één van de twee het beu is kan die gewoon naar de slaapkamer die nu over is.

En ik ben weer bij… Drie keer raden!

Karwei dus. Overleggen via Facetime gaat top.

Bepakt en bezakt. Alweer. Twee kleden en twee lampen. Ook weer goeie deals!

Ik luister dus zelden radio, en al helemaal nooit Skyradio, maar ik krijg er nu dus vet gezellige vibes van door al die kerstnummertjes. Helemaal knus.

Ohhh onze slaapkamer!

Mama heeft de gordijnen die er hingen gewassen. We wilden eerst nieuwe bestellen, maar daar zien we nu vanaf: het past juist zo mooi!

Ik heb een beetje last van momguilt. Al dat klussen; de jongens badderen er maar een beetje tussendoor. Je hoort ze niet, zo lief, maar af en toe even extra een momentje heel hard knuffelen. Nog maar heel even; dan zijn we weer thuis en is het allemaal klaar.

Samen op bed spelen.

We ruimen meteen alle opbergruimte op. Achter de schotten: we trekken de hele boel leeg. Wat weg kan meteen weg, de rest op de goede plek. Stond op mijn verloflijstje dus superfijn dat dat nu al gebeurd is.

Ik haal Italiaans af. Allemaal te lekker bezig om te koken dus prima oplossing.

Smakelijk schatje!

We komen ergens! Ik kan niet eens zeggen hoe blij ik hiermee ben. We wilden eigenlijk in die nis een eikenhouten zwarte kast op maat laten maken, maar dat vinden we nu misschien wel zonde. Het is zo’n mooie ruimte! Even overwegen nog.

Jut en Jul.

Dat luik daar bovenin is inmiddels ook klaar!

En de deurtjes voor het hanggedeelte van onze kast ook. Alleen nog een mooie joekel van een lamp vinden.

Iets met een zwerende vinger.

Ik vond deze takken bij de bloemist op de markt; love it.

Zondag begint lekker; het gaat niet goed met opa en Benjamin denkt leuk te zijn door op z’n Tripp Trapp te gaan staan en valt er achterover op zijn hoofd af. Echt; wat een ellende. Loopt uiteindelijk wel met een sisser af en inmiddels is ie weer helemaal oké, maar op ‘t moment zelf word je echt tien jaar ouder.

De wandplank staat weer. Letterlijk het enige meubelstuk wat al 7 jaar met ons mee verhuist.

Ik moet de boom alvast zetten voor een campagne. Normaal doe ik dat altijd pas na Sinterklaas, maar dat is nu net te laat en dat vind ik helemaal niet erg. Zo gezellig!

Ik ben vandaag een beetje emo. Het zijn sowieso de hormonen hoor, maar het is gewoon zo’n dag waarop het voelt alsof ik ieder moment kon gaan huilen maar dat nét niet gebeurt. De verbouwing, de drukte voor mijn bedrijf, mijn andere werk wat ook gewoon doorgaat, de zwangerschap, zo’n berichtje ‘s ochtends over opa en wat dat met mama doet en dan Benjamin die zo achterover kukelt: het optelsommetje is niet helemaal ideaal vandaag. Al is het wél een heel fijne dag samen. En eentje waarop ik gewoon even extra extra blij ben met alles. Dat is nooit verkeerd.

Mijn mannen.

Mega veel vragen over deze jurk: is er eentje van Chiquelle! Vooral weer heel groot en lekker warm. Zit heerlijk!

We kunnen kasten in gaan ruimen. Heel fijn.

Morris is in de ban van de boom.

Voor etenstijd gaan we weer naar papa en mama, en daarna is ‘t bedtijd voor deze twee. De olijke tweeling, soort van. Ik wil nog even zeggen: zo leuk hoe iedereen meeleeft met de verbouwing! Ik krijg zoveel enthousiaste berichtjes steeds; maakt het extra leuk om te delen. Thanks daarvoor. En voor ‘t lezen natuurlijk! Ik zie je heel graag volgende week weer bij een nieuwe plog van het Sinterklaasweekend. Dan wonen we weer thuis! Voor nu: fijne week!