ZO WAS DE MEET & GREET

Vorig jaar november had ik mijn allereerste meet & greet. Op het We Are Pregnant event, in de Werkspoorkathedraal. Ik hoefde precies niets zelf te regelen; dat werd allemaal gedaan. Ik hoefde er alleen maar te zijn en tien hele leuke meiden uit te nodigen. Bi-zar spannend vond ik het van tevoren. Als in knikkende knieën en een boel onzekerheid; gewoon omdat ik niet wist wat te verwachten en ik het min of meer onvoorstelbaar vond dat daar dan tien meiden zouden zijn omdat ze het leuk vonden om mij te ontmoeten. Was best een dingetje voor deze uit de klei getrokken Brabantse boerin, kan ik je zeggen. Lang verhaal kort: die dag werd uiteindelijk ontzettend leuk. Als in zo leuk dat ik stiekem hoopte zoiets vaker te kunnen doen. Zondag was dat het geval en ik vertel je er alles over.

Dat ik al een hele poos met Viviën van Vive Boutique samenwerk is voor jullie geen verrassing meer. Vind het gewoon heel leuk om dat met iemand te doen uit hetzelfde dorp; dat voelt toch net wat persoonlijker dan de grote ketens die je al op heel veel plekken voorbij ziet komen. Niet dat daar iets mis mee is hoor, helemaal niet, maar ik vind het wel wat hebben zo. Begin dit jaar opperde zij om een keer samen iets te organiseren, bij haar in de winkel. Ze wist hoe leuk ik de meet & greet op We Are Pregnant had gevonden, en er kwamen regelmatig vragen over of ik niet nog een keer zoiets kon doen. Wat begon als hersenspinsel van ons samen werd steeds concreter. We bedachten wat ideetjes, voegden daar iets aan toe, schrapten weer wat en besloten uiteindelijk een soort meet & greet slash shop event te organiseren. Ik vind meet & greet altijd een beetje pretentieus klinken, alsof ik denk dat de hele wereld erom zit te springen om mij te ontmoeten, en dat is helemáál niet zo, maar het leek me gewoon echt heel leuk om weer wat volgers te kunnen ontmoeten op een plek die voor mij bekend is, op een manier die heel erg bij mij past.

Ik had eigenlijk maar een paar wensen. Ik wilde het in iedere geval heel laagdrempelig, voor iedereen toegankelijk, met lekker eten en drinken, leuke mensen en een goede sfeer. Nou kun je dat eten en drinken zelf fixen, maar de rest heb je niet zozeer zelf in de hand. Dat maakte het van tevoren ook zo spannend: je weet gewoon niet hoe dat loopt. Dat de kaartjes binnen no-time weg waren en we er nog een paar extra in de verkoop deden was wel een heel fijne voorbode: dat gaf een goed gevoel! Afgelopen zondag was het zo ver, en het was echt alles waar ik hoopte. Er waren 25 súperleuke vrouwen, uit alle hoeken van het land. Van Enschede tot Rotterdam, tot Katwijk, en hier uit Uden. Een aantal van hen had ik al eens eerder ontmoet, een aantal heb ik vaker gesproken via DM, en een aantal kende ik helemaal nog niet, maar juist die combi maakte het zo leuk.

We begonnen met een drankje en een beetje kennismaken. Koen en de jongens waren er in het begin ook even bij; dat hielp wel een beetje tegen de spanning. Fijne ijsbrekers, die mannen van mij;). Van mij weten jullie natuurlijk best een heleboel, maar ik vind het juist heel leuk om wat meer te weten van de gezichten aan de andere kant van het beeldscherm. Daar zijn dit soort eventjes dus echt perfect voor. Daarna werd er flink geshopt, lekker gegeten, lieten sommige meiden hun nagels lakken of make-up doen, kregen we allemaal een heel leuk gepersonaliseerd armbandje en werd er nog meer gegeten en gedronken. Een paar van mijn vriendinnen kwamen even binnen voor de morele support – thanks Wen en Ies <3 – en Auntie kwam ook langs samen met Youk. Dat was vet grappig: die hond werd bij binnenkomst ook meteen herkend. Maar het allerleukste om te zien vond ik hoe iedereen met elkaar was. Je weet wat er vaak gezegd wordt van veel vrouwen bij elkaar, maar de sfeer was heel fijn, en ongedwongen. Dat gaat me sowieso het langste bijblijven. Dat en de lieve reacties van iedereen. Dat ik continu het gevoel had dat ik geen betere, leukere versie van mezelf hoefde te spelen, maar dat de echte ik gewoon hartstikke oké was. Het wederzijds respect wat er was, hoe iedereen ervaringen met elkaar uitwisselde zonder iets te vinden van de manier van de ander, en sowieso gewoon de hele positieve vibe die er hing. Daar werd ik echt heel blij van. En nog.

Het zou tot 16:00 uur duren. Een aantal meiden gingen rond drieën weg, en toen de laatste meiden gingen was het bijna 18:00 uur. En de wijn op. En toen waren we nog niet uitgepraat, maar waren er een paar mannen die honger kregen enzo:’). Vief had het allemaal súpergeregeld – iedereen begreep waarom ik er zo graag kom – de broodjes van Pure waren top en het gezelschap het allerbeste. Voor mij echt weer een ervaring om niet snel te vergeten én eentje die voor herhaling vatbaar was ook. Het blijft een bizar gegeven, zo’n meet & greet – ik denk dat we er een eventuele volgende keer gewoon een andere naam aan hangen;) – maar het maakt wel dat ik precies weet waarom ik dit ook alweer doe. En dat ik vet hard in mijn handen klap dat ik dit überhaupt kán doen. Dat er meiden zijn die letterlijk met ons meeleven, als het mee of tegen zit, die het leuk vinden om ons te volgen en mijn stukjes te lezen. Op de naar de volgende, denk ik zo;)!

Hoop dat je het leuk vond een korte recap te zien! Voor nu ga ik lekker genieten van het weekend; ik hoop jullie maandag weer te zien voor een nieuwe weekendplog!

Dankjewel voor het lezen.