ZWANGERSCHAPSUPDATE: WEEK 35 & 36
Afgelopen weekend was ik 36 weken zwanger. Mijn verlof is begonnen en projectjes als het inpakken van de vluchttas, het wassen van al Frummel z’n kleertjes en het installeren van de Isofix in de auto staan hoog op het prioriteitenlijstje. Dat ik alweer ruim 8 maanden zwanger ben, blijft een bizar gegeven. De afgelopen twee weken waren fijn, zoals ik eigenlijk mijn hele zwangerschap tot nu toe geweldig vond, maar ik had het wel wat zwaarder dan de weken ervoor. Lees vooral verder voor een update over week 35 & 36 van mijn zwangerschap!
WEEK 35
Week 35 is lichamelijk gezien een iets mindere week, en dat ligt niet eens per se aan Frummel geloof ik. Ik ben deze week drie keer ‘s avonds heel laat uit het niets knetterberoerd. Ik ga ineens zweten, krijg het bloedheet, heb ontzettende buikpijn, ik moet overgeven en heb buikloop; allemaal tegelijkertijd. Het duurt maar een half uurtje tot een uur, en dan is het weer voorbij! We kunnen het totaal niet plaatsen, maar gelukkig blijft het bij deze drie keer en heb ik er verder geen last meer van gehad. Ik merk deze week ook dat er veel meer druk op mijn bekken komt te staan. Wandelen wordt er op z’n zachtst gezegd niet heel veel gemakkelijker op, en ik merk ook aan mijn onderrug dat er vanalles verandert. Heel regelmatig voel ik venijnige steken down under – sorry voor de TMI, maar ik kan er niets anders van maken – en ik vermoed dat dat te maken heeft met dat ons mannetje is begonnen met indalen. Vrijdag komt de verloskundige op huisbezoek, en zij bevestigt mijn vermoeden. Hij is al aardig op weg, maar ligt nog niet ‘vast’ in mijn bekken. Op zich gewoon hartstikke prima allemaal. Mijn bloeddruk is wel weer heel erg laag (verrassend!), maar verder doen we het helemaal goed! Eind van diezelfde dag hebben we onze zwangerschapsshoot, en ondanks dat ik van te voren hartstikke sceptisch ben, want ‘niks voor mij’, ‘niet mijn ding’ en nog van dat soort dooddoeners, ben ik meteen blij dat we het toch doen. De fotograaf stuurt diezelfde middag nog een minipreview en we worden zó positief verrast door het resultaat. Ik kan niet wachten op de uiteindelijke selectie.
Eind deze week wordt ik verrast met mijn babyshower, en oh wat geniet ik daarvan! Het uitgebreide verslag hebben jullie inmiddels al op de site kunnen lezen dus ik zal jullie nog meer van mijn gekakel besparen, maar ik heb echt een héle leuke middag gehad. Heel bijzonder om op zo’n manier de komst van ons ventje te vieren.
WEEK 36
Deze week staat volledig in het teken van mijn laatste werkdagen en het begin van mijn verlof. Hoewel ik me best realiseer dat het ergens voor goed voor is en dat je niet voor niks verplicht met verlof moet vier weken voor je uitgerekende datum, heb ik het er mentaal best lastig mee. Mijn werk is zó’n grote uitlaatklep en ik heb er zo veel plezier in, dat ik het erg lastig vind dat ik het zometeen gewoon 18 weken lang niet hoef! Mijn lijf trekt af en toe wel aan de rem, maar in mijn hoofd is het nog helemaal niet nodig om te stoppen met werken. Op dinsdagavond ga ik met mama naar The Bodyguard, heel fijn om mijn gedachten even te verzetten. Daar heb ik me weken op verheugd, en ik geniet er heel erg van. Leuk om nog even met z’n tweetjes iets te ondernemen. We rijden op tijd naar Utrecht, gaan heerlijk eten bij Claar – dikke vette aanrader! – en genieten van de voorstelling. Ik ben normaliter niet per se een musicalmeisje, maar ik wilde deze héél graag zien en hij valt geen seconde tegen.
De rest van de week heb ik erg veel buikpijn en last van bijna continue voorweeën. Op vrijdag lijkt het er even op dat Frummel er al aankomt. Na een CTG mogen we toch weer naar huis om af te wachten, en inmiddels is de rust gelukkig weer enigszins wedergekeerd. Ik voel voor nu niet heel erg de behoefte om verder uit te weiden over de situatie, omdat ik graag even zelf af wil wachten hoe het zich allemaal zal ontwikkelen, maar ik verwacht dat ik dat na de bevalling nog wel zal doen, als Frum er eenmaal is! Ik hoop dat jullie dat respecteren:)! Het belangrijkste is dat alles helemaal goed gaat met ons allebei.
En zo is week 37 dan ineens al aangebroken. Ik kijk uit naar het einde van deze week, omdat ik het een fijn idee vind dat ik dan thuis zou mogen bevallen als ons mannetje zich aandient. Die wens blijft heel sterk. Voorlopig ben ik mijn zwangerschap nog steeds verre van beu. De laatste weken wordt me heel vaak gevraagd of ik er al klaar mee ben en of ik hem er niet uit zit te kijken, maar het tegendeel is waar. Ik geniet júist nog steeds ontzettend van het zwanger zijn en kan me niet voorstellen dat die buik over een aantal weekjes weer leeg zal zijn. Ik vind het lastig te respecteren dat ik niet meer in de 6e versnelling door kan denderen en dat ik meer rust moet nemen, maar realiseer me ook dat dat erbij hoort én dat dat precies hetgeen is waar zo’n zwangerschapsverlof voor is bedacht! Dat ga ik de komende weken dus mooi nog even proberen.
