BIJNA-MAMADILEMMA: FLES- OF BORSTVOEDING?
Borstvoeding of flesvoeding, thuisbevalling of ziekenhuis, wieg of ledikant, potjes of verse prakjes.. Allemaal kwesties waarover mama’s of bijna mama’s af en toe héél erg verdeeld zijn, tot het extreme aan toe. Ondanks dat ik in dat extreme helemaal niets herken en me dus ook echt niet bij een bepaald kamp wil scharen – leven en laten leven, komt ie weer hoor – hebben wij natuurlijk wel onze voorkeuren. Eerder schreef ik al over onze overweging qua thuisbevalling of ziekenhuis, en meteen een ledikantje of eerst even een wieg, en vandaag wilde ik ‘t graag hebben over volgens mij het meest penibele onderwerp onder (bijna) mama’s: fles- of borstvoeding.
Ik geloof dat dit toch wel één van de meest bediscussieerde onderwerpen is onder bijna- en kersverse mama’s. Ik zie online, op blogs en diverse fora, de meest felle en extreme discussies oplaaien als het dit onderwerp aangaat. Moeders die om welke reden dan ook geen borstvoeding geven worden door de borstvoedingsbrigade min of meer met de grond gelijk gemaakt. Ze zouden gemakkelijk opgeven, geen doorzetters zijn en het belang van hun kind niet goed genoeg voor ogen hebben. Moeders die überhaupt niet geprobeerd hebben borstvoeding te geven zijn het moeder zijn eigenlijk niet eens waard, want wie doet zijn kind nou vrijwillig zo tekort? ‘t Is misschien een beetje cru geformuleerd, maar wel waar het af en toe ongeveer op neer komt. Dit is iets waar ik maar niet over uit kan. Ik ga er, noem me naïef, vanuit dat iedere moeder doet wat uiteindelijk het beste is voor haar kind én voor zichzelf. Waarom kunnen we elkaar als (bijna)mama’s én vrouwen niet wat meer respecteren en steunen, in plaats van knetterhard veroordelen en de grond in stampen als iemand een andere keuze maakt dan we zelf zouden doen?
Ondanks dat ik me bewust ben van de gevoeligheid van dit onderwerp, en dus ook van het feit dat ik me met het uiten van mening hierover best wat – al dan niet negatieve – reacties op de hals zou kunnen halen, wil ik tóch met jullie delen hoe ik hierover denk en wat ons standpunt is als het de voeding-, en het voeden van onze baby betreft. Dat is nou eenmaal wat ik op mijn site doe! Koen en ik hebben het onderwerp borst- of flesvoeding vrij vroeg in de zwangerschap samen besproken. Ik moet eerlijk zeggen dat het idee van volledig borstvoeding geven mij in eerste instantie best wel benauwde; vooral omdat je kindje volledig van jou als moeder afhankelijk is wanneer je borstvoeding geeft, en niemand jouw rol even op zich kan nemen. Koen stelde zich meteen kwetsbaar op en gaf aan borstvoeding eigenlijk helemaal niet zo te zien zitten; hij vond het geen fijn idee dat ik in mijn eentje compleet verantwoordelijk zou zijn voor de voedingen van onze baby, en dat hij dan na negen maanden min of meer toekijken vanaf de zijlijn nog steeds een beetje overbodig zou zijn (helemaal niet waar natuurlijk, hij is hartstikke onmisbaar, maar hij beschreef heel eerlijk zijn gevoel). Ik had daar meteen begrip voor en kon er ergens ook wel inkomen; als vader wil je natuurlijk ook héél graag ‘nodig’ zijn.
We spraken af ons er allebei wat meer in de te verdiepen en het er dan nog eens over te hebben. Ik wist namelijk helemaal niets over de voor- en nadelen van beiden, en wat het voor ons kindje én voor onszelf zou betekenen als we voor alleen borstvoeding, alleen flesvoeding of een combi van die twee zouden kiezen. Ik won wat informatie in bij de verloskundige en speurde het internet af, maar ik merkte ook dat ik, naarmate de weken vorderden, ondanks mijn eerdere twijfels toch een steeds fijner gevoel kreeg bij borstvoeding. Het idee moest blijkbaar een beetje groeien bij me, want met de tijd raakte ik er meer en meer aan gewend. Ook las ik in een aantal wetenschappelijke artikelen over de voordelen van moedermelk voor het immuunsysteem van een baby, en die vond, en vind, ik best relevant. Argumenten als dat de band tussen moeder en kind beter wordt door het geven van borstvoeding maken dan weer minder indruk; daar geloof ik simpelweg niet zo in, maar dat is iets persoonlijks!
