PLOG394: AFRONDENDE FASE
Ik zei vorige week dat ik nog niet helemaal wist hoe ik nu verder zou gaan met de plogs omdat ik niet precies weet wat leuk en boeiend is om te laten zien nu de verbouwing zo goed als af is, maar we zijn een week verder en ik ben er nog steeds niet uit, dus vandaag gewoon nog een weekendplog zoals de afgelopen maanden bijna iedere week! We hadden weer een fijn weekend. Weinig bijzonderheden, maar we deden wel weer wat klusjes in huis en inmiddels is het op de aankleding na écht af. Zo’n fijn gevoel. Kijk mee!
Vrijdagochtend begint zo. Eerst even tegen de baby kletsen en knuffelen met de buik.
We rommelen thuis een beetje aan tot Mees appt; of Benjamin zin heeft om te oefenen met fietsen! Dat heeft ie, dus ze komt onze kant op en dan gaan ze met z’n drieën naar buiten.
Gaan ze! Zo leuk om te zien! En wat worden ze dan groot..
Als ie klaar is met oefenen spelen we een potje Rummikub samen.
En daarna het grote boerderijspel!
‘s Middags heeft Morris nog kerstbingo met de klas om de vakantie in te luiden. Echt heel leuk hoe ze er toch proberen een mouw aan te passen zo op school, binnen de beperkte mogelijkheden die ze hebben. Benjamin gaat nog even fietsen met Mees.
Er komen heel veel babypakketjes binnen, dus die pak ik uit. Ik heb nieuw beddengoed voor haar besteld en ik ben er echt heel blij mee. Ik had voor de jongens ook Koeka dekens, daar hebben ze allebei heel lang plezier van gehad, maar na twee rondes vond ik het nu toch wel heell leuk om wat nieuwe dingetjes aan te schaffen. De blauwe en grijze zijn naar Miek, dus ze worden nog ‘n keer met liefde gebruikt.
Outfitje van vandaag. De legging waar ik in woon met ‘n grote trui en boots. Favoriet.
De jongens willen graag nog even met Mees mee dus dat doen ze. Ik ga gauw voor de boodschappen de deur uit. Maar dit wilde ik nog ff delen voor als je geen kaartenhoudertjes bij de hand hebt. Mees sneed gewoon strepen in stukken karton, et voila. Opgelost!
Kleine dierenvriend!
Ze zijn er weer. Benjamin is van de poetsploeg.
We bedenken precies rond etenstijd dat we wel even naar Lot en Flip kunnen wandelen, maar eerst móét deze puzzel af. Dat heeft Morris echt van mij; ik kan ook heel slecht tegen onafgeronde dingen. Ik snap ‘m dus wel.
We blijven uiteindelijk veel langer dan gepland bij Lot en Flip, eten samen en hebben echt een heel gezellige avond.
Als het allang kinderbedtijd is wandelen we weer naar huis. Het is bijna 21:00 uur, dus in eerste instantie denken we: ‘snel snel ze moeten naar bed’, maar eenmaal onderweg besluiten we de klok gewoon even te vergeten en een omweg te nemen. De jongens vinden de lichtjes overal zó geweldig, en het is zo gezellig, dat we een half uur onderweg zijn in plaats van vijf minuten.
Als je oom voor onder andere KPN werkt en die de meest fan-tas-tisch-e blauwgroene muts thuis heeft liggen en je die dan ook nog krijgt ga je er vanzelf zo bij kijken.
Op zaterdag staat Koen al om 8 buiten: er wordt nieuw hout voor de haard bezorgd. Of eigenlijk voor de poort gepleurd, zeg maar.
En aan mij heeft ie ook geen zak met helpen sjouwen. Arme man. Maar hij is wel snel dit keer want binnen anderhalf uur is het klaar!
Daarna door met Rummikub. Het is echt non-stop spelletjes spelen hier.
En het boerderijspel komt ook weer tevoorschijn.
Het kerstpakketje van Cooblue wordt bezorgd. Zo attent. En ik ben net een klein kind; cadeautjes openmaken blijft leuk, al vind ik cadeautjes geven nog veel leuker dan krijgen.
De jongens gaan lekker in de douche. Met alfabet: dat is helemaal ‘t nieuwe ding.
En ik ben in kluskloffie vandaag. Deze trui van de Hennes is heel fijn maar de kwaliteit is drie keer ruk. Pilt heel snel, ondanks wassen op wolprogramma’tje en met speciaal wasmiddel.
Papa komt ons helpen met lampen ophangen. Die arme man heeft ook geen zaterdag rust met dat geklus van ons.
