UPDATE VAN DE VERBOUWING

De verbouwing van huize Bollen-Walk. Het is me een ding hoor. Zo’n project waarvan we ons zelf op een gegeven moment ook afvroegen of er überhaupt nog ooit schot in zou komen. Laat staan een eind aan. We gingen hier in de zomer van 2018 wonen, en toen waren we eigenlijk best heel proactief met betrekking tot de verbouwing van de garage. We wisten meteen dat we het niet zo wilden laten en er extra leefruimte van wilden maken, en we hadden eigenlijk ook best voor ogen hoe dat er dan uit zou moeten zien, maar uiteindelijk liep het allemaal net even anders dan we dachten. Moraal van het verhaal: we zijn anderhalf jaar verder en het ziet er eindelijk grotendeels uit zoals we graag wilden. Vandaag een update!

Vlak nadat we hier kwamen wonen werden de verbouwplannen gesmeed. We zouden het met familie kunnen regelen, wat we heel fijn vonden, en er wellicht iets langer over doen dan ‘normaal’, maar dat namen we op de koop toe. Helaas liep het door heel drukke agenda’s allemaal net wat anders. In maart besloten we een timmerman in de arm te nemen die het met ons eens was: zo groot was deze klus niet, maar het moest wél allemaal nog even gebeuren. Hij had tijd, en mensen, en zin om ermee aan de slag te gaan, dus zo geschiedde. Destijds schreef ik dit (KLIK!) artikel, over de voortgang. Ik vond het toen al zoveel beter dan het was. Na het ruwe werk en het stucen hebben we het een poos zo gelaten, vooral omdat we zelf nog twijfelden over hoe we het wilden qua indeling en opbergruimte. Een kast laten maken door een interieurbouwer was het plan, maar toen we die offertes kregen sloegen we allebei achterover: zóveel geld, voor een weliswaar prachtige kast, maar wel eentje die in een bijruimte zou staan. We wisten niet of we dat al die duizenden euro’s waard vonden.

Na een beetje sparren met de timmerman besloten we hem een kast te laten maken, ook precies op maat, zoals we ‘m voor ogen hadden. Heel veel opbergruimte, een gedeelte voor onze schoenen – dat zijn er behoorlijk wat – met een plek waar ik zou kunnen werken en waar een televisie zou kunnen hangen. Eigenlijk helemaal naar wens, maar dan met een ander prijskaartje. Heel eerlijk: je kunt de euro’s maar één keer uitgeven en hoe prachtig ik die massieve eikenhouten kasten ook allemaal vond; het stond niet in verhouding tot het huis en de ruimte waar hij dan zou komen staan. Afijn: een andere oplossing dus. In november werd die gemaakt, en in december kreeg de ruimte een lik verf.

Zo zag de ruimte eruit toen de verbouwing net begonnen was. De garagedeur was er net uit en vervangen voor een kozijn, en het plafond was uitgevuld. Verder was hier nog precies niets gebeurd. Echt een hok, nauwelijks daglicht en heel veel beton. Als garage deed ie prima dienst, maar als extra leefruimte konden we hier niets mee.

En zo ziet het er nu uit! De ruimte is ongeveer drie bij zeven meter, en die hebben we dus opgesplitst in wasruimte en opbergplek slash speelkamer. We hebben een kast laten maken van de vloer tot het plafond, precies vier meter breed. Daar past ZO bizar veel in. Echt niet normaal. Al onze schoenen, al het speelgoed van de jongens, dingen als bloemvazen en knutselspullen en inpakpapier en boeken. Je kunt het zo gek niet bedenken, maar het zit erin. En we hebben nog mega veel plek over dus dat biedt perspectief. Ook heel fijn. In de wasruimte hebben we eenzelfde soort kast, maar dan van twee meter breed, waar de wasmachine, droger, extra koelkast en extra diepvries instaan, en waarin ook de strijkplank en het wasmiddel staan. Alles achter deuren, en als je ze dicht doet zie je nergens iets van. Vind ik dus echt heerlijk. We hebben gekozen voor de beige, grijs, taupe-achtige tint die onze schilder bij de verfwinkel in Uden – Colora – laat mengen. Die kleur zit ook in de woonkamer op de wanden en vinden we zo mooi, dat we die doorgetrokken hebben op zowel de muren als de kasten. Het plafond is wit, en de plinten, deuren, kozijnen, spotjes en schakelmateriaal zijn allemaal zwart.

En toen was het project klaar. In principe MOET er voor nu niks meer gebeuren. We willen alleen nog zwart deurbeslag, want dat vind ik net wat mooier. En iets voor de ramen, maar we zijn er toch nog niet helemaal uit wat we daar precies willen. De verwarmingen moeten nog tegen de muur, en we willen nog een leuk kleed op de vloer en een speelhoekje voor de jongens maken zoals in dat artikel wat ik eerder linkte, maar dat komt allemaal wel. Voor nu ben ik vooral zó opgelucht dat het grote werk helemaal klaar is. Dat we niet meer in de rommel zitten en het er zo netjes uitziet. Het is echt nog mooier dan ik vooraf had bedacht.

Ik ben echt heel erg blij met het resultaat. We zijn normaal gesproken nooit zo goed in dingen tot in den treure uitzoeken en geven daardoor vaak veel meer geld uit dan zou hoeven, dus we vinden het ergens wel een prestatie dat het ons gelukt is dat hier dus niet te doen. Zo hebben een tegelvloer gekozen in plaats van een gietvloer. Ik vind een gietvloer twintig keer mooier, en als ik heel de dag in de ruimte zou zitten hadden we daar ongetwijfeld voor gekozen, maar nu dachten we steeds: dit is een speelkamer, wasruimte, opbergplek. We blijven hier niet forever, tegels zijn heel praktisch, en is al gebleken want ze zijn door de jongste telg des huizes – verder noemen we geen namen – van een laag stift voorzien die ik er helemaal weer vanaf kreeg, en in de keuken ligt dezelfde vloer waardoor het ook wel zorgt voor eenheid of zo. Ik had die massieve eikenhouten kasten prachtig gevonden, maar tegelijkertijd: €10.000 voor twee kasten die je in principe als je in de woonkamer bent niet ziet, in een huis waar je ook weer uit gaat en waar je die kasten dan niet uithaalt? Neh. Voor ogen houden wélke ruimte we precies aan het aanpakken waren en er een beetje nuchter naar blijven kijken heeft ons in deze veel geld bespaard!

Ik denk dat dit de laatste update met betrekking tot deze verbouwing is. Als de allerlaatste puntjes op de i staan ga je dat ongetwijfeld voorbij zien komen in een plog of een ander artikel. Voor nu was dit ‘m. HEEL fijn om dit van het lijstje te kunnen strepen en nog fijner dat we er zo’n mooie ruimte bij hebben gekregen. Je vergeet soms bijna hoe het hier voor was, omdat je dat niet meer ziet, maar als die foto’s dan voorbij komen.. Verschil mag er wezen.

Ik wens je vanaf deze plek voor straks een heel fijn weekend. Bedankt voor het lezen en tot de volgende!