Inmiddels hebben we besloten in ieder geval te proberen volledig borstvoeding te gaan geven. De voordelen wegen voor mij op dit moment op tegen de nadelen. Het lijkt me gewoon hartstikke gemakkelijk – mits het lukt – en het is natuurlijk spotgoedkoop! Wel ben ik erg realistisch. Mocht het nou straks, ondanks hulp van verloskundige, kraamverzorgster en lactatiedeskundige, niet lukken en een erg moeizaam en pijnlijk iets worden, gaan we voor flesvoeding. Ik probeer er zo relaxt mogelijk in te staan. We gaan het proberen en er ons uiterste best voor doen. Als het dan niet zo mag zijn, gaan we niet eindeloos onze grenzen verleggen, maar op zoek naar een andere oplossing. En dan komt het ongetwijfeld óók goed! Moedermelk mag dan ‘beter’ zijn voor een kind, ik geloof er echt in dat kunstvoeding net zo goed hartstikke prima is. Mocht het nou wél allemaal zomaar lukken, wil ik na een aantal weken beginnen met kolven, zodat Koen ook af en toe een voeding voor zijn rekening kan nemen. Dat is voor ons een soort van gulden middenweg.
Dat ik straks graag wil proberen borstvoeding te geven aan onze baby, wil niet zeggen dat ik me bij deze ook aansluit bij het borstvoedingsleger. Integendeel juist. Ik ben én blijf van mening dat iedere moeder doet wat het beste is voor haar kind en voor zichzelf. Als borstvoeden keer op een keer ontzettend pijnlijke aangelegenheid is, maak je mij niet wijs dat dat goed is voor een kind. Het geven van flesvoeding is niet altijd een keuze, en kan ook pure noodzaak zijn. Zelfs als het wél een keuze is en iemand besluit om welke reden dan ook überhaupt geen borstvoeding te willen geven, lijkt mij dat hartstikke prima. Volgens mij moet iedereen lekker doen wat goed voelt en wat het beste bij de persoonlijke situatie past! Moraal van mijn verhaal is dus eigenlijk opnieuw – ik sta echt op standje ‘repeat’ he? – dat ik hoop dat we elkaar wat minder bekritiseren en de grond in trappen als (bijna)moeders, en wat meer respecteren in de keuzes en beslissingen die we maken!
Heb jij borst- of flesvoeding gegeven? En wat zijn jouw ervaringen daarmee? Ik ben benieuwd naar jullie reacties. Bedankt voor het lezen! X
-
[…] ziekenhuis (klik!), meteen een ledikantje of eerst even een wieg (klik!), en fles- of borstvoeding (klik!). Vandaag hebben we het over een voor mij op dit moment súperrelevant en actueel onderwerp, en […]
Ik denk dat ik er bij mijn eerste zo tegenaan keek als jij. Ik was goed geïnformeerd (la lèche league heeft heel veel idiote fanatiekelingen in de gelederen, maar ze verspreiden ook wel een hele hoop nuttige tips om je te helpen doen slagen) en overtuigd dat ik bv wilde proberen. Ik wist dat het in het begin niet evident zou zijn, maar dat een beetje doorzetten erbij zou horen. Als dat echter niet zou volstaan, zou ik net zo lief kv geven.
Uiteindelijk had ik meteen voldoende melk, het deed niet pijn (toch niet aan mijn borsten) en alles ging dus goed. Of toch niet: door mijn probleem met mijn hand kon ik mijn zoontje zelf niet aanleggen. Erger was nog dat ik hem ook niet terug in de juiste houding kon krijgen als hij tijdens het voeden wegwriemelde. Ik besloot dus fulltime te kolven. Een flesje geven ging wel met die hand en zo kreeg hij toch nog borstmelk binnen. Een leuke handigheid was dat mijn man dan die flesjes ook kon geven. Na tien weken was ik echter volledig gesloopt. Kolven als je baby een aantal maanden oud is, wordt door veel mensen niet als prettig ervaren. Fulltime kolven als je baby zo klein is, is een uitputtingsslag. Die kleintjes eten 10x/dag ofzo en je moet elke keer mee kolven zodat je productie blijft volgen. Anders krijg je groeispurten niet opgevangen. Kolven, flesje geven, baby rechthouden of alles komt er terug uit.. tegen dat ik ‘s nachts terug mijn bed in kon, stond meneertje daar al bijna terug. Na die tien weken ben ik dus met kv begonnen. Met pijn in het hart, maar ik kon echt niet meer.
Voor kind twee ga ik waarschijnlijk weer terug bv geven, maar ik heb me er tot nu toe nog niet in verdiept. Ik ben nog een beetje getraumatiseerd door het hele kolfverhaal en vooral de bijbehorende uitputting.
Wat ik jou nog wou zeggen: als Koen zich ook nuttig wil voelen, kan dat toch prima? Bv heeft mijn man niet gegeven, maar de baby in bad stoppen, nieuwe pampertjes aandoen, ermee knuffelen en ‘spelen’.. Er zijn zoveel andere manieren om een band te krijgen. De eerste zes weken wordt het niet aangeraden om tepel-speen verwarring te vermijden, maar daarna zou je ook best bijvoorbeeld 1 flesje per dag kunnen kolven dat hij dan geeft. Op die manier heeft hij ook voedingsmomentje, leert je baby al van een flesje drinken en heb jij ook eens de mogelijkheid om even iets voor jezelf te doen. Slapen, douchen, de deur uit…
Ik wens je er alvast veel succes mee!
Wat een heftig verhaal. Dat je het nog zo bizar lang hebt volgehouden vind ik al een wonder op zich! Kan me er alles bij voorstellen dat je daar een beetje getraumatiseerd door bent. Ik hoop voor je dat het met baby 2 allemaal wat soepeler zal verlopen. Dat wat je zegt over Koen klopt helemaal hoor! Maar ik kan me ook wel voorstellen dat hij onze kleine man ook graag wil voeden. Wat jij beschrijft is precies hoe we dat voor ons zien, maar inderdaad wel pas na een week of zes! Ach, we zien wel hoe het allemaal loopt:)!
Fijn dat jullie iets hebben gevonden wat bij jullie past, dat is belangrijk want het is jullie keuze. Leven en laten leven hé!
Haha precies dat Hanna: leven en laten leven;)!
Ontzettend goed dat je een weloverwogen keuze hebt gemaakt. Ongeacht of je wel of geen borstvoeding geeft vind ik het wel belangrijk dat je een (voor jou) gegronde beslissing maakt.
(Zelf heb ik alleen kunstvoeding gekregen en ik ben ook gezond groot geworden. Dus ik denk dat er niet zo veel verschil in zit, maar het compleet afhangt van hoe de ouders er tegenaan kijken.)
Ik ben het helemaal met je eens Gwen! Het gaat er vooral om dat je een gegronde beslissing maakt. Of dat dan uiteindelijk borst- of kunstvoeding is, is ieders eigen keuze!
Ik geef borstvoeding, nu na 7.5 maand nog, en dat komt in mijn geval denk ik alleen maar omdat ik helaas mijn baan verloor na mijn zwangerschap (ja ik ben ontslagen omdat ik een baby kreeg) ik was vrij sceptisch en vond het dood eng om borstvoeding te willen proberen. Vanaf het begin ging het als een malle, het gaat super soepel en het zijn nu nog maar 3 a 4 voedingen per dag. Toen ze net geboren was +- 7 a 8. Ik vind de informatie die je via LLL vrij zwaar, dat komt voor mij (sorry!!) Over als bv maffia. En toch heb ik er veel van geleerd. Je moet doen waar je je goed bij voelt, en als het niet lukt gewoon los laten! Je stopt niet zomaar, als je er niet aan toe bent. Die beslissing is helemaal aan jou! Ik wil nog 100 andere dingen tegen je zeggen, maar ik laat het even hier bij.
Dankjewel voor je uitgebreide comment weer:)! Wat bizar dat je bent ontslagen omdat je in verwachting was! Heb je daar nog werk van gemaakt, of had dat geen zin? Wel heel leuk om je positieve verhaal te horen! Ik ben zo benieuwd of het hier straks zal lukken of niet. We gaan gewoon ons best doen!
Ik heb de eerste geen borst voeding gegeven. De tweede wel maar niet lang ivm zijn gezondheid. Ik moest zeggen dat ik de aanleg pijn erg onderschat heb. Ik ben van te voren naar informatie avonden geweest dus het aanleggen lukte wel, maar het aan zuigen is echt pijnlijk. Nu ik zwanger ben van de derde ben ik wederom van plan om bv te geven. Ik heb me wederom goed in gelezen en een informatie bijeenkomst bezocht. Ik hoop dat het nu mag lukken. Maar weet ook dat ik niet zo’n doorzetter ben op dit gebied. Ik mis ook het romantische gevoel wat sommige vrouwen hebben.
Ben benieuwd hoe jouw ervaring straks is !
Nou daar ben ik dus zelf ook benieuwd naar Roos! Vooraf heb ik er ook niet dat hele romantische idee bij waar ik sommige vrouwen wel over hoor. Ik ben benieuwd of dat straks misschien komt als onze kleine man er eenmaal is. Geniet van je zwangerschap!