Hij hangt! Alweer blij.
Papa heeft ook ‘t wiegje mee. Dat stond bij hen op zolder en nu is het weer hier. De jongens vinden het fascinerend en ik vind ‘t vooral heel leuk dat straks alledrie onze kindjes hier in gelegen hebben.
Ik ruim de was op op de babykamer.
En ik maak ‘t wiegje op. Voor precies niks nog, want ik moet alles nog wassen, maar gewoon voor het hormonale gevoel, zeg maar.
Dit is mijn uitzicht vanuit bed. Voelt ineens zo echt.
En als we bezig zijn weten we van geen ophouden. Haha. We fixen meteen even gaten in de kast voor de knoppen die ik besteld heb.
Ik word zo blij van deze kast. Al die kleine spulletjes.
En dat er nu licht is is ook héél fijn. Dit was nog even een ding, want het was natuurlijk eerst één slaapkamer met één lichtpunt en als we twee schakelaars wilden moesten we de muur redelijk slopen.
Maar nu hebben we ‘t gefixt met een bewegingsmelder van Hue. Geen schakelaar nodig, precies zo in stellen als je zelf fijn vindt: werkt als een trein. Echt een ideaal systeem!
We zijn er klaar mee. Papa gaat naar huis, we eten, brengen de jongens naar bed en dan trek ik lekker m’n joggingpak aan. Deze droeg ik tijdens mijn zwangerschap van Benjamin heel veel, één van de heel weinig zwangerschapsitems in mijn kast. Is van Noppies en draagt heel fijn.
Open haard aan. Never niet de open haard aan in de winkel. Zo heerlijk.
‘Lekker’ bankhangen is niet per se heel comfortabel vandaag. Ze duwt zichzelf op één of andere manier helemaal naar de ene kant van mijn buik en dat voelt zo ongemakkelijk. Zeiken om ‘t zeiken hoor dit, maar iedere zwangere vrouw herkent dit vast.
Zondagochtend, en wat doen we dan? Spelletjes. What else?!
Morris is helemaal in de ban van dit ding, van ‘ik leer’. Oefenen met letters!
Het is zo’n ochtend. Lekker op de bank, filmpje op, knuffelen. Heel fijn. Lekker op ‘t gemak.
In ‘t kader van support your locals: ik kreeg dit boxpakje binnen van Mijn Kleine Muis uit Veghel, een dorp naast Uden, en het is zo mooi gemaakt! En love de kleur, heel mooi nude.
Die muts gaat niet meer af.
Ik trek mijn kerstjurk even aan om te zien hoe ie past en echt: love it. Hij is van 2balou, geen spon, en ik deel ‘m meteen op stories voor alle medezwangeren onder ons, want het is geen positiejurk maar er zit zoveel rek in dat hij sowieso past.
Week 34 bolletje.
Die jurk blijft alleen niet aan. We gaan weer lekker aan de wandel dus weer m’n boots, leren legging en een grote trui. Uniform.
De jongens gaan met de fiets.
En zijn dus ook niet meer bij te houden. Benjamin op z’n racefiets zoals ie dat ding noemt en Morris op z’n normale fiets. Samen voorop.
Lang leve de zelfontspanner voor een zondagse foto. Zo benieuwd hoeveel van die zondagen er nog zullen volgen.
We gaan even bij Wen langs. Die wordt vandaag 46 maar kan het natuurlijk niet echt vieren, dus we proosten buiten.
Rossi vindt er het zijne van.
Beetje wintersportvibes krijg ik er van, zo buiten borrelen. Maar het is wel fijn om op deze manier toch even bij elkaar te zijn.
Als er een glas wijn voor je neus geschoven wordt na acht maanden geheelonthouding. Haha. Als blikken konden doden. Is overigens niet serieus want ik mis alles wat niet mag helemaal niet zo. Komt straks wel weer.
Voor bedtijd lees ik dit boekje voor. Vind die illustraties zo mooi.
En dan sluiten we ‘t weekend weer af op de bank. Het laatste weekend voor Kerst! We hebben weinig spannende plannen de komende dagen. Kerstavond zijn we met Lot en Flip, eerste kerstdag is Koen jarig, dan doen we een bakje koffie bij Koen z’n ouders en eten we ‘s avonds bij de mijne, en tweede kerstdag wordt maximaal chillen in pyjama voor de open haard, spelletjes doen, eten en helemaal niks moeten met z’n vieren. Fijne balans wel. Ik ben er morgen nog met een laatste artikel voor de kerst, en vrijdag is er ook gewoon een nieuwe vlog.
Voor nu bedank ik je voor het lezen!