Bedankt weer voor het lezen, en tot de volgende update! X
Hoewel het vast niet allemaal halleluja zal zijn, krijg ik door jouw verhalen bijna zin om zwanger te zijn 😉 Geniet nog even van de laatste dagen/weken zwanger zijn!
Haha wat een leuke reactie! Het is inderdaad niet allemaal alleen maar hallelujah, maar ik vind zwanger zijn oprecht geweldig! Het is ook maar net wat je er zelf van maakt:). Dankjewel, dat ga ik zeker doen! X
Wat moet dat spannend zijn geweest, vrijdag! Ik hoop dat ie nog even blijft zitten en dat je straks lekker thuis kunt bevallen, zoals je graag wilt. En dat mocht de situatie toch anders zijn, dat je dat dan kunt accepteren en het over je heen kunt laten komen. Belangrijkste is dat Frummel en jij gezond zijn en dat jullie gezondheid voorop staat bij hoe het de komende weken gaat.
Wel akelig dat je in week 35 zo beroerd bent geweest…ik neem aan dat je het wel met de verloskundige hebt besproken? Had zij een verklaring? Trek wel aan de bel bij de huisarts/huisartsenpost/ziekenhuis als het vaker gebeurt, misschien toch goed om op zo’n moment even te laten kijken naar bloeddruk, bloed, urine etc.
Geniet nog even van de laatste loodjes met frummel lekker in je buik, sterkte met rustig aan doen, xxx
Dankjewel voor je lieve reactie <3! Dat hoop ik inderdaad zelf ook. Ik ben intussen wel al op het punt dat ik het ook zou kunnen accepteren als het niet zo mag zijn, maar voorlopig ga ik er gewoon vanuit dat het me hier thuis gaat lukken. We wachten nog even af! Ja ik heb het inderdaad wel kort besproken, en zij gaven ook aan dat ik het wel even in de gaten moet houden. Vind dat alleen altijd zulk betrekkelijk advies: 'het in de gaten houden'. Ik heb er nu gelukkig alweer een paar dagen geen last van gehad, dus ik hoop dat het er ook niet meer van komt:)! Dankjewel, dat ga ik zeker doen! X
Jeetje wat spannend. Heb ik ook gehad in week 38 en 39. Het komt zoals het komt. Ik hoop dat ie nog even wacht zodat je gewoon lekker thuis kan bevallen! En thuis mag blijven. Geniet er nog maar even van, dat lekker samen zijn met de baby in je buik. Dat is zo bijzonder! Ik kan niks anders zeggen als genieten. Van alles wat er is en komt! Ik ben benieuwd naar je volgende update!
Dat hoop ik inderdaad ook. Laat hem nog maar lekker eventjes zitten. Ben er ook nog zó niet klaar mee! Vind het over het algemeen alleen maar gezellig om zo met z’n tweetjes te zijn. Dat getrappel de hele dag; moet er nog niet aan denken dat dat straks voorbij is.
Oh wat spannend zeg, van afgelopen vrijdag! Begrijpelijk dat je er niet over uit wilt weiden. Doe rustig aan, al is het natuurlijk ergens wel logisch dat je het liefst nog door wilt gaan…Zou ook niets voor mij zijn om rustig aan te doen, ik wil gewoon iets doen 😉 Kan helaas niet altijd doordat ik dagelijks buikpijn heb, een jaar alweer bijna, en we zijn er nog niet achter wat het is. Heb weinig energie en ik wil zoveel, maar kan het niet. Ik reageer niet om over mijzelf te praten maar ik herken het wel wat je zegt, het respecteren dat je niet in de zesde versnelling door kunt denderen, al zijn de situaties verschillend. Wat ben je trouwens mooi zwanger!!
Jeetje dat klinkt ook heftig zeg!! Je mag overigens gerust reageren om over jezelf te praten hoor, vind ik alleen maar leuk én bijzonder; dat jullie ook dingen mij willen delen. Het klinkt als iets darmen gerelateerd, maar ik heb er natuurlijk de ballen verstand van. In ieder geval heel erg vervelend dat je zo veel pijn moet hebben. Hoop voor jou dat ze de oorzaak heel snel vinden! Sterkte, en dankjewel voor je lieve complimentje<3!
Ah, dankjewel! 🙂 Ze gaan volgende week inderdaad kijken of het misschien iets met mijn darmen is. Maar het kan ook glutenallergie zijn. Komen ze serieus pas na een jaar mee, lijkt mij dat ze daar eerst naar zouden kijken maar blijkbaar denken ze daar nu pas aan. Ik dacht dat ze dat wel uitgesloten hadden…Maar goed, ik probeer er toch maar positief in te staan. Stortte pas een beetje in, juist ook doordat ik vaak negatief dacht en na een paar gesprekken heb ik besloten om het positief te bekijken en dat voelt zoveel beter 🙂
Ik was zo blij dat ik met verlof mocht! En gelukkig met 6 weken want mijn zoontje werd met iets meer dan 36 weken geboren!
Geniet er toch nog maar even van en vooral je rust pakken!!
Zulke dingen zijn zo typisch hè, ik vraag me dan echt af tot in hoeverre dat toeval kan zijn. Gelukkig maar dat je dan eventjes volop van je verlof hebt genoten. Ik begin er ook langzaam aan te wennen!:)
Lieve Michelle geniet nog lekker en maak je geen zorgen alles komt goed !
Lief! Ga ik zeker doen!
Oh dat was even spannend dus! Hier vanaf week 34 met flinke voorweeen!
Je bent ook echt prachtig zwanger, geniet er nog even van!