Het waren een paar feestdagen bij ons in huis. Vrijdag waren Koen en ik vijf jaar getrouwd, zaterdag vierden we een aangepast feestje voor Morris, zondag deden we helemaal niks en maandag zo goed als idem, en dinsdag was Morris écht jarig en maakten we er ook een fijne dag van samen. Kijk mee!
Vrijdag, 1 mei 2020, zijn Koen en vijf jaar getrouwd. We hadden al een hele poos geleden een tafel gereserveerd, maar dat hele feest kon nu natuurlijk niet doorgaan. In plaats daarvan heeft Koen Somm voor thuis geregeld.Ook heel leuk. Of sterker nog; eigenlijk zouden we zoiets vaker moeten doen. Gewoon lekker aan tafel, fles wijn erbij, lekker eten en geen afleiding. Was heerlijk. De avond en het eten. En ik word zo blij van al die mooie bloemen op tafel. Na het eten moeten we nog even aan de slag: Morris verjaardagscadeau in elkaar zetten en het huis versieren: morgen is zijn feestje.Uitgepakt en wel: hij is zó blij met zijn grote fiets. Hij vroeg zelf om dat cadeau, en we vonden het eigenlijk wel een heel goed idee. En het is een schot in de roos, want hij is er continu mee onderweg. Als we ‘n dag niet gefietst hebben is er echt iets mis.Jip komt weer allemaal lekkers brengen. Brownies & blondies.Prachtige koekjes met zijn naam erop, echt bijna zonde om op te eten, en cakejes met chocolade eromheen die zo door zouden kunnen voor Magnums. Vooral die laatste is zo verschrikkelijk lekker. Als je jarig bent moet je zelf ook even voorproeven. We hebben vandaag een tijdschema gemaakt om Morris z’n verjaardag toch een beetje te kunnen vieren. De opa’s en oma’s en ooms en tantes die graag langs willen komen hebben dat laten weten, en vervolgens hebben we op een bepaalde tijd afgesproken om op afstand een taartje te kunnen eten. Feestjurk van de dag.Deze man doet waar hij het beste in is. Eten.Morris is VIER! Hij voelt zich zo ontzettend jarig. Het is echt heel aandoenlijk om te zien. Iets met eten zei je? Joe. B zit eerste rang.Spelen met zijn gekregen speelgoed. Bekkie. Van zijn bonusopa en -oma krijgt hij een graafmachine. Het was voor hem een grote verrassing dat zij zouden komen, dus na elkaar ruim anderhalve maand niet zien weet Morris niet hoe hij het heeft als hij hen aan de voordeur ziet staan. Alweer: zo aandoenlijk. En die graafmachine vindt hij op de boerderij waar ze iedere week gaan spelen altijd geweldig: nu heeft hij hem thuis ook.Ijsjesmaker is ook leuk als er nog geen ijs in zit, blijkbaar.Hij krijgt zijn allereerste UDI tenue. Echt, ik vind hem ineens zoveel ouder lijken zo. Waar is de tijd gebleven.Opa Rob en Benjamin. Dikke mik. Niets liever dan fietsen. Hoe trots kun je kijken? We hadden geen idee van hoe het zou gaan met de grotere fiets. Of hij het zou durven, of hij misschien nog een beetje te groot zou zijn. Maar niets van dat. Hij stapt op en rijdt weg.Het mooie aan een verjaardag vieren met weinig bezoek, en het bezoek wat wel komt verspreid over de dag, is dat je tijd hebt om écht met elkaar te praten. Ik ben niet de hele tijd aan het rennen en vliegen, Morris raakt niet overprikkeld en doet de hele dag weinig anders dan stralen van oor tot oor. En Lego bouwen. Dat ook.Jaarlijkse verjaardagsfoto!Sjef Barbecue is weer van de partij. Het is nog licht, maar Morris wil toch alvast kijken of hij de maan kan vinden. Op verjaardagen doen we nooit aan bedtijd, en vandaag, nu alles zo ontspannen en relaxt verloopt al helemaal niet. Als ik Benjamin rond elven naar bed breng hoor ik Morris beneden nog gillen van plezier, maar als ik terugkom en vraag of hij mee naar boven gaat doet hij dat compleet vrijwillig. Doodmoe maar zo voldaan naar zo’n mooie verjaardag. En wij ook. Ik had nooit gedacht dat dat zo zou kunnen gaan, met alle restricties die er zijn, maar was perfect. Weinig bezoek, maar ook nul stress en heel veel gezelligheid. En cadeautjes voor Morris. Vond hij zelf toch niet geheel onbelangrijk. Zondag. We doen een chilldag. Kindjes lekker ini hun pyjama; ik aan het werk. Ik kreeg een fashionbox binnen van Kiba, een nieuw concept binnen hun winkel, en dit zat er in. ZO anders dan wat ik normaal draag, maar ik vind ‘t zó mooi.Dat wordt dus de outfit van vandaag. Vind het wel zondags!Deze zat er ook in trouwens, in de box. Vind ik ook heel mooi!We gaan fietsen en komen onderweg papa en mama tegen. Ik heb mijn camera bij en schiet zomaar een paar foto’s, en als ik ze later op mijn telefoon terugkijk besef ik ineens dat dit eigenlijk de meest waardevolle foto’s zijn die ik heb. Van ‘gewoon’. ‘Vuistje opa!’Onderonsjes.Dit koppie. Het is jammer dat er geen geluid onder zit, maar als ik deze foto zie hoor ik hem nog schaterlachen.Twee handen op één buik. Deze foto’s zijn overigens allemaal gemaakt met de Olympus.Deze twee. Ik vind ze zo bizar veel op elkaar lijken op deze foto. Ik zeg altijd: ze hebben dezelfde neus, mond en ogen, alleen de vorm van hoofd is anders. Op deze foto zie je dat niet en dan valt de gelijkenis ineens op.Het is maandag. We zijn allebei vrij vandaag, dus dat betekent slome ochtend en lunch in de zon.De jongens vermaken zich nergens zo goed als buiten.Als je nieuwe fiets te groot is voor in de tuin pak je je kleine fiets gewoon even.Deze is ondertussen verder aan zijn volgende WFT. Broederliefde.Nog meer broederliefde. En knijpfruitliefde, dat ook.Een stuk fietsen is punten scoren bij Morrisje. We moeten even naar Lot en Flip, en deze is zo moe van zijn wielerronde dat hij op de bank in slaap valt.Heeft B geen last van. Die is nog topfit. Krijg je ervan als je je laat rijden.En dan is het dinsdag. 5 mei. Bevrijdingsdag. Een nationale vrije dag dit jaar. En Morris is jarig! Onze peuter wordt een kleuter. Hij is vier jaar!Lot stuurt deze foto’s door. Echt. Ik smelt. Hier had zij hem voor de allereerste keer vast. Net een paar uur oud.Mini Morris, op 5 mei 2016. Hij had zijn cadeau zaterdag al gehad, maar helemaal niks op de dag zelf vonden we toch ook maar niks. Ruggengraat van een natte krant. En daarbij: samen iets bouwen vinden we zelf ook heel leuk. Kind blij, wij blij. Past best!Geen verjaardag zonder taart. Met aardbeien. Zijn lievelings. De hele dag heel veel knuffelen. Ik ben er oprecht een beetje emo van. Ook weer iets nieuws.Als je stiekem taart uit de hand staat te eten en je niet wilt dat je kinderen dat zien.Menthe komt even langs om haar oppaskind zelf te feliciteren.En ondertussen wordt er weer gebouwd.Heel. druk. gebouwd. Hij kan het wel hebben zo in ‘t zonnetje.We eten risotto met serranoham en tomaatjes en groene asperges en parmezaan en rucola, en ik zou de hele pan alleen op hebben gekund. ZO LEKKER.Benjamin valt om 18:00 uur om, dus die leg ik in bed, en Morris gaat ook redelijk op tijd vandaag. Moe maar zo voldaan. Hij heeft een dubbele verjaardag gehad, en er zo van genoten. Als de jongens erin liggen gaan wij weer voor een potje Exploding Kittens. Met een wijntje en nog een stuk taart. Ons kind is tenslotte vier. Spuit Elf is ondertussen weer uit bed. Viel te verwachten, we vonden ‘t zelf ook een ruige gok om ‘m om 18:00 gewoon zo in bed te leggen, en dat blijkt te kloppen, want nog voor negenen hoor ik hem alweer. ‘Maamaaaaa’. En hij denkt ook nog eens dat de dag weer begonnen is, dus wat ik ook probeer: hij geeft het niet op. Dan nog maar even mee naar beneden.Zit ie, op de bank met een rijstwafeltje.Er volgt nog een knuffelsessie en dan gaan we alledrie tegelijk naar bed. Ik ben er nog even mee bezig om B in slaap te krijgen, en dan zit de dag er echt op. We hadden eigenlijk gerekend op een dag helemaal niets, omdat Morris zaterdag al een feestje had, dus extra leuk dat er toch nog wat mensen aangewaaid kwamen. Het was een heel mooi lang weekend! En nu zijn we gewoon weer aan het werk. De komende dagen wél weer met heel mooi weer, en dat doet de mens goed.
Via deze weg bedankt voor alle verjaardagswensen voor Morris! Een aantal van jullie heeft zelfs een kaartje gestuurd om hem te feliciteren: zo ontzettend lief en attent! Net al alles reacties op mijn brief aan hem, en onder zijn verjaardagspost op Instagram. Echt heel lief dat jullie daar de tijd voor hebben genomen. Wordt héél erg gewaardeerd. Óók bedankt voor het lezen, en tot de volgende